TTC

Regressie faciliteert de heropleving van het innerlijke kind, als een pad van onthechting dat anomalieën laat schitteren.

Verzinsels.

Het wordt weer angstaanjagend, we gaan er alweer op vooruit.

Misschien moeten we hier nog dat mystieke huwelijk aan toevoegen, anders is het misschien onvolledig wat je schrijft.

Dat bewijs kunnen we zo stilaan wel vergeten, het begon alweer goed.

Het is duidelijk, geen probleem.

Het bestaan van taaluniversalia wordt soms aangevoerd om het bestaan van een universele grammatica te onderbouwen. Nog vaker wordt in dit verband echter een beroep gedaan op de kennistheorie, de neurobiologie of de psychologie. Weer een andere mogelijke verklaring is dat deze universalia zo onmisbaar zouden zijn voor een goed verloop van de communicatie dat elke taal die ze zou ontberen er vanzelf naartoe zou evolueren.

Dus wel, dank.

Wellicht door de vele berichten dat het een beetje onduidelijk wordt, ben je nu wel of niet een homohater?

Naast de interpersoonlijke benadering werd vanuit het interactionisme door Gregory Bateson in 1936 het begrip schismogenese geïntroduceerd, een model ter verklaring van het creëren van verdeeldheid. Hij maakte daarbij onderscheid tussen symmetrisch en complementair gedrag, waarbij de eerste gelijkwaardig en de tweede ongelijkwaardig is.

De Sapir-Whorfhypothese, ook wel de hypothese van linguïstische relativiteit, stelt dat de specifieke taal die gesproken wordt van invloed is op de manier waarop over de werkelijkheid gedacht wordt.

In een wereld die vierkant draait laat ik de heruitvinding van het warme wiel graag aan anderen, ik zou er immers van in verwarring kunnen raken.

Voor velen is het probleem van het bestaan van het kwaad het voornaamste bezwaar tegen een geloof in God, en zodoende een antigodsbewijs.

Het argument van inconsistente openbaringen, ook wel bekend als het verkeerde hel vermijden-probleem, is een antigodsbewijs. Het stelt dat een volmaakte godheid ervoor zou hebben gezorgd dat al zijn openbaringen aan de mensheid consistent zouden zijn, dus elkaar niet zouden tegenspreken of uitsluiten, en begrijpelijk zijn voor iedereen.

Klopt, alleen geld komt uit het niets, de rest koffiedik kijken.

Zelfs zeer simpele systemen waarin de onderdelen van het stelsel elkaar op niet-lineaire wijze beïnvloeden, kunnen het verschijnsel deterministische chaos vertonen.

Soms moet je maar denken dat God dwalen bedacht heeft om zichzelf te misleiden, en dat kunnen vergeten een mooi staaltje van creativiteit.

Zo zou je mogelijks kunnen uitkomen bij de onbewogen beweger, met nogal dubbelzinnige stellingen dat niemand iets ziet.

Het enige waarvan ik ooit dacht iets begrepen te hebben, begrijp ik niets meer van.

Daar zeg je wat, zo heeft wetenschap de hemel weggetoverd. Nog niet zo lang geleden was er immers nog de overtuiging dat elke ster een poort was naar de hemel, pardoes.

Makkelijk is gezegd dat regressie leidt tot de heropleving van het innerlijke kind, om vervolgens, het naïeve kind indachtig, betrokken te raken in een complexiteit die je misschien de stuipen op het lijf jaagt.

De batutut wordt verondersteld ongeveer 1 meter 80 lang te zijn, net zoals de gemiddelde mens nu. Het hele lichaam, met uitzondering van de knieholte, zou bedekt zijn met haar, waarvan de kleur kan variëren van zwart tot bruin en grijs. De batutut loopt vermoedelijk op twee benen en zou solitair of in een kleine groep leven. Ze worden verondersteld omnivoren te zijn en hun tijd grotendeels door te brengen met voedsel zoeken.

Het Zelf is de bron van dromen en wordt daarin vaak weergegeven als een autoritaire figuur die in staat is om de toekomst waar te nemen en als gids op te treden. Omdat het Zelf zich manifesteert in dromen kan men het leren kennen door zijn dromen te bestuderen. Volgens Jung is het Zelf door Oosterlingen, met hun rituele oefeningen zoals yogameditaties, gemakkelijker te doorgronden dan voor een Westerling.

Het idee van een wormgat kunnen we misschien makkelijker duiden wanneer we een aantal hypothetische kaarten op elkaar leggen, de aarde blijft de aarde. Begrippen zoals horizonversmelting zijn hier niet vreemd aan, net zoals zonder hypothetische kaarten geen wormgaten mogelijk zijn.

Donkere nacht van de ziel is een metafoor die de spirituele ervaring beschrijft van iemand die een fase in zijn leven doormaakt waarin hij zich door iedereen verlaten voelt, zonder hoop op een betere toekomst. Deze aan depressie verwante gevoelens ervaart de persoon als een crisis van geestelijke identiteit.