TTC

Eind 1997 werd de geloofwaardigheid van onder anderen Lacan op de proef gesteld in het boek Intellectueel bedrog. Postmodernisme, wetenschap en antiwetenschap van de fysici Alan Sokal en Jean Bricmont. Daarin analyseren zij de teksten van vooral Franse postmoderne intellectuelen en betogen ze dat achter hun ingewikkeld jargon er vaak nietszeggende en foute ideeën schuilgaan. Ook wordt het misbruik van wetenschappelijke termen aan de kaak gesteld, waarmee deze intellectuelen volgens Sokal en Bricmont een illusie van wetenschappelijkheid proberen te wekken.

Een microscoop is een hulpmiddel om onszelf van binnenuit te bekijken, ook daarin kunnen we verdwalen. En dan spreken we nog niet over de verwondering, over wat eenvoud zou kunnen betekenen, humaan.

Ja, en daar heb je 90 pagina's voor nodig?

Zeg dat wel, horizonversmelting is dan ook geen concept dat zomaar uit de lucht gegrepen wordt, het heeft betekenis.

Grappig, en de vraag ging over niet-monotone en/of paraconsistente logica, pardoes.

Net zoals oer-castratie grappig is, is de universele stimulus in dit topic ongewijzigd gebleven. Bizar misschien?

Heel soms zijn afspraken nuttig, zelfs al was het maar om dat wat simpel is ook zo te houden. Meer iets voor Hopper en z'n naakte apen, denk ik.

Ook bij Freud brengt de oer-verdringing een fixatie teweeg die het ahistorische karakter van het archaïsch materiaal kan verklaren.

Ik lees dat die meter enkele malen veranderd is, niet eruit. Maar misschien lees ik dat verkeerd, kan altijd.

Om een meter een meter te laten zijn? Heel soms, wanneer we de aandacht richten op relevante kennis binnen deze of gene niche, lijkt verbindende communicatie op het lezen van een factuur van een garagist, waar ik geen kaas van gegeten heb. Bijgevolg ben ik analfabeet, begraven onder een stortvloed van woorden en begrippen die heel soms de kracht van een eenvoud en kleine dingen lijken te weerspiegelen, maar ook sneller verdwijnen dan ik ze kan onthouden. Enigszins als pijnlijk ervaren, wat liefde en verbondenheid vermag, hou moed.

In de benadering van Lacan is de zijns-laag het onnoembare reële dat buiten de greep van de betekenaar valt. Door de zogenaamde 'symbolische castratie' bekoopt de mens zijn subjectiviteit met de uitstoting van het reële. De toetreding tot de wereld van taal en cultuur, het invoegen van het biologische organisme in een door taal geordende werkelijkheid gaat ten koste van een reële rest. De loutere beweging van het leven wordt door de inslag van de betekenaar voorgoed doorbroken. Aan die afsnijdende operatie ontspringt het subject als subject van de taal, van het onbewuste en als subject van ver

Wat bedoel je hiermee precies?

Paradoxaal is het idee dat we door onderwijs in grote mate vreemdelingen worden voor elkaar, niet omdat we dat zijn maar omdat het geheel aan expertises zo versnipperd raakt dat we elkaar nog amper begrijpen.

Misschien dat we er goed aan doen om binnen dit kader eerst aandacht te besteden aan logica, dit om te vermijden dat een dialoog al bij voorbaat in de kiem gesmoord wordt door redenaties die het voordeel als het ware omtoveren tot een nadeel.

Een zeilbootje gaat makkelijk overstag, een olietanker zelden of nooit.

Ja, we kunnen er getuige van worden hoe dat precies in z'n werk gaat, daarom ook dat het zo leerzaam is.

Het is inderdaad verbazingwekkend hoe de natuur zulke complexe en ingenieuze systemen heeft ontwikkeld, die ons in staat stellen om te communiceren en de wereld om ons heen te ervaren. Het menselijk lichaam, en in het bijzonder het gehoor, is een prachtig voorbeeld van biologische verfijning en aanpassing

Door overbodige details en complicaties tijdelijk te negeren, kunnen we een helder inzicht krijgen in alternatieve methoden en benaderingen. Dit stelt ons in staat om nieuwe perspectieven te ontwikkelen die wellicht altijd al mogelijk waren, maar die we niet eerder konden zien vanwege de complexiteit en de context waarin we dachten.

Sagan's beschrijving van de aarde als een 'pale blue dot' roept een gevoel van nederigheid op, vergelijkbaar met religieuze en spirituele tradities die het idee van menselijke kleinheid en afhankelijkheid van een grotere kracht benadrukken. In het Christendom kan dit worden vergeleken met de 'zondeval', waar de mens zich bewust wordt van zijn eigen beperkingen en fouten.

Het zijn organisaties waarvan ik niet weet wat ze nu precies doen, doch interessant. Quasi onmogelijk om ons met alles bezig te houden, dat is evident. Door een transdiagnostische benadering te integreren zonder bestaande diagnoses te verwerpen, kan de geestelijke gezondheidszorg meer flexibel en responsief worden, wat leidt tot betere zorg en resultaten voor patiënten.

Het IEEE is een wereldwijde organisatie die technologische innovatie en uitmuntendheid bevordert.

Het filosofenprobleem in de informatica is geen onbekende, het is als een bloemkool. Met je eens, in abstractie is het eenvoudig wanneer we weten hoe.

Meestal wanneer een element ontbreekt, kan je er niets meer van maken. Maar dat stond in het begin al vermeld. Heb je per toeval een bonding overzicht van die onderliggende wetten, wil naargelang auteur nogal eens verschillen. Concreet is hier niet aan de orde, het activeert spontaan de bezemsteel van Hopper en dan is er niets meer van te zien. Carlos Sluzki en Janet Beavin ontwikkelden een typologie voor symmetrische en complementaire communicatie bij een dyade.

Wellicht zal het ook wel iets te maken hebben met vereenzelviging en loslaten, afhankelijk van het niveau dat onderwerp wordt binnen deze of gene dialoog. Net zoals wat we precies met 'botsing' zouden kunnen bedoelen. Zo dacht ik aan de evolutionaire context waarin beleidsmatig een bipolariteit zich laat opmerken. Een dominantie die zich laat opmerken als communisme versus kapitalisme, een derde bestaat niet.

Heel misschien is het wel zo dat wanneer we complexe materie herleiden tot pseudocode, we finaal uitkomen bij gezegden zoals waarheid komt uit een kindermond.