Hilarische uitspraken van atheïsten

[Hetairos 420]

Op 10-4-2023 om 21:28 zei Fundamenteel:

1 het is genade omdat God geduldiger en meer vergevingsgezind  is dan de mens.

2 door genade kan men vergeven worden en tot gehoorzaamheid van de wet te komen.

3 En Christus liet Zich doden en omdat Hij de hele wet gehoorzaam was, voltooide Hij de wet waardoor de erfzonde geen grip op Hem had en dus opsteeg naar de rechterhand van God.

Het CWSB Woordenboek zegt o.a. bij het Griekse woord ‘χάρις (cháris) > Strongs H5485:  „Een gunst die zonder verwachting van wederdienst wordt verleend; de absoluut vrije uitdrukking van de liefdevolle vriendelijkheid van God jegens mensen die haar enige motief vindt in de gulheid en welwillendheid van de Gever; onverdiende en onverdiende gunst“.

Als het om genade van God gaat zou je kunnen spreken van een handeling, die voortkomt uit zijn liefde: God is derhalve ALTIJD genadig.

De mens is niet ALTIJD genadig, omdat deze zich nooit kan onttrekken aan aan zijn natuur. De natuur van de mens (zijn kern of hart waar alles uit voortkomt) is datgeen hij heeft gekregen (geërfd van Adam). De natuur van de mens is per definitie zwak en beschadigd. Dat betekent dat de mens altijd een wet nodig heeft om in het gareel te blijven.

Genade betonen is op zich geen eigenschap, maar een wilsbeslissing. En dan heb je gelijk, dat ‘God geduldiger en meer vergevingsgezind’ is dan mensen. Anders gezegd: geduld en vergevingsgezindheid kun je  zowel bij God vinden, als bij de mensen. De laatsten zijn immers naar God’s beeld en gelijkenis gemaakt. Maar bij de mens zijn die eigenschappen (evenals de liefde, overigens) eindig, maar bij God oneindig. Ik zou zeggen, dat die eigenschappen bij de mens in z’n natuurlijke staat, zwak zijn en steeds meer beschadigd raken.

Wet en genade komen van nature met elkaar in conflict. En God kon de mens niet vergeven of genadig zijn, omdat dat de mens buiten bereik van z’n redding zou plaatsen. Lees maar wat God zegt, nadat de mens van de vrucht van kennis had gegeten: „En de HERE God zeide: Zie, de mens is geworden als Onzer een door de kennis van goed en kwaad; nu dan, laat hij zijn hand niet uitstrekken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij in eeuwigheid zou leven. Toen zond de HERE God hem weg uit de hof van Eden om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was“ Genesis 3:22-23 (NBG1951).

Vanaf dit moment was de mens onlosmakelijk onderworpen aan zijn natuur en de zonde begon zich, vergelijkbaar met onkruid,  te ontwikkelen. Zolang er geen verlossing was uit dit proces ten dode, kon God de mens niet vergeven. Vandaar dat Hij wel de belofte geeft, dat er op een gegeven moment aan die situatie een einde zou komen en Hij vervolgens wel zou kunnen vergeven.

Maar versta wel, dat God Zich wel vanaf het eerste moment een volkomen genadig en vergevingsgezinde God heeft betoond; het was echter de mens die steeds meer blind werd voor die eigenschappen.

Jezus voldeed aan de ‘kern’ van de wet, want:

Hij had Zijn Vader lief boven zichzelf en

Hij had de naaste lief als zichzelf.

Jezus was in alle opzichten een mens zoals wij allemaal, echter, omdat Hij deed wat Zijn Vader wilde (en niets anders!) kon de dood Hem niet vasthouden. Het houden van de wet (in de kern) kwam voort uit de liefde die Hij voor z’n Vader voelde.

[Fundamenteel 1.017]

52 minuten geleden zei Hetairos:

Het CWSB Woordenboek zegt o.a. bij het Griekse woord ‘χάρις (cháris) > Strongs H5485:  „Een gunst die zonder verwachting van wederdienst wordt verleend; de absoluut vrije uitdrukking van de liefdevolle vriendelijkheid van God jegens mensen die haar enige motief vindt in de gulheid en welwillendheid van de Gever; onverdiende en onverdiende gunst“.

Als het om genade van God gaat zou je kunnen spreken van een handeling, die voortkomt uit zijn liefde: God is derhalve ALTIJD genadig.

De mens is niet ALTIJD genadig, omdat deze zich nooit kan onttrekken aan aan zijn natuur. De natuur van de mens (zijn kern of hart waar alles uit voortkomt) is datgeen hij heeft gekregen (geërfd van Adam). De natuur van de mens is per definitie zwak en beschadigd. Dat betekent dat de mens altijd een wet nodig heeft om in het gareel te blijven.

