Sanne69

20 uur geleden zei Robert Frans:

Klopt, daarom is het geen enkel probleem als een kind gedoopt wordt en zo verbonden met Christus en zijn Kerk. Het kind valt immers inderdaad onder het geloof van de ouders, die namens het kind het doopsel aanvragen en het geloof belijden. En vervolgens ook beloven het kind christelijk op te voeden.
Het doopsel is dan ook helemaal geen straf, maar een bijzondere gift van God die ons heilig maakt en direct met Hem verbindt. Net zoals het ook geen straf is als je voedsel en verzorging van je ouders krijgt, ook al ken je als baby je ouders nog helemaal niet als zodanig. Van die heiligmaking is daarom ook niemand uitgesloten, dus ook kinderen niet, want iedereen heeft Gods geestelijk voedsel en Gods liefdevolle zorg nodig.

Kinderen hebben zeker ook geestelijk voedsel en liefdevolle zorg nodig. Gods wens dat kinderen die aandacht krijgen, blijkt wel uit Jezus belangstelling voor kinderen. Hij maakte ook speciaal tijd voor hen. Maar wat het dopen betreft; kunnen we als christen kijken naar het voorbeeld dat Christus zelf heeft gegeven. Hij werd gedoopt toen hij volwassen was. 

12 uur geleden zei Lobke:

@violist

Dat heb ik ook nooit begrepen. Ook niet dat mensen die niet meer geloven, door het geloof van hun ouders behouden zouden zijn.

Ik vind het zo'n vreemd dogma, al hoop ik dat iedereen in een Hemel komt. Maar ook de Hemel dat kan ik niet bevatten.

Het gaat om kleine kinderen. Mensen die niet meer geloven, zijn niet zomaar door het geloof van hun ouders behouden. 

Het was trouwens ook niet Gods voornemen dat mensen naar de hemel zouden gaan. God schiep de mens met het doel om voor eeuwig op aarde leven. En dat is nog steeds Gods voornemen. Als je Opb.21:1-4 leest, dan zie je niet dat de mens naar God gaat, maar er staat dat God bij de mens zal zijn met zijn beschermende zorg. 

12 uur geleden zei violist:

Ik heb dit nooit begrepen. Als een kind van gelovige ouders jong komt te overlijden zou het vanwege het geloof van zijn ouders naar de hemel gaan en een kind van ongelovige ouders niet. Alsof een kind zijn ouders voor het uitkiezen heeft. Het lijkt mij niet onmogelijk dat Paulus dit bedacht heeft om ouders onder druk te zetten te geloven. Tegenwoordig redeneren de meesten kerken anders en gaat iedereen met een klein beetje berouw naar de hemel, onschuldige kinderen die nog niet tot hun verstand zijn gekomen dus helemaal.

 

Het oordeel is niet aan mensen. Het laat echter wel zien dat ouders een bepaalde verantwoordelijkheid hebben; ook op dit gebied. Het zijn namelijk ouders die ervoor kiezen  een kind op de wereld te zetten. Zo kan je het ook bekijken. 

30 minuten geleden zei Robert Frans:

@Michiel Dat je zo snel mogelijk wordt gedoopt. Als God je opdraagt je te laten dopen, dan dien je daaraan gehoor te geven en daar niet mee te talmen. Ook als het betekent dat je eerst het catechumenaat moet doorlopen voordat je het doopsel ontvangt, dien je daarin niet te treuzelen.

Volgens 1 Kor.7:14 zijn kinderen al "heilig" in Gods ogen als één van de ouders een gelovige is. Jonge kinderen vallen dus onder de verdienste van gelovige ouders. 

20 uur geleden zei Hendrik-NG:

Waarna dan de vraag is hoe jij je als mens verhoudt tot die Wet (vanuit dat oprechte verlangen om het goede te doen dat God in je hart legt)...

 

Ik vind dat Rom.7:6 het wel mooi verwoordt. "Nu echter zijn wij dood voor de wet en ontslagen van haar boeien, zodat wij niet langer onderworpen zijn aan een verouderd wetboek, maar God dienen in het nieuwe leven van de Geest". - Willbrordvertaling. Een christen is vrij van de veroordeling door de Wet van Mozes. 

De Wet van Mozes was alleen bindend voor Israël. Er staan echter wel principes in die  universeel zijn. Die vind je dan ook weer terug in het NT.  Er zou een eind komen aan het Wetsverbond. En er zou een nieuw verbond komen. 

