Ignatius Maria

Met lang haar is ze (Abby van ER) mooier, maar daar kon ik geen foto meer van vinden.

Hey,

Ik heb laatst 'de boodschapper' van Kader Abdollah gelezen en vond het best een mooi / boeiend verhaal. Maar wat ik me nu afvraag is hoe moslims erover denken. Vinden jullie het een geloofwaardige omschrijving van het leven van de profeet? Aangezien Abdollah geen belijdend moslim meer is, en ik begrijp dat hij nogal affiniteit heeft met de soefi's vraag ik me dus af of zijn visie wel die van de gemiddelde moslim vertegenwoordigt. Overigens zijn alle reacties natuurlijke welkom.

Dus wat vinden jullie van 'de boodschapper'?

Op zich kan ik wel lachen om het topic, omdat je in feite hetzelfde ziet gebeuren als wat vaak gebeurt in een discussie tussen katholieken en protestanten. Protestanten willen 'alleen maar citeren' en wat er nog aan uitleg bijkomt door een katholiek zou 'onbijbels' zijn. Nu is er een moslim die alleen maar citeert, en als protestanten gaan uitleggen krijgen ze het verwijt dat dat er niet letterlijk staat. Wel amusant.

@Pascalpas: zoals Pius al zegt is het weinig verbazingwekkend dat je docent je iets dergelijks vertelt.

Ik kan mijn docent dogmatiek er ook over vragen, maar je kan vast wel raden wat daaruit gaat komen.

Dus misschien zouden we kunnen we het laten bij een verschil van mening en / of perspectief.

Daar had je dan die uitverkiezing voor ofzo...

link Says it all...

Ik heb 'em express gelinkt omdat de mods al eens eerder vonden dat deze censuur vereiste.

Daaruit blijkt misschien maar weer eens je katholieke gevoel voor liturgie.

Dat klinkt echt zo f*cking elitair man. Tegelijk mag ik er eigenlijk niks van zeggen, want je hebt wel een punt.

Waar iedereen aan ten onder gaat, ijdelheid en hoogmoed, welk een tragisch lot.

Ik kan al raden wat ze gaan zeggen... 'daar staat toch niet iedere zondag?'

Op maandag 23 juni 2008 22:18:57 schreef NienkeJ het volgende: Sterker nog, wanneer een man bewonderend naar een vrouw kijkt omdat hij haar mooi vind (en dat mag inderdaad best het figuur zijn, maar kijk ook eens wat verder dan dat ;/, dingen die raido al opnoemde zoals de manier van lopen, haar, ogen, mond, huid, lach, whatevah) vind ik dat geweldig

Nou om jou een plezier te doen.

Dan maar priester worden, lekker consacreren op de camping.

Geloven ook niet, maarja eeuwig branden is ook zoiets he...

Ik neem aan dat dat in Rome geen probleem hoeft te zijn.

Nou wat mij ook gevoelsmatig wat doet denken aan het modernisme bij jou manier van redeneren, is dat als ik jouw posts lees ik bijna de indruk krijg dat wie zijn hersens maar goed genoeg gebruikt wel katholiek zou moeten worden. Het paradigma is intern sluitend, maar waarom zou je geen ander nemen? Toch lijkt dan altijd dit paradigma het beste aan te sluiten bij het een of ander volgens jou. Ik mis het 'sprong element'

van geloven. Dus ik heb soms de indruk dat je door je goede denk en redenatievermogen in feite een vorm van fideisme kan handhaven dat iemand anders die misschien niet die aanleg heeft niet zou kunnen.

Je zou dit natuurlijk ook kunnen wijten aan een gebrek aan katholiciteit van mijn kant, aangezien Rome veelal van mening is dat veel van haar denken op basis van de rede aannemelijk is, terwijl ik misschien dan wat meer nadruk leg op het breukkarakter van God met ons leven en denken. En een deel ligt ook in de manier waarop, je hebt namelijk volgens mij heel goed door waar de gebreken van het modernisme liggen (ik kan me nog herinneren dat je me op iets wees, wat ik zelf pas een half jaar later ontdekte ), maar

de manier waarop je dat vervolgens gaat uitleggen lijkt dan weer zo sola ratio. Sola ratio tegen sola ratio, voel je hem een beetje?

