Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[TTC 1.564]

  Op 3-1-2025 om 19:14 zei Tomega:

Ja, en de vraag die je dan zelfspiegelend overhoudt, is welk deel constructivisme was en welk deel toch meer suprematisme. Tatlin zou wellicht anders oordelen dan jij. Maar dat is misschien meer een kwestie van gevoel.

Expand  

Zeer zeker, binnen kunst zijn de verschillende vormen en interpretatiemogelijkheden zo divers dat we er een punthoofd van kunnen krijgen, maar dat is voor veel andere zaken net zo. Specifiek voor zelfreferentie denk ik even aan Hofstadter, wellicht ook niet de enige.

3 januari bewerkt door TTC

[Tomega 311]

  Op 3-1-2025 om 19:18 zei TTC:

Zeer zeker, binnen kunst zijn de verschillende vormen en interpretatiemogelijkheden zo divers dat we er een punthoofd van kunnen krijgen, maar dat is voor veel andere zaken net zo. Specifiek voor zelfreferentie denk ik even aan Hofstadter, wellicht ook niet de enige.

Expand  

Bespaar jezelf een punthoofd, het constructivisme - afgaande op je antwoord- is niet je sterkste kant en ik wed dat Aristoteles en Gödel niet jouw zelfreferentie in een gouden band zouden plaatsen. Dat levert gewoon meer chaos op dan orde, hoewel ontegenzeggelijk de bespiegelingen inspirerend zijn. Het probleem zit in complexiteit. Wie daarin de vlucht neemt, die ontsnapt daarmee aan sluitende verklaringen en blijft eenzaam en alleen in een trein en postulaat der vooruitgang, die horizonnen biedt die de verbeelding in positieve zin tarten, maar die het station van zingeving, communicatie en erkenning reeds is gepasseerd. Beter zou zijn om de klompen stevig in de Hollandse klei te zetten, en geen stap te doen zonder constructieve basis en onderbouwing.

3 januari bewerkt door Tomega

[TTC 1.564]

  Op 3-1-2025 om 19:33 zei Tomega:

Bespaar jezelf een punthoofd, het constructivisme - afgaande op je antwoord- is niet je sterkste kant en ik wed dat Aristoteles en Gödel niet jouw zelfreferentie in een gouden band zouden plaatsen. Dat levert gewoon meer chaos op dan orde, hoewel ontegenzeggelijk de bespiegelingen inspirerend zijn. Het probleem zit in complexiteit. Wie daarin de vlucht neemt, die ontsnapt daarmee aan sluitende verklaringen en blijft eenzaam en alleen in een trein en postulaat der vooruitgang, die horizonnen biedt die de verbeelding in positieve zin tarten, maar die het station van zingeving, communicatie en erkenning reeds is gepasseerd. Beter zou zijn om de klompen stevig in de Hollandse klei te zetten, en geen stap te doen zonder constructieve basis en onderbouwing.

Expand  

Ja, verschillende onderwerpen door elkaar heen halen heeft weinig zin, verwarring des levens. 

4 januari bewerkt door TTC

[TTC 1.564]

  Op 22-12-2024 om 10:45 zei Figulus:

Mijn stelling is dat alle paradoxen naar God leiden, bij Hem kunnen we terecht als we tegen onze beperkingen aan lopen.

Expand  

De metafoor van het jongleren nodigt ons uit om lichtvoetig te blijven, ondanks de soms zware thema’s waarmee we te maken krijgen. Het toont aan dat speelsheid, flexibiliteit en creativiteit niet alleen hulpmiddelen zijn, maar ook fundamentele eigenschappen van bewustwording en groei.

[TTC 1.564]

  Op 3-1-2025 om 19:33 zei Tomega:

Bespaar jezelf een punthoofd, het constructivisme - afgaande op je antwoord- is niet je sterkste kant en ik wed dat Aristoteles en Gödel niet jouw zelfreferentie in een gouden band zouden plaatsen.

Expand  

Ik denk dat het raakt aan, ook een metafoor die verwijst naar een berg, het ijsbergmodel uit de geesteswetenschappen. Het heikele punt is misschien dat aan de oppervlakte een aantal inzichten altijd 'weggespoeld' worden, met in het verlengde, niet zelden arbitrair zonder meer, steeds meer verklaringen die stuk voor stuk een deelaspect belichten, maar door de overvloed nu net ook dat 'wegspoelen' bekrachtigen.

[Monachos 531]

Ja, speculaasjes zijn ook lekker op brood.

[TTC 1.564]

  Op 4-1-2025 om 09:19 zei Monachos:

Ja, speculaasjes zijn ook lekker op brood.

