tucker

Ik heb een vraag voor je. Wat wil je ter discussie stellen? Wat is je vraag?

Denk je dat het nog lang zal duren voordat Jezus terug keert?

Geen idee, dat is iets wat wij aardse stervelingen volgens mij in de verste verte niet kunnen schatten? Overigens wil ik wel even opmerken, dat dit een heel andere vraag is dan die je in je OP introduceert.

Ik heb een vraag voor je. Wat wil je ter discussie stellen? Wat is je vraag?

Bernard, kun je dit iets verder uitleggen? Ik volg je niet helemaal.

Ik kan mij maar moeilijk een God voorstellen, die mensen 'in de hel knikkert' omdat ze niet in staat zijn om moeilijke theologische discussies te volgen. Dat staat voor mij haaks op de Goede Boodschap en voor mij is dat bewijs genoeg.

Ieder mens is door God geschapen: om vrij te zijn en eigen keuzes te maken, maar vooral om door Hem bemind te worden. En die Liefde stelt ook mensen in staat die 'de wet niet kennen' om ondanks hun 'niet-weten' maar hun intrinsiek 'goed handelen' gered te worden. Want ik kan mij eveneens niet voorstellen dat Hij die onze Redder is, mensen veroordeeld terwijl ze nooit de kans hebben gekregen om de Blijde Boodschap te horen of uitgelegd te krijgen.

Extrapoleer ik dit naar mensen die de uitleg niet kunnen begrijpen, omdat dit hun geestelijke vermogens te boven gaat (om elke reden dan ook), dan kan ik mij verdoemenis niet indenken.

Nog niets, en daar ga ik eens dringend verandering in brengen!

De woorden van Paulus moeten ook tegen het licht van de tijd gezien worden natuurlijk, want de Christenen van die tijd verwachtte de eindtijd/wederkomst van de Heer ook veel sneller dan dat nu (achteraf gezien) het geval blijkt te zijn.

Hoe God mij het liefste heeft, daar zou ik graag een sms-je van ontvangen. En dat bedoel ik niet bot ofzo, ik wil eigenlijk aangeven dat totdat we voor Zijn troon staan we er eigenlijk maar een half benul van hebben.

Dat maakt het ook zo lastig: wat moet ik doen om te leven naar Zijn wil? En dat is blijkbaar ook een worsteling waar de vroege Christenen mee te maken kregen, anders had Paulus er niet over geschreven.

Wat mij betreft zijn het twee evenwaardige keuzes:

* Het huwelijk

* Het celibataire leven

beiden ten voordele van het Rijk Gods op aarde. En welke van de twee nu het beste voor mij zou zijn, diegene die daar het antwoord op weet kan ik niet even bellen maar ik kan het wel door gebed in Zijn handen leggen.

Dat maakt voor mij ook dat ik het moeilijk vind om de keuze te maken: ik kom af en toe weleens mensen tegen waarmee ik het zou willen proberen, maar aan de andere kant trekt het celibataire leven ook aan mij. Ik ben er nog niet aan uit welke keuze mij het meeste aanstaat, want voor beide kan ik zowel menselijke als kerkelijke argumenten verzinnen.

Die ambivalentie maakt ook dat ik het moeilijk vind om tegen een potentiële partner een ja te geven, om met hem opweg te gaan en te kijken of er een relatie met Christus als centrum mogelijk is.

Natuurlijk, maar bij welke groep hoor ik ? Dat is iets waar ik elke dag mee worstel..

Dat is een vraag waar ik als ongetrouwde/vrijgezellige Christen ook mee worstel en ik krijg de indruk dat je daar pas een antwoord op krijgt op het moment dat je 'de ware' tegen het lijf huppelt. En die ware kan een partner zijn, of duidelijkheid over de celibataire weg.

