TTC

Het kwam er finaal een beetje op neer dat helemaal in het begin iedereen dezelfde afslag had kunnen nemen om eens een kijkje te nemen of het nu wel waar is, niet om alles zomaar klakkeloos te geloven dan wel om zelfstandig te onderzoeken, en pas dan een oordeel te vellen.

Veel mensen vinden het mysterieus en onbegrijpelijk wanneer E-werkers zeggen dat ze achter die berg zijn gaan staan en er vervolgens los doorheen konden lopen, en voor die berg denkt men nog steeds dat het een onwaarschijnlijk groot probleem is die een hypotheek legt op de toekomst.

Het wordt steeds leuker naarmate we vorderen, met als neveneffect dat het ook steeds minder leuk wordt omwille van de bruggen die we dan wel kunnen bouwen, maar precies toch niet opgemerkt worden. Het grote voordeel van diverse herstelpaden is dat verschillende binnenwegen mogelijk worden, ze verdwijnen ook niet omdat we ze vandaag niet nemen, wat hoop voor morgen biedt.

Wie eerst een synthese maakt en op basis daarvan in alle sereniteit en integriteit een aantal herstelvragen formuleert, leert religie kennen op een manier die je aan den lijve laat voelen waarom een aantal een nieuwe proclameert, ondanks alle hoop.

Werkelijk bijzonder is dat we allemaal verbonden zijn in een netwerk en door verschillende manieren van denken hierbinnen heel wat kunstmatige problemen kunnen creëren, en toch maar moeilijk kunnen geloven dat ze strikt theoretisch al opgelost zijn, van harte.

Als we het overweldigende aanbod aan lectuur herleiden tot z’n essentie, komen we steeds tot hetzelfde dat zonder de synthese niet altijd gezien wordt, hoopvol is het. Het stopt natuurlijk maar niet, net zoals we nog steeds niet weten wat je nu van die non-lineaire katalysators vindt, het grote voordeel is dat ze logischerwijs tijdloos zijn, wat op een wonder lijkt. We verzinnen het niet, wie geen kennis heeft van de overkoepelende abstractie, kan zich moeilijk een voorstelling maken van de hoop waar een aantal zwaar onder lijdt, en het is verbluffend eenvoudig.

Deus ex machina is een narratieve techniek waarbij er sprake is van een onverwachte ontknoping van een verhaal, zo kunnen we bijvoorbeeld heel lang voorbij gaan aan vergeten basiskennis in de economie, en denken dat er een wonder geschiedt wanneer we dat in herinnering brengen.

Als je kennis hebt van een bus die richting ravijn rijdt en mensen zeggen je alsmaar dat je daar niets aan kan verhelpen, en die mensen zitten op de bus, is het redelijk lastig leven.

Een aantal is nog steeds op zoek naar mensen die aan experten kunnen uitleggen wat een tijdloze attractor is, eenvoudig vertaald wil dat zeggen dat we voor hetzelfde probleem ook altijd dezelfde oplossing kunnen gebruiken, meer is het niet, ook niet minder.

Is aan de bron hetzelfde, het niet-manifeste. Het wordt pas chaos wanneer we een katalysator in praktische zin delen, eens proberen?

De verwarring is aandoenlijk, een katalysator is onpersoonlijk waarin het tijdloze zich weerspiegelt en door de omgeving op deze of gene manier ontvangen. Met betrekking tot religies krijgt elke strekking dezelfde universele stimulus aangeboden, waar of onwaar wordt dan ook getoetst op de manier hoe hiermee omgesprongen wordt, waarin de stimulus omwille van z'n aard een intrinsiek verzoenende werkzaamheid kent.

Abstraheren is een op zich eenvoudige techniek die toelaat om binnen complexe omgevingen anomalieën op het spoor te komen en deze tot onderwerp van onderzoek en introspectie centraal te stellen, en ontbloot wat in een wirwar van transacties, bewegingen en meningen niet altijd gezien wordt maar er wel een invloed op heeft.

Het is al in orde, het menselijke denken loopt altijd iets achterop, wat niet meer dan hetzelfde is dan eeuwen geleden. Door alsmaar uit te sluiten wat ingesloten zou kunnen worden, kunnen we eeuwig hetzelfde blijven zeggen.