Op 3-3-2017 om 09:50 zei Hendrik-NG:

God laat Zich kennen als "Ik zal zijn die Ik zijn zal". Begint zijn boodschap aan Israël met een "Ik ben JHWH, uw God, die..." Zou de uitdrukking van zijn wil met de mensheid zoals die doorklinkt in zijn verbond met Israel nu wezenlijk anders zijn nu Christus die wet heeft vervuld? Zou God van gedachten zijn veranderd? Daar geloof ik niets van!

Let wel: die verbondsbepalingen van de Sinai hielden ook een opdracht voor Israël in ("Een koninkrijk van priesters zul je zijn, een heilig volk"), en zijn m.i. in die zin niet ten volle universeel. Maar ik kan me niet voorstellen dat "die wet van Christus" iets wezenlijk anders in zal houden dan die wet die via Mozes tot Israël kwam. Voor zover het niet om rituele bepalingen ging m.b.t. de priesterdienst van Israël uiteraard, maar zelfs daar zou je de "waaromvraag" kunnen stellen. Oprecht op zoek kunnen gaan naar de essentie van de bepaling...

Het gaat me dus in alles om een je eigen maken van de Thora. Van "een overpeinzen van de wet bij dag en bij nacht". En dan sta je toch echt "anders onder die wet" dan wanneer die je is tot een set regels waaraan je minimaal moet voldoen om straf te voorkomen of zegen te krijgen of...

Gods voornemen is niet veranderd. Dat blijft het zelfde. De weg ernaar toe is wel aangepast. Er was namelijk een voorwaarde verbonden aan de belofte in Ex.19:5,6. En de voorwaarde was gehoorzaamheid. Dat was niet hetzelfde als volmaaktheid. Zo wordt er van David gezegd dat het een man naar Gods hart was, terwijl hij toch ernstige fouten heeft begaan. Maar hij had oprecht berouw en hij had het oprechte verlangen om het goede te doen. Hij had liefde voor Gods Wet. Maar als natie hadden ze gefaald hierin. Het voorrecht om priesters en koningen te worden van Gods Koninkrijk zou aan een natie gegeven worden die goede vruchten zou voortbrengen. - Matth.21:43.

Maar het doel van de Wet van Mozes was dat het een "tuchtmeester" was die tot Christus zou leiden. De Wet op zich was heilig en goed. Alleen niemand kon die Wet volmaakt naleven. Dat lag niet aan de Wet, maar aan de onvolmaaktheid van de mens. En dat kwam door die Wet duidelijk naar voren. De Wet bracht daarom een veroordeling over de mens. De Wet maakte ook duidelijk wie de Christus was, want hij kon zich wel volmaakt aan de Wet houden. Het doel is verwezenlijkt.

En het is inderdaad goed om goed op de hoogte te zijn met die Wet, want ze was namelijk een schaduw. Hebr.10:1. Het geeft inzicht in de werkelijkheid. 

18 uur geleden zei Hendrik-NG:

Dan noem je het anders. Je kan ook zeggen dat je, na de "memorie van toelichting" te hebben gelezen, de wet anders hebt leren toepassen. Zie hoe Jezus die wet in een ander licht plaatst in zijn Bergrede (Mat 5:17 en verder). "Jullie hebben gehoord dat destijds tegen het volk is gezegd...en Ik zeg zelfs..." Verschillende voorbeelden van het wel de letter van de wet navolgen, maar niet de geest ervan + een correctie daarop. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden. Voorbeelden van een "anders onder de wet staan". Hem in je dagelijks leven anders gaan toepassen.

Zou dat dan niet de Wet van de Christus zijn?! Ik geloof dat. Deze wet is vooral gebaseerd op principes. Dat vereist dus inderdaad dat je erover nadenkt waarom je iets wel of niet doet. Maar ook hierbij is gehoorzaamheid van belang. Je kunt zeggen: ik heb niemand vermoord, dus ik doe goed. Maar misschien haat je nog iemand in je hart. Wil je echt de wil van God doen, dan zul je ook daar aan moeten werken om dat uit je hart te bannen. Als je echt liefde voor God en je naaste hebt, dan zul je dat doen. Met Gods hulp zijn alle dingen mogelijk. 

Gehoorzaamheid is dus niet alleen uit plichtsbesef, maar uit liefde. Christenen hebben de wet in hun hart. 