Boeiende materie, nu nog de tijd vinden om me erin vast te bijten

Nee dat was niet bij mij thuis. Dat was in een hele sfeervolle en tot de nok toe gevulde Sint-Johannes-de-Doperkerk tijdens de Paaswake. Een geweldige en overdonderende dag, waar ik door alle emoties nog maar flarden van kan herinneren. Bovendien vielen de mussen gebraden van het dak:)

Ik vond dat niet te kort, omdat het hele verhaal ergens in 2009 begonnen is. Ik zal straks eens zoeken, maar ik geloof dat ik het hier al eens gepost heb.

Het Doopsel aanvaarden is niet iets wat je even 'tussen de soep en de patatten' beslist, maar bij mij heeft zich dat wel op een aantal dagen afgespeeld. Dit nadat ik mij grondig had geïnformeerd en het duidelijk werd dat dat hetgene was waar ik zo vurig naar verlangde.

@tucker, jij bent ook pas later tot geloof gekomen toch? Hoelang duurde het voordat jij je liet dopen, en met welke reden deed je dat toen?

Dat heb je goed onthouden!

Ik heb aan het begin van het academiejaar (september?) contact gezocht met één van de priesters uit mijn parochie/gemeenschap. We hebben toen een aantal bijeenkomsten gehad, een soort cathechese (geloofsuitleg/opleiding. De periode waarin je als volwassene wordt voorbereid op het Doopsel heet bij de Katholieken het cathechemunaat).

Uiteindelijk is bij mij de wens om het Doopsel te ontvangen ontstaan doordat ik steeds meer antwoorden kreeg op vragen waar ik al lang naar op zoek was en dat ik heel graag bij die Ene wilde horen vanwaar het antwoord op mijn zoeken kwam. Daar zijn zo'n zes à zeven maanden overheen gegaan denk ik, maar ik kan mij die tijd niet zo heel goed meer herinneren.

Uiteindelijk ben ik in de Paasnacht, op de dag van de H. Sint Joris gedoopt. Dat is nu bijna drie jaar geleden

Broer konijn, arthur vraagt vooral naar het verschil tussen getuigen van Jehova. Kun je jouw uitleggen misschien vereenvoudigen en toespitsen op zijn vraag? Ik moet eerlijk bekennen dat ik je uitleg niet 100% kan plaatsen.

Olorin: bedankt voor je duidelijke uitleg!

Lijkt me een gezonde basis voor een inhoudelijke discussie. Nu speelt geloof ook in op je gevoel, maar dat is niet hetgene waar je in dit topic naar op zoek bent.

Ik heb dit soms bij teksten van Nightwish, waarvan ik de muziek geweldig vind, maar de teksten totaal niet meer aansluiten bij hoe ik in het leven sta. Of ze daarmee direct duivels zijn durf ik niet te zeggen, ik heb niet het gevoel dat hij door deze muziek aan de poten van mijn geloofsstoel zaagt.

Hoe de diensten in elkaar zitten is één ding, de gemeenschap moet je natuurlijk ook een beetje bevallen. Ik denk dat niets je tegenhoud om op je gemak te gaan kerkshoppen, nadat je wat achtergrondinformatie hebt verzameld over de punten die jij hierboven aangaf als voor jou belangrijke punten. Iedere zondag een andere kerk, totdat je de klik voelt waar je naar op zoek bent?

Veel zoekplezier!

Hoi Davy964,

wat vervelend dat je van jouw gemeenschap geen antwoorden ontvangt. Ik weet niet tot welke denominatie je behoort, dus kan je geen antwoord op maat geven. Ik ben zelf Katholiek, dus ik zal je antwoorden vanuit mijn achtergrond.

Door het Doopsel wordt je één met het Lichaam van Christus en door Zijn Dood bevrijd van de macht van de zonde. Het opent de weg naar een nieuw leven met God en zonder zonde. Met de belangrijkste zonde wordt vooral de erfzonde bedoeld, waarmee ieder mens door zijn 'vleselijke' geboorte is belast.

