verkering nog nooit

[Gast Anon_phpbb]

sjesus,

i can't believe this!

wat zeuren jullie allemaal!

ik ben 21 en er heeft zelfs nog nooit een meisje naar me gekeken!

ik kan alleen maar dromen van jullie ervaringen!

nou ja wat kan het me ook nog schelen celibatie is gewoon de volgende optie...

mzzls,

Admod note: Voor het posten van deze krachtterm krijg je een berisping. Scheldwoorden zijn hier niet toegestaan en natuurlijk al helemaal niet als daar Jezus' naam voor misbruikt wordt. Je ontvangt hierover een mailtje.

[AkkA 0]

Weetje wat het is met liefde. Je hebt er helemaal niks aan. Het zorgt er alleen voor dat vriendschappen kappot gaan en dat mensen zich beroerd voelen. Verder is het nogal zinloos. Je moet ook met een ander rekening houden.

Ik zie er echt helemaal niks in. Het enige leuke is jeweetwel, maar dat kan ook zonder liefde.

[Jezz 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 13:02:15 schreef AkkA het volgende: Weetje wat het is met liefde. Je hebt er helemaal niks aan. Het zorgt er alleen voor dat vriendschappen kappot gaan en dat mensen zich beroerd voelen. Verder is het nogal zinloos. Je moet ook met een ander rekening houden. Ik zie er echt helemaal niks in. Het enige leuke is jeweetwel, maar dat kan ook zonder liefde.

Leef jij liever zonder liefde???

Dus alleen maar ellende op de wereld? Allemaal egoistiche mensen, iedereen voor zichzelf, nooit denken om een ander?? Niemand accepteren??

Je wilt neit weten in hoeveel dingen liefde zit!

Zonder liefde is het een en al prut op de wereld..

Als jij een complimentje geeft aan iemand, dan doe je dat uit liefde.. Zonder liefde zou je het niet gemeent hebben..

Nee, In heel veel dingen zit liefde, veeel meer dan je denkt! Als je iets doet voor een ander, doe je dat uit liefde.. Zonder liefde, had je het niet gedaan..

Zonder liefde leven?? Phoe, ik wens je sterkte

[AkkA 0]

Daar heb je gelijk in. Maar ik bedoel andere liefde. Ik bedoel niet de broederliefde. Ik bedoel de man vrouw liefde.

[Aviator 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 13:02:15 schreef AkkA het volgende: Weetje wat het is met liefde. Je hebt er helemaal niks aan. Het zorgt er alleen voor dat vriendschappen kappot gaan en dat mensen zich beroerd voelen. Verder is het nogal zinloos. Je moet ook met een ander rekening houden. Ik zie er echt helemaal niks in. Het enige leuke is jeweetwel, maar dat kan ook zonder liefde.

Hai Akka, Wat vind ik het erg dat je er zo over denkt... dat kan mij best wel raken om eerlijk te zijn!

Ik denk dat de echte liefde tussen een man/ vrouw niet kapot maakt, het ligt eraan hoe mensen omgaan met die liefde. Ik denk ook dat die liefde niet 'zomaar' bij de eerste de beste gegeven dient te worden, daardoor denk ik dat er dingen 'kapot' kunnen gaan.

Als je de ware hebt, iemand voor wie jouw liefde bedoeld/ bestemd is, zal je er positiviteit aan ondervinden, een gezegend gevoel!

liefs diaan

[essie 0]

Diana, het klinkt heel erg mooi, maar denk je echt dat 'de ware' bestaat? Zelf denk ik wel dat je gelukkig oud kunt worden met iemand, maar dat gaat nooit vanzelf. Daar moet je voor vechten, je moet samen problemen kunnen overbruggen, vertrouwen hebben in je relatie en elkaar. Een relatie is één van de moeilijkste en tegelijk één van de mooiste dingen in het leven.

Ook denk ik dat er meerdere 'ware' kunnen zijn in je leven. Ik zou mijn leven niet kunnen voorstellen zonder de 7 jaar met mijn ex, die heel bijzonder waren, en waarin we allebei heel veel hebben geleerd. Ondanks dat we al een jaar geen contact meer hebben hou ik nog steeds van hem, maar niet meer als geliefde.

[Aviator 0]

Hai Essie,

Wow, ja tuurlijk is een relatie niet iets om stil bij te zitten! Een relatie is vallen en opstaan, lachen en zeker ook van tijd tot tijd huilen, het is iets waar je ontzettend veel tijd in steekt en wat energie kost! Zoals je zelf al zegt: "een relatie is een van de moeilijkste en tegelijk een van de mooiste dingen in het leven".

Zelf geloof ik wel in de ware, laat ik het ander uitleggen.