Op 27-2-2017 om 11:08 zei Hendrik-NG:

.. Dat de bepalingen niet langer "bindend" zijn (de mens nu anders onder die wet staat) doet niets af aan de strekking van die bepalingen: 

Ik vind het eigenlijk nogal een vreemde uitdrukking; "anders onder die wet staan". Is het met een wet niet zo dat je hem gehoorzaamt of dat je hem overtreedt? Meer smaken zijn er toch niet? De meeste mensen hebben nooit onder de Wet van Mozes gestaan. En door Christus dood, stond zelfs de natie Israël niet meer onder de Wet. - Kol.2:13,14,16. 

Er was niet alleen een verandering van priesterschap, er is een nieuwe natie ontstaan. De Joden zouden door gehoorzaamheid aan de Wet, Gods speciale volk zijn en tot een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden. - Ex.19:5,6. Als natie hebben ze Gods geboden moedwillig overtreden. Een nieuwe natie kwam tot leven. Het voorrecht om koningen en priesters voort te brengen, was niet meer alleen een voorrecht dat Joden zouden ontvangen. Niet meer door natuurlijke geboorte, maar door een wedergeboorte. Dat blijkt o.a. uit 1 Petr. 1:23 en 2:9,10. Met het ontstaan van een nieuwe natie kwam er ook a.h.w. een wijziging van de grondwet. 

En de uitnodiging zich aan te sluiten bij deze nieuwe natie is voor een ieder die dorst heeft en voor ieder die wil. Opb.22:17.

22 uur geleden zei Hendrik-NG:

Dat zou wellicht zo zijn als hier sprake was van een project: "het project mens": eenmaal de ideale mens tot stand gekomen, einde project...

Maar ik denk dat je hier niet uit het oog moet verliezen dat God een verbond sloot met zijn volk, en dat dat net wat anders is dan een project aangaan. Stel je sluit een verbond met een volk, bijvoorbeeld een vredesverdrag, dan kan je toch niet stellen: nu is het al zo lang vrede, dat verbond kan van tafel en zelfs een oorlog tegen dat volk behoort weer tot de mogelijkheden. Nee: dat verbond is gesloten vanuit de wens om een permanente vrede te bewerkstelligen. En het tot stand komen van die wens doet niets af aan dat verbond. Sterker: het bevestigt dat verbond nu juist!!

Gods verbondsbepalingen nietig verklaren doet m.i. af aan Gods "rechtvaardigheid". Eens: deels gaat het bij dat eerste verbond om een verbond tussen God en Israel (ging het daarbij om de speciale positie van Israel in de wereld, met bijkomende rituele bepalingen), maar deels klinkt in dat verbond ook Gods gerechtigheid door: de wijze waarop hij de mensheid wil zien handelen. Toen en ook nu... Dat de bepalingen niet langer "bindend" zijn (de mens nu anders onder die wet staat) doet niets af aan de strekking van die bepalingen: zoals bij dat vredesverbond: die vrede wordt nog steeds gekoesterd en oorlog is nog steeds geen optie!!

Er kwam een verandering van priesterschap en ook een verandering van wet. Dat staat zo in Hebr.7:12. "Want uit een verandering van priesterschap volgt noodzakelijk ook een verandering van wet". Er staat niet dat de mens anders onder de oude wet is gaan staan. De wet zelf is veranderd. Het is de volmaakte wet van de vrijheid. - Jak.1:25. 

Op 22-2-2017 om 12:07 zei Hendrik-NG:

En precies daar ligt mijn moeite met een doopvisie die suggereert dat het je eigen keuze is om het voortaan geheel anders te doen en dat dat ook ten volle binnen je bereik ligt. Het is ook hier: "Zo de Heer wil doen wij dit of dat..." Niet als dooddoener om maar helemaal niet tot veranderen te komen. Of geen bekering te verwachten. Nee, maar voluit vanuit het besef dat wij mensen bij alles wat we doen God nodig hebben. In termen van Deuteronomium: in het besef "dat een mens niet leeft van brood alleen, maar van ieder woord dat voortkomt uit de mond van God".

Eerst dit nog. Ik dacht zelf hierbij nog aan het verslag in Hand.8. De Ethiopiër leest in het boek Jesaja. Hij laat hiermee zien dat hij belangstelling heeft voor Gods Woord. Hij begrijpt het alleen niet. Een engel stuurt Filippus naar deze man, om tekst en uitleg te geven. Ongetwijfeld heeft God toen het hart van deze man geopend zodat hij de betekenis kon begrijpen, net zoals hij dat bij Lydia heeft gedaan. De Ethiopiër zei zelf: "Zie, daar is water; wat is ertegen, dat ik gedoopt word". - 8: 36. Deze man had Filippus ook kunnen bedanken voor de moeite en zijns weegs kunnen gaan. Maar hij geeft hier uiting aan zijn eigen wens om gedoopt te worden. 

