Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[Tomega 319]

Op 31-5-2025 om 08:19 zei TTC:

Heel misschien bestaat er ook wel een correlaat tussen beeldende kunst en de pantoum, tegelijk zeggend dat elk pad uniek is met inbegrip, of gedragen, soms contradictorisch verwarrend, van een universeler grondslag. Wat eenvoud vermag.

Op 9-3-2025 om 11:02 zei TTC:

Over welke abstractie heb je het hier precies?

Als A beweegt naar B en B beweegt naar A, dan is de een vrij van tijd, en de ander vrij van afstand. Dan heeft de een tijd over en de ander afstand. Of elk iets van beide. Dan kan de een versnellen en de ander vertragen. Dan kan de een korter worden en de ander trager. Met andere woorden, dan komt er een ander perspectief en een andere dimensie, en een andere wiskunde, en een ander evenwicht, dan in het geval dat A wordt verondersteld onafhankelijk van B te bewegen, welke laatste veronderstelling om redenen van absurditeit diskwalificeert, bij een notie en definitie van beweging als iets relatiefs ten opzichte van iets anders. Dit geldt voor knikkers in een zak, en voor bewegingen in de economie, en voor constructies van veranderingen in het denken, voor goed tegenover kwaad, en ook voor een meer fundamentele benadering van de notie van energie. Maar niettemin staat deze notie van energietoename bij naderbijkoming in begrip en wezen diametraal tegenover het wetenschappelijk erkend fenomeen van een metrisch uitdijend geheel, waar op het niveau van rust, dus geen rust is, maar metrische expansie. Wat weer als concept en fenomeen in strijd is met, of althans ontkoppelt van, het adagium dat er in termen van energie altijd een evenwicht is. Bizar eigenlijk dat het laatstgenoemde adagium niet meer wordt gevolgd, in een wereld waarin elk bewijs steunt op een uitgangspunt van evenwicht en behoud van energie, terwijl zelfs de allereenvoudigste voorstelling van A bewegend naar B, dwingt tot een principe van toename van energie, toename van massa per afstand en afname van metrische samenstelling. Zo bezien zou je dus eerder kunnen spreken van een metrisch krimpende ruimte bij een voorstelling van twee lichamen, welk fenomeen vervolgens in termen van meerdere lichamen niet alleen een krimpende voorstelling geeft, maar een botsende voorstelling en, hoe wonderlijk in eenvoud, na de botsingen (in een botsingensysteem) zich manifesteert als een metrisch uitdijende ruimte, die energetisch uitdijt, maar vanwege de beperkte ruimte (onderlinge botsingen) niet uitdijen kan, met als klassiek vanzelfsprekende uitkomst dat de algemene gaswet opgeldt doet, in wat bij de aanvang hierboven, door de wetenschap nog wordt voorgesteld als een metrisch uitdijende ruimte. Fenomenaal! C'est le ton qui fait la musique. C'est le choc qui fait l'énergie.  

[TTC 1.564]

47 minuten geleden zei Tomega:

Als A beweegt naar B en B beweegt naar A, dan is de een vrij van tijd, en de ander vrij van afstand. Dan heeft de een tijd over en de ander afstand. Of elk iets van beide. Dan kan de een versnellen en de ander vertragen. Dan kan de een korter worden en de ander trager. Met andere woorden, dan komt er een ander perspectief en een andere dimensie, en een andere wiskunde, en een ander evenwicht, dan in het geval dat A wordt verondersteld onafhankelijk van B te bewegen, welke laatste veronderstelling om redenen van absurditeit diskwalificeert, bij een notie en definitie van beweging als iets relatiefs ten opzichte van iets anders. Dit geldt voor knikkers in een zak, en voor bewegingen in de economie, en voor constructies van veranderingen in het denken, voor goed tegenover kwaad, en ook voor een meer fundamentele benadering van de notie van energie. Maar niettemin staat deze notie van energietoename bij naderbijkoming in begrip en wezen diametraal tegenover het wetenschappelijk erkend fenomeen van een metrisch uitdijend geheel, waar op het niveau van rust, dus geen rust is, maar metrische expansie. Wat weer als concept en fenomeen in strijd is met, of althans ontkoppelt van, het adagium dat er in termen van energie altijd een evenwicht is. Bizar eigenlijk dat het laatstgenoemde adagium niet meer wordt gevolgd, in een wereld waarin elk bewijs steunt op een uitgangspunt van evenwicht en behoud van energie, terwijl zelfs de allereenvoudigste voorstelling van A bewegend naar B, dwingt tot een principe van toename van energie, toename van massa per afstand en afname van metrische samenstelling. Zo bezien zou je dus eerder kunnen spreken van een metrisch krimpende ruimte bij een voorstelling van twee lichamen, welk fenomeen vervolgens in termen van meerdere lichamen niet alleen een krimpende voorstelling geeft, maar een botsende voorstelling en, hoe wonderlijk in eenvoud, na de botsingen (in een botsingensysteem) zich manifesteert als een metrisch uitdijende ruimte, die energetisch uitdijt, maar vanwege de beperkte ruimte (onderlinge botsingen) niet uitdijen kan, met als klassiek vanzelfsprekende uitkomst dat de algemene gaswet opgeldt doet, in wat bij de aanvang hierboven, door de wetenschap nog wordt voorgesteld als een metrisch uitdijende ruimte. Fenomenaal! C'est le ton qui fait la musique. C'est le choc qui fait l'énergie.  