Expand  

Aanvankelijk stonden er paardenstallen in de steeg, maar deze werden omgebouwd tot twaalf arbeiderswoningen.

[TTC 1.564]

  Op 22-12-2024 om 09:17 zei Figulus:

De paradox van de vrije wil en voorbestemming. Als alles al is bepaald, hoe kunnen keuzes dan vrij zijn? En als keuzes volledig vrij zijn, hoe kan voorbestemming dan bestaan?

Expand  

Je weet maar nooit dat ze dat zo gemaakt hebben om ons ook een kans te gunnen, want verstrikt raken in een niet-aflatende stroom van haast onuitsprekelijke woorden is zelden prettig.

[TTC 1.564]

  Op 30-10-2024 om 22:36 zei Hopper:

Zeker wel, wat we niet kunnen waarnemen kunnen we gewaar worden.

Expand  

Het concept van diepe tijd heeft ons geholpen de immense tijdschaal van het universum te begrijpen. Technische innovaties, zoals geologische datering en astronomische observatietechnieken, bieden ons een virtueel tijdreismiddel waarmee we inzicht krijgen in periodes ver vóór het ontstaan van de mensheid.

[TTC 1.564]

  Op 4-1-2025 om 09:19 zei Monachos:

Ja, speculaasjes zijn ook lekker op brood.

Expand  

FOMO is een relatief modern begrip dat vooral in de context van de sociale media en het digitale tijdperk populair is geworden. Toch zijn er oudere en alternatieve termen en concepten die een vergelijkbare angst of onrust beschrijven.

[TTC 1.564]

  Op 1-7-2023 om 17:10 zei Hopper:

Je zit weer in je wiskundige modus, zoals je weet is het getal nul een recente uitvinding.

Expand  

Computersimulaties maken het mogelijk om oude klimaten, continenten en ecosystemen visueel te reconstrueren, waardoor we kunnen 'zien' hoe de aarde er miljoenen jaren geleden uitzag.

[TTC 1.564]

  Op 22-12-2024 om 14:11 zei Figulus:

Is het mogelijk om betekenis te vinden in iets dat we impliciet begrijpen maar niet expliciet kunnen definiëren?

Expand  

Iedereen die het principe toepast, projecteert zijn eigen overtuigingen, voorkeuren en ervaringen erin. Een filosoof, een kunstenaar, een wetenschapper, of een politicus kan elk op zijn eigen manier een these-antithese-synthese-patroon herkennen en invullen, passend bij hun context.

[TTC 1.564]

  Op 22-12-2024 om 09:25 zei Figulus:

Het is de vraag of ze zijn bedacht. Ik denk van niet namelijk. Paradoxen kunnen evengoed een eigenschap van de werkelijkheid zijn, waar we tegenaan lopen zodra we proberen die werkelijkheid te begrijpen of te ordenen.

Expand  

Paronomasie is een woordspeling die berust op gedeeltelijke klankovereenkomst. Het is daarmee het samenbrengen van woorden die voor het gehoor min of meer gelijk zijn en tevens tot dezelfde woordsoort of tot verschillende woordsoorten behoren, meestal binnen hetzelfde zinsdeel.

[TTC 1.564]

  Op 31-10-2024 om 09:17 zei Hopper:

Wie kan de gedachte loslaten dat hij in het verleden bestaat?

Expand  

Een zeugma is een vorm van coördinatie die in wezen, althans op het eerste gezicht, niet verkeerd lijkt.

[Figulus 138]

  Op 5-1-2025 om 11:27 zei TTC:

Paronomasie is een woordspeling die berust op gedeeltelijke klankovereenkomst. Het is daarmee het samenbrengen van woorden die voor het gehoor min of meer gelijk zijn en tevens tot dezelfde woordsoort of tot verschillende woordsoorten behoren, meestal binnen hetzelfde zinsdeel.

Expand  

Ik was zo bezig met het oplossen van een paradox dat ik vergat wat ik wilde zeggen. Hoe tegenstrijdig is dat?

  Op 5-1-2025 om 13:06 zei TTC:

Een zeugma is een vorm van coördinatie die in wezen, althans op het eerste gezicht, niet verkeerd lijkt.

Expand  

Hij zag een paradox in de redenering en zijn koffie koud worden. Dat moeten we natuurlijk niet hebben, zonde van de koffie en de logica.

[Figulus 138]

  Op 5-1-2025 om 08:03 zei TTC:

Iedereen die het principe toepast, projecteert zijn eigen overtuigingen, voorkeuren en ervaringen erin. Een filosoof, een kunstenaar, een wetenschapper, of een politicus kan elk op zijn eigen manier een these-antithese-synthese-patroon herkennen en invullen, passend bij hun context.

Expand  

Cognitieve flexibiliteit als creatieve stimulus.