En Christus heeft de Wet van Mozes niet vernietigd, maar hij heeft de Wet vervuld. Er is volmaakt aan die Wet voldaan. Als er een contract wordt opgesteld om een bepaald project te realiseren dan wordt dat contract niet verscheurd wanneer het project voltooid is. Het is als het ware vervuld.  Als de aannemer alle punten is nagekomen dan hoeft hij zich er niet opnieuw aan te houden. Iemand anders hoeft het dan ook niet meer opnieuw te doen. Dus toen de Wet van Mozes volledig of volmaakt was nagekomen door Christus, was het voor niemand meer bindend.

Als christen ben je een navolger van Christus. Dus je neemt zijn onderwijs ter harte. Hij onderwees ook om God en je naaste lief te hebben. Mozes schreef de Wet op steen, maar Christus schreef zijn wet in de geest en harten van zijn volgelingen. En dat doet nog steeds. 

Op 24-2-2017 om 14:54 zei Hendrik-NG:

Is dat zo? Zie de uitspraken van Jezus over de wet in zijn bergrede. Misschien moet je hier wel zeggen: als Christen sta je anders onder de wet... Verhoud je je er anders toe...

Ja dat is zo. 

1 uur geleden zei WdG:

Nee Sanne, het is de geest van Wachttorengenootschap, niks anders. Je probeert op een vriendelijke manier deze dwaling te verkondigen, en wanneer je niet slaagt, ga je spotten (Grote Geest). Je gelooft dat Jezus een geschapen wezen is, je ontkent de Heilige Geest, en juist de Heilige Geest onderwijst en overtuigt. Je baseert je leer niet op de Bijbel en de Heilige Geest, maar op de valse leer van het Wachttorengenootschap.

Ik wens je alle Wijsheid en Vrede toe en ik hoop oprecht dat er een moment komt dat je in alle opzichten verlost zal zijn van het Wachttorengenootschap.

Ik spot helemaal niet. Met niemand. Maar ik ben niet vergeten wie mij heeft geprobeerd weg te pesten van een ander forum. Jonge mensen plegen soms zelfmoord omdat ze gepest worden via Internet.  Ik ben zelf vroeger ook veel gepest. Dat doet heel erg pijn en je hebt er jaren later nog last van. Nu weet ik er mee om te gaan. Maar pijnlijk blijft het. Van mensen die zichzelf christen noemen, verwacht ik liefde zonder huichelarij. En ik verwacht niet dat ze hun christelijke vrijheid gebruiken om mensen met een ander geloof opzettelijk te kwetsen. 

2 uur geleden zei WdG:

 

2 uur geleden zei WdG:

Heilige Geest. God schrijven we met hoofdletters.

Ik zal het anders formuleren;  De Grote Geest probeert je iets duidelijk te maken.

12 uur geleden zei Hendrik-NG:

In het Grieks spreekt Paulus in de voorgaande hoofdstukken consequent over ὁ νόμος (ho nomos), simpelweg: de wet. Alsof er maar één wet bestaat voor hem. En er bestaat voor hem ook maar een wet. De wet die de Joden zo goed kennen, omdat God hem heeft doen kennen:

Rom 2:17 En u die uzelf een Jood noemt, op de wet vertrouwt en u op God laat voorstaan; 2:18 u die zijn wil kent en zo uitstekend weet waar het op aankomt, omdat u wordt onderwezen door de wet.

Die wil van God klinkt voor Paulus door in die wet. Ook in hoofdstuk 7:

7:14 Wij weten dat de wet het werk van de Geest is, maar door mijn natuur ben ik uitgeleverd aan de zonde, en 7:22 Innerlijk stem ik vol vreugde in met de wet van God.

Maar vervolgens schetst hij hoe de mens zich verhoudt tot die ene wet. Men is er aan onderworpen (de Israëliet die sinds Mozes onder het verbond valt - Rom 3:19) of niet (de gojiem - over wie die wet even goed iets te zeggen blijkt te hebben - Rom 2:12-16). Als via een echtgenote die door een huwelijk verbonden is met haar echtgenoot (Rom 7:2), tot de dood hen scheidt. Maar op die manier aan de wet gebonden maakt die wet duidelijk dat de mens zondig is. Onwillig, met een onvermogen te gehoorzamen naar de letter van die wet. En op die manier is die wet "de wet van de zonde en de dood" (Rom 8:2).

