De eerste brief van Petrus

[Peter79 286]

In dit topic wil ik een bijbelboek behandelen, namelijk het boek 1Petrus. Ik wil daarin niet teveel sturend zijn. De belangrijkste vraag van mijn kant is: Is dit werkelijkheid in je leven, wat in deze brief wordt beschreven? Geloof je dat?

Om het gesprek op gang te helpen, begin ik met de eerste verzen van de brief (1Petrus 1: 1-2 HSV):
1.  Petrus, een apostel van Jezus Christus, aan de vreemdelingen in de verstrooiing in Pontus, Galatië, Kappadocië, Asia en Bithynië,
2.  uitverkoren overeenkomstig de voorkennis van God de Vader, door de heiliging van de Geest, tot gehoorzaamheid en besprenkeling met het bloed van Jezus Christus: moge genade en vrede voor u vermeerderd worden.

De verstrooiing duidt allereerst op de diaspora van Israël: Israël is verstrooid over de wereld.

Maar ik vind het niet moeilijk om me met deze vreemdelingen te identificeren. Door Christus heb ik deel gekregen aan het heil voor Isrël. En door Christus betekent dat ook vreemdelingschap in deze wereld. In een maatschappij die gedomineerd wordt door meningen die het christendom als achterlijk, achterhaald, bespottelijk etc. bestempelen, verkeer ik denk ik in dezelfde situatie als de volgelingen van Jezus Christus in de eerste eeuw. Zoals Petrus de brief aanheft, kan ik het daarin beschrevene ook op mijzelf betrekken in de 21e eeuw in Nederland.

Uitverkoren zijn betekent voor mij dat God mij bij name kent. Hoewel eilanden zijn als stofjes aan zijn weegschaal, houdt Hij zich bezig met mensen, Hij ziet naar ze om. Het betekent voor mij niet dat deze uitverkiezing ten koste gaat van anderen. Ja, ik zie om me heen dat veel mensen ervoor bedanken. In die zin is er selectie. In die zin ben ik speciaal, vreemd, word ik uit de massa geplukt om mijn leven anders in te richten, om andere dingen na te streven.

 

12 november 2020 bewerkt door Peter79

[Tomega 311]

22 uur geleden zei Peter79:

Uitverkoren zijn betekent voor mij dat God mij bij name kent. Hoewel eilanden zijn als stofjes aan zijn weegschaal, houdt Hij zich bezig met mensen, Hij ziet naar ze om.

