winterzon

Ja, had er vroeger vaak last van. Laatste herinner ik me nog goed! Ik kon me niet bewegen, de maan scheen op mijn lichaam en iemand trok het deken van me af en ik voelde dat die 'persoon' dichter kwam... Best eng! Gelukkig nu al even ervan verlost.

Waarom zou je eigenlijk niet mogen samenwonen met iemand zonder getrouwd te zijn? Dit kan je toch ook even proberen?

als ik de bijbel lees dan was er in een paar gevallen sprake van eerst ondertrouw en daarna de trouwceremonie... Maar in verreweg de meeste gevallen werd er, in mijn ogen, met ''de daad'' getrouwd... overal staat: en ''het mannetje'' kwam bij ''het vrouwtje'' zonder enige voorgeschiedenis van ceremonies... Gaat trouwen dan enkel om seks voor jou? Vrees dat je dan van een koude reis zal weerkeren...

Zelf na mijn vormsel helemaal in de knoop gelegen met het geloof en op mijn 16de mezelf ongelovig verklaard. Ik redeneerde in die tijd helemaal zoals vb. Humanist dat doet en in die zin begrijp ik hem ook. Het blijft een wonder hoe God je kan raken en je weer tot hem roept. In principe kunnen we hier in dit topic nog wel even blijven discussiëren. Niemand zal zijn gelijk halen en mijn inziens hoeft dat ook niet. Zolang we elkaar met respect behandelen en leven vanuit het goede, maakt het niet uit of je dit doet in de naam van God, Allah, ... of jezelf.

Wat is een huwelijk meer dan twee mensen die samen in verbondenheid voor God willen leven? Daarbij maakt het toch niet uit of je een fantastische baan, een auto en een duur pak hebt of gewoon met z'n tweetjes in een kleine flat woont. Of zie ik dat mis? Leg je vraag bij God en laat het even bezinken... Je hebt nog tijd genoeg om erover te denken, aangezien je elkaar nog maar net kent.

Voor mijn part valt er ook weinig over te discussiëren. Zoals Olorin al aangaf is de theorie bedacht door een katholiek priester, heb zelf altijd op katholiek onderwijs gezeten en dus niets anders geleerd. Onze priester had afgelopen zondag trouwens nog een leuk stukje in zijn homilie gewijd aan de vooruitgang in de wetenschap.

God zou je inderdaad eerder als een gevoel kunnen beschrijven. Zelf zie ik het als een kracht in mij die niet voortkomt uit mezelf. (maar dat is nu maar even wat ik ervan denk en draagt eigenlijk niet zoveel bij aan deze discussie) Vind het trouwens wel komisch dat de vraag wie nu het meest zichzelf moet verdedigen van woord naar daad werd omgezet. Het lijkt hier wel een heksenketel

Mooi stukje! Soms heb je niet eens twee (of meer) personen nodig om verschillende interpretaties van hetzelfde stukje bijbeltekst te horen. Iedereen bewandelt zijn eigen weg en komt er mooie en wonderlijke dingen tegen, maar evengoed pijnlijke en moeilijk te nemen obstakels. Dankzij al deze ervaringen groei je als persoon en bekijk je de dingen anders dan een tijdje voorheen. Vandaar dat het zo mooi is om de teksten te blijven lezen (en aanhoren tijdens de kerkdienst).

Euh? En dat zegt welke paus en wanneer? Maria's onbevlekte ontvangenis verwijst naar de erfzonde. Daar was zij vrij van... De bijbel is inderdaad géén wetenschappelijk werk of geschiedenisboek, maar een geloofsboek dat christenen gebruiken om zich te laten leiden in hun leven. In zekere zin weet men inderdaad niet meer volledig hoe elke zin geïnterpreteerd moet worden. Historici en theologen hebben uiteraard wel instrumenten en methodes ontwikkeld om hun bevindingen aan te toetsen, maar het blijft moeilijk. De bijbel is immers een verzameling boeken geschreven in een tijd, die erg versch

Lol

Dubbelpost sorry!

Inderdaad Maran...Stond dit niet in het OT, omdat men nogal een concurrentiestrijd had met het volk dat geloofde in de God Baäl? (Lang geleden dat ik me hierin verdiept heb, dus kan beetje roestig zijn)

Nou nou...ze zien het daar groots!

