Jong trouwen.

[Kapitein 0]

als je had gerekend was je op ongeveer 40 uitgekomen. Tsja, voor mijn kinderen ben ik oud en voor mijn schoonouders een jongeman. Het is maar van welke richting je het bekijkt

[Mr. Emilio 0]

Geeft niet, ik ben ook al 35 en mijn bruid nog net geen 33 als we trouwen. (Het was ook maar een grapje hoor.. )

[*nath* 0]

Als je op oudere leeftijd trouwt is het ook niet gezegd dat je huwelijk slaagt. Net zo min als je op jonge leeftijd trouwt.

Mijn ouders zijn op jonge leeftijd getrouwd en tussen hun gaat het nog goed, erg goed zelfs. Mijn oom en tante zijn op late leeftijd getrouwd en zij waren vorig jaar bijna gescheiden.

Dus leeftijd zegt niet zo heel veel.

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op woensdag 15 juli 2009 07:57:57 schreef *nath* het volgende: Als je op oudere leeftijd trouwt is het ook niet gezegd dat je huwelijk slaagt. Net zo min als je op jonge leeftijd trouwt. Mijn ouders zijn op jonge leeftijd getrouwd en tussen hun gaat het nog goed, erg goed zelfs. Mijn oom en tante zijn op late leeftijd getrouwd en zij waren vorig jaar bijna gescheiden. Dus leeftijd zegt niet zo heel veel.

Als je even terugleest, zie je dat ik dat ook al had aangegeven...

Quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 20:19:19 schreef Mr. Emilio het volgende: Jong of oud trouwen is geen garantie voor een geslaagd huwelijk. Zelfs als je allebei een toegewijd Christen bent is dat niet. Dus: leeftijd, al dan niet kerkelijk meelevend. Het is het erkennen dat je het vanuit jezelf niet lukt, dat je God in ieder aspect van je leven (en dus ook je huwelijk) nodig hebt.

[Skippy 0]

Ik moet er zelf niet aan denken om zo jong te trouwen (daarmee bedoel ik: onder de twintig, of zelfs begin twintig). Je kent jezelf dan nog helemaal niet zo goed, je bent nog druk bezig je eigen leven vorm te geven, dus misschien is het verstandiger om dan nog even te wachten. Dat wil niet zeggen dat 'jonge huwelijken' per definitie gedoemd zijn te mislukken, want ik ken mensen in mijn omgeving bij wie het wel werkte.

Quote:

Prima als je op jonge leeftijd trouwt, maar durf ook gewoon toe te geven dat je misschien wat eerder trouwt omdat je toch wel erg benieuwd bent naar seks.

Dit vind ik onzin. Als ik om me heen kijk naar de mensen die jong en/of snel trouwen, dan heeft dat niet met seks te maken. Wel misschien met dat ze het idee hebben dat het hoort, of dat ze hun ouderlijk huis willen ontvluchten, of dat ze veiligheid zoeken, of gewoon dat ze elkaar al heel lang kennen en willen trouwen.

[Dubito 0]

Jong of oud, dat maakt me niet uit, zolang je je man maar niet 'hubby' gaat noemen, daar krijg ik moordneigingen van.....

[Propje 0]

Quote:

Op woensdag 15 juli 2009 15:49:23 schreef Dubito het volgende: Jong of oud, dat maakt me niet uit, zolang je je man maar niet 'hubby' gaat noemen, daar krijg ik moordneigingen van.....

jij moet echt niet naar Australie gaan

[WonderfulStar 0]

ik trouw jong, bart niet.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op woensdag 15 juli 2009 13:38:50 schreef Skippy het volgende: Ik moet er zelf niet aan denken om zo jong te trouwen (daarmee bedoel ik: onder de twintig, of zelfs begin twintig). Je kent jezelf dan nog helemaal niet zo goed, je bent nog druk bezig je eigen leven vorm te geven, dus misschien is het verstandiger om dan nog even te wachten.