David zegt over de uitverkiezing van de mens; Heer wat is het toch dat u naar de mens hebt omgezien? Maar voor David was de uitverkiezing ook het meest essentiële om te groeien in geloof door de kracht van de Geest. Hij wordt namelijk als onbetekenende jongste uitverkozen en gezalfd door God door de dienst van Samuël, en vanaf dat moment kan het bij David niet meer stuk. Hij is mens en doet van alles fout, maar in dat alles gaat er zo'n ongelooflijke kracht door hem, dat niets meer hetzelfde is. Als hij wordt vervloekt, dan ziet hij daarin een boodschap van God, Als Gods naam wordt gelasterd door reus Goliath, dan ziet hij daarin zijn rol om te vertrouwen dat God zelf erbij is om gerechtigheid te doen. Als Saul hem benauwt en dood hem bedreigt, ziet hij steeds de zalving als garantie dat hij uiteindelijk gered zal worden en koning zal worden op de troon die God hem geven zal. En zo ook de profetie dat zijn zoon zal heersen in gerechtigheid. Toch is de weg niet altijd zo helder als bij David. Paulus geeft een veel concreter begrijpelijker (makkelijker om mee te identificeren) beeld, waarin veel meer onzekerheid zit, van de strijd moeten strijden, en de wedren lopen, en de ellendigheid van de kleinheid van de mens, en van de enorme zwakheid die God toch verkiest om sterkte doorheen te werken, en van het goede dat hij wel wil, maar het kwade waarvan hij niet los kan komen. Ik denk dat tegenwoordig veel gelovigen in vrijmoedigheid veel van David hebben, maar ondertussen niet het oprechte alles voor God doen en alles voor God overhebben en alles van God verwachten. David hield van God, en van alles wat God gaf: zijn wet, de natuur, de spelingen van krachten en werkingen, de ongrijpbare leiding door alles heen, de controle die steeds het  heilige vraagt en gerechtigheid doet en altijd zijn kinderen beschermd. Pas toen hij zag hoe God zelfs de beste bedoelingen strafte in Zijn heilige toorn, toen de ark werd gesteund en aangeraakt dor Uza, kreeg David het echt benauwd van God, en durfde/wilde hij de ark niet naar Jeruzalem halen. 
Bij David en bij Paulus kun je met recht zeggen dat ze voorkennis hadden: beiden waren ze heel persoonlijk op een weg gezet die ook was voorzegd een bepaalde loop te zullen hebben, met een vastgestelde uitkomst. Maar meestal is het minder helder, wat de te lopen weg is. Meestal is er minder persoonlijke sturing en ondersteuning. Maar dan is ook goed om te bedenken hoe vaak God ingreep in de geschiedenis van de mensheid, dat is niet zo heel vaak als je de bijbelse gebeurtenissen verdeeld over 6.000 jaren. En ten tweede, verandert dat niets aan het persoonlijke oorspronkelijke geloof van zowel Paulus als David. beiden hadden een diep geloof en een innige band met hun God, en dat zat toch echt in hun. En dat is dan de derde lijn die je kunt zien: wat nu als er wèl een diep geloof is, en God komt niet met bevestigende en vervullende en versterkende kracht? Datzelfde kun je ook anders zeggen: wat maakte dat David en Paulus zo enorm gelovig waren voordat God hun persoonlijk ging opzoeken en bevestigen? Bij Nehemia bijvoorbeeld, lees je steeds heel mooi hoe hij voortdurend zich verontschuldigt bij God: Heer ik doe naar beste weten en kunnen, reken mij mij deze daad of deze omgang of deze keuze niet ten kwade! Hier zie je veel meer het zoekende en het afstemmende, zonder dat er ook gewag wordt gemaakt van bevestiging en versterking dat hij op de goede weg zit. En als de discipelen dan eindelijk iets van geloofsindaling laten zien, dan zegt ook Jezus: zalig zij die geloven, zonder dat ze het eerst moesten zien. De discipelen zijn hier eigenlijk de beste voorbeelden voor ons hier en nu. Want ze hadden alles en wisten alles en kenden de uitleg ook, en toch kwamen ze maar niet los van wat ze in handen hadden: steeds was de nieuwe dag het verlengde van de dag ervoor. Terwijl Christus elke dag opnieuw hun probeerde te brengen op de eerste dag van hun wedergeboorte. Wat tegelijk laat zien dat die wedergeboorte met vallen en opstaan gaat. Zelfs op de laatste dagen van hun samenzijn, als Maria ze naar Gallilea had gedirigeerd in opdracht van de engel bij het graf, zie je hoe de verhouding tussen Jezus en zijn discipelen gepaard ging met bestraffing om hun ongeloof en verharding. Wij zijn dan wel eens geneigd om Jezus voor te stellen als vriend en als broer, maar de waarheid laat hier toch zien, dat de centrale vraag is wat Jezus tegen ons gezegd zou hebben als hij hier was. Want immers, als de discipelen in Marcus 16 niet zo enorm bestraft waren, hadden zij ook wel in de waan kunnen leven dat Jezus niet meer hun bestraffende meester was, maar hun vriend en gelijke en veilig in hun hart woonde. En het komt er dus op neer, om zo dicht bij de bijbelse waarheden te komen, dat het zo levend wordt, dat je eigen leven er ook doordrenkt mee raakt. dat je in je persoonlijke leven afspiegelingen ziet van de hoofdpersonen en de verhalen van de bijbel. Dat geeft namelijk houvast, om niet in de valkuil te geraken, dat één verhaal als een soort van typologie in je denken gaat wonen, en de andere verhalen onschadelijk stelt.

