TTC

Hoe bedoel je precies?

Daar gaat het topic over, wat is de impact daarvan op het doel?

Kun je hier een apart topic voor aanmaken?

Tomega

Dank, het zou dan ieder geval een andere God zijn zoals diegene hieronder beschreven? In de nu bekende gnostische geschriften staan alleen al haast 500 passages die aan de eerste zes hoofdstukken van het Bijbelboek Genesis gerelateerd zijn. In de geschriften vindt een gnostische herinterpretatie van die passages plaats. Het 'Ik ben een jaloerse God' uit Exodus 20.5 alsmede 'er is geen God buiten mij' (Jesaja 45) wordt vele malen in mond gelegd van de demiurg. Deze zelfproclamaties van een boosaardige demiurg suggereren dat deze ongewild het bestaan van een hogere god bevestigde. (bron)

Iedereen kan op elk moment wedergeboren worden, het wordt alleen iets lastiger wanneer dat telkens naar de toekomst verschoven wordt. Het water (of de wijn als je wil) zuiveren lijkt me iets anders, dat gaat over het loslaten van verkeerde aannames.

Er bestaan verschillende strategieën om een systeem om te vormen tot iets anders, aan ons om dergelijke manipulaties te doorzien.

Straks lijkt het op een algebraforum waar je geen getallen mag gebruiken.

We zien liever geen oncontroleerbare negatieve informatie over andere mensen, met name mensen die geen publieke figuren zijn.

Het gaat om beiden die simultaan waar zijn, het strikt lineaire denken is hiervoor te beperkt.

Dan zou je tot een verzoening komen. Of zo Einstein zei, religie zonder wetenschap is kreupel, wetenschap zonder religie blind. Voor de Bijbelvaste gelovige kan het proces-denken ook relevant zijn om begrippen als 'God', 'schepping en 'verrijzenis' goed te kunnen vatten. De Bijbel toont immers een God die in de hele mensgeschiedenis voortdurend aanwezig is. Het gaat niet om een eenmalig gebeuren ooit in een ver verleden tijd, maar om een continu proces. Hierbij rijzen vragen als "Is de schepping niet nog steeds bezig?" en "Is onze wereld niet steeds aan het worden, net als God zelf?". (br

De bron is onveranderlijk, de interpretatie divers.

Of hybridisatie wat eenvoudig lijkt, maar misschien ook tot heel andere conclusies leidt. Syncretisme is in de godsdienstwetenschappen het naar elkaar toegroeien van religies, een poging om uiteenliggende of tegengestelde geloven en religies met elkaar te combineren. Een equivalent woord kan fusie of hybridisatie zijn. Het syncretisme is ook de samengroeiing en versmelting, onder andere van wereldbeschouwingen van verschillende herkomst, zonder dat er echte samenvattende beschouwing wordt bereikt. (bron)

Met de tweenaturenleer wordt dat inderdaad een moeilijk debat, hoe kan immers iets waar en onwaar zijn tegelijkertijd. Dat verandert als de cirkel doorbroken wordt, maar misschien dat de vlinders wel worden overrompeld en vermorzeld door de rupsen?

Had het eigenlijk over het onderstaande, voor de ene is een dogma een onwrikbare waarheid, voor de andere een onwrikbare onwaarheid. Dogmatisme is de meer algemene duiding voor een overtuiging of houding waarbij iemand niet meer in staat is zijn opinies te herzien op grond van nieuwe informatie. Het begrip "dogmatisme" impliceert dat iemand zijn overtuigingen op een onnadenkende en conformistische manier hanteert zonder de fundamenten daarvan in vraag te willen stellen. (bron)

Het topic handelt sowieso over dogma's, het begint bij verschillende interpretaties van dat begrip. En de wijsheid van God, onder welke term valt dat?

Ubermensen? Over wie heb je het?

Jezus zei iets anders, zo staat hier. De Joden dan zeiden tot Hem: U bent nog geen vijftig jaar en hebt U Abraham gezien? Jezus zei tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: vóór Abraham werd, ben Ik. Zij namen dan stenen op om ze op Hem te werpen. (Johannes 8:57-59)

Ook interessant, ik dacht je ergens eens sprak over zeven hemelen. Hieronder wordt gewag gemaakt van 365 hemelen. De kerkvader Ireneüs van Lyon (ca. 140-ca. 202) schrijft in zijn Adversus Haereses de constructie van een ander pleroma aan Basilides toe. Daarin komen een aantal goddelijke gestalten uit elkaar voort. Uit een Ongeboren Vader ontstaan Geest (Nous), Verstand (Logos), Inzicht (Phronesis) en Wijsheid (Sophia). Uit het laatste paar ontstaan krachten als engelen die een eerste hemel scheppen. Daaruit ontstaat een tweede hemel en dat herhaalt zich tot er 365 hemelen zijn. (bron)

Jehovah wordt gezien als een eon, als een emanatie van de Moeder en de Zoon. In alle gnostische teksten over het pleroma verschijnen dan eonen. Dat zijn emanaties van de Moeder en de Zoon. Het zijn goddelijke krachten van een lagere orde. In vrijwel alle teksten hebben de eonen een vorm van een ruimtelijk aspect. Het kunnen entiteiten zijn, die de bewustzijnsniveaus beheersen die er tussen hemel en aarde zijn. Over het algemeen is er sprake van een hiërarchische structuur van eonen. De meest uitgebreide beschrijving van een pleroma is in de teksten van de vier versies van het Geheime Boek

Sjako kan/mag daar niet over spreken/nadenken, dat is hem verboden.

Dat is wat de Demiurg wellicht beweert, waarom zij hij dat doen?

Omdat Jehovah een afgeleide is van het pleroma dat geen begin heeft. Er worden hier dus twee verschillende referentiekaders gebruikt.

Resultaat eerste stap: CF/F - C/F = B/F (op gelijke noemer plaatsen) CF - C = B (gelijke noemer weghalen) CF = B + C (CF afzonderen) CF/C = B/C + C/C (alles delen door C) F = B/C + 1 (vereenvoudigen) Willempie?

Jehovah heeft inderdaad veel kracht aan z'n moeder onttrokken zodat hij de wereld kon scheppen, op die manier wordt het dispuut ook helder. Die schepping is het resultaat van een breuk binnen het pleroma. De laagste eon, Sophia, ook wel Pistis Sophia, wil uit zichzelf iets voortbrengen zonder de wetenschap van haar paargenoot en de vader. Dat heeft een misgeboorte tot gevolg. Die wordt door Sophia buiten het pleroma gestoten. Het is de Demiurg, ook wel Jaldabaoth genaamd. In de gnostiek wordt die vereenzelvigd met JHWH, de Hebreeuwse God van het Oude Testament. Hij heeft veel kracht aan z