Misschien juist niet. Juist het samen je eigen leven vorm geven kan het huwelijk een stabiliteit geven die het moeilijker krijgt ewanneer je als dertigjarige trouwt.

[Skippy 0]

Quote:

Misschien juist niet. Juist het samen je eigen leven vorm geven kan het huwelijk een stabiliteit geven die het moeilijker krijgt wanneer je als dertigjarige trouwt.

Als je jezelf nog niet kent, kun je ook nog niet weten wie er geschikt voor je is. Dat bedoel ik. Bovendien zijn mensen die wat ouder zijn meestal wat zelfverzekerder, en dat is ook goed voor een relatie.

Ik weet helaas niet meer waar, maar ik heb wel eens ergens gelezen dat mensen die rond hun 25e trouwen de meeste kans hebben dat hun huwelijk slaagt. Dan ben je namelijk oud genoeg om jezelf te kennen, maar je hebt nog niet een leventje (in tegenstelling tot mensen die ouder zijn).

Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat huwelijken nooit slagen van mensen die jong of oud trouwen, maar ik vind er op zich wel wat inzitten.

[hopeloos 0]

Quote:

Op donderdag 16 juli 2009 21:31:20 schreef Skippy het volgende: Ik weet helaas niet meer waar, maar ik heb wel eens ergens gelezen dat mensen die rond hun 25e trouwen de meeste kans hebben dat hun huwelijk slaagt. Dan ben je namelijk oud genoeg om jezelf te kennen, maar je hebt nog niet een leventje (in tegenstelling tot mensen die ouder zijn).

dat heb ik maar weer goed gedaan dan

[rickky 0]

Een geslaagd of een niet geslaagd huwelijk ligt echt aan de personen zelf en niet aan de leeftijd, lijkt mij. Zoals ik altijd geleerd heb is praten het belangrijkst! Als mensen al niet goed met elkaar kunnen praten lukt een huwelijk nooit. In mijn omgeving scheiden veel mensen voornamelijk 35+. Je hoort dan de verhalen dat hij/zij een andere man/vrouw heeft.(Word ook wel eens midlifecrisis genoemen, weet niet of dit echt zo is) Maar zoals de personen dan zelf zeggen voelen ze zich beter bij de ander. Dit omdat de daar een betere band mee hebben, en dus veel meer mee praten.

Ik ben nu zelf bijna 17, en heb al een relatie van 3,5 jaar. Wat ik persoonlijk al lang vind, in vergelijking tot de rest van de jongeren. We zouden dan denk ik ook niet tot ons 27ste wachten met trouwen. We hebben het er samen al wel eens over gehad, en het lijkt ons met 21/22 jaar wel een mooie leeftijd om te trouwen. We zijn dan beide klaar met school en heel misschien al wel werk. En tuurlijk speelt seks daarmee een rol. Ik zeg niet dat we daarom persee op onze 22ste trouwen. Maar dan eerder dat we graag veel bij elkaar willen zijn.

Ik denk dat seks niet de reden is om vroeg te trouwen. Misschien willen de jongeren tegenwoordig snel volwassen zijn. En willen ze graag op vroege leeftijd trouwen, zodat ze veel ouder lijken. En vinden ze 3 jaar verkering genoeg, denken ze dat ze elkaar dan kennen. Maar dat gaat dan tegen vallen!

Hoop dat jullie mijn verhaal beetje snappen?

[JoostG 27]

Ik snap het verhaal wel, behalve dat je elkaar na 3 jaar verkering niet zou kennen en dit te vroeg zou zijn om te trouwen.