En het centrale beantwoordende punt dat ik daarom zou willen maken is deze: ik zie dat veel mensen zoeken om een persoonlijke relatie te hebben met God. En ik geloof echt dat dat essentieel is en getuigt van godskennis, want we leven in een tijd dat veel mensen God zien als veel minder persoonlijk. Maar; de kern van een persoonlijke relatie is dat je de ander wilt leren kennen en wilt leren begrijpen. Dat je gekend bent en wordt, dat is het uitgangspunt en dat geeft het geloof. Dus die bevestiging die is wel mooi en nuttig en soms noodzakelijk, maar die is niet leidinggevend voor je dagelijkse bezigheden. Want leidinggevend voor je dagelijkse bezigheden, is om zelf God beter te leren kennen en om Hem beter te willen begrijpen, en om in alles steeds iets van Hem te zien en te verwachten, in geloof, in plaats van van jezelf en van mensen en van wetenschap en van het zichtbare. Het speciale is dus niet dat wij speciaal zijn en uitverkozen zijn en anders in de wereld gezet zijn; maar het speciale is dat God zich laat kennen. Hij houdt zich niet verstopt, maar openbaart zich door Zijn Woord. En pas als je dat weet en ook voelt, dan landen de afzonderlijke bijbelse verhalen, en zul je nooit meer laatdunkend over bijbelboekschrijvers en onbetrouwbaarheden en tegenstrijdigheden spreken; want je weet dat de bijbel voor jou een andere status en een andere rol en een andere lading en een vastere basis biedt. En ik zeg erbij, dat dat gevoel geen beleving of emotie of  inblazing is, maar steunt (naast geloof) op kennis. Bevestiging volgt zeker, voor wie begint met geloven, dat de bijbel waarheid biedt.

13 november 2020 bewerkt door Tomega

[Desid 324]

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

Is dit werkelijkheid in je leven, wat in deze brief wordt beschreven? Geloof je dat?

Deze brief is geschreven in een specifieke situatie, namelijk van (dreigende) vervolging in Romeins Klein-Azië. Het is dus m.i. onmogelijk dat wat in deze brief wordt beschreven in ons leven werkelijkheid is. Het is wel mogelijk overeenkomsten te zien, maar zelfs als er geen overeenkomsten zijn valt er vast wat van op te steken.

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

In een maatschappij die gedomineerd wordt door meningen die het christendom als achterlijk, achterhaald, bespottelijk etc. bestempelen, verkeer ik denk ik in dezelfde situatie als de volgelingen van Jezus Christus in de eerste eeuw. Zoals Petrus de brief aanheft, kan ik het daarin beschrevene ook op mijzelf betrekken in de 21e eeuw in Nederland.

1. Het grote verschil tussen toen en nu is dat wij allerlei rechten hebben. Daar kunnen we anderen op aanspreken. En wij hoeven bijvoorbeeld niet bang te zijn dat de politie een kerkdienst komt verstoren.

2. Louter het feit dat je soms als bespottelijk wordt gezien, is denk ik te weinig om je te identificeren. Want dit kun je niet los zien van waaróm je als idioot wordt gezien. Dus eerst ligt de vraag op tafel wat christelijke vreemdelingschap eigenlijk inhoudt.

 

[Tomega 311]

53 minuten geleden zei Desid:

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

gedomineerd wordt door meningen die het christendom als achterlijk, achterhaald, bespottelijk etc. bestempelen

2. Louter het feit dat je soms als bespottelijk wordt gezien, is denk ik te weinig om je te identificeren. Want dit kun je niet los zien van waaróm je als idioot wordt gezien. Dus eerst ligt de vraag op tafel wat christelijke vreemdelingschap eigenlijk inhoudt.

