TTC

Voor een Jubeljaar is eigenlijk ook niet meer nodig, een paar computerscripts geschreven door mensen die iets kennen van een economie en aanverwanten. Heel zeldzaam weliswaar, kan jij zo niets verzinnen?

Ik weet dat het belachelijk is maar tijdens een lockdown schiet er vanalles door mensen hun hoofd natuurlijk, ook een beetje egoïstisch eigenlijk. Maar het volgende, als ik nu op heel de wereld verliefd zou worden, zou ik dan ook heel m’n leven op een roze wolk kunnen leven? Heb voor alle zekerheid alvast een patent genomen op dit idee, zelfs zonder te weten of dit nu wel zo’n goed idee is.

Het wordt steeds harder naarmate die groei vordert, het verhaal van die parels is dan ook niet zomaar wat. En het probleem is dat er geen weg terug is, hierdoor wordt het hoopvolle nu net een nachtmerrie waar het individuele zelf mee dealen mag.

Dat is het bijzondere misschien, we hoeven zelf niet eens oplossingen te bedenken omdat het al eens bedacht werd. En zo zien we dat allerhande oplossingen spreekwoordelijk door de lucht zweven maar toch weten mensen dat niet, en waarover men niets weet, kan men niets zeggen. Wat wel kan, alles afbreken, niet wetend dat het eigen welzijn hiermee niet gediend wordt. Het leven, als een tragische grap, maar dan wel een heel mensonterende, in volle onbewustheid.

Omdenken mag eenvoudig lijken, iets dat we kinderlijk speels kunnen oefenen en dolle pret beleven, net zoals in onze verbeelding een andere wereld visualiseren. Echter, zonder afbreuk te doen aan onze kinderlijke speelsheid kan het ook tot heel iets anders leiden, een aantal inzichten die we eerder niet zagen die het ongeloof tarten. Het is puur cognitief en we kunnen er steeds competenter in worden, tot het begint te dagen wat het verschil is met de realiteit waarin we elke dag leven. Ja, homo ludens, heel leuk, zij het met een kanttekening.

In de Bijbel staat zelfs zoiets als een Jubeljaar, heb nog niet veel christenen EUREKA horen roepen, heel bizar.

We zouden eerst de verschillende referentiekaders naast elkaar kunnen leggen, en dan zien wat we niet zien. Maar 'zien' vergt een cognitieve transitie in de hersenen, het zou dus kunnen dat we iets zien maar het toch niet zien, dat is natuurlijk wel heel vreemd.

Wat niet gezien wordt, wordt niet gezien.

Het door elkaar haspelen van verschillende copingstijlen kan tot mixomatose leiden, dat weet iedereen onderhand wel.

Doe maar rustig verder, systematische theologie kan je dan ook angstig maken, door niet het verstand te gebruiken.

Het oplossen van een vraagstuk kan tot een obsessie leiden, afhankelijk van de aanleg van het individuele zelf. De oplossing vinden kan dan ook tot enige euforie leiden, waarna het leven tot een hel kan verworden omdat je de oplossing hebt gevonden.

Misschien kan dit helpen, de variaties oneindig.

We zien de weloverwogen antwoorden wel tegemoet, wellicht met inbegrip van een paar meningsverschillen.

Zit in het hoofd des mensen, vandaar het aanbod van de parels en wat mensen daarmee doen. Het enige dat je niet begrijpt is de inhoud, dat is alles.

Het synoptische vraagstuk?

Met biflatie kunnen we jongleren om onze cognitieve flexibiliteit te bevorderen, het laat toe om vergeten elementen terug in herinnering te brengen en onze referentiekaders te verbreden. De inzichten die we hieruit kunnen ventileren zijn echter van die orde dat deskundige begeleiding gepast is, de proef op de som maakt snel duidelijk waarom.

Binnen de systematische theologie gaan we dieper, dat bepaal jij niet.

De optie oplossen kennen we niet, dat is een voordeel.

Tot aan de hemel reiken ze, en misschien zelfs nog verder dan dat.

Het is nog veel erger dan dat, dat zie je wel wanneer het zover is.

Klopt, zelfs een telraam helpt niet, gewoon af te lezen in de boekjes hoe dat komt.

De optelsom van alle zielen noemen ze de wereldziel, en die parels zijn tijdloos. En straks komen we met een telraam om het uit te leggen, hoe moeilijk kan het zijn.

Ik denk dat we het over iets anders hebben, vreemd.

Nu is het te laat, maar je kan nog altijd terugscrollen, zelfs duizenden jaren terug als je wil.

Misschien toch eens overwegen, het gaat gewoon over dingen die een kind van zes begrijpen kan. Maar sowieso, het vereist een minimale inspanning van het verstand, met onze excuses voor het eventuele ongemak.