[Ol Moth 0]

Quote:

Op dinsdag 01 september 2009 12:53:41 schreef rickky het volgende: Een geslaagd of een niet geslaagd huwelijk ligt echt aan de personen zelf en niet aan de leeftijd, lijkt mij. Zoals ik altijd geleerd heb is praten het belangrijkst! Als mensen al niet goed met elkaar kunnen praten lukt een huwelijk nooit. In mijn omgeving scheiden veel mensen voornamelijk 35+. Je hoort dan de verhalen dat hij/zij een andere man/vrouw heeft.(Word ook wel eens midlifecrisis genoemen, weet niet of dit echt zo is) Maar zoals de personen dan zelf zeggen voelen ze zich beter bij de ander. Dit omdat de daar een betere band mee hebben, en dus veel meer mee praten. Ik ben nu zelf bijna 17, en heb al een relatie van 3,5 jaar. Wat ik persoonlijk al lang vind, in vergelijking tot de rest van de jongeren. We zouden dan denk ik ook niet tot ons 27ste wachten met trouwen. We hebben het er samen al wel eens over gehad, en het lijkt ons met 21/22 jaar wel een mooie leeftijd om te trouwen. We zijn dan beide klaar met school en heel misschien al wel werk. En tuurlijk speelt seks daarmee een rol. Ik zeg niet dat we daarom persee op onze 22ste trouwen. Maar dan eerder dat we graag veel bij elkaar willen zijn. Ik denk dat seks niet de reden is om vroeg te trouwen. Misschien willen de jongeren tegenwoordig snel volwassen zijn. En willen ze graag op vroege leeftijd trouwen, zodat ze veel ouder lijken. En vinden ze 3 jaar verkering genoeg, denken ze dat ze elkaar dan kennen. Maar dat gaat dan tegen vallen! Hoop dat jullie mijn verhaal beetje snappen?

Als jij meent je vriendin na 3 en een half jaar nog steeds niet te kennen moet je namens jezelf spreken en niet namens anderen. Ik geloof dat het prima mogelijk is om iemand binnen zo'n tijdbestek al goed te leren kennen. Ben aardig op weg met 32 maanden.

[rickky 0]

Tuurlijk ken ik mijn vriendin na 3 en half jaar wel. Ik kan me zelf al redelijk goed indenken te weten wat zij denkt. Maar er zijn nog steeds dingen die je niet weet over elkaar. En dat leer je oplanger termijn weer. Maar dat blijf je altijd houden.

[JoostG 27]

Je blijft altijd verschillend en kunt nooit in het hoofd van de ander kijken.

Om te zeggen dat je elkaar na 3 jaar pas/nog niet goed genoeg kent vind ik dus redelijk onzinnig.

[Aviator 0]

Het wel of niet kennen van elkaar hangt niet alleen samen met de periode dat je een relatie hebt. Het hangt ook af van de frequentie dat je elkaar ziet en samen optrekt. Als je een relatie van 5 jaar hebt, waarbij de 1 in Limburg woont en de ander in Friesland en je elkaar maar 1 keer in de week ziet, lijkt het een lange relatie, maar als je elkaar 2 1/2 jaar intensief ziet en optrekt, is dat heel anders...

Daarnaast speelt leeftijd m.i. ook een rol. Als tiener/ jong volwassene ben je nog volop in ontwikkeling, hierbij veranderd niet alleen je vriend(in) maar ook jijzelf. Vaak leer je nog een hele hoop over jezelf, wie je bent, en kan je daardoor wisselend reageren.

Ook hoop ik dat ik nooit alles zal weten over mijn man en over zijn reactie patroon, dat houdt het tenslotte levendig en spitst me om hem nog beter te willen leren kennen dan ik al deed!