Je legt er iets van jezelf in, namelijk "louter het feit dat je", en dan ga je vervolgens jouw gelijk in wat jezelf brengt,
gebruiken als argument om éérst nog weer iets anders op tafel te leggen.

Dus niet op tafel ligt wat peter79 zegt, namelijk dat dominant is dat het christendom als geheel bestempeld wordt;
en niet op tafel ligt wat volgt uit jouw eigen inbreng relevant is, namelijk waaróm je als persoon als idioot wordt gezien,
maar op tafel ligt volgens jou eerst, wat christelijk vreemdelingenschap eigenlijk inhoudt.

Volgens mij gebruik je nu verschillende stijlfiguren om iets om te buigen, om iets van jezelf op tafel te leggen.
Welkom in de strijd, zeg ik dan maar.. 

13 november 2020 bewerkt door Tomega

[Dat beloof ik 990]

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

Maar ik vind het niet moeilijk om me met deze vreemdelingen te identificeren.

Ben jij ook jaren in oorlog geweest, belegerd, uitgehongerd en verdreven uit je eigen land ?

Je hebt geen idee hoe je kunt inleven in de situatie waarin deze verdreven Joden zich bevonden. 

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

Hoewel eilanden zijn als stofjes aan zijn weegschaal, houdt Hij zich bezig met mensen, Hij ziet naar ze om.

Dat is nu precies het idee dat deze verdreven mensen waarschijnlijk niet meer hadden. Anders was het niet nodig om deze brief te schrijven.

[Desid 324]

4 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Je hebt geen idee hoe je kunt inleven in de situatie waarin deze verdreven Joden zich bevonden. 

He hoe kun jij iets zeggen over deze verdreven Joden? Volgens jou weten we helemaal niet wat er in 1 Petrus stond, als die brief al ooit heeft bestaan voordat het in handschriften terechtkwam.

5 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Dat is nu precies het idee dat deze verdreven mensen waarschijnlijk niet meer hadden. Anders was het niet nodig om deze brief te schrijven.

Hè, dus je accepteert niet alleen dat het hier gaat om een echte daadwerkelijk brief, je weet ook nog eens wie de adressanten waren, en in welke situatie ze zaten. 

[Kaasjeskruid 994]

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

In dit topic wil ik een bijbelboek behandelen, namelijk het boek 1Petrus. Ik wil daarin niet teveel sturend zijn. De belangrijkste vraag van mijn kant is: Is dit werkelijkheid in je leven, wat in deze brief wordt beschreven? Geloof je dat?

Prachtig boek, heel praktisch ook. Enerzijds is daar vermaning, anderzijds vertroosting en bemoediging. Geschreven in dusdanig Grieks, dat ik me verwonder over het feit dat Petrus zijn leven lang een simpele visser is geweest. De voornaamste boodschap: volhouden, ondanks tegenspoed. Het einde van de brief doet me denken aan de bevestiging van ouderlingen.

Ik geloof alles wat daar staat en neem het ter harte.

[Dat beloof ik 990]

1 uur geleden zei Desid:

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Je hebt geen idee hoe je kunt inleven in de situatie waarin deze verdreven Joden zich bevonden. 

He hoe kun jij iets zeggen over deze verdreven Joden? Volgens jou weten we helemaal niet wat er in 1 Petrus stond, als die brief al ooit heeft bestaan voordat het in handschriften terechtkwam

Heb ik 1 Petrus genoemd ? 

@Peter79 heeft het over de Joden in de 1e eeuw, waarin hij zegt zich te kunnen verplaatsen. We weten hoe het komt dat die werden verspreid. Dat weten we door de geschiedenis, niet door de Bijbel.

[Desid 324]

11 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Heb ik 1 Petrus genoemd ? 

@Peter79 heeft het over de Joden in de 1e eeuw, waarin hij zegt zich te kunnen verplaatsen. We weten hoe het komt dat die werden verspreid. Dat weten we door de geschiedenis, niet door de Bijbel.

