Zolderworm

Ik heb lezingen gegeven over m'n uittredingservaringen. Maar nu heb ik daar geen tijd meer voor. Het begon ermee dat ik m'n wekker op enige afstand van m'n bed had gezet, ongeveer een meter, zodat ik hem niet meer half slapend uit kon zetten, maar daarvoor echt m'n bed uit moest komen. Maar op een bepaald moment ging ik hem soms afzetten vlak voordat hij zou aflopen. Ik denk dat m'n innerlijke klok wist dat het bijna tijd was. Een keer wou ik zo m'n wekker alvast uitzetten, maar bleef ik hangen vlak voordat ik hem echt kon bereiken. Ik besefte toen dat ik nog niet echt wakker was, maar ik

Het is wel weer jammer dat er vooralsnog nog geen serieuze reacties komen. Op zich lijkt me dit belangrijk als we het over bijna-dood-ervaringen hebben. Per slot lijkt dit erop.

Nee, want God is geen mens. Dat betekent dat Hij geen menselijke emoties kent.

Ik heb jarenlang uittredingen uit het stoffelijke lichaam gehad. Ik zag soms m'n eigen lichaam op bed liggen. Ik kon door dichte deuren heen, ramen enzovoort. Ik zwierf meestal rond in het huis, maar soms kwam ik in een compleet ander landschap terecht als ik door een raam heen ging.

modbreak Trajecto: Je licht een fragment van een zin eruit om te zeggen wat je zeggen wilt. Wees op zijn minst zo netjes om wat je belachelijk vindt te brengen als jouw mening en niet als iets wat simpelweg zo is. Hoezo? Dit is toch duidelijk genoeg? Degene die voor abortus is, zou niet weldenkend of welvoelend zijn. Te gek voor woorden en beledigend voor andersdenkenden. modbreak Trajecto: Je forumt hier op een christelijk forum en je mag best op problemen wijzen, maar een toch tamelijke suggestief verwerpen van wat Thorgrem zegt en gewetenvol beschrijft, past niet echt. Wanneer je

Je bedoelt dat het christendom onmenselijk is? modbreak Trajecto: Met menselijk bedoel je waarschijnlijk dat we compassie met de medemens moeten hebben. Dat moeten we zeker juist wel hebben; de medemens verwerpen en veroordelen is niet christelijk.

Wat moet ik me voorstellen bij een eigenwijze besluitvorming die leidt tot overspel? Het is heel menselijk om overspel te plegen als je wordt mishandeld. Het gaat om menselijkheid, niet om de regels. Dat is het wezen van de boodschap van Jezus. Je kunt in je verlovingstijd wel goed kijken of je bij elkaar past. Maar in de praktijk blijkt dat dat geen garantie is voor een goed huwelijk. Zo gebeurt het vaak dat mensen uit elkaar groeien. Of dat een man die in de verlovingstijd allerliefst was, zich ontpopt als een bruut, zodra er getrouwd is. Ik ken praktijkgevallen.

Ja "als". Maar waarom zou een ander hem of haar hier op moeten aanspreken? Ik zou zeggen: verwijder eerst de balk uit je eigen oog. Zonde is alleen een zaak tussen God en mij. Verder niemand. Al iemand overspel heeft gepleegd en anderen weten dat, dan is dat toch niet het promoten van zonde? Hoezo promoten? Bovendien zie ik niet wat het groepsbelang is als een van de leden overspel heeft gepleegd en dat verder niet bekend wordt. Dat is een zaak waar hij of zij zelf mee in het reine moet komen. Meer niet. Bovendien is het ene overspel het andere niet. Als je een partner hebt die je voortd

Nee, dat zou ik ook niet gaan doen. Kom nou zeg. Mijn zonden zijn mijn persoonlijke zaak. Anderen hoeven daar niets van te weten. Gewoon niet doen. Hou het lekker voor jezelf, zou ik zeggen.

Kelderworm heeft een Zolderworm-fascinatie.

De Nederlandse uitdrukking "Zo moet je het eigenlijk wel zeggen" houdt niet in dat het dan per se moet. Het zit hem in het gedeelte "eigenlijk wel". Nee hoor, dit is allemaal inmiddels wetenschappelijk bewezen aan de hand van wetenschappelijke apparatuur en metingen. Wel is het zo dat de wiskundige beschrijving van deze fenomenen ook een beperkte beschrijving is. Dus dan gaat het inderdaad nog niet om de ultieme werkelijkheid.

De gedachte dat we maar tien procent van onze hersencapacitiet gebruiken is inmiddels achterhaald.

