Onderscheidingsvermogen, is de weg nu smal, lang, breed en/of kort?

[TTC 1.560]

Op 30-6-2023 om 13:43 zei Hopper:

Voorlopig zijn de enige wormgaten te vinden in een appel. 

Over wat niets gezegd wordt, horen we niets.

[TTC 1.560]

Op 28-6-2023 om 10:12 zei Hetairos:

Ik vind jouw citaat wel interessant en wil deze (gedeeltelijk) gebruiken voor een artikel dat ik schrijf voor mijn eigen website. Maar dan wil ik graag weten waar dit citaat vandaan komt.

Ik heb getracht van m’n leven een obsessie te maken, en ook daar begrijp ik geen jota van.

[TTC 1.560]

Op 28-6-2023 om 14:30 zei Barnabas:

Het verstaan van elkaar begint bij het erkennen van de eenvoudige realiteit.

De simplexmethode is een methode om een lineair optimaliseringsprobleem op te lossen, door George Dantzig ontwikkeld in 1947. De simplexmethode lost een probleem in een eindig aantal stappen op, of stelt de onoplosbaarheid van het probleem vast.

5 september 2023 bewerkt door TTC

[TTC 1.560]

Op 28-6-2023 om 15:06 zei Barnabas:

Wat is het nut van het openen van dit topic?

Als het finaal altijd over dezelfde berg blijkt te gaan, zal wellicht veel ook wel herhaling zijn.

[TTC 1.560]

Op 20-7-2023 om 19:07 zei Barnabas:

Bij de bijbel werkt dat anders. Het is een boek ten leven waarbij de lezer moet beginnen bij hetgeen hij, de lezer, begrijpt. In de wetenschap is dat ook zo en je zou topwetenschap kunnen vergelijken met de moeilijkste gedeelten van de Schrift.

Het goede nieuws is dat het simpele in het complexe niet verandert wanneer we er geen aandacht voor hebben, het slechte zoeken we nog uit.

[TTC 1.560]

Op 5-7-2023 om 14:25 zei Barnabas:

Het is net als hokjes en vakjes.

De klassiekers doen het nog altijd wonderwel goed.

[TTC 1.560]

Op 29-6-2023 om 12:22 zei Hopper:

Ik ben het daarmee eens, in dit leven wordt de mens de kans geboden om een geestelijk wezen te worden.   Degenen die daar geen trek aan hebben zijn weinig meer dan denkende apen.

Sommige dingen moet je eerst gelezen hebben, anders verkeer je in de onmogelijkheid om je af te vragen waar het nu precies om gaat.

[TTC 1.560]

Op 1-7-2023 om 13:06 zei Hopper:

Zolang we ethiek nog aan iets of iemand toeschrijven is het een bedachte ethiek.  Bedachte ethiek is geen ethiek.  Ethiek is 'uit zichzelf zo'.  Zonder waarom, zonder reden, nergens vandaan komend, nergens naar toe gaande.

Gegevens, of data, zijn feiten of symbolen en worden pas informatie als ze betekenis, praktisch nut of relevante nieuwswaarde hebben voor de ontvanger. Een andere definitie stelt dat de mate waarin onzekerheid wordt opgeheven, een maat voor de hoeveelheid informatie is.

[TTC 1.560]

Op 28-6-2023 om 13:55 zei Barnabas:

De horizon ligt ver weg en de weg daarheen is niet duidelijk.

De presocraat Heraclitus werd bekend als 'de duistere' omdat hij zijn filosofie in moeilijke, kernachtige en associatieve bewoording op schrift stelde. De tekst had een literair karakter, met ambiguïteit, alliteratie en woordspelingen. Hiermee bemoeilijkte hij opzettelijk de interpretatie. Mensen moeten, vond hij, moeite doen om zijn filosofie te begrijpen, zoals de mens moeite moet doen om de natuur te doorgronden. De stijl vult het gedachtegoed aan. Dubbelzinnigheid suggereert eenheid, paradoxen suggereren de eenheid der tegendelen, alliteratie suggereert harmonie, enzovoort.

[TTC 1.560]

Op 29-6-2023 om 12:22 zei Hopper:

Ik ben het daarmee eens, in dit leven wordt de mens de kans geboden om een geestelijk wezen te worden.

Wetenschappelijk is er niets mis met een onderzoek naar dat waarover niets gezegd wordt, maar op een peerreview hoef je dan ook niet te rekenen.

[Petra. 716]

11 minuten geleden zei TTC:

Wetenschappelijk is er niets mis met een onderzoek naar dat waarover niets gezegd wordt, maar op een peerreview hoef je dan ook niet te rekenen.