Maar de mens kan zich, Christus zij dank, nu ook op een andere manier tot die wet verhouden. Zie Rom 8:3: dat is Gods werk in Christus en door de Geest... En op die manier is dezelfde wet voor ons "de wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt" (ook Rom 8:2).

In de beide gevallen wordt die wet via een genitief die descriptief werkt nader aangeduid: Geest-wet tegenover zonde-en-dood-wet. Een en dezelfde wet, maar de manier waarop we ons daar toe verhouden is totaal anders. In het ene geval gebonden, in het andere geval vrij.

Ik zie geen enkele reden om te denken dat hier de wet ineens veranderd zou zijn voor Paulus. Alsof God in de loop van de tijd zijn "gerechtigheid" zou hebben omgebogen. Nee, het feit dat Paulus beseft dat hij in Christus niet meer als een echtgenote aan die wet gebonden is en zo niet meer onder die wet valt doet niets af aan die wet zelf, die hij nog steeds heilig, rechtvaardig en goed noemt. Hij heeft het in Rom 7 nog steeds over die wet van Mozes! Alleen de manier waarop hij zich tot die wet verhoudt is radicaal anders geworden!

 

En daar ligt de link met het onderwerp volgens mij: die doop laat in de eerste plaats zien hoe God Zich tot de mens wil verhouden. Om die mens vanuit een nieuw verbond te laten groeien in heiligheid, rechtvaardigheid en goedheid. Niet dat dat ineens heel veel makkelijker is geworden, gemeten aan Gods gerechtigheid, aan de wet. Maar het dodelijk eisende karakter van die wet is omgebogen. Even goed: je spiegelen aan het ideaal is nog steeds even confronterend - in de zin: het doet je blijvend beseffen dat je God nodig hebt en blijft hebben. Want ook als je Gods wet liefhebt, is het behoorlijk te moeilijk om er in alle volmaaktheid aan te voldoen!!!

Ik zie natuurlijk wel dat Paulus het in het eerste gedeelte van Rom.7 over de Wet van Mozes heeft. Die Wet maakte duidelijk dat ze zondaars waren en onder een oordeel stonden. Het was niet zo dat de Wet op zich zonde was.- 7:7. Ze was ook nuttig en beschermend. Er werd door de Wet wel bevestigd dat mensen zondaars waren en verlossing nodig hadden. 

Maar als christen sta je onder een andere wet, namelijk de Wet van de Christus. - Gal. 6:2.  En de wet van zijn vernieuwde geest als christen, voerde strijd tegen de wet der zonde. In 7:23 wordt die wet van je vernieuwde geest ook de "wet van mijn verstand" genoemd. 

Een mooi voorbeeld van hoe God in mensen werkt, is het voorbeeld van Lydia. Het staat in Hand.16:14. Over haar wordt al gezegd dat ze een aanbidster van God was. Zij luisterde naar Paulus en toen opende God haar hart. En een ander voorbeeld staat in Luk.24:44,45. Het verstand van de discipelen werd geopend zodat ze de betekenis begrepen. Hier zie je dus duidelijk hoe God te werk gaat. En dat het een wisselwerking is. De belangstelling voor God is een eigen keuze. Maar God geeft de wasdom. Dus geestelijk groei is geen eigen verdienste. Maar het vraagt wel inspanning van onze zijde. 

En ik heb niet gezegd dat volmaaktheid al binnen bereik is of dat het eeuwige leven verdiend kan worden. Ik vind het dan ook niet leuk als dat voor mijn voeten gelegd wordt. Net als Paulus ervaar ik dat het een strijd is om het goede te doen. Maar uit liefde voor God en mensen, is het niet te veel gevraagd. Als een ouder een kind een opdracht geeft; bijvoorbeeld een klusje in huis, dan zal die ouder instructies geven en ondersteuning en indien nodig correctie. Zonder hulp en ondersteuning van de ouder komt er niets van terecht. Maar ook het kind moet meewerken. En zo zie ik het ook met God; hoe hij werkt met zijn aanbidders. 

23 uur geleden zei Hendrik-NG:

Uitgaande van de lijn van de perikoop + de strekking ervan zou ik zeggen: dezelfde wet als waar hij in vers 1 en vers 25 over spreekt.

Of heb jij daar een ander idee bij?

