Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[Figulus 132]

8 minuten geleden zei TTC:

Als je het als een paradox wil beschouwen, voel je vrij. 

Ik ben weer uitgelult in onze kuttaal. Daarmee scheld ik niet, maar herinner ik de ander aan de oorspronkelijkheid van woorden. Etymologisch volledig verantwoord Oudnederlands. Doe de groeten aan die nare kloterussen, van wie we ons gelukkig maar weinig aantrekken.

[TTC 1.560]

1 minuut geleden zei Figulus:

Ik ben weer uitgelult in onze kuttaal. Daarmee scheld ik niet, maar herinner ik de ander aan de oorspronkelijkheid van woorden. Etymologisch volledig verantwoord Oudnederlands. Doe de groeten aan die nare kloterussen, van wie we ons gelukkig maar weinig aantrekken.

Zeg dat wel, ik denk dat we al van geluk mogen spreken dat sommige stimuli onveranderlijk blijven, als tijdloos.

[TTC 1.560]

Op 1-7-2023 om 13:06 zei Hopper:

Zolang we ethiek nog aan iets of iemand toeschrijven is het een bedachte ethiek.

De verbinding tussen individuen via zo'n abstract, universeel concept voelt bijna spiritueel aan. Het transcendeert het persoonlijke en raakt aan iets collectiefs, een gemeenschappelijke menselijke conditie. Wat fascinerend is, is dat deze 'absolute nul' niet per se iets nihilistisch of negatiefs hoeft te zijn, het kan juist ruimte maken voor creatie, hoop, en nieuwe perspectieven.

[TTC 1.560]

Op 1-7-2023 om 17:19 zei Hopper:

Konden we dat denken maar eens een halt toeroepen, dan zouden de hulpvragen ook verstommen.

Wie zoekt vindt, zeg maar. Maar omdat, naar analogie met bijvoorbeeld panta rhei, alles samenhangt, is het veel minder een strikt lineair of chronologisch proces om tot deze of gene conclusie te komen. Veel vaker is het een nogal woelig proces van wikken en wegen, en pas daarna structureren teneinde het binnen een educatieve setting te kunnen presenteren. Tenminste, zoals altijd, als daartoe al enige interesse zou bestaan, per definitie hypergevoelig.

[Hopper 813]

2 uur geleden zei TTC:

Wie zoekt vindt, zeg maar. Maar omdat, naar analogie met bijvoorbeeld panta rhei, alles samenhangt, is het veel minder een strikt lineair of chronologisch proces om tot deze of gene conclusie te komen. Veel vaker is het een nogal woelig proces van wikken en wegen, en pas daarna structureren teneinde het binnen een educatieve setting te kunnen presenteren. Tenminste, zoals altijd, als daartoe al enige interesse zou bestaan, per definitie hypergevoelig.

Panta Rhei is niet alles wat samenhangt.   Het is de Logos welke de twee tegengestelden binnen de stroom op elkaar betrokken houdt.

[TTC 1.560]

31 minuten geleden zei Hopper:

Panta Rhei is niet alles wat samenhangt.   Het is de Logos welke de twee tegengestelden binnen de stroom op elkaar betrokken houdt.

Dan zal het wel weer iets anders zijn, als het maar stroomt. 

[Hopper 813]

8 minuten geleden zei TTC:

Dan zal het wel weer iets anders zijn, als het maar stroomt. 

Ok.   

[TTC 1.560]

23 minuten geleden zei Hopper:

Ok.   

Staat helemaal in het begin overigens, we schieten op.

Op 11-11-2024 om 10:24 zei Hopper:

Waaruit we kunnen leren dat God Zich wel kan manifesteren, maar dat God in Zijn Oneindigheid toch onkenbaar blijft.

Pseudocode, als een gestructureerde maar niet-taalspecifieke manier om algoritmen te beschrijven, is gebruikelijk in onderwijs en documentatie. Het helpt om de logica van de simplexmethodologie te verhelderen zonder te vervallen in programmeertaal-specifieke details.

[TTC 1.560]

Op 10-11-2024 om 14:12 zei Hopper:

Alleen in de wereld voor mij zijn er oude en nieuwe dingen.   In het eeuwig nu is er nooit verandering, dus ook niets nieuws.

Ik vrees een beetje dat het ons spontaan onmachtig zal maken, omdat elk discours hierover vrijwel onbewust betrokken wordt in het samenspel van these-antithese, waarvan we nu weten dat het altijd strijd is door de opeenstapeling en bijhorende spanningsvelden van tegengestelden. Hierin vinden we dan ook de dubbelheid van diverse ggz-tools, het zegt niet dat ze ons niet kunnen helpen om hierin op een redelijk doordachte manier meer inzicht te realiseren, het zegt tegelijk dat we al doende getuige worden van een vanuit die beleving mensonterend schouwspel dat ons kan raken in het diepste van onze welzijnsbeleving, in onze harten, onze emotie beroerend, in ons simpele niet eens kwaadwillige menszijn.

[TTC 1.560]

Op 22-12-2024 om 18:54 zei Figulus:

Wel eerlijk blijven he, en niet mijn woorden verdraaien.

Beelddenken, waarbij de nadruk ligt op het denken in beelden in plaats van in woorden of lineaire concepten, roept gemengde reacties op binnen onderwijs en wetenschap. Het concept biedt interessante inzichten in hoe mensen informatie verwerken en problemen oplossen, maar het blijft omstreden vanwege methodologische beperkingen en de moeilijkheid om het fenomeen empirisch te toetsen.

[TTC 1.560]

Op 20-12-2024 om 20:01 zei Figulus:

Ik kan, ondanks mijn gevorderde leeftijd, nog steeds opgaan in het moment. Dat is zo fijn! Anderzijds is het alweer bijna eindejaar, en de tijd lijkt voorbij gevlogen... 