Op maandag 23 juni 2008 18:37:34 schreef Pius_XII het volgende: [...] Nee, iemand had het me eens uitgelegd over de mail, en dat heb ik wel héél verkort samengevat: Theologisch gezien is het onderscheid tussen reële presentie en symbolische presentie een verkeerde benadering. Symbool komt van het Griekse sun ballein, wat samenwerpen betekent. Een symbool verbindt twee werkelijkheden. In onze maatschappij worden symbolen gezien als lege verwijzingen, d.w.z. op de wijze van een verkeersbord. Er wordt een booschap gecommuniceerd. In de eerste eeuwen van het christendom meende men echter dat rituelen met de daarbij horende symbolische handelingen en voorwerpen een andere werkelijkheid oproepen. Net zoals in het jodendom de bevrijdende gemade van God ervaren wordt als men het pesach-feest viert, zo ervaren wij weer die verbondenheid met Jezus zoals dat plaatsvond bij het Laatste Avondmaal. De werkelijkheid die toen plaatsvond, wordt in de eucharistie weer opgeroepen en darain is Christus echt aanwezig.

Ha, zoiets had ik ook al in de smiezen.

Dan ben ik wel benieuwd wat er behoudend aan is. Wat jij gelooft is toch klassiek '8 mei' gedachtegoed? Dat is nou net het geloof waar ik mee opgegroeid ben in m'n kinderjaren. Küng, Schillebeeckx, vleugje Rahner, al ontstijgt die dat wel. Anyway, wat ik er inhoudelijk behoudend aan vind, is dat men uiteindelijk toch vooral in reactie optreed met het positivisme. Uiterlijk beoogt het een tegenpool te zijn, maar het is er nog steeds nagelvast mee verbonden. (ik kan het zelfs een beetje uit jouw woorden halen).

Dat vind ik nou juist precies vaak van jouw reacties. Een voorbeeld daarvan is dat jij bij dogmaontwikkeling het 'rationele ontvouwingsmodel' laat zien wat nauw verbonden is het met modernisme, terwijl ik voor de historisch / hermeneutische insteek kies, zoals Heidegger, Rahner en Ricoeur. Wat daarbij hoort is de radicale getekendheid van de mens door de tijd, en zoiets als tijdloze waarheid is daarin dus eerder (pre)modern als progressief. De behoefte aan een positivum in je geloof zie ik ook als zo'n meer moderne neiging toch een ankerpunt te hebben van absolute zekerheid. De inzet bij de hermeneutiek vind ik dan vooruit- strevender dan de inzet van het paradigma dat jij vaak gebruikt. Ik ben natuurlijk in gesprek met het modernisme, aangezien het modernisme in onze maatschappij nog steeds leeft en het ook bepaalde aanspraken doet die ik serieus neem. Overigens spreek ik nu dus alleen over de mate van progressiviteit, niet over wat meer of minder waar is.

Ik ben inhoudelijk niet zo bekend met de '8 mei beweging' dus dat kan ik niet beoordelen. In zekere zin kan je het behoudend noemen, gezien het bijvoorbeeld nogal raakt aan wat iemand als Bultmann heeft betoogd. Echter, volgens mij zijn er filosofisch gezien sinds de fenomenologie nog geen radicale nieuwe inzichten opgedaan en daarmee is het in dat opzicht het meest actueel.

Het komt van het Griekse sumbolon en sumballein, als ik me niet vergis. Gezien het 'um' is die vorm Latijn, neem ik aan. Maar of dat een dan een leenwoord is met hetzelfde woordveld of een eigen woord

dat eventueel een ander bereik heeft dan het Griekse weet ik niet.

Dat vind ik trouwens niet terug in Ratzinger's uitleg ervan, noch in mijn griekse woordenboek.

Is wat Ratzinger in 'de kern van ons geloof' het christelijk positivum noemt. Ik noem dat alleen niet

'verder door trekken,' dat noem ik behoudender. Maarja, iedereen vind zichzelf natuurlijk altijd het

meest progressief he.

Hm... is dat niet die knappe man ofzo?

Sst, ik probeer in cognito te snoezelen man.