Ja, zo moet jet eigenlijk zeggen.

Zie jij dat het plaatje, beschouwd als voorwerp, uit atomen bestaat en zich in een vierdimensionaal ruimtetijdcontinuüm bevindt?

Kant had ongeveer een zelfde kennisleer als die welke ik hier presenteer, maar het solipsisme hoorde niet tot zijn filosofie (denk ik). Je kunt immers zeggen de de mensen individueel de werkelijkheid niet waarnemen zoals deze is, ofte wel dat ze allemaal individueel een roze bril dragen.

Zoals je de wereld waarneemt, geeft je blijkbaar voldoende informatie om je in stand te houden. Je hoeft bijvoorbeeld niet te zien dat voorwerpen uit atomen bestaan. Dat is echt niet nodig. Dat bijvoorbeeld licht in de zintuigen wordt omgezet naar elektrische signalen, die vervolgens worden verwerkt door de hersenen, weten we door wetenschappelijk onderzoek.

Wij zien de werkelijkheid niet zoals deze werkelijk is. We zien de werkelijkheid namelijk via onze zintuigen, die bijvoorbeeld lichtimpulsen omzetten in elektrische signalen, en vervolgens via de verwerking van de signalen van de zintuigen door de hersenen, die op die prikkels allerlei berekeningen loslaten. Pas daarna worden wij ons ervan bewust. Ik begrijp niet wat daar zo moeilijk aan is.

Het betekent volgens mij dat ieder mens als dier, namelijk als homo sapiens, in de natuur geboren is. Dat betekent in die zin "in zonde geboren zijn", dat we moeten leven ten koste van andere wezens om te kunnen overleven. En dus vanuit een zeker egocentrisme moeten leven. Wij hebben daartoe onze instinctieve emoties, zoals territoriumdrang (de oorzaak van veel oorlogen en burenconflicten), seksuele drijfveren (waarin wij de partner als object behandelen), pikorde-gedrag (zoals we zien bij schoolkinderen die worden weggepest, omdat ze buiten de pikorde vallen), discriminatie (leden van andere

In de fysica zoekt men nog naar de werkelijke aard van de materie van je auto. Als er geen sprake zou zijn van gezichtsbedrog, dan zou je dat meteen zien. Je zou dan de Nobelprijs winnen. Als je het ziet als een metalen ding met een merknaam en vier wielen, dan zie je in ieder geval niet hoe de auto werkelijk is (het Ding an sich). Dan is er dus sowieso sprake van een gezichtsbedrog. Niet zozeer het spreken over God, maar het beschrijven van God. Ik heb dit verkeerd onder woorden gebracht, meer in de geest van Wittgenstein. 'Waarover je niet kan spreken, daarover moet je zwijgen.'

Dat is inderdaad een bekend dilemma. Ik zou eigenlijk moeten zeggen: ik ben ervan overtuigd dat we niets zeker kunnen weten. In ieder geval weten we vanuit de natuurkunde dat we de stoffelijke werkelijkheid niet waarnemen zoals deze is. We hebben instrumenten nodig om te kunnen bepalen dat deze uit atomen bestaat, en op een dieper niveau quarks enzovoort. Dat geeft al te denken. De kwantummechanische werkelijkheid laat zich niet in gewone taal beschrijven, maar alleen in de taal van de wiskunde. En Gödel heeft aangetoond, bewezen zelfs, dat de beschrijving aan de hand van de wiskunde evenzogoe

Je moet toch eens wat aan dat zelfportret van je doen naast je berichten. Maar zo'n hoofd tocht we lekker door, natuurlijk. Wel, als we ervan uitgaan dat we niets zeker kunnen weten. Dan is alles geloven. Maar ik ga er meer vanuit dat we voortdurend in een staat van gezichtsbedrog leven. Dat wil zeggen: we ervaren de dingen niet zoals ze werkelijk zijn.

Het is fijn dat alle ruziezoekers naar Credible zijn verhuisd. Ik ga nu weer eventjes terug naar Geloofsgesprek.

Ja, en ik kan het ook zo goed. Oké, je hebt bewezen dat je er in thuis bent. Gefeliciteerd.

Ja, je bent erg van jezelf overtuigd. Maar goed, als je daar gelukkig mee bent...

Ja, "Uit correspondentie is gebleken dat Fundamenteel niet gewoon wenst mee te forummen." Het is wel sneu voor je dat je gedrag niet werd geaccepteerd. Je voelt je duidelijk verongelijkt. Wat je hier allemaal doet, weet ik niet. Want ik ben hier maar zelden. Dus daar kan ik geen oordeel over geven.