1. Hij heeft het over de adressanten van deze brief, met wie hij zich kan identificeren. Niet over Joden in het algemeen.

2. Die geschiedenis kun jij ook helemaal niet kennen, want volgens jouw vaak naar voren gebrachte manier van geschiedbeoefening zijn er helemaal geen bronnen waardoor je dit zou kunnen weten.

[sjako 699]

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

uitverkoren overeenkomstig de voorkennis van God de Vader, door de heiliging van de Geest, tot gehoorzaamheid en besprenkeling met het bloed van Jezus Christus: moge genade en vrede voor u vermeerderd worden.

Deze brief is gericht aan de uitverkorenen, dus de 144.000. Dus degene die geroepen zijn tot een hemelse bestemming. Iedereen komt in aanmerking om gered te worden, maar niet iedereen komt in aanmerking om met Christus te gaan regeren. Ik denk zomaar dat het geloof in heiligen in de RKK daar nog vandaan komt. 

[Peter79 286]

2 uur geleden zei Desid:

Deze brief is geschreven in een specifieke situatie, namelijk van (dreigende) vervolging in Romeins Klein-Azië. Het is dus m.i. onmogelijk dat wat in deze brief wordt beschreven in ons leven werkelijkheid is. Het is wel mogelijk overeenkomsten te zien, maar zelfs als er geen overeenkomsten zijn valt er vast wat van op te steken.

Het is dus geen werkelijkheid in jouw leven. Maar is dat zo? We zijn nog maar aan het begin van deze brief en volgens mij heeft deze brief jou wel degelijk wat te zeggen. In elk geval meen ik uit jouw betrokkenheid bij dit forum wel op te maken dat je niet enkel theoretisch praat over de betekenis van teksten, maar dat je ook een gelovige bent. De ervaringen van de gelovigen toen zijn niet slechts opbouwende sprookjes, maar ze verwijzen naar een werkelijkheid die uitstijgt boven de specifieke situatie van toen.

De eerste brief van Petrus is geschreven aan mensen die al lang dood zijn, al zo'n 2000 jaar. Waarom hebben we dat boek nog? Dat gaat volgens mij om toe-eigening. Protestanten en evangelischen zeggen: Christus is voor mij gestorven. En in een meer collectieve beleving kan je zeggen: Christus is voor ons gestorven. Gelovigen eigenen zich het offer van Christus toe. Zo heeft de kerk de brieven bewaard en ze zich toegeëigend. Dat is volgens mij niet omdat ze graag de herinnering aan een specifieke historische situatie ergens in Turkije wilde bewaren. Nee, de brief had een betekenis die uitging boven de specifieke situatie in het Turkije van die tijd.

In het boek de Openbaring van Johannes worden zeven gemeenten genoemd voor wie het boek geschreven is, maar het is niet moeilijk om in die zeven verschillende gemeenten de algemene christelijke kerk te zien in 7 aspecten. Als een boodschap van Jezus Christus kan het boek relevantie hebben voor gelovigen vandaag. Als het slechts voor toen geschreven was - wat het ook is - dan hadden we het nu niet hoeven hebben. Maar gelovigen hebben het boek bewaard en mensen halen er nog steeds kracht uit voor elke dag. Zo is ook de aanhef van de eerste brief van Petrus dermate ruim, dat een gelovige nu de brief zich toe kan eigenen, als ware die voor gelovigen vandaag geschreven.

Uiteraard zijn de verschillen in leefsituatie groot. De Bijbel kan een vreemd boek blijven. Maar waar overeenkomsten zijn, daar is verbinding mogelijk. 

3 uur geleden zei Desid:

1. Het grote verschil tussen toen en nu is dat wij allerlei rechten hebben. Daar kunnen we anderen op aanspreken. En wij hoeven bijvoorbeeld niet bang te zijn dat de politie een kerkdienst komt verstoren.

2. Louter het feit dat je soms als bespottelijk wordt gezien, is denk ik te weinig om je te identificeren. Want dit kun je niet los zien van waaróm je als idioot wordt gezien. Dus eerst ligt de vraag op tafel wat christelijke vreemdelingschap eigenlijk inhoudt.