Lijkt een beetje op de GPS van Simon en Newell, zonder concreter te zijn over B kan het alle kanten op. 

[TTC 1.564]

44 minuten geleden zei TTC:

Als A beweegt naar B en B beweegt naar A, dan is de een vrij van tijd, en de ander vrij van afstand. Dan heeft de een tijd over en de ander afstand.

Wie of wat zijn A en B, Hopper en Paulus? 

[Monachos 541]

ABBA = Agneta Benny Bjorn Annifrid

 

[TTC 1.564]

11 uur geleden zei Monachos:

ABBA = Agneta Benny Bjorn Annifrid

 

Een ritornel is een van oorsprong Italiaanse dichtvorm die bestaat uit 16 regels, waarbij de eerste zes in omgekeerde volgorde terugkomen in de laatste zes, soms in iets gewijzigde vorm.

[TTC 1.564]

Op 1-7-2023 om 19:13 zei Hopper:

Inderdaad, ik heb nul kennis van wat je nu schrijft.

Een palinodie is een liedtekst of gedicht waarin een eerder gedane uitspraak wordt ingetrokken. 

14 uur geleden zei Tomega:

Met andere woorden, dan komt er een ander perspectief en een andere dimensie, en een andere wiskunde, en een ander evenwicht, dan in het geval dat A wordt verondersteld onafhankelijk van B te bewegen, welke laatste veronderstelling om redenen van absurditeit diskwalificeert, bij een notie en definitie van beweging als iets relatiefs ten opzichte van iets anders.

Een kreeftdicht is een gedicht dat zowel van voor naar achteren als van achter naar voren kan worden gelezen. Bij dat achteruitlezen ontstaat, anders dan bij een palindroom, als het ware een nieuw gedicht.

[Tomega 319]

14 uur geleden zei TTC:

15 uur geleden zei TTC:

Als A beweegt naar B en B beweegt naar A, dan is de een vrij van tijd, en de ander vrij van afstand. Dan heeft de een tijd over en de ander afstand.

Wie of wat zijn A en B, Hopper en Paulus? 

Het onderwerp van gesprek is het geloof. Waarheid kan in overvloed worden aangedragen, maar uiteindelijk is er een zaak van overtuiging en van vertrouwen en van geloof, of dat wat als waarheid wordt voorgesteld, inderdaad de waarheid is. Bijzonder menselijk is hier, dat sommigen zich laten overtuigen op gezag van iemand aan wie zij vertrouwen schenken, en anderen worden nog niet overtuigd, als de waarheid hen volkomen klemvast en sprakeloos stelt.