Een hoop woorden voor het initiatiesacrament van de Katholieke kerk. Voor mij betekent het doopsel dat ik onderdeel ben geworden van een gemeenschap van gelovigen en dat ik voor altijd tot Christus behoor. Het Doopsel is namelijk ook onuitwisbaar: wanneer je het eenmaal ontvangen hebt, kom je er zogezegd 'niet meer vanaf'.

Meer informatie over het doopsel vind je hier

In de Katholieke kerk ontvang je bij het Vormsel de gave van de Heilige Geest. De YouCat beschrijft het dat God als 'voetbaltrainer' voor de 'wedstrijd' Zijn Hand op jouw schouders legt en je moed inspreekt: tijdens het Vormsel ontvang je de Geest om de wedstrijd van het leven goed door te komen.

Meer over het vormsel vind je hier

Ik besef dat bijvoorbeeld de Protestantse broeders in Christus een andere uitleg kunnen geven over het Doopsel en veel Protestantse kerken kennen ook het vormsel niet. Een gelijkaardige gebeurtenis kan de belijdenis zijn, maar of dat exact hetzelfde is durf ik niet te zeggen.

Werk is werk denk ik in deze tijden. Ik hoop dat het een beetje meevalt Floes!

Hoi Otje,

Boeiend onderwerp, maar wat is de doelgroep van je bijbelavond?

Goed bezig! Veel succes en plezier Tucker, en als je nog het één en ander moet leren, dan zij wij altijd bereid om met liefde zeer, ehm, "leerzame" situaties hier voor je te creëren.

Daar twijfel ik geen moment aan Robert F

Dank jullie wel allemaal!

Gefeliciteerd Floes!

Kreeg het er even steenkoud van... deed me even denken aan het gebeuren in Algerije.

Nee, ben braaf geweest. Jij?

Mocht je bij je parochie geen gehoor vinden, dan kun je altijd contact opnemen met je bisdom. Bij mijn weten is het niet verplicht om je vormsel in je eigen parochie te ontvangen (technisch gezien is namelijk de Bisschop bedienaar van het vormsel). Misschien dat zij dan beter met je kunnen meedenken.

Een voorbereiding is wel aan te raden, zeker een individueel traject. Je krijgt dan bagage om het sacrament ten volle te kunnen beleven, ook als je al weet wat het sacrament inhoud. Het vormsel is natuurlijk een sacrament waarin je jouw geloof bezegeld en het lijkt me dat een beetje verdieping dan nooit kwaad kan. Voor een groep kinderen in dezelfde leeftijd en ontwikkelingsfase iets organiseren is iets totaal anders dan voor een volwassen met een misschien reeds uitgebreid geloofsleven.

Gewoon uit vreselijke en onbedwingbare nieuwsgierigheid: waarom wil je je vormsel precies doen? En waarom nu? Als je geen antwoord wil geven, respecteer ik dat natuurlijk.

Ik heb bij mijn doopsel/communie/vormsel ook apart cathechese gevolgd van de koters, omdat ik al een stuk ouder was (22). Het kan dus, maar nu is de vraag of jouw parochie dat aanbied. Het kan natuurlijk dat bij de vormselviering met de kinderen de bisschop gevraagd wordt, omdat hij de normale bedienaar is van het vormsel. Dat kan de reden zijn dat je moet wachten, maar mijn vormsel is ook door een parochiepriester bediend dus het is geen absolute belemmering.

Ik denk dat het de interesse wel kan wekken, maar het lijkt mij nogal een lange serie om compleet te volgen? Persoonlijk heb ik daar momenteel niet de tijd voor. Ik vind het interessant, omdat het de grote lijnen illustreert die door de boeken van de Bijbel lopen.

Toch vind ik het altijd moeilijk om verfilmingen te bekijken: ik heb een eigen beeld bij wat ik lees en dat gaat meestal compleet verloren in een verfilming.

Op biblija staat ook de vermelding dat je een X aantal verzen gewoon mag kopieëren en gebruiken tijdens vieringen enzo.