Ignatius Maria

Rood lijkt me wel wat.

Op donderdag 12 juni 2008 00:43:04 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Ik doe m'n best. Nuja, ik vind van mezelf dat ik niet onaardig schrijf, maar echt goed noem ik het ook niet. Ik zou het misschien kunnen door er me echt op toe te leggen, echt goed schrijven, daarvoor heb ik genoeg aanleg, maar ik ben niet iemand die zo eventjes een meesterwerk schrijft. Enfin ja, dat waren veel van mijn favorieten vast niet, bij sommigen gaat geniaal schrijven zo'n beetje als ademen of eten, even natuurlijk én even levensnoodzakelijk, maar bij velen komt er bloed, zweet en tranen bij kijken. En die investeer ik er voorlopig niet in. Maar ik vind het wel schitterend, hoe sommige mensen schrijven. Gedichten die zo prachtig zijn dat je ze wel van buiten moét leren omdat het levensnoodzakelijk lijkt dat je ze op elk mogelijk moment van de dag voor jezelf kan opzeggen. Zoiets. Ik ben tamelijk moeilijk denk ik, maar als een gedicht me echt pakt is het ook nogal intens.

Ja, ik ken er op het moment maar 1 uit m'n hoofd van Reve, maar ik zou er eigenlijk ook meer willen kennen. Dichten verschilt voor mij soms niet zo veel van bidden.

Dat is waar, maar dat is een fenomeen wat je overal ziet, namelijk dat het volkgeloof nu eenmaal niet alle theologisch nuances kent / snapt of zich ervoor interesseert. Bij ons word dat dan zichtbaar in een wat vreemde devotie voor Maria, bij charismaten zie je het 'Jezus als half mislukte pooier' syndroom, en zo

heeft dat bij iedere religie zo zijn eigen uiting. Niks aan te doen denk ik, en zo lang die mensen netjes

het herderschap van hun pastoor aanvaarden is dat verder geen probleem.

Gemeenschap van de heiligen he?

Ja, kom op he. De enige reden om zo'n boek te lezen is om erover te kunnen praten.

En om dan toch vervelend te blijven, die heb ik ook al gelezen. Van Edith toch?

Dat is 'ie nu nog.

Maar nu bepaal je dus geloofsuitspraken als esthetisch. Ik meen echter dat gelovig spreken daar niet mee samenvalt, alhoewel dat zeker een belangrijk element is. Atheisme zou dan ook weinig meer zijn dan een smaakverschil en ik denk dat je daar zowel de gelovige als ongelovige tekort mee doet.

Vervolgens de vraag naar welke psychische processen aan smaak ten grondslag liggen is voor jou als student psychologie misschien een snel gemaakte stap maar is al een andere vraag dan die ik stelde. Jou vraag (de psychische) word pas mogelijk vanuit je definitie van het spreken dat gehanteerd word.

Ach, als ze het niet uithouden zullen ze wel niet uitverkoren geweest zijn, dat zou jij toch moeten weten.

Op woensdag 11 juni 2008 14:20:34 schreef JoostG het volgende: * JoostG gaat de Rozenkrans die Levi heeft gemaakt maar weer eens in de auto hangen

* Ignatius hoest...

Mooi hoor. In de tweede kan ik mezelf wel herkennen. Wat ik altijd mooi vind, en waar ik zelf heel slecht in ben is dat luchtige zo op het einde.

Op dinsdag 10 juni 2008 23:13:02 schreef Karin het volgende: Dit is al de derde keer dat ik denk: Wie????? Het zal wel aan mij liggen

Nee hoor. Het ligt echt aan die artiesten.

Ah, eentje?

Wel jammer, maarja misschien als je straks wat minder druk bent met de studie dat er weer tijd voor komt? Ik lees en schrijf trouwens gewoon overal, al die 'dode momenten' in de trein en bus enzo. En ga je ons nog verblijden met een van jouw werken?

Kijk, jij hebt de pointe.

Allebei zou mooi zijn.

Wat je ziet is allemaal vers van de hand. Ik probeer zoveel mogelijk te lezen en schrijven. Ook al is het soms troep, ik merk dat als je er mee bezig blijft 'de woorden naar hun betekenis toegroeien', om het met Heidegger te zeggen.

Mijn ouwe sjit heb ik door een amateuruitgever laten uitgeven, de nieuwe stuf wil ik gaan rondsturen in mijn ijdelheid... Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik allereerst mezelf er een plezier mee doe, anders zou het ik niet doen.

Ach, een beetje schermen hoort bij het spel toch?

Goed. Als je echt gelooft dat God bestaat (dus het aannemelijk acht), dan is dat iets om te onderzoeken en te peilen. Maar het kan gebeuren dat je gaat twijfelen. Dan zijn er twee opties: óf je negeert de twijfels en doet je best om te geloven, óf je zoekt de twijfels uit. Dat eerste lijkt mij zeer kwalijk. Mensen die het scheppingsverhaal 'geloven', zullen op den duur ook hun twijfels krijgen, lijkt me. Dan sta je ook voor dezelfde keus. Voor wie na de twijfels het heeft onderzocht en het daarna nog gelooft: prima, dan ben ik benieuwd hoe dat zo. Maar wie de twijfels blijft negeren, kan ik niet serieus nemen (dat is wel wat kort door de bocht gezegd, dus dat mag je stom noemen van me ).

Je begint nu zelf religieuze taal in de mond te nemen, zonder mijn voorafgaande vraag te beantwoorden. Wat bedoel je nou als je bijvoorbeeld zegt 'geloven in het scheppingsverhaal'?

Hebben we geen historische kritiek topic ofzo?

GUT, is dat niet die theorie die men eens meent te vinden die alle losse eindjes van evolutie, big bang en weet ik het wat allemaal tot 1 herlder geheel zou maken?

Zeg, btw, hoe oud is de gemiddelde luisteraar van dat Xnoizz?

Ik heb al een wannabe Coldplay en Rage gehoord. Verder wel leuk initiaf hoor.

Maar ik wil graag dat je stomme dingen gaat zeggen. Als je een zelfbewuste atheist bent, kan je mij toch wel vertellen hoe jij het geloof begrijpt dat je verwerpt?