Hopper is overtuigd en gelooft het levende water dat overal is, en in dat geheel drijft hij als in een bootje, met de riemen die hij heeft. Jij laat je graag overtuigen, maar in jouw overtuiging heb je het levende water weggedacht, en ben je huiverig voor de last van de waarheid, zodat je zwabbert en vlucht en van tijd tot tijd je ongenoegen lucht. Maar de waarheid is geen drijven in een bootje, of zwemmen met de armen die je hebt, maar de waarheid is een korte onderdompeling of zelfs een besprenkeling, om te bekrachtigen dat je het levende water hebt gevonden en dat drinkt als levend voedsel. Want het geloof is niet bedoeld om je te verliezen, maar juist om jezelf te winnen, en dat wil zeggen om terug op deze aarde te gaan staan op de vaste grond van je behoud, om daarmee op deze aarde een pijler te zijn, van wat is en niet te kennen is, zonder dat je de werkelijke geestelijke vaste grond onder je voeten hebt. En dan is de roeping niet om de modderen, om te drijven, om te zwemmen, om te evangeliseren, maar nee, de roeping is om na het drinken ook het vaste voedsel te zoeken. Het vaste voedsel is vanouds gegeven, en dat is wat de heilige Geest letterlijk zegt. Wat zegt de heilige Geest letterlijk? Wat de bijbel letterlijk zegt, Dat is wat de heilige Geest tot de gemeente te zeggen heeft. Niets anders. En al het andere en al het meerdere, doet niets anders dan levende voorbeelden en getuigenissen te zijn, van wat van oudsher reeds geschreven is. Dat is wat van oudsher reeds door de heilige Geest gesproken is. Want die woorden hebben eeuwigheidswaarde voor elke situatie opnieuw, en daarom noemt men dat ook een levend woord. Onze geschiedenis en onze wetenschap is gegrondvest in dat geloof van geestelijke vaste grond, die alles ordent en waaruit alles is ontstaan. En de kracht van die vaste grond, zit natuurlijk in de waarheid en in het geloof dat dat inderdaad de waarheid is. Dat geeft verbinding met het eeuwige en blijvende en de geschiedenis bekrachtigt zichzelf in die voege tot in eeuwigheid.

De waarheid reikt haar handen uit, bij dag en bij nacht, maar het geval wil, dat waarheid er kan zijn, zonder dat ze gezocht wordt. Ze kan zijn, zonder dat iemand de macht of de moed heeft haar te durven bewijzen onwaarheid te zijn. Want daarin slaagt die iemand ook niet, daag ik die allen ook uit, totdat de tijd komt dat het Woord van God zich teruggetrokken heeft uit de samenleving, en de verblinding zo totaal is, dat de leugen als Heilige Waarheid heerst en wordt vereerd. Dat dat kan, bewijst ten eerste de bijbel die betuigt dat God Zijn gelaat kan afwenden en de kandelaar kan wegnemen, en ten tweede bewijst dat de bijbel zelf die letterlijk door de mens wordt omgetoverd in een boek van valsheid in geschrifte en leugen. Het is altijd de actieve, pro-actieve keuze van de mens die de barmhartigheid en genade moedwillig verre van zich werpt. Maar de waarheid die er steeds is, die zal er ondertussen steeds in openbaarheid zijn, en ze zal blijven tot in eeuwigheid. Want waarheid wordt door haar kinderen gediend, en door zichzelf. Dat is door de waarheid zelf. Wie God is, in dit verhaal, is een valstrik. Want God laat Zich niet kennen op gezag en op bevel en naar voorstellingen van de mens, Maar God zegt van Zichzelf, dat Hij de waarheid is, en de weg, en het recht, en het zuiverste van de mens, en de vrede, en de toekomst, en de duurzaamheid. Hij is in alles, wat de mens zelf kan bedenken dat de mens zou moeten zijn, als de mens maar wat meer goddelijk was, dan de mens in zijn beklemmende beperkingen is. En tragisch genoeg richt de mens zich steeds meer naar zijn goddelijke bestemming, door zich van God af te keren. Wat vertaald voor de hardnekkigen, ook zo gelezen kan worden, dat de mens steeds nadrukkelijker z'n eigen vernietiging wenst en kiest en hartelijk zijn leven daarmee verbindt, op motieven van z'n heilige roeping om op aarde iets hogers tot stand te brengen, dan nu is. En dat het zo is, is voor diezelfde mens gewoon zichtbaar, als hij zijn ogen verversen kon en zijn oren kon ontstoppen. 

Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?
De weg naar het geloof in de waarheid kan kort, maar is levenslang. De weg naar het geloof is aardebreed, maar hemels smal: alleen het geestelijke komt er door. De weg naar het geloof, gaat via de waarheid, en het hart, en de overtuiging, om dan pas te beginnen met de volharding in hetgeen (de waarheid) de eigen ziel zich toegeëigend heeft. Maar, die ziel zal z'n leven en z'n lichaam en z'n eigenwaarde, en z'n rust, en z'n toekomst, en z'n eigen vlees en geliefden moeten loslaten. Geen enkele ziel brengt dat op, en geen enkele ziel kan dat ook, tenzij die ziel zich het goddelijke heeft eigen gemaakt waaruit die ziel eens ook voortgekomen is. En niets daarvan is bedreigend, of aanstootgevend, want voor allen is openbaar, dat de mens als soort als geheel, geroepen is op de eigen plaats in harmonie met de natuur in te nemen, zoals een kudde wilde dieren een eenheid vormt en zoals een vlucht vogels een eenheid vormt en zoals een school vissen een eenheid vormt. Waarom dan vechten alle buurlanden in heel de wereld met elkaar, elk met alleen zijn eigen naaste, terwijl de rest van de wereld zich daarmee verbindt alsof het een voetbalwedstrijd betreft? Zijn dan alle scholen verdwenen?

23 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

9 minuten geleden zei Tomega:

Het onderwerp van gesprek is het geloof. Waarheid kan in overvloed worden aangedragen, maar uiteindelijk is er een zaak van overtuiging en van vertrouwen en van geloof, of dat wat als waarheid wordt voorgesteld, inderdaad de waarheid is. Bijzonder menselijk is hier, dat sommigen zich laten overtuigen op gezag van iemand aan wie zij vertrouwen schenken, en anderen worden nog niet overtuigd, als de waarheid hen volkomen klemvast en sprakeloos stelt.

Hopper is overtuigd en gelooft het levende water dat overal is, en in dat geheel drijft hij als in een bootje, met de riemen die hij heeft. Jij laat je graag overtuigen, maar in jouw overtuiging heb je het levende water weggedacht, en ben je huiverig voor de last van de waarheid, zodat je zwabbert en vlucht en van tijd tot tijd je ongenoegen lucht. Maar de waarheid is geen drijven in een bootje, of zwemmen met de armen die je hebt, maar de waarheid is een korte onderdompeling of zelfs een besprenkeling, om te bekrachtigen dat je het levende water hebt gevonden en dat drinkt als levend voedsel. Want het geloof is niet bedoeld om je te verliezen, maar juist om jezelf te winnen, en dat wil zeggen om terug op deze aarde te gaan staan op de vaste grond van je behoud, om daarmee op deze aarde een pijler te zijn, van wat is en niet te kennen is, zonder dat je de werkelijke geestelijke vaste grond onder je voeten hebt. En dan is de roeping niet om de modderen, om te drijven, om te zwemmen, om te evangeliseren, maar nee, de roeping is om na het drinken ook het vaste voedsel te zoeken. Het vaste voedsel is vanouds gegeven, en dat is wat de heilige Geest letterlijk zegt. Wat zegt de heilige Geest letterlijk? Wat de bijbel letterlijk zegt, Dat is wat de heilige Geest tot de gemeente te zeggen heeft. Niets anders. En al het andere en al het meerdere, doet niets anders dan levende voorbeelden en getuigenissen te zijn, van wat van oudsher reeds geschreven is. Dat is wat van oudsher reeds door de heilige Geest gesproken is. Want die woorden hebben eeuwigheidswaarde voor elke situatie opnieuw, en daarom noemt men dat ook een leven woord. Onze geschiedenis en onze wetenschap is gegrondvest in dat geloof van geestelijke vaste grond, die alles ordent en waaruit alles is ontstaan. En de kracht van die vaste grond, zit natuurlijk in de waarheid en in het geloof dat dat inderdaad de waarheid is. Dat geeft verbinding met het eeuwige en blijvende en de geschiedenis bekrachtigt zichzelf in die voege tot in eeuwigheid.

