TTC

Een gevoel van minderwaardigheid kan snel opgewekt worden bij het formuleren van een premisse, omdat de meeste mensen de uitkomst al weten van wat je zelf nog maar net van plan was om aandacht te schenken.

Centraal in het absurdisme staat het begrip van het absurde. Het absurde verwijst naar de onvermijdelijke confrontatie tussen het menselijke verlangen naar betekenis en de betekenisloosheid van het universum. Camus beschreef het absurde als de spanning die ontstaat wanneer de mens op zoek gaat naar zin en betekenis, terwijl de wereld en het bestaan op zichzelf geen antwoorden bieden.

In de groepentheorie, een deelgebied van de wiskunde, is een oneindige groep een groep, waarvan de verzameling, waarop de groepsbewerking is gedefinieerd, een oneindig aantal elementen bevat.

Moeilijk is een boek lezen dat niet bestaat, wat wel bestaat is informatie die we niet kennen.

Moest je per toeval mensen kennen die van de eerste keer een mooie pot kunnen bakken, laat ons gerust een seintje.

Toen een verslaggever aan Nelson Mandela vroeg hoe hij de 27 jaar gevangenis had overleefd, reageerde Mandela zeer verbaasd: ‘Hoe bedoel je overleefd? Ik heb me voorbereid op de periode na mijn vrijlating.

Aan de beschikbaarheid van circulaire diagrammen hoeven we nu niet langer te twijfelen, dat is alvast een pluspunt.

Door het concept van 'rationale dwazen' introduceert Sen een kritiek op de rationele keuzebenadering binnen de economie. Hij pleit voor een bredere benadering die rekening houdt met de complexiteit van menselijk gedrag en de invloed van sociale, culturele en morele factoren op economische besluitvorming. Sen benadrukt het belang van het begrijpen van menselijke diversiteit en het inbouwen van ethische overwegingen in economische analyses.

Net zoals we geen twee keer in dezelfde rivier kunnen stappen, kunnen we misschien wel dezelfde brug bewandelen om aan de overkant te geraken.

Als we onze geest willen uitbreiden en heel wat meer willen leren over hoe deze wereld in elkaar steekt en werkt, dan zullen we ons vertrouwd moeten maken met sommige concepten waarmee onze wetenschappers werken. Deze mensen steken hun tijd en energie al een hele tijd niet meer in het materiële. Zij concentreren zich nu op energetische velden, golven en trillingen met de kennis dat dit is waar de materie zijn oorsprong vindt.

Velen zijn geneigd om bepaalde morele regels als dwingender te ervaren dan de mogelijke gevolgen van een daad, de consequentialisten pareerden deze kritiek door een regelutilitarisme uit te werken.

Het ratel- of pal-effect is het gevolg van een proces waarbij na het bereiken van een drempelwaarde het proces onomkeerbaar is geworden, analoog aan de werking van de pal in een ratel.

Volgens Gadamer bestaat er een spanning tussen methodologische en filosofische hermeneutiek doordat de waarheid die in het alledaagse en geesteswetenschappelijke verstaan is verkregen, nooit met behulp van regels kan worden afgedwongen.

Spiral Dynamics is een theorie en model dat de ontwikkeling van menselijk bewustzijn en culturele evolutie beschrijft. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld door psycholoog Clare W. Graves en later verder uitgewerkt door Don Beck en Chris Cowan. Het centrale concept van Spiral Dynamics is dat menselijke ontwikkeling en culturele verandering niet lineair zijn, maar zich in een spiraalvormige beweging voortzetten.

Logica is vaak minder makkelijk dan het lijkt, misschien dat de bereidheid tot introspectie daarom noodzakelijk wordt?

Getuigend van ervaringskennis, mooi gezegd.

Fundamentele kennis zegt niets over de toepassing, beter is zeggen dat dezelfde katalysator op verschillende manieren kan aangewend worden. Kunnen er eigenlijk weinig over zeggen, zonder een concreet voorstel.

Als we allemaal dezelfde katalysator gebruiken, wil dat niet zeggen dat harmonie een vanzelfsprekendheid wordt. Wellicht sterk afhankelijk van het voorstel waar het precies over gaat, er zijn er nogal wat.

Het regelmatig spreken met betrokkenen leidt tot een continue verbetering van het voorstel zodat tegen de tijd dat het wordt goedgekeurd een veel betere versie voorligt dan de oorspronkelijke.

Het Rinri-project is gebaseerd op het concept van 'Rinri', dat een term is afgeleid van de Japanse woorden 'rinne' en 'ri'. 'Rinne' verwijst naar de cyclische aard van de tijd, terwijl 'ri' verwijst naar de wetten of principes die de kosmos beheersen. Het Rinri-project stelt een universele ethiek voor die gebaseerd is op de harmonie met de natuurlijke cycli van tijd en het begrip van de wetten van de kosmos. Het behandelt ook de relatie tussen tijd en ethiek, waarbij wordt gesteld dat een dieper begrip van tijd kan leiden tot een hoger moreel bewustzijn en een duurzamere samenleving.

Een abstract is een samenvatting van een 'wetenschappelijk' werk dat de belangrijkste zaken opsomt en een bondige beschrijving van de inhoud en het bereik van het werk geeft. De term 'antithese' wordt in de moderne filosofie actueel door de toepassing ervan in de Kritik der reinen Vernunft van Immanuel Kant. Hij formuleert daarin een viertal transcendentale antinomieën, ofwel stellingen die niet alleen a priori bewezen worden, maar waarvan het tegendeel evenzeer bewezen wordt. Hij wilde hiermee aantonen dat metafysica geen zuivere wetenschap is die volgens dezelfde logica als die van de

Henotheïsme is het geloof in en mogelijke verering van meerdere goden, waarbij een god een prominente rol vervult. De term werd geïntroduceerd door Max Müller en is afgeleid van de Griekse woorden henos, één, en theos, god. Het wordt ook kathenotheïsme, inclusief monotheïsme of monarchisch polytheïsme genoemd.

In de periferie van ons gebrabbel zijn de hulpvragen onveranderlijk gebleven.

Het exacte aantal sterrenstelsels in het universum is onbekend. Schattingen en observaties suggereren echter dat er mogelijk honderden miljarden tot biljoenen sterrenstelsels zijn. Elk sterrenstelsel kan miljoenen tot biljoenen sterren bevatten, samen met andere hemellichamen zoals planeten, kometen en asteroïden. Het heelal is enorm groot en blijft zich uitbreiden, dus het aantal sterrenstelsels is buitengewoon groot en moeilijk precies te bepalen.

Voor Vernadsky wordt dit punt gedefinieerd door de crisis die hij 'biogeochemische verbranding' noemt. Dit verwijst naar de impact van industriële technologieën en beschaving op de middelen en de cycli van de biosfeer, deze naar een koortsachtig crisispunt brengend, dat resulteert in een kwalitatieve verschuiving naar de noösfeer en het begin van het psychozoïsche tijdperk.