Ik geloof niet dat Paulus het in dit gedeelte van Rom.7 het over de Wet van Mozes heeft. Hij stond immers niet meer onder die Wet. Paulus heeft het in deze brief over verschillende wetten.  Ik geloof zelf dat de in Rom.7:22 genoemde "wet Gods", dezelfde wet is als de wet  die hij  in 8:2  "wet van de geest des levens" noemt.

Paulus wilde natuurlijk heel graag Gods wil doen. Maar hij baalde ervan dat dat niet altijd lukte in mate die hij wilde. Toch wist hij ook wel dat de zaak niet hopeloos was. Want dankzij de heilige geest en geloof in Christus offer kan de strijd gewonnen worden en is er geen veroordeling. Maar net als Paulus, geloof ik dat er bij het doen van Gods wil sprake is van het aangaan van een strijd en het maken van keuzes. Want wie voelt er nooit een bepaalde neiging opkomen waarvan hij van binnen weet dat het verkeerd is? Als iemand je kwaad aandoet, voel je dan nooit de neiging om kwaad met kwaad te vergelden bijvoorbeeld? Maar wat doen we met die neiging? We hebben allemaal toch wel eens toegegeven aan zo'n verkeerde neiging? En dan voel je je toch net als Paulus een "ellendig mens". - 7:24. Tenminste, daar ga ik vanuit. Maar we kunnen ons best blijven doen om te voorkomen dat we nogmaals diezelfde fout maken. We mogen om Gods heilige geest vragen die ons de kracht kan geven om weerstand te bieden aan zulke verkeerde neigingen. En als we toch iets verkeerd hebben gedaan, dan mogen we om vergeving vragen. Dus er is inderdaad geen eigen verdienste. Er is wel sprake van onze goede wil om het goede te doen. 

Hoe het werkt wordt ook mooi beschreven in Jak.1:19-27. Zich verdiepen in de Wet der vrijheid en geen vergeetachtig hoorder zijn, maar een dader! En als je echt liefde hebt voor die wet dan ga je ervoor. 

De Israëlieten kwamen door geboorte onder de Wet van Mozes te staan. Of ze nu wilden of niet of ze de Wet nu liefhadden of niet. Zo is het niet meer. Alleen degenen die God werkelijk liefhebben, zal Hij tot zich trekken. En als je Gods wet liefhebt, is het niet te moeilijk. Dat was onder Wet van Mozes zo en dat is nu nog zo. En onvolmaakte mensen maken fouten. Dat was voor degenen die onder de Wet van Mozes stonden zo en dat is voor degenen die onder de Wet van de Christus staan zo. 

4 uur geleden zei WdG:

Mee eens, omdat God (Jezus) Liefde is. Het gaat zelfs nog verder: Jezus heeft alles al gedaan. Enige dat wij "moeten" doen is daarop te vertrouwen, en het niet zelf nog eens willen doen. Laten leiden door de Heilige Geest is hierin essentieel. Zonder deze leiding, zonder de Heilige Geest zullen en kunnen we Jezus niet begrijpen, niet kennen, en helaas komt er dan een moment dat Hij zegt:

Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid

 

Zouden we niet excuses moeten  aanbieden aan iemand die we gekwetst hebben?  Zoiets vraagt toch inspanning van onze zijde?  Daar is toch moed voor nodig? Misschien maakt de heilige geest je wel iets duidelijk.

1 uur geleden zei Hendrik-NG:

Ik wil zeggen dat Paulus zich heel goed realiseert dat hij verstandelijk wel met alles van de wet kan instemmen - de wet ervaart als goed en rechtvaardig - maar dat diezelfde wet vooral ook zonde doet kennen (Rom 7). Op dit punt vult hij Mozes dus aan: de wet in zichzelf is goed en rechtvaardig, naar zijn aard niet moeilijk te houden; maar: hij doet vooral ook zonde kennen...

Dus nee: ik speel Mozes en Paulus niet tegen elkaar uit. Ik probeer je er op te wijzen dat Paulus leert dat er iets in onze menselijke natuur zit dat maakt dat het helemaal niet zo eenvoudig is om die wet te houden. Dat er op dat punt een goddelijk ingrijpen nodig is. Waar Ezechiel (en andere profeten) al over spraken.

Als Paulus het in Rom.7  heeft over zijn innerlijke strijd, over welke wet heeft hij het dan in Rom.7:22?