[TTC 1.564]

  Op 5-1-2025 om 14:22 zei Figulus:

Cognitieve flexibiliteit als creatieve stimulus.

Expand  

Alwaar de klant door traumatische ervaringskennis nog amper een woord durft zeggen, biedt een overvloed aan stijlfiguren geen soelaas om de scherven nog gelijmd te krijgen.

[Figulus 138]

  Op 5-1-2025 om 15:49 zei TTC:

Alwaar de klant door traumatische ervaringskennis nog amper een woord durft zeggen, biedt een overvloed aan stijlfiguren geen soelaas om de scherven nog gelijmd te krijgen.

Expand  

Een galgknoop biedt soms soelaas voor sommigen, hoewel ik betwijfel of het wel echt een oplossing is. Meer dan een tragische illusie van een uitweg zal het niet blijken te zijn.

[TTC 1.564]

  Op 5-1-2025 om 16:04 zei Figulus:

Een galgknoop biedt soms soelaas voor sommigen, hoewel ik betwijfel of het wel echt een oplossing is. Meer dan een tragische illusie van een uitweg zal het niet blijken te zijn.

Expand  

In situaties waarin iemand door traumatische ervaringen sprakeloos wordt, of de woorden simpelweg tekortschieten, onthult taal zowel haar kracht als haar tekortkomingen. Een overvloed aan stijlfiguren of retorische middelen kan in zulke gevallen inderdaad ontoereikend aanvoelen, alsof de rijkdom van onze taal een botsing maakt met de schrijnende stilte die trauma vaak veroorzaakt.

[Figulus 138]

  Op 5-1-2025 om 16:54 zei TTC:

In situaties waarin iemand door traumatische ervaringen sprakeloos wordt, of de woorden simpelweg tekortschieten, onthult taal zowel haar kracht als haar tekortkomingen. Een overvloed aan stijlfiguren of retorische middelen kan in zulke gevallen inderdaad ontoereikend aanvoelen, alsof de rijkdom van onze taal een botsing maakt met de schrijnende stilte die trauma vaak veroorzaakt.

Expand  

We hebben weer een paradox bij de kloten: de kracht van taal kan zowel een hulpmiddel als een beperking zijn. Beter aan elkaar hangen door paradoxen dan hangen aan een galgenknoop. Mijn antithese, tevens het credo van mijn bestaan.

[TTC 1.564]

  Op 5-1-2025 om 17:40 zei Figulus:

We hebben weer een paradox bij de kloten: de kracht van taal kan zowel een hulpmiddel als een beperking zijn. Beter aan elkaar hangen door paradoxen dan hangen aan een galgenknoop. Mijn antithese, tevens het credo van mijn bestaan.

Expand  

Door gebruik te maken van epanalepsis en de kop-staartconstructie brengt de auteur structuur in zijn verhaal. Hij kan dit ook gebruiken om terug te verwijzen naar een voorgaand feit om het belang van de rol van dat feit in het verhaal te benadrukken.

[Figulus 138]

  Op 5-1-2025 om 18:58 zei TTC:

Door gebruik te maken van epanalepsis en de kop-staartconstructie brengt de auteur structuur in zijn verhaal. Hij kan dit ook gebruiken om terug te verwijzen naar een voorgaand feit om het belang van de rol van dat feit in het verhaal te benadrukken.

Expand  

Feiten zijn feiten.

[TTC 1.564]

  Op 5-1-2025 om 19:23 zei Figulus:

Feiten zijn feiten.

Expand  

Epiclasis is een stijlfiguur waarbij een conclusie wordt toegevoegd aan een beschrijving.

[TTC 1.564]

  Op 30-6-2023 om 11:43 zei Hopper:

Voorlopig zijn de enige wormgaten te vinden in een appel. 

Expand  

In een dualistische wereld zijn tegenstellingen onvermijdelijk, goed en kwaad, licht en donker, orde en chaos. Elk van deze polen bevat een kern van waarheid, maar zolang ze geïsoleerd blijven of als absoluut worden gepresenteerd, ontstaat er een incompleet beeld.

[TTC 1.564]

  Op 1-7-2023 om 23:48 zei Barnabas:

Je bewijst steeds dat je geen inzicht hebt. Hoelang moet ik jou nog verdragen?

Expand  

In het alledaagse sociale verkeer wordt radicalisme vaak geassocieerd met extremisme, binnen veilige en vertrouwde omgevingen betekent het echter doorgedreven vereenvoudiging dat leidt tot onderliggend fundamentele mechanismen. Ergo, ofschoon het ijsbergmodel met regelmaat wordt gesuggereerd tot nader introspectief onderzoek, onderschatting lijkt soms ongepast.