Je identificeren met is iets persoonlijks. Ik lees de brief niet zonder mijn eigen voorgeschiedenis mee te nemen. Ook de ontvangers van Petrus' brief waren niet zonder voorgeschiedenis. Zij waren deel van een gemeenschap en de meeste christenen hebben het evangelie leren kennen door contact met een gemeenschap van christenen. De plaats van 1 Petrus in de canon betekent dat de brief van wezenlijk belang is voor geloofsgemeenschappen nu. Het belang daarvan is veel groter dan de louter informatieve waarde van de brief.

Net als toen leven wij in een wereld die niet alleen bepaald wordt door lokale verhouding, maar juist ook door wat in de grote wereld speelt. De wereld nu is net als toen gemondialiseerd. Rechten waren er toen net zo goed. Weliswaar zat de maatschappij fundamenteel anders in elkaar, ook toen kon men zich beroepen op rechten. Paulus is daarvan een sprekend voorbeeld. Of de politie wel of niet komt verstoren, vind ik iets van gradatie. Ik heb willen benoemen dat christenen nu zich in toenemende mate vervreemd kunnen voelen van de maatschappij waarin zij leven. Op dat vlak - vervreemd zijn of vreemd worden gevonden - daar kan ik mij met de mensen van toen identificeren. Natuurlijk kan ik het fout hebben en betekent vreemdeling zijn toen iets heel anders. Maar op dit moment, na twee verzen lezen in de brief, is er voor mij geen aanleiding om de brief weg te leggen. Nee, ik ben benieuwd wat Petrus te schrijven heeft aan vreemdelingen die in de verstrooiing zijn.

3 uur geleden zei Dat beloof ik:

Ben jij ook jaren in oorlog geweest, belegerd, uitgehongerd en verdreven uit je eigen land ?

Je hebt geen idee hoe je kunt inleven in de situatie waarin deze verdreven Joden zich bevonden. 

Op zich hadden de Joden in de verstrooiing best een goede positie in het Romeinse rijk, blijkt gewoon uit bronnen van mensen die daarop gestudeerd hebben. Het waren de Joden die Christus aannamen die van hun verwanten vervreemd raakten. Zij raakten bekend als "atheïsten" omdat ze niet meer in het vakje Joodse religie pasten, maar ook niet in het vakje Griekse en Romeinse religie. Dat had maatschappelijke gevolgen. Het kostte ze wat om voor Christus te kiezen. Voor mij kost geloven ook wat. Het zal in maatschappelijke en materiële zin vast niets voorstellen bij wat het hen kostte. Maar het belangrijkste wat me met hen bindt, is het geloof in Jezus Christus en het besef dat die navolging alles kan kosten.

3 uur geleden zei Dat beloof ik:

Dat is nu precies het idee dat deze verdreven mensen waarschijnlijk niet meer hadden. Anders was het niet nodig om deze brief te schrijven.

Daarom is het ook een bemoedigende brief voor wie er een idee van heeft hoe vervreemding voelt.

[Dat beloof ik 990]

14 minuten geleden zei Peter79:

Op zich hadden de Joden in de verstrooiing best een goede positie in het Romeinse rijk, blijkt gewoon uit bronnen van mensen die daarop gestudeerd hebben. Het waren de Joden die Christus aannamen die van hun verwanten vervreemd raakten. Zij raakten bekend als "atheïsten" omdat ze niet meer in het vakje Joodse religie pasten, maar ook niet in het vakje Griekse en Romeinse religie. Dat had maatschappelijke gevolgen. Het kostte ze wat om voor Christus te kiezen. Voor mij kost geloven ook wat. Het zal in maatschappelijke en materiële zin vast niets voorstellen bij wat het hen kostte. Maar het belangrijkste wat me met hen bindt, is het geloof in Jezus Christus en het besef dat die navolging alles kan kosten.