23 minuten geleden zei WdG:

Veel mensen doen hun uiterste best om alles zo goed mogelijk te doen. Niet iedereen doet zijn of haar best, maar velen toch wel. Toch gaat het daar niet om. Iedereen huichelt tot op zeker hoogte, iedereen liegt, iedereen overtreedt de hele wet. Alleen Jezus aannemen als Verlosser bevrijdt ons daarvan. Dan zijn we inderdaad vrij van alle zonden. Nu kunnen we elkaar zaken verwijten, maar, ook de aanklager is wel weer iets te verwijten. Met "goed gedrag" komen we er niet, geen mens zal het redden. Ook mensen met een (schijnbaar) zeer goede moraal zullen het niet redden. Niemand kan de hemel verdienen, het is een geschenk. En, gelukkig hoeven we ons - als we het gratis geschenk aannemen - geen seconde meer zorgen te maken of er toch niet ergens nog een smetje is, of een zonde uit het verleden. We hoeven ook niet bang te zijn dat we zondigen, omdat we in de rechtvaardigheid van God zijn in Christus. Overigens betekent dat niet dat we er maar op los kunnen leven (een handige zin om te citeren voor tegenstanders!).

 

 

De aanmoediging om ons best te doen krijgen we toch wel. Zie bijvoorbeeld. 2 Tim.2:15. Het is een ernstige zaak, want we willen toch niets doen waarover we ons achteraf zouden moeten schamen. Natuurlijk maakt iedereen fouten. Maar je kunt wel je best doen ze te laten. En je hoort mij dan niet zeggen dat je op die manier het eeuwige leven verdient. Maar je wilt toch niet dat iemand zich door jouw gedrag of woorden  gekwetst voelt? Als je dat echt niet wilt, of iemand nu je geloof deelt of niet, dan zul je je best willen doen om om je zo te gedragen zodat je een waardige navolger van Christus bent.  

Jezus zelf zei trouwens ook dat het van onze zijde inspanning of strijd kost. Zie Luk.13:24. 

13 uur geleden zei Hendrik-NG:

Daar gaat een hoofdstuk 7 en 8 aan vooraf...

Wil je nu zeggen dat Paulus en Mozes elkaar tegenspreken?

22 uur geleden zei WdG:

Besef je dat? Je hebt niet alleen heilig gemaakt, maar door hetzelfde offer van Zijn lichaam, ben je al geperfectioneerd. Je bent zowel heilig als perfect in Gods ogen!

Jouw zonden zijn perfect en totaal vergeven. Dus in plaats van bewust te zijn van je zonden (om het slecht geweten te hebben [Hebreeën 10:22]), kun je een perfect geweten hebben, een geweten vrij van schuld en veroordeling van zonden. Als je "zonde-bewust" leeft, zeg dan simpel: "Dank U, Jezus, voor Uw wonderbaarlijk werk aan het kruis. Het is een perfect offer dat al mijn zonden volledig verwijderd heeft. 

"Heilige Geest, dank U voor het overtuigen van mijn gerechtigheid, niet mijn eigen, maar Gods gerechtigheid, gegeven aan mij als een geschenk. Blijf me overtuigen, ook als ik faal, dat ik nog steeds de gerechtigheid van God in Christus ben!" 

God ziet jou perfect zonder enige smetje van zonde. Hij behandelt je als een rechtschapen man of vrouw, want zo heeft Hij jou gemaakt. Dus verwacht de goede dingen: 

Spreuken 10: 6
Zegeningen rusten er op het hoofd van de rechtvaardige, maar geweld overdekt de mond van de goddelozen.

Jezelf te zien als verre van perfect is geen bescheidenheid, maar een gebrek aan begrip en vertrouwen in het volmaakte offer van Jezus voor jou! God ziet jou door Jezus Christus, volmaakt, zonder zonden, zonder smet! Neem Jezus aan als persoonlijke Verlosser. Je bent dan de rechtvaardigheid van God in Christus!    

Op een ander forum ontmoette ik iemand die precies hetzelfde geloofde zoals jij. Ik kreeg hele vriendelijke pb's van die persoon met schijnbaar oprechte vragen en opmerkingen. Maar korte tijd later probeerde die zelfde persoon mij zonder enige aanleiding van het forum weg te pesten en probeerde daar medestanders achter zich aan te krijgen. Hoe denk je dat onze Verlosser denkt over dit soort van huichelarij? Is het geoorloofd omdat het toch al vergeven is? 

1 uur geleden zei Hendrik-NG:

Daar dacht Paulus toch net even anders over (Rom 3 o.a.)...

Hoe zit het dan met Paulus aanhaling uit Deut.30., namelijk in Rom.10?