De waarheid reikt haar handen uit, bij dag en bij nacht, maar het geval wil, dat waarheid er kan zijn, zonder dat ze gezocht wordt. Ze kan zijn, zonder dat iemand de macht of de moed heeft haar te durven bewijzen onwaarheid te zijn. Want daarin slaagt die iemand ook niet, daag ik die allen ook uit, totdat de tijd komt dat het Woord van God zich teruggetrokken heeft uit de samenleving, en de verblinding zo totaal is, dat de leugen als Heilige Waarheid heerst en wordt vereerd. Dat dat kan, bewijst ten eerste de bijbel die betuigt dat God Zijn gelaat kan afwenden en de kandelaar kan wegnemen, en ten tweede bewijst dat de bijbel zelf die letterlijk door de mens wordt omgetoverd in een boek van valsheid in geschrifte en leugen. Het is altijd de actieve, pro-actieve keuze van de mens die de barmhartigheid en genade moedwillig verre van zich werpt. Maar de waarheid die er steeds is, die zal er ondertussen steeds in openbaarheid zijn, en ze zal blijven tot in eeuwigheid. Want waarheid wordt door haar kinderen gediend, en door zichzelf. Dat is door de waarheid zelf. Wie God is, in dit verhaal, is een valstrik. Want God laat Zich niet kennen op gezag en op bevel en naar voorstellingen van de mens, Maar God zegt van Zichzelf, dat Hij de waarheid is, en de weg, en het recht, en het zuiverste van de mens, en de vrede, en de toekomst, en de duurzaamheid. Hij is in alles, wat de mens zelf kan bedenken dat de mens zou moeten zijn, als de mens maar wat meer goddelijk was, dan de mens in zijn beklemmende beperkingen is. En tragisch genoeg richt de mens zich steeds meer naar zijn goddelijke bestemming, door zich van God af te keren. Wat vertaald voor de hardnekkigen, ook zo gelezen kan worden, dat de mens steeds nadrukkelijker z'n eigen vernietiging wenst en kiest en hartelijk zijn leven daarmee verbindt, op motieven van z'n heilige roeping om op aarde iets hogers tot stand te brengen, dan nu is. En dat het zo is, is voor diezelfde mens gewoon zichtbaar, als hij zijn ogen verversen kon en zijn oren kon ontstoppen. 

Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?
De weg naar het geloof in de waarheid kan kort, maar is levenslang. De weg naar het geloof is aardebreed, maar hemels smal: alleen het geestelijke komt er door. De weg naar het geloof, gaat via de waarheid, en het hart, en de overtuiging, om dan pas te beginnen met de volharding in hetgeen (de waarheid) de eigen ziel zich toegeëigend heeft. Maar, die ziel zal z'n leven en z'n lichaam en z'n eigenwaarde, en z'n rust, en z'n toekomst, en z'n eigen vlees en geliefden moeten loslaten. Geen enkele ziel brengt dat op, en geen enkele ziel kan dat ook, tenzij die ziel zich het goddelijke heeft eigen gemaakt waaruit die ziel eens ook voortgekomen is. En niets daarvan is bedreigend, of aanstootgevend, want voor allen is openbaar, dat de mens als soort als geheel, geroepen is op de eigen plaats in harmonie met de natuur in te nemen, zoals een kudde wilde dieren een eenheid vormt en zoals een vlucht vogels een eenheid vormt en zoals een school vissen een eenheid vormt. Waarom dan vechten alle buurlanden in heel de wereld met elkaar, elk met alleen zijn eigen naaste, terwijl de rest van de wereld zich daarmee verbindt alsof het een voetbalwedstrijd betreft? Zijn dan alle scholen verdwenen?

 

En dat kadert allemaal binnen dezelfde universele stimulus die past op een bierviltje? 

23 uur geleden bewerkt door TTC

[Tomega 319]

31 minuten geleden zei TTC:

En dat kadert allemaal binnen dezelfde universele stimulus die past op een bierviltje? 

Paulus is gelovige, en grondvester van het oude en het nieuwe, door zijn geloof te vestigen op het oude, in mantel en wezen van het nieuwe. Daarom siert het de moderne gelovige om zich ook kind van de apostel Paulus te noemen. Want Paulus is de brenger van de waarheid Gods, en de geestelijke vader van zijn woorden, welke woorden naar de heilige Geest uit God zijn. En de bijbel, kun je daarom de school van Paulus noemen. Wat natuurlijk ten diepste onzin is, want ook Paulus spreekt niets anders uit, dan reeds in het oude verbond was verordineerd en vastgelegd. Ook hij is slechts een doorgeefluikje van de waarheid die hij heeft gezien, en met geweld opgelegd gekregen waar hij het niet kon zien. 