[Holla 0]

Ik, als ook jong trouwende (21) en na een betrekkelijk korte relatie (minder dan 2 jaar) heb wel het idee dat het heel erg verschilt in wat voor fase je zit. Sommige mensen hebben veel meer tijd om hun eigen leven vorm te geven en zichzelf en hun vriend(in) te leren kennen. Ik voel me toch wel vaak volwassen in vergelijking met sommige leeftijdgenoten die het vaak raar vinden dat ik nu al wil trouwen

[Timon 0]

En je hebt een leuk kaartje

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 16 juli 2009 21:31:20 schreef Skippy het volgende: [...] Als je jezelf nog niet kent, kun je ook nog niet weten wie er geschikt voor je is. Dat bedoel ik. Bovendien zijn mensen die wat ouder zijn meestal wat zelfverzekerder, en dat is ook goed voor een relatie. Ik weet helaas niet meer waar, maar ik heb wel eens ergens gelezen dat mensen die rond hun 25e trouwen de meeste kans hebben dat hun huwelijk slaagt. Dan ben je namelijk oud genoeg om jezelf te kennen, maar je hebt nog niet een leventje (in tegenstelling tot mensen die ouder zijn). Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat huwelijken nooit slagen van mensen die jong of oud trouwen, maar ik vind er op zich wel wat inzitten.

Ikzelf ben 20 en hoop volgend jaar te trouwen. Ik besef dat ik in een levensfase zit waarin ik nog niet overal een mening over gevormd heb, mezelf misschien wel niet helemaal goed (genoeg) ken. Kortom; ik ben nog in ontwikkeling. Maar wie zegt dat je die ontwikkeling niet kan doormaken met je partner? Als het goed is ontwikkel je, groei je, je hele leven door. Zolang dat gebeurd in een sfeer van openheid en respect en ruimte hoeft dat mijn inziens niet desastreus te zijn voor een relatie/huwelijk.

[Andere Jas 2]

Admod note: Reactie verwijderd, voor dit soort oproepen zien we graag eerst overleg met de crew. Te bereiken via . B.V.D.

[*nath* 0]

Om nog even te reageren op de OP:

Jong trouwen kan gerust. Als je zeker van je zaak bent dat je bij elkaar wilt blijven. Zo zijn mijn broer en schoonzusje alweer een jaar getrouwd. Zij is negentien en hij drieëntwintig. Ze hadden ongeveer een half jaar verkering toen ze trouwden. Erg vroeg, maar ze zijn erg gelukkig samen en hebben er zeker geen spijt van dat ze zo snel getrouwd zijn. Ze zouden het niet anders gewild hebben.

Nu heb ik dat zelf niet zo erg. Ja, ik weet zeker dat ik bij mijn vriend wil blijven en wil werken aan een mooie toekomst samen, maar trouwens hoeft voorlopig niet.

Daarbij vind ik het nogal vreemd wanneer mensen zouden trouwen om seks te kunnen hebben. Dat is wel de slechtste reden ooit, imho. Als je echt zo graag seks wilt hebben en je kun er zelf - met je partner - 100% achterstaan, doe het dan gewoon. (Nu zal ik vast reacties krijgen m.b.t. seks voor het huwelijk.)

[Gast Anon_phpbb]

Het maakt uiteindelijk weinig uit waarom je trouwde hoor. Gearrangeerde huwelijken gaan ook heel vaak goed, hier in NL gaan 1 op de 3 stellen scheiden... en dat terwijl er altijd uit liefde wordt getrouwd... Dat zegt dus helemaal niks, het gaat om de wil om bij elkaar te blijven. Persoonlijk heb ik veel respect voor mensen die aan zichzelf toegeven dat ze niet kunnen wachten, maar die dan tegelijkertijd ook niet voor de makkelijkste oplossing gaan; namelijk 'het gewoon doen'. En staat het niet gewoon letterlijk in de bijbel, dat je dan moet trouwen?

[Skippy 0]

Quote:

Op donderdag 03 september 2009 12:26:14 schreef Luxuria het volgende: Het maakt uiteindelijk weinig uit waarom je trouwde hoor. Gearrangeerde huwelijken gaan ook heel vaak goed, hier in NL gaan 1 op de 3 stellen scheiden... en dat terwijl er altijd uit liefde wordt getrouwd...