Genade betonen is op zich geen eigenschap, maar een wilsbeslissing. En dan heb je gelijk, dat ‘God geduldiger en meer vergevingsgezind’ is dan mensen. Anders gezegd: geduld en vergevingsgezindheid kun je  zowel bij God vinden, als bij de mensen. De laatsten zijn immers naar God’s beeld en gelijkenis gemaakt. Maar bij de mens zijn die eigenschappen (evenals de liefde, overigens) eindig, maar bij God oneindig. Ik zou zeggen, dat die eigenschappen bij de mens in z’n natuurlijke staat, zwak zijn en steeds meer beschadigd raken.

Wet en genade komen van nature met elkaar in conflict. En God kon de mens niet vergeven of genadig zijn, omdat dat de mens buiten bereik van z’n redding zou plaatsen. Lees maar wat God zegt, nadat de mens van de vrucht van kennis had gegeten: „En de HERE God zeide: Zie, de mens is geworden als Onzer een door de kennis van goed en kwaad; nu dan, laat hij zijn hand niet uitstrekken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij in eeuwigheid zou leven. Toen zond de HERE God hem weg uit de hof van Eden om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was“ Genesis 3:22-23 (NBG1951).

Vanaf dit moment was de mens onlosmakelijk onderworpen aan zijn natuur en de zonde begon zich, vergelijkbaar met onkruid,  te ontwikkelen. Zolang er geen verlossing was uit dit proces ten dode, kon God de mens niet vergeven. Vandaar dat Hij wel de belofte geeft, dat er op een gegeven moment aan die situatie een einde zou komen en Hij vervolgens wel zou kunnen vergeven.

Maar versta wel, dat God Zich wel vanaf het eerste moment een volkomen genadig en vergevingsgezinde God heeft betoond; het was echter de mens die steeds meer blind werd voor die eigenschappen.

Jezus voldeed aan de ‘kern’ van de wet, want:

Hij had Zijn Vader lief boven zichzelf en

Hij had de naaste lief als zichzelf.

Jezus was in alle opzichten een mens zoals wij allemaal, echter, omdat Hij deed wat Zijn Vader wilde (en niets anders!) kon de dood Hem niet vasthouden. Het houden van de wet (in de kern) kwam voort uit de liefde die Hij voor z’n Vader voelde.

Neen Jezus was geen mens zoals wij. Wij worden in de gelijkenis van een aardse vader geboren, Jezus was de Zoon van God. Hence, er is een wedergeboorte nodig want we zijn in zonde geboren, Hij niet.

God is ook een jaloerse God. Door de vertaling naar Nederlands komt dit raar over. Maar het komt erop neer dat Hij Zijn creatie niet deelt en dus hele steden zal vernietigen die niet tot Zijn vergiffenis willen komen. God is geduldig om Zijn genade te geven, maar de wraak zal Hem toekomen zoals ons geopenbaard is. We hebben nu wereldmachten die moedwillig tegen Zijn wil ingaan en dat zal onze ondergang zijn.

De mens is niet genadig omdat hij aan zijn natuur voorbij gaat om de rebel te volgen, hopende dat een imitatie beter is.

[Hetairos 420]

17 uur geleden zei Fundamenteel:

Neen Jezus was geen mens zoals wij. Wij worden in de gelijkenis van een aardse vader geboren, Jezus was de Zoon van God. Hence, er is een wedergeboorte nodig want we zijn in zonde geboren, Hij niet.

God is ook een jaloerse God. Door de vertaling naar Nederlands komt dit raar over. Maar het komt erop neer dat Hij Zijn creatie niet deelt en dus hele steden zal vernietigen die niet tot Zijn vergiffenis willen komen. God is geduldig om Zijn genade te geven, maar de wraak zal Hem toekomen zoals ons geopenbaard is. We hebben nu wereldmachten die moedwillig tegen Zijn wil ingaan en dat zal onze ondergang zijn.

De mens is niet genadig omdat hij aan zijn natuur voorbij gaat om de rebel te volgen, hopende dat een imitatie beter is.

De topics overlappen elkaar nu veel te veel. Ik heb zojuist een heel verhaal geschreven in een ander draadje:

Om niet teveel te versnipperen en jouw de kans te geven nu eens goed te lezen wat ik nu eigenlijk schrijf, zodat het niet steeds meer 'een langs-elkaar-heen-praten' wordt, wil ik je naar dat onderwerp verwijzen.