Nu ja...ook helemaal niet zo'n probleem. Als jij gelukkig bent met je leven zoals het loopt en niet het verlangen hebt God te kennen. Wie ben ik (zijn wij) dan om het je op te dringen.

Vandaag voorlopig: Beck - Midnite Vultures Crystal Castles - III Vitalic - Rave Age

Hoe kan je van God verlangen dat hij zoveel voor je zou doen als je zelf niet eens de moeite doet om naar hem op zoek te gaan? "Eerst zien en dan geloven", een uitdrukking die ik vaak hoor. (in)Zicht beperkt zich echter niet tot visuele perceptie.

Een kind kan natuurlijk ook sterven voor de geboorte zonder dat daar een abortus aan te pas kwam. Waarschijnlijk verwijst men hier naar de slechte omstandigheden waarin deze moeders hun kind moeten dragen en er is dus kans dat het kind niet voldragen wordt en sterft.

- Tijdens het communistisch regime in de USSR werd religie verboden en mensen die hun geloof openlijk belijden vervolgd. - Noord-Korea is tegenwoordig ook niet the place to be als christen.

Tot op heden nog geen vaststaand bewijs gevonden dat God niet bestaat, correct me if I'm wrong. Uiteraard ook geen bewijs dat hij wèl bestaat. Beide stellingen kan je alleen geloven. Ieder heeft zijn reden om de een of ander stelling aan te nemen. Wie gelijk heeft...tja, dat weten we niet.

Dat klopt niet helemaal volgens mij. Het is altijd gevaarlijk om voor andere te praten, maar mijn ervaring is dat het de meeste atheisten/agnosten niets kan schelen waar een ander in gelooft. Op dit soort fora zijn zij vooral bezig met het bestrijden van het verspreiden van valse informatie over wetenschap (en dan vooral de evolutietheorie/big bang theorie) door creationisten of andere nadelige effecten van religie (zoals het opdringen van religieuze regels aan anders/niet-gelovigen). Je hebt gelijk! Ik denk dat sommige atheïsten eerder de juiste omschrijving is. Net zoals sommige gelovige

Mijn parochie doet dat, met de uitzondering dat men niet kan huwen uiteraard. (Binnen de oud-katholieke kerk kan dit overigens wel) Ik snap eigenlijk niet goed waarom er soms zo'n gedoe rond is. Mijn leven ziet er niet gek anders uit dan dat van iemand die hetero is en dat ziet mijn omgeving ook. Misschien dat er in sommige parochies (of andere christelijke gemeenschappen, want heb geen idee hoe de aanvaarding zit binnen het protestantisme) minder acceptatie is, omdat men niet goed weet wat te verwachten...

Mijn parochie doet dat, met de uitzondering dat men niet kan huwen uiteraard. (Binnen de oud-katholiek kerk kan dit overigens wel) Ik snap eigenlijk niet goed waarom er soms zo'n gedoe rond is. Mijn leven ziet er niet gek anders uit dan dat van iemand die hetero is en dat ziet mijn omgeving ook. Misschien dat er in sommige parochies (of andere christelijke gemeenschappen, want heb geen idee hoe de aanvaarding zit binnen het protestantisme) minder acceptatie is, omdat men niet goed weet wat te verwachten...

Er bestaat een regel: YouCat (jongerencatechismus): 415 - Hoe beoordeelt de Kerk homoseksualiteit God heeft de mens als man en vrouw geschapen en ook lichamelijk voor elkaar bestemd. De Kerk neemt mensen die homoseksuele gevoelens hebben zonder voorbehoud op. Ze mogen daarom niet gediscrimineerd worden. Tegelijkertijd zegt de Kerk van alle vormen van gelijkgeslachtelijk seksueel contact dat ze niet overeenstemmen met de scheppingsorde. [2358-2359]

Ik denk dat het vooral moeilijk is om je geloof te verdedigen. Mensen hebben vaak een nogal ouderwets beeld van de Kerk en het geloof (ik spreek nu eerder over de situatie in België en de RKK, aangezien wij hier veel minder protestantse en evangelische gemeenschappen hebben). Ook merk ik dat men snel denkt dat je plots niet meer kritisch kan denken als gelovige en dat je absoluut iedereen wil bekeren (terwijl ik net bij atheïsten die bekeringsdrang terugvind).

Ik geef toe dat als ik een programma echt goed vind, ik het gevloek er ook bijneem. Al merk ik dat ik het op termijn wel overneem en dat stemt me toch niet helemaal tevreden.