1 uur geleden zei Hendrik-NG:

Ik denk dat die tekst uit Ezechiël, waar ik een paar posts eerder op wees, laat zien dat dat laatste toch ook weer net iets genuanceerder ligt... Waarom zou God Israël immers een nieuw hart moeten geven als het al in Israëls vermogen zou liggen om Gods wil na te volgen? Of in evangelische termen uitgedrukt: Om "een wedergeboren kind van God te worden"?

Er lijkt hier een paradox te bestaan: die redding van ons: 100% Gods werk en 100% mensenwerk (in de zin: als opdracht van God Hem 100% te gehoorzamen: "Wees heilig, want God is heilig"). Waarop je, denk ik, slechts een paradoxale reactie kan geven: 'Heer, ik geloof. Kom mijn ongeloof te hulp'...

Het was voor Israël niet te moeilijk om Gods wil na te volgen. Deut.30:11. Dat wil niet zeggen dat het altijd makkelijk was. Denk aan David. Hij was een man naar Gods hart. Toch sloeg hij de plank een aantal malen behoorlijk mis. Nadat hij overspel had gepleegd, vroeg hij aan God om een zuiver hart. Ps.51:10. Zaken die in Gods ogen verkeerd zijn, kunnen toch een enorme aantrekkingskracht hebben. Als we oprecht berouw hebben van zonden en aan God vragen om een nieuw en gehoorzaam hart, dan zal dat ons zeker geschonken worden. Ook in Fil.2:12,13 zie je die wisselwerking terugkomen. Als je er zelf aan mee wilt werken, dan zal God je daarvoor de kracht geven. 

Ja, ik leg mijzelf een juk op, namelijk het juk van Christus. Het is de uitnodiging die hij doet in Matth.11:28-30.  Maar zijn vracht is licht en het geeft verkwikking. Er is dus wel een vracht te dragen. Maar een mens krijgt voldoening van een bepaalde inspanning. Zo zitten we in elkaar. "Nader tot God en hij zal tot u naderen" - Jak.4:8. De wisselwerking, de samenwerking; dat is iets moois. 

32 minuten geleden zei Gaitema:

Dat is me niet zozeer opgevallen.  Wat mij opviel is dat Hij haar leerde waar ze haar Levens Kracht (levende water) vandaan kon halen. Bij Hem

 

In geest en in waarheid bidden lijkt me te wijzen op een gebed vanuit je binnenste, vanuit alle openheid en oprechtheid.. Zonder met leugens iets te verbergen voor God. God wil mensen die zie open en eerlijk tonen zoals ze echt zijn naar God toe. Al zijn ze nog zo fout.. 

Was Paulus ook niet oprecht toen hij christenen vervolgde?  Hij dacht dat hij God daar een dienst mee bewees.  Toch moest hij veranderen. 

9 uur geleden zei Gaitema:

 Zo vind ik de strijd tussen de visies van kerkelijke stromingen een bijzaak. Jezus kennen is de hoofdzaak.

Dan zullen we ook moeten kijken wat Jezus vindt van de visies van de verschillende stromingen. Ik vind zelf het gedeelte uit Joh.4 leerzaam. Hier heeft Jezus een gesprek met een oprechte Samaritaanse vrouw. Zij had een ander geloof. Op een respectvolle manier legt hij haar uit dat als zij Gods goedkeuring wil hebben, zij veranderingen moest aanbrengen; niet alleen in haar manier van leven, maar ook wat haar aanbidding betreft. 

52 minuten geleden zei TTC:

We hebben het laatste nog niet gezien inderdaad, de klimaatsverandering doet daar een serieuze schep bovenop. Laat ons oprecht hopen dat we tegen dan de boekhouding al op orde hebben, dat is een louter technische kwestie. Anno 2017, alsof er geen degelijke boeken geschreven werden, Bijbels of anderzijds.

In de reportage werd een vrouw geïnterviewd uit Liberia. Zij had een poging gedaan om te vluchten, maar die was mislukt. Zij had een universitaire opleiding en had daarom meer kans op werk. Maar zij vertelde dat als je als vrouw een baan wilt, je eerst met je toekomstig werkgever, die waarschijnlijk HIV heeft, naar bed moet. Anders kun je wel fluiten naar een baan. De vrouwen zijn het beu. En dat is te begrijpen. Het is niet louter een kwestie van de boekhouding op orde hebben.  

Gisteren was er bij Tegenlicht een interessante reportage over de vluchtelingenstroom uit Afrika. Er komt nog wel wat aan. En wie het al redt, zal zwaar getraumatiseerd zijn. Het beeld uit Daniël 2 wankelt op zijn voeten.