😂

[Tomega 311]

14 uur geleden zei TTC:

De presocraat Heraclitus werd bekend als 'de duistere' omdat hij zijn filosofie in moeilijke, kernachtige en associatieve bewoording op schrift stelde. De tekst had een literair karakter, met ambiguïteit, alliteratie en woordspelingen. Hiermee bemoeilijkte hij opzettelijk de interpretatie. Mensen moeten, vond hij, moeite doen om zijn filosofie te begrijpen, zoals de mens moeite moet doen om de natuur te doorgronden. De stijl vult het gedachtegoed aan. Dubbelzinnigheid suggereert eenheid, paradoxen suggereren de eenheid der tegendelen, alliteratie suggereert harmonie, enzovoort.

Want wij zien nu door een spiegel in eene duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten deele, maar alsdan zal ik kennen gelijk ook ik gekend ben. I Cor. 13 : 12.

De spiegel, dat is de wet. En de rede achter de wet is duister. Duisternis wordt doorbroken door licht. Dat is het licht, waarvan wordt gesproken, dat de wereld het niet heeft begrepen, zoals Johannes de Doper zegt, en dat het woord is gekomen om van dat licht getuigenis te brengen, zoals de Heere van zichzelf zegt. Dus is de rede in het woord, en in het woord is de wet, en in de wet krijg je een spiegel op het licht dat er wel is, maar nog niet wordt begrepen. Waar dan het licht niet wordt begrepen, kan er ook niet succesvol naar gegrepen worden, en wint de duisternis, hoewel het licht er gewoon wel is, Dat betekent dat het denkbaar en mogelijk en zelfs waarschijnlijk is, dat wie in het licht meent te staan, gewoon diep in duisternis is verzonken. Die praat dan over wazige spiegels, wat in zichzelf onzinnig is want een spiegel is niet wazig, net zomin een lage resolutie of pixelwaarde wazig is op het moment dat ze net zijn ontwikkeld. Wazig krijgt pas betekenis, bij een spiegel die niet meer goed spiegelt. Dan in een spiegel uit het jaar nul leggen, dat die wel wazig geweest moet zijn, en dat we dus nu die oude spiegel moeten vertalen met wazig, is werkelijk krankjorum en een anachronisme. 

12 september 2023 bewerkt door Tomega

[TTC 1.560]

6 uur geleden zei Tomega:

Want wij zien nu door een spiegel in eene duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten deele, maar alsdan zal ik kennen gelijk ook ik gekend ben. I Cor. 13 : 12.

De spiegel, dat is de wet. En de rede achter de wet is duister. Duisternis wordt doorbroken door licht. Dat is het licht, waarvan wordt gesproken, dat de wereld het niet heeft begrepen, zoals Johannes de Doper zegt, en dat het woord is gekomen om van dat licht getuigenis te brengen, zoals de Heere van zichzelf zegt. Dus is de rede in het woord, en in het woord is de wet, en in de wet krijg je een spiegel op het licht dat er wel is, maar nog niet wordt begrepen. Waar dan het licht niet wordt begrepen, kan er ook niet succesvol naar gegrepen worden, en wint de duisternis, hoewel het licht er gewoon wel is, Dat betekent dat het denkbaar en mogelijk en zelfs waarschijnlijk is, dat wie in het licht meent te staan, gewoon diep in duisternis is verzonken. Die praat dan over wazige spiegels, wat in zichzelf onzinnig is want een spiegel is niet wazig, net zomin een lage resolutie of pixelwaarde wazig is op het moment dat ze net zijn ontwikkeld. Wazig krijgt pas betekenis, bij een spiegel die niet meer goed spiegelt. Dan in een spiegel uit het jaar nul leggen, dat die wel wazig geweest moet zijn, en dat we dus nu die oude spiegel moeten vertalen met wazig, is werkelijk krankjorum en een anachronisme. 

Op deze manier gezien is onderscheidingsvermogen geen overbodige luxe, en allerminst een makkelijke opdracht.

[Tomega 311]

18 uur geleden zei TTC:

Op deze manier gezien is onderscheidingsvermogen geen overbodige luxe, en allerminst een makkelijke opdracht.

Dat is maar net hoe moeilijk je het jezelf wilt maken. Want het woord is de wet en de spiegel, en dat woord kan worden gehoord en worden bewaard, om mee te nemen als waarde of als norm of als mee te wegen omstandigheid. Dat woord of die wet of die spiegel is in zichzelf eenvoudig en scherp omlijnd of afgetekend. Pas wanneer dat woord geen gezag heeft of wanneer de mens zich andere gedachten en wensen gaat zitten maken, wordt het onoverzichtelijk en lastig en niet compatible met onze realiteit. Dat is echter niet omdat het niet genoegzaam te onderscheiden is, maar omdat de mens het niet goed genoeg vindt en er geen genoegen mee neemt.