Het heeft voor jou in het geheel geen maatschappelijke gevolgen. Sterker nog: het heeft alleen maar voordelen. Je mag in deze tijd nog bij elkaar komen, waar anderen dat niet mogen, je mag anderen achterstellen met als reden 'dat is nu eenmaal mijn geloof'. Het wordt je juist ontzettend makkelijk gemaakt. En je hebt het niet eens de gaten omdat je te druk bent met jezelf zielig te vinden.

[sjako 699]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

En je hebt het niet eens de gaten omdat je te druk bent met jezelf zielig te vinden.

Moet dat nu op deze toon?

[Peter79 286]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Het heeft voor jou in het geheel geen maatschappelijke gevolgen. Sterker nog: het heeft alleen maar voordelen. Je mag in deze tijd nog bij elkaar komen, waar anderen dat niet mogen, je mag anderen achterstellen met als reden 'dat is nu eenmaal mijn geloof'. Het wordt je juist ontzettend makkelijk gemaakt. En je hebt het niet eens de gaten omdat je te druk bent met jezelf zielig te vinden.

Kijk, als dat mijn gevoel is, dan kan ik zo'n inbreng als jij nu hebt missen als kiespijn. Je weet niets van mij . Ik kan je daarom ook niet serieus nemen.

 

[sjako 699]

1 minuut geleden zei Peter79:

Kijk, als dat mijn gevoel is, dan kan ik zo'n inbreng als jij nu hebt missen als kiespijn. Je weet niets van mij . Ik kan je daarom ook niet serieus nemen.

 

Helemaal gelijk, je moet je kunnen uitdrukken zoals jij dat voelt. Hoe ga je het aanpakken? Ga je vers voor vers of per hoofdstuk 1Petrus bespreken samen?

[Peter79 286]

2 minuten geleden zei sjako:

Helemaal gelijk, je moet je kunnen uitdrukken zoals jij dat voelt. Hoe ga je het aanpakken? Ga je vers voor vers of per hoofdstuk 1Petrus bespreken samen?

Ik vind dat er naar aanleiding van de topicstart al een waardevol gesprek is ontstaan. Als dat gesprek stilvalt (maar dat is nu nog niet), wil ik doorgaan met het volgende stukje.

[sjako 699]

1 minuut geleden zei Peter79:

Ik vind dat er naar aanleiding van de topicstart al een waardevol gesprek is ontstaan. Als dat gesprek stilvalt (maar dat is nu nog niet), wil ik doorgaan met het volgende stukje.

Ik vind het een super goed idee. Verschillende visies op een bepaald Bijbelgedeelte, kunnen we allemaal van leren.

[Lord Java 23]

23 minuten geleden zei Peter79:

Kijk, als dat mijn gevoel is, dan kan ik zo'n inbreng als jij nu hebt missen als kiespijn. Je weet niets van mij . Ik kan je daarom ook niet serieus nemen.

 

Of je zou ernaar kunnen kijken wat Dbi zegt en jezelf overstijgen.

[Peter79 286]

6 minuten geleden zei Lord Java:

Of je zou ernaar kunnen kijken wat Dbi zegt en jezelf overstijgen.

of niet. Als jullie het zielig doen vinden, dan bevestig je toch alleen maar mijn gevoel van vervreemding?

[Lord Java 23]

24 minuten geleden zei Peter79:

of niet. Als jullie het zielig doen vinden, dan bevestig je toch alleen maar mijn gevoel van vervreemding?

Als jezelf identificeren met verdreven Joden jou een fijn gevoel geeft, staat het je vrij daarin te verblijven natuurlijk.   En als wij in dat geval aan jouw gevoel kunnen bijdragen dan zou je dat juist fijn vinden. Maar misschien is het wel bevrijdend als je die ego-identificaties kunt loslaten.  Alleen zou je dat weer een gevoel van vervreemding kunnen opleveren. 