Middels diverse GGZ-technieken kunnen we verschillende wereldbeelden over elkaar heen leggen en dan kijken hoe we van het ene naar het andere zouden kunnen evolueren, mits een beetje aandacht en concentratie lukt dit fluweelzacht en hartverwarmend. Het punt is echter dat er, in hoeverre die oversteek al gemaakt wil worden, tijdens deze transitie ook heel wat neveneffecten kunnen manifesteren van waaruit heel wat chaotische verwarring kan verklaard worden, wat dialoog in milde overreding en sereniteit quasi onmogelijk maakt, van harte.

In de beleving van een aantal E-werkers betekent loslaten niet dat je niet meer zou kunnen denken wat je vroeger dacht, het is alleen absurd geworden om dat überhaupt te willen volhouden. In een topic over valse religies staat het perfect, maar toch succes.

Binnenpretjes kennen we allemaal, het is echter alleen zo dat ze voor een aantal E-werkers dermate uit de hand gelopen zijn dat er nog amper iemand is die hun grappen begrijpt, van harte. Het correlaat tussen mindfulness en schematherapie is dat we ons herstelproces in zekere zin ook kunnen meten, zelfs vergelijkende studies mogelijk maakt om elkaar te kunnen helpen, heel fascinerend en verrijkend is het voor wie daarvoor kiest, nooit verplichtend. @TTC Dit kan zo niet langer. Weet je wel wat schematherapie is? Schematherapie is een vorm van psychotherapie voor mensen met erns

Ongeloofwaardig is afhankelijk vanuit welke perceptie gekeken wordt, wat tegelijk zegt dat het voor anderen de normaalste zaak van de wereld kan zijn.

Voor de verhoging van het trillingsniveau van een netwerk past de handleiding op een A4’tje, het is alleen een beetje absurd om dat op je eentje te willen doen, van harte.

Omdenken, beïnvloedingswaan is de perceptie waarin het zelf betrokken wanneer de omgeving niet weet in wanen te geloven, eenvoudig oplosbaar middels een gedegen herstelonderzoek maar net omwille daarvan zelden begrepen, van harte.

Wees maar voorzichtig met je vraagstellingen, als straks God omnipotent blijkt te zijn, ben je nog wel even bezig. Ja, voor Abraham ben ik, staat goed in een topic over valse religies, succes.

Zoals we inmiddels weten zijn er veel wegen, net zoals een verwijzing naar de gulden middenweg van Aristoteles geenszins betekent dat we het onmiddellijk hoeven te vatten maar wel op een kinderlijk speelse manier kan aangeleerd worden, alsof de homo ludens wonderen zou kunnen scheppen, het is apart en hoopvol.

Ondanks de TTT-methode destijds op weinig bijval kon rekenen zijn een aantal er toch in alle rust en sereniteit op doorgegaan, met het als voor velen onbevattelijke resultaat dat ze nu achter de berg staan en niet meer gezien kunnen worden, en roepen niet gehoord, van harte.

De vraag stelde zich of de gulden middenweg zoals Jezus destijds suggereerde afhankelijk is van Jezus zelf, of een weg die we zelf kunnen volgen waarmee Jezus op zichzelf irrelevant wordt, tenzij als profeet in de vorm van een voorbeeld voor ons allen.

Omdenken is een vak apart, zo schept het idee van een gulden middenweg het vermoeden dat er ook veel kronkelwegen bestaan, zodat dat Rome voor eeuwig in de toekomst kan blijven liggen en onze melancholische verlangens naar een vredig en co-creatief thuisland verklaart, van harte.

Bizar is de naar eigen zeggen religieuze mens die het wil hebben over een paradigmashift en schijnbaar niet begrijpt dat hiermee niet alleen een kloof tussen twee cognities wordt geïnduceerd, maar ook een toxisch spanningsveld waarin anderen nietsvermoedend ondergedompeld worden. Ervaring leert echter er geen of amper doordachte kennis bestaat over wat een paradigmashift nu precies betekent, zodat binnen die context kunstmatig een schizoïde schemerzone wordt onderhouden waarover men zegt dat het een kluwen is en de duivel in het spel zit, schijnbaar totaal onwetend. Kortom, doorwinterde E-werk