[TTC 1.560]

2 uur geleden zei Tomega:

Dat is maar net hoe moeilijk je het jezelf wilt maken. Want het woord is de wet en de spiegel, en dat woord kan worden gehoord en worden bewaard, om mee te nemen als waarde of als norm of als mee te wegen omstandigheid. Dat woord of die wet of die spiegel is in zichzelf eenvoudig en scherp omlijnd of afgetekend. Pas wanneer dat woord geen gezag heeft of wanneer de mens zich andere gedachten en wensen gaat zitten maken, wordt het onoverzichtelijk en lastig en niet compatible met onze realiteit. Dat is echter niet omdat het niet genoegzaam te onderscheiden is, maar omdat de mens het niet goed genoeg vindt en er geen genoegen mee neemt.

Het verhaal van de onbewogen waarnemer misschien? 

[TTC 1.560]

Op 29-6-2023 om 20:54 zei Hopper:

Als beginsel (In den beginne) is de mens maagdelijk, het kan nog alle kanten op.

Ervaring leert dat simpel toch een redelijk rekbaar begrip is, kwam ik toevallig te weten toen ik me begon te interesseren in glaskikkers.

Op 1-7-2023 om 13:06 zei Hopper:

De paradox van de heelheid is dat je de veelheid dient te verlaten.

Aforismen, zo denk ik, zijn er enkel omdat je maar moeilijk 150 boeken in een relatieve seconde uit je strot kan rammen. Geloof me, heb het meermaals geprobeerd, onbegrijpelijk.

[Tomega 311]

13 uur geleden zei TTC:

Het verhaal van de onbewogen waarnemer misschien?

De crux bij onbewogen waarnemers, is dat zij slechts kunnen waarnemen met en in botsgebeurtenissen. Want wat voorbij gaat, kan slechts worden waargenomen als er een moment van meten wordt gemaakt. Dat is per definitie een botsmoment, en een tijdwaarneming vraagt dus om een impulsbepaling. Daar blijven zelfs de wijzersubstituties van een atoomklok niet onbewogen bij. Maar de waarnemer blijft hieronder onbewogen, wat ook geen wonder is als je bedenkt dat die waarnemer zelfs onverstoorbaar blijft als één lichaam gelijktijdig op meer plaatsen kan zijn in kracht en verschijning. Wat dan wel weer positief, is want hij gelooft daarmee onmiskenbaar in het type krachten waarmee alleen God zich kenbaar maakt. Jammer alleen voor hem, dat God niet werkt met mysterieuze onmogelijkheden, maar met harde wetten van vallen en weer opstaan.

[TTC 1.560]

1 minuut geleden zei Tomega:

De crux bij onbewogen waarnemers, is dat zij slechts kunnen waarnemen met en in botsgebeurtenissen. Want wat voorbij gaat, kan slechts worden waargenomen als er een moment van meten wordt gemaakt. Dat is per definitie een botsmoment, en een tijdwaarneming vraagt dus om een impulsbepaling. Daar blijven zelfs de wijzersubstituties van een atoomklok niet onbewogen bij. Maar de waarnemer blijft hieronder onbewogen, wat ook geen wonder is als je bedenkt dat die waarnemer zelfs onverstoorbaar blijft als één lichaam gelijktijdig op meer plaatsen kan zijn in kracht en verschijning. Wat dan wel weer positief, is want hij gelooft daarmee onmiskenbaar in het type krachten waarmee alleen God zich kenbaar maakt. Jammer alleen voor hem, dat God niet werkt met mysterieuze onmogelijkheden, maar met harde wetten van vallen en weer opstaan.

Het begin is altijd zoek, vooral als er geen einde aan komt. 

[Tomega 311]

4 minuten geleden zei TTC:

Het begin is altijd zoek, vooral als er geen einde aan komt. 

Het begint met de wet, en de waarneming wat die wet doet met de omgeving. En daaruit volgt dwingend wat er volgt. Dat is heel wat anders dan beginnen met de wonderlijke verbeeldingen en mysterieuze onbegrepenheden in gebeurtenissen, en daar wetten bij gaan zoeken. Logica begint bij A en ploetert dan naar B. Het einde is niet benodigd, want de logica biedt genoegzaam alle eindigheden in het heden. En het einde ligt daarin reeds besloten. Maar waar de mens niet leeft in het heden, maar in een gefantaseerde schijnwereld van zijn waar niets is, heeft de mens geen toegang tot het heden. Hij heeft geen begin. Dat is zoek.