En dit is het verschil met vroeger, dat voorheen de profeten werden aangesteld en aangestuurd en gehouden te doen wat opgedragen was. Terwijl nu alle gelovigen de vrijheid hebben om zich te doen gelden als kinderen van God, dat is, als degenen die niet de opdrachten uitvoeren, maar die de opdrachten geven (zoals ook Paulus en de apostelen dat deden, zoals daarvoor ook Christus deed, en daarvoor ook Elia en Elisa, en degenen die gehoorzamen, zijn de engelen). En de dwaasheid van onze contemporele samenleving, is dat de zelfbenoemde kinderen zich aanmatigen Gods kinderen te zijn, om dan te denken dat waar Christus precies moest doen wat de Vader vroeg, zij als vrije door Christus vrijgekochte kinderen, niet meer Christus hoeven te volgen in gehoorzaamheid, maar als goddelijke vertegenwoordigers van de hemel zichzelf en anderen nieuwe wetten en nieuwe vrijheden mogen stellen, en dat alles met een beroep op het lijden van Christus voor hen. Foei, wat een laster! Elk kind moet doen wat hem opgedragen is, echter hij doet dat uit liefde omdat hij zich één voelt met de vader en als de vader wil zijn. Die is zijn rolmodel. Als het goed is. Het bierviltje, zegt om te doen wat je vader zei.

23 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

2 minuten geleden zei Tomega:

Paulus is gelovige, en grondvester van het oude en het nieuwe, door zijn geloof te vestigen op het ouden, in mantel en wezen van het nieuwe. Daarom siert het de moderne gelovige om zich ook kind van de apostel Paulus te noemen. Want Paulus is de brenger van de waarheid Gods, en de geestelijke vader van zijn woorden, welke worden naar de heilige Geest uit God zijn. En de bijbel, kun je daarom de school van Paulus noemen. Wat natuurlijk ten diepste onzin is, want ook Paulus spreekt niets anders uit, dan reeds in het oude verbond was verordineerd en vastgelegd. Ook hij is slechts een doorgeefluikje van de waarheid die hij heeft gezien, en met geweld opgelegd gekregen waar hij het niet kon zien. En dit is het verschil met vroeger, dat alsdan de profeten werden aangesteld en aangestuurd en gehouden te doen wat opgedragen was. Terwijl nu alle gelovigen de vrijheid heben om zich te doen gelden als kinderen van God, dat is, als degenen die niet de opdrachten uitvoeren, maar die de opdrachten geven (zoals ook Paulus en de apostelen dat deden). En de dwaasheid van onze contemporele samenleving, is dat de zelfbenoemde kinderen zich aanmatigen Gods kinderen te zijn, om dan te denken dat waar Christus precies moest doen wat de Vader vroeg, zij als vrije door Christus vrijgekochte kinderen, niet meer Christus hoeven te volgen in gehoorzaamheid, maar als goddelijke vertegenwoordigers van de hemel zichzelf en anderen nieuwe wetten en nieuwe vrijheden mogen stellen, en dat alles met een beroep op het lijden van Christus voor hen. Foei, wat een laster! 

Kunnen slechts blijven hopen op een fluweelzachte kentering, niet meer, niet minder. 

[Tomega 319]

9 minuten geleden zei TTC:

Kunnen slechts blijven hopen op een fluweelzachte kentering, niet meer, niet minder. 

Aan de kentering vooraf gaat een gemoed en een stemming van omwenteling. Dat weet jij prima. Zonder dat is een kentering niets anders dan een zwaar en ondraaglijk juk. De meest duurzame wetten zijn gemaakt in tijden van absolute overheersing (onderdrukking - met geweld opgelegd). Wat eigenlijk bijzonder is, als je bedenkt dat alle hoop en alle zachtheid en elke kentering, reeds is in één persoon, en in één hart, waarbij slechts één ziel is betrokken. Hoop is daarom een leeg begrip, voor wie macht heeft over de eigen ziel. Want diegene is er zelf bij, en heeft er als enige mee te maken. Maar in het woord macht zit ook de scherpte en de eigen belemmering: welk hart en welke ziel zal zichzelf hard spiegelen en disciplineren?