13 november 2020 bewerkt door Lord Java

[WdG 235]

5 minuten geleden zei Lord Java:

Maar misschien is het wel bevrijdend als je die ego-identificaties kunt loslaten.

DV

[Dat beloof ik 990]

1 uur geleden zei sjako:

Moet dat nu op deze toon?

Ja. Hij woont in een welvaartsstaat waar het aan niets ontbreekt, en identificeert zichzelf met mensen die door oorlog alles achter zich moesten laten. Zielig doen is dan nog heel licht uitgedrukt als omschrijving van zijn 

Op 12-11-2020 om 11:07 zei Peter79:

verkeer ik denk ik in dezelfde situatie als de volgelingen van Jezus Christus in de eerste eeuw.

 

1 uur geleden zei Peter79:

Je weet niets van mij

Dat is het probleem niet. Het probleem is dat jij schijnbaar niet veel weet van de Joden in de 1e eeuw, aangezien je denkt in dezelfde situatie te verkeren.

[Peter79 286]

55 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Dat is het probleem niet. Het probleem is dat jij schijnbaar niet veel weet van de Joden in de 1e eeuw, aangezien je denkt in dezelfde situatie te verkeren.

Jij focust je op de verschillen, ik op de overeenkomsten. Ik voel verbinding met de inhoud van de brief door het woord vreemdeling. Jij bevestigt alleen maar dat ik niet aan jouw normen voldoe en dat ik dus vreemd ben of doe. 

[Dat beloof ik 990]

1 uur geleden zei Peter79:

Jij focust je op de verschillen, ik op de overeenkomsten. Ik voel verbinding met de inhoud van de brief door het woord vreemdeling. Jij bevestigt alleen maar dat ik niet aan jouw normen voldoe en dat ik dus vreemd ben of doe. 

Mijn normen hebben hier niets mee te maken, ik laat alleen maar zien dat jouw situatie niet vergeleken kan worden met die van Joden in de 1e eeuw.

[Desid 324]

11 uur geleden zei Peter79:

Het is dus geen werkelijkheid in jouw leven. Maar is dat zo?

Volgens mij zeg je steeds 2 dingen die niet helemaal verenigbaar zijn, of althans, ik vind ze niet verenigbaar.

Dat deze brief ons nog wat te zeggen heeft, heb ik hierboven ook al gezegd. Geen probleem.

Maar dat wil niet zeggen dat we ons opeens in dezelfde situatie moeten achten als de mensen rond deze brief van toen. Je kunt niet he tpaard achter de wagen spannen, zo van: de brief moet ons ook wat te zeggen hebben, dus ook wij zijn vervolgde vreemdelingen. Het moet natuurlijk andersom: eerst nuchter kijken wat hun situatie was, en dan onze situatie, en dan kijken wat wij kunnen leren van die oude brief.

11 uur geleden zei Peter79:

Zo is ook de aanhef van de eerste brief van Petrus dermate ruim, dat een gelovige nu de brief zich toe kan eigenen, als ware die voor gelovigen vandaag geschreven.

Ik vind dat je dan een bocht afsnijdt. En dus brokken kan maken.

11 uur geleden zei Peter79:

Rechten waren er toen net zo goed.

Zeker, maar de rechtstatelijke situatie van nu is 1000x beter. Je zou zelfs kunnen betogen dat de rechtstaat ondenkbaar is zonder het christendom. Op een bepaalde manier is onze samenleving door en door christelijk.

11 uur geleden zei Peter79:

Natuurlijk kan ik het fout hebben en betekent vreemdeling zijn toen iets heel anders.

Dat is een interessant vraagstuk dat je verder kunt gaan uitdiepen: waarom beschouwde men zich toen als vreemdeling, en in hoeverre komt dat overeen met mijn gevoel?

8 uur geleden zei Dat beloof ik:

identificeert zichzelf met mensen die door oorlog alles achter zich moesten laten

Joden in Klein-Azië leefden daar al eeuwen, en hadden in de meeste gevallen een relatief comfortabel leven.