[TTC 1.560]

22 minuten geleden zei Tomega:

Het begint met de wet, en de waarneming wat die wet doet met de omgeving. En daaruit volgt dwingend wat er volgt. Dat is heel wat anders dan beginnen met de wonderlijke verbeeldingen en mysterieuze onbegrepenheden in gebeurtenissen, en daar wetten bij gaan zoeken. Logica begint bij A en ploetert dan naar B. Het einde is niet benodigd, want de logica biedt genoegzaam alle eindigheden in het heden. En het einde ligt daarin reeds besloten. Maar waar de mens niet leeft in het heden, maar in een gefantaseerde schijnwereld van zijn waar niets is, heeft de mens geen toegang tot het heden. Hij heeft geen begin. Dat is zoek.

Logica stelt dat twee dingen tegelijk waar kunnen zijn, wat al even logisch onmogelijk te beoordelen valt zonder te weten waar het precies over gaat. Maar dat valt op het profane niveau onder het pragmatische waarheidsconcept, a priori consensus genoodzakend om überhaupt tot meer verbinding en harmonie te kunnen leiden. Kortom, dat is als een deus ex machina, ondanks technisch mogelijk in alle onwetendheid tot het quasi onmogelijke gepromoveerd door een wildgroei aan conflicterende belangen, simpel is het moeilijkst.

[TTC 1.560]

Op 29-6-2023 om 12:55 zei Hopper:

Wie in waarheid leeft hoeft niks te vrezen.

De mierenneukers van dienst raakten verpletterd onder een grote molensteen, wat pas veel later de poot van een olifant bleek.

[Tomega 311]

Op 14-9-2023 om 19:18 zei TTC:

Logica stelt dat twee dingen tegelijk waar kunnen zijn, wat al even logisch onmogelijk te beoordelen valt zonder te weten waar het precies over gaat. Maar dat valt op het profane niveau onder het pragmatische waarheidsconcept, a priori consensus genoodzakend om überhaupt tot meer verbinding en harmonie te kunnen leiden. Kortom, dat is als een deus ex machina, ondanks technisch mogelijk in alle onwetendheid tot het quasi onmogelijke gepromoveerd door een wildgroei aan conflicterende belangen, simpel is het moeilijkst.

Dus weet je dat in de waarheid van de een, ook de waarheid van de ander besloten, geformuleerd, en beschreven moet zijn, om te voorkomen dat je de verbinding mist, en het van logica een mystieke aangelegenheid wordt. De harmonie van één alleen, kan niet bestaan, want dat botst met wat er is. Dus is elke harmonie per definitie een zaak van confrontatie en afstemmend beïnvloed worden door elkaar. En dat kan natuurlijk uitsluitend als de afstemming wettig of in toegenegenheid gebeurt, wat bij conflicterende belangen niet aan de orde is, doordat daar macht en heerszucht en begeerte en onwillige kortzichtigheid de overhand hebben.

[TTC 1.560]

5 minuten geleden zei Tomega:

Dus weet je dat in de waarheid van de een, ook de waarheid van de ander besloten, geformuleerd, en beschreven moet zijn, om te voorkomen dat je de verbinding mist, en het van logica een mystieke aangelegenheid wordt. De harmonie van één alleen, kan niet bestaan, want dat botst met wat er is. Dus is elke harmonie per definitie een zaak van confrontatie en afstemmend beïnvloed worden door elkaar. En dat kan natuurlijk uitsluitend als de afstemming wettig of in toegenegenheid gebeurt, wat bij conflicterende belangen niet aan de orde is, doordat daar macht en heerszucht en begeerte en onwillige kortzichtigheid de overhand hebben.

Ja, maar hier gaat het over de relatie tussen niets en iets, derhalve conflicterend in duale zin. 

[Tomega 311]

15 minuten geleden zei TTC:

hier gaat het over de relatie tussen niets en iets, derhalve conflicterend in duale zin. 

Of het daar over gaat, is afhankelijk van wat je toestaat als mogelijkheden.
je zou dus de mogelijkheid kunnen toestaan, dat het ultieme antwoord,
naast antwoord, ook logisch, en samenhangend moet zijn.
Of anders gezegd: het antwoord bevredigt wel de mens,
maar niet vraag- en probleemstelling,

[TTC 1.560]

7 uur geleden zei Tomega:

Of het daar over gaat, is afhankelijk van wat je toestaat als mogelijkheden.
je zou dus de mogelijkheid kunnen toestaan, dat het ultieme antwoord,
naast antwoord, ook logisch, en samenhangend moet zijn.
Of anders gezegd: het antwoord bevredigt wel de mens,
maar niet vraag- en probleemstelling,

Ja, valt niets aan toe te voegen, het zegt echter niet dat die mogelijkheden niet verduisterd kunnen worden.

7 uur geleden zei Tomega:

Dus weet je dat in de waarheid van de een, ook de waarheid van de ander besloten, geformuleerd, en beschreven moet zijn, om te voorkomen dat je de verbinding mist, en het van logica een mystieke aangelegenheid wordt.

Misschien dat logica een mystieke aangelegenheid is, anders zouden we veel moeite doen voor niets.