Maar de waarheid wordt er niet anders van.

23 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

23 minuten geleden zei Tomega:

Aan de kentering vooraf gaat een gemoed en een stemming van omwenteling. Dat weet jij prima. Zonder dat is een kentering niets anders dan een zwaar en ondraaglijk juk. De meest duurzame wetten zijn gemaakt in tijden van absolute overheersing (onderdrukking - met geweld opgelegd). Wat eigenlijk bijzonder is, als je bedenkt dat alle hoop en alle zachtheid en elke kentering, reeds is in één persoon, en in één hart, waarbij slechts één ziel is betrokken. Hoop is daarom een leeg begrip, voor wie macht heeft over de eigen ziel. Want diegene is er zelf bij, en heeft er als enige mee te maken. Maar in het woord macht zit ook de scherpte en de eigen belemmering: welk hart en welke ziel zal zichzelf hard spiegelen en disciplineren? Maar de waarheid wordt er niet anders van.

Vergelijk misschien met de satire van Adams, dat ging over een kwantumcomputer die 7,5 miljoen jaar nodig had om tot het antwoord op de vraag te komen. 

[Tomega 319]

15 minuten geleden zei TTC:

Vergelijk misschien met de satire van Adams, dat ging over een kwantumcomputer die 7,5 miljoen jaar nodig had om tot het antwoord op de vraag te komen. 

Dat is dan ook waarom een normaal denkend mens niet gelooft dat vanaf een berg meer zicht is op de waarheid, tenzij hij weet dat je vanaf een berg een beter zicht hebt, welke waarheid fnuikend is, waar de afstand het zicht intrinsiek beperkt, en wolken zich in je perspectief kunnen vormen. En dat is dan ook waarom een normaal denkend mens niet een ander ding gelooft, dan waar hij zelf zicht op heeft. Het verschil zit alleen er in of die mens bereid is om ook een stap te zetten in de richting van wat vast en zeker is, om te bezien waar hem dat brengt. In dat beeld vallen sommigen diep, anderen springen actief ziende of blind in het diepe en de meer normaal denkenden zetten voorzichtig aan de hand van hun zicht, oriëntatie, en horizon, vaste schreden weer naar beneden naar een bekende bestemming, op een totaal onbekend terrein. In dat beeld dan. 

22 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

3 minuten geleden zei Tomega:

Dat is dan ook waarom een normaal denkend mens niet gelooft dat vanaf een berg meer zicht is op de waarheid, tenzij hij weet dat je vanaf een berg een beter zicht hebt, welke waarheid fnuikend is, waar de afstand het zicht intrinsiek beperkt, en wolken zich in je perspectief kunnen vormen. En dat is dan ook waarom een normaal denkend mens niet een ander ding gelooft, dan waar hij zelf zicht op heeft. Het verschil zit alleen er in of die mens bereid is om ook een stap te zetten in de richting van wat vast en zeker is, om te bezien waar hem dat brengt.

Staat allemaal met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in relevant studiewerk, maar dat is nog iets anders dan besluitvormingsprocessen waarin vooral het pragmatische waarheidsconcept van toepassing is. Ergo, het doet geen afbreuk aan a priori gegeven bronkennis of kernwaarden, binnen niet-coöperatieve spelvormen behoort dialoog in milde overreding tot het quasi onmogelijke, helaas.

[Tomega 319]

8 minuten geleden zei TTC:

Staat allemaal met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in relevant studiewerk, maar dat is nog iets anders dan besluitvormingsprocessen waarin vooral het pragmatische waarheidsconcept van toepassing is. Ergo, het doet geen afbreuk aan a priori gegeven bronkennis of kernwaarden, binnen niet-coöperatieve spelvormen behoort dialoog in milde overreding tot het quasi onmogelijke, helaas.