Dat komt omdat in een cultuur van gearrangeerde huwelijken scheiden helemaal 'not done' is. Reken er maar op dat er in een land als Afghanistan heel veel vrouwen zijn die doodongelukkig zijn in hun gearrangeerde huwelijk, bijv. omdat ze mishandeld worden. Alleen kunnen zij niet scheiden.

Quote:

Persoonlijk heb ik veel respect voor mensen die aan zichzelf toegeven dat ze niet kunnen wachten, maar die dan tegelijkertijd ook niet voor de makkelijkste oplossing gaan; namelijk 'het gewoon doen'. En staat het niet gewoon letterlijk in de bijbel, dat je dan moet trouwen?

Als je trouwt om de seks, ben ik bang dat je huwelijk niet lang standhoudt...

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 03 september 2009 09:15:26 schreef *nath* het volgende: Om nog even te reageren op de OP: Jong trouwen kan gerust. Als je zeker van je zaak bent dat je bij elkaar wilt blijven. Zo zijn mijn broer en schoonzusje alweer een jaar getrouwd. Zij is negentien en hij drieëntwintig. Ze hadden ongeveer een half jaar verkering toen ze trouwden. Erg vroeg, maar ze zijn erg gelukkig samen en hebben er zeker geen spijt van dat ze zo snel getrouwd zijn. Ze zouden het niet anders gewild hebben.

Dat ze na een half jaar huwelijk gelukkig zijn kan best, maar hoe is dat over een paar jaar?

Ik ken je broer en schoonzusje natuurlijk niet, en wie weet gaat het bij hun heel goed. Maar trouwen na een half jaar vind ik erg onverstandig. Er zijn zat huwelijken die misgaan, omdat de bruid en bruidegom elkaar niet goed genoeg kenden toen ze trouwen. Na een half jaar ben je nog helemaal verliefd op elkaar en ben je ervan overtuigd dat je je hele leven gelukkig met elkaar wordt. Pas na een tijdje verandert die verliefdheid een beetje en ga je dingen realistischer zien.

Ik denk dat je in ieder geval zo lang verkering moet hebben, dat je die eerste fase van verliefdheid bent ontgroeid. Dan zie je ook de negatieve eigenschappen van je partner en kun je beter beoordelen of je met elkaar moet trouwen. Dan heb je een veel stevigere basis.

[Holla 0]

Tja ik weet niet hoor. Heel veel mensen vinden binnen 2 jaar ook veel te vroeg. Wat ik bij stellen in mijn omgeving echter ook merk, is de angst om te trouwen. 3 jaar een relatie en het toch niet aandurven, want tja, eigenlijk weten ze het toch niet 100 % zeker. Maar als je 100% zekerheid wil hebben kun je beter maar niet trouwen

Ik ben ook niet voor onbezonnen het huwelijk binnenrennen, maar wie kan nu voor een ander beslissen hoeveel tijd diegene nodig heeft om zijn/haar partner te leren kennen? De meeste mensen onder de 20 zijn inderdaad niet volwassen genoeg om zulke beslissingen te overzien, en de meeste mensen zijn sowieso ook niet in staat om binnen een half jaar een realistische keuze te maken, maar wellicht zijn de broer&schoonzus van nath een uitzondering.

Overigens, wat ik om me heen zie bij ooms en tantes die nu allemaal ouder dan 50 zijn; de duur van hun relatie voor hun trouwen heeft geen invloed gehad op de kwaliteit van hun huwelijk net als de omstandigheden. De oom & tante die op hun 17e en 18e zijn getrouwd omdat ze in verwachting waren, hebben bijv. wél een goed huwelijk, itt tot sommige ooms&tantes die in de 20 waren. Het zit 'm denk ik meer in hoe je zelf als persoon in elkaar zit en met name of je kunt praten met elkaar. Als je in staat bent tot een gesprek van hart tot hart, kun je veel meer aan samen.