Humor is als een zachte bries die de zwaarte van reflectie en zelfonderzoek lichter maakt.

[TTC 1.560]

Op 1-7-2023 om 18:49 zei Hopper:

Je bent blijven hangen in de gesprekjes , vermoed ik zo maar.

Grasduinend in wat MBCL precies wil zeggen, maar kan het allemaal niet zo goed meer volgen eigenlijk.

[TTC 1.560]

Op 1-7-2023 om 19:10 zei Hopper:

Die oude wijzen waren zo gek nog niet.

Kernwoorden kunnen worden beschouwd als een soort conceptuele sleutel binnen een communicatief proces. Ze functioneren op een vergelijkbare manier als cryptografische sleutels, maar dan binnen een welbepaalde context van betekenis en interpretatie.

[Tomega 311]

6 uur geleden zei TTC:

Kernwoorden kunnen worden beschouwd als een soort conceptuele sleutel binnen een communicatief proces. Ze functioneren op een vergelijkbare manier als cryptografische sleutels, maar dan binnen een welbepaalde context van betekenis en interpretatie.

Jammer alleen waar context en interpretatie heersen over de sleutels. Daar worden sleutels passend op vele sloten, en betekenissen bloeien als bloemrijke boeketten van dieper begrip. Daar wordt noodzaak van eenvoud als een prangende pers tot puinruimen, hoewel de behoefte daaraan steeds kleiner wordt. Want het puin wordt geadoreerd en de pers draagt daar juist bij aan veelzijdige schakeringen van geestelijk geachte rijkdom. Tot die schijnbare geestelijke rijkdom met haar werken wordt verpletterd als door een onvermijdbare natuurramp. Toch zijn daar ankers en bootjes en opvarenden op een koers naar een oplichtend verdwijnpunt, en  hen wens ik een goed 2025 en een behouden aankomst. Bedenk, om vrij naar Marcus Aurelius te spreken, dat de fouten van het kind, door het falen is van de broeder. De meeste fouten van koers, komen voort uit zelf goed zien en zelf eigen omgeving beheersen en zelf de boot bijsturen. Met als onvermijdbaar logisch gevolg dat talloze bootjes zichtbaar dobberend doelloos liggen te draaien. Maar zoals bootje draaien een ongeestelijke variant is van glaasje draaien, zo is roeien met de riemen die je hebt, een geestelijke variant van één lichaam zijn, met het hoofd in hogere sferen. Stokken slaan daar als peddels in het water. Beter zicht is daar gericht op eigen plaats en slag. Het kwaad wordt van weggevaren en het goede geeft richting. En hoop ontstaat waar de boot niet meer draait om het kwaad te keren. Daar ontstaat zicht op de gemeenschappelijke deler. En zijn we terug bij af. Want de deler is de sleutel en de sleutel opent niet alle harten, maar deze breekt alle harten, om te komen tot een weg en een waarheid en een leven, en die weg en die waarheid en dat leven plaatst ons weer terug in datzelfde bootje. Tot de dood er op volgt. Maar nu voelt het anders. Is dat zo? Wat zien we aan de horizon?

2 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

1 uur geleden zei Tomega:

Jammer alleen waar context en interpretatie heersen over de sleutels. Daar worden sleutels passend op vele sloten, en betekenissen bloeien als bloemrijke boeketten van dieper begrip. Daar wordt noodzaak van eenvoud als een prangende pers tot puinruimen, hoewel de behoefte daaraan steeds kleiner wordt. Want het puin wordt geadoreerd en de pers draagt daar juist bij aan veelzijdige schakeringen van geestelijk geachte rijkdom. Tot die schijnbare geestelijke rijkdom met haar werken wordt verpletterd als door een onvermijdbare natuurramp. Toch zijn daar ankers en bootjes en opvarenden op een koers naar een oplichtend verdwijnpunt, en  hen wens ik een goed 2025 en een behouden aankomst. Bedenk, om vrij naar Marcus Aurelius te spreken, dat de fouten van het kind, door het falen is van de broeder. De meeste fouten van koers, komen voort uit zelf goed zien en zelf eigen omgeving beheersen en zelf de boot bijsturen. Met als onvermijdbaar logisch gevolg dat talloze bootjes zichtbaar dobberend doelloos liggen te draaien. Maar zoals bootje draaien een ongeestelijke variant is van glaasje draaien, zo is roeien met de riemen die je hebt, een geestelijke variant van één lichaam zijn, met het hoofd in hogere sferen. Stokken slaan daar als peddels in het water. Beter zicht is daar gericht op eigen plaats en slag. Het kwaad wordt van weggevaren en het goede geeft richting. En hoop ontstaat waar de boot niet meer draait om het kwaad te keren. Daar ontstaat zicht op de gemeenschappelijke deler. En zijn we terug bij af. Want de deler is de sleutel en de sleutel opent niet alle harten, maar deze breekt alle harten, om te komen tot een weg en een waarheid en een leven, en die weg en die waarheid en dat leven plaatst ons weer terug in datzelfde bootje. Tot de dood er op volgt. Maar nu voelt het anders. Is dat zo? Wat zien we aan de horizon?

Mooie synthese, je bijdrage meermaals doorlezend, misschien zien we aan de horizon het verleden, hier en nu.

[TTC 1.560]

Op 10-11-2024 om 14:12 zei Hopper:

Alleen in de wereld voor mij zijn er oude en nieuwe dingen.   In het eeuwig nu is er nooit verandering, dus ook niets nieuws.

Een ander woord voor corpus geniculatum laterale is de buitenste knievormige kern.