De processen en de pragmatische benaderingen brengen geen waarheid. Dat kunnen zij niet. Zij brengen slechts verbeeldingen van een waarheid, waartoe ze niet werkelijk kunnen geraken, omdat de bouwstenen niet in waarheid en zuiverheid en zekerheid zijn. Waarheid vraagt om waarheidvinding op detailniveau. Iets wat zuiver is moet zuiverder worden. iets wat onzuiver is, brengt sneller grotere vooruitgang die exponentieel nieuwe toepassingsgebieden en kennis oplevert, waardoor de onzuivere aanvang betekenisloos lijkt, en ook statistisch is. Het is werkelijk waar, net als zaad in goede grond en zaad in rotsige bodem. De latere is sneller en groter, tot een kort moment daarna, het sterft. Maar; niet in de verbeelding van de mens, die de snelle opkomst gebruikt als fundament van zijn en zeker weten. Wat ook terecht is, ware het niet dat de begronding onzuiver en ondeugdelijk en misleidend was.

22 uur geleden bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

Zojuist zei Tomega:

De porcessen en de pragmatische benaderingen brengen geen waarheid. Dat kunnen zij niet. Zij brengen slechts verbeeldingen van en waarheid, waartoe ze niet werkelijk kunnen geraken, omdat de bouwstenen niet in waarheid en zekerheid zijn. Waarheid vraagt om waarheidvinding op detailniveau. Iets wat zuiver is moet zuiverder worden. iets wat onzuiver is, brengt sneller grotere vooruitgang die exponentieel nieuwe toepassingsgebieden en kennis oplevert, waardoor de onzuivere aanvang betekenisloos lijkt, en ook statistisch is. het is werkelijk waar, net als zaad in goede grond en zaad in rotsige bodem. De later is sneller en groter, tot een kort moment daarna, het sterft. Maar; niet in de verbeelding van de mens, die de snelle opkomst gebruikt als fundament van zijn en zeker weten. Wat ook terecht is, ware het niet dat de begronding onzuiver en ondeugdelijk en misleidend was.

Klassiekers in een modern jasje blijven klassiekers, we kunnen slechts blijven hopen op een fluweelzachte kentering.

[Tomega 319]

Zojuist zei TTC:

Klassiekers in een modern jasje blijven klassiekers, we kunnen slechts blijven hopen op een fluweelzachte kentering.

10 Print "Klassiekers in een modern jasje blijven klassiekers, we kunnen slechts blijven hopen op een fluweelzachte kentering."
20 Print "nieuw jasje"
20 goto 10
Run

Tot iemand op een knopje duwt, en het stopt.
 

[TTC 1.564]

2 minuten geleden zei Tomega:

10 Print "Klassiekers in een modern jasje blijven klassiekers, we kunnen slechts blijven hopen op een fluweelzachte kentering."
20 Print "nieuw jasje"
20 goto 10
Run

Tot iemand op een knopje duwt, en het stopt.

Een dergelijke structuur vinden we terug in veel dichtvormen, het ene gedicht nog mooier dan het andere. 

[TTC 1.564]

57 minuten geleden zei Tomega:

De processen en de pragmatische benaderingen brengen geen waarheid.

Enigszins begrijpelijk dat een 160 een betrekkelijk nieuwe dichtvorm is, het is bedacht geweest door Sofie Cerutti.

[TTC 1.564]

Op 18-5-2025 om 18:58 zei Paulus888:

TTC reageert op een bot, die enkel en alleen russische prietpraat verkondigt en hij gaat er serieus op in.. Dat werkt bij mij op mijn lachspieren.

Zonder gronding lijkt het alle kanten op te kunnen gaan, met gronding idem dito.

[TTC 1.564]

20 uur geleden zei Monachos:

ABBA = Agneta Benny Bjorn Annifrid

 

Het onzijn bestaat uit drie terzinen met tot slot een distichon, om zodoende tot 11 regels te komen. Het rijmschema is een schakelrijm, en wel abc-bcd-cda-ee.

[TTC 1.564]

Op 1-7-2023 om 13:06 zei Hopper:

De paradox van de heelheid is dat je de veelheid dient te verlaten.

Stapelgedichten zijn korte gedichten die worden gemaakt door boeken op elkaar te stapelen. De titels op de ruggen vormen, van boven naar beneden gelezen, het gedicht.

[TTC 1.564]

19 uur geleden zei Tomega:

Tot iemand op een knopje duwt, en het stopt.

Wellicht is het ook dat wat wetenschappers met scenariostudie bedoelen, het aantal vairanten quasi ontelbaar.