Door bepaalde omstandigheden weet ik dat de persoon die nu in mijn leven is daar is omdat God dit zo gewild heeft, ik weet dat God hem op mijn pad heeft gezet

liefs diaan

[essie 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 14:09:15 schreef Diana het volgende: Hai Essie, Wow, ja tuurlijk is een relatie niet iets om stil bij te zitten! Een relatie is vallen en opstaan, lachen en zeker ook van tijd tot tijd huilen, het is iets waar je ontzettend veel tijd in steekt en wat energie kost! Zoals je zelf al zegt: "een relatie is een van de moeilijkste en tegelijk een van de mooiste dingen in het leven". Zelf geloof ik wel in de ware, laat ik het ander uitleggen. Door bepaalde omstandigheden weet ik dat de persoon die nu in mijn leven is daar is omdat God dit zo gewild heeft, ik weet dat God hem op mijn pad heeft gezet liefs diaan

Ja, maar mijn ex kwam ook niet zomaar op mijn pad. En toch was die relatie niet blijvend. En toch had het zo moeten zijn dat ik hem heb leren kennen.

Mijn moeder is 27 jaar getrouwd geweest met mijn vader. Geen relatie waarin ze gelukkig was, maar het had wél zo moeten zijn, anders waren ik en mijn 2 broers nooit geboren, en waren we niet geweest wie wij nu zijn. Na de scheiding leerde mijn moeder haar soulmate kennen. Als je iéts 'de ware' zou kunnen noemen, is het wel je soulmate. Helaas kreeg hij kanker en is hij overleden, de relatie heeft net 3 jaar mogen duren...

En nu, nu heeft ze Willem leren kennen. Een schat van een man, ben er trots op dat hij mijn stiefpa is. De kans lijkt mij vrij groot dat ze gelukkig oud met elkaar kunnen worden. Maar toch... hij is niet haar soulmate.

Soms komt iemand op je pad, die bedoeld is voor je hele leven. En soms voor en bepaalde periode. Daarom denk ik dat 'de ware' niet altijd één persoon hoeft te zijn. Je eerste liefde blijft altijd belangrijk, maar is niet altijd blijvend. Gelukkig kán het wel: mijn broer was 18, mijn schoonzus 16, nu zijn ze alweer 13 jaar samen en 3 jaar getrouwd.

[Kate 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 14:20:27 schreef essie het volgende: [...] Ja, maar mijn ex kwam ook niet zomaar op mijn pad. En toch was die relatie niet blijvend. En toch had het zo moeten zijn dat ik hem heb leren kennen. Mijn moeder is 27 jaar getrouwd geweest met mijn vader. Geen relatie waarin ze gelukkig was, maar het had wél zo moeten zijn, anders waren ik en mijn 2 broers nooit geboren, en waren we niet geweest wie wij nu zijn. Na de scheiding leerde mijn moeder haar soulmate kennen. Als je iéts 'de ware' zou kunnen noemen, is het wel je soulmate. Helaas kreeg hij kanker en is hij overleden, de relatie heeft net 3 jaar mogen duren... En nu, nu heeft ze Willem leren kennen. Een schat van een man, ben er trots op dat hij mijn stiefpa is. De kans lijkt mij vrij groot dat ze gelukkig oud met elkaar kunnen worden. Maar toch... hij is niet haar soulmate. Soms komt iemand op je pad, die bedoeld is voor je hele leven. En soms voor en bepaalde periode. Daarom denk ik dat 'de ware' niet altijd één persoon hoeft te zijn. Je eerste liefde blijft altijd belangrijk, maar is niet altijd blijvend. Gelukkig kán het wel: mijn broer was 18, mijn schoonzus 16, nu zijn ze alweer 13 jaar samen en 3 jaar getrouwd.

Wow Essie!

Dat wij nog eens met elkaar in gesprek zouden komen......een wonder!

Zonder mijn ex had ik mijn 2 zeer geliefde dochters ook nooit gehad, maar dat heeft wel zo moeten zijn. Daarna was ik - bijna 5 jaar - zeer gelukkig met een nieuwe man, die mij vervolgens verliet, om redenen waar hij nu verschrikkelijk veel spijt van heeft. Hij wil me terug, liever nog vandaag dan morgen, eind van deze week ga ik naar hem toe.

We houden nog verschrikkelijk veel van elkaar, maar ik denk dat het momenteel beter is om vrienden van elkaar te zijn.

[essie 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 14:41:58 schreef Kate het volgende: [...] Wow Essie! Dat wij nog eens met elkaar in gesprek zouden komen......een wonder! Zonder mijn ex had ik mijn 2 zeer geliefde dochters ook nooit gehad, maar dat heeft wel zo moeten zijn. Daarna was ik - bijna 5 jaar - zeer gelukkig met een nieuwe man, die mij vervolgens verliet, om redenen waar hij nu verschrikkelijk veel spijt van heeft. Hij wil me terug, liever nog vandaag dan morgen, eind van deze week ga ik naar hem toe. We houden nog verschrikkelijk veel van elkaar, maar ik denk dat het momenteel beter is om vrienden van elkaar te zijn.

Als jullie écht van elkaar houden, en het zo bedoeld is, dan komt dat echt wel goed, Kate! Overhaast niks, volg je hart, en ik wens jullie heel veel sterkte, wijsheid en liefde!

[Kate 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 15:04:41 schreef essie het volgende: [...] Als jullie écht van elkaar houden, en het zo bedoeld is, dan komt dat echt wel goed, Kate! Overhaast niks, volg je hart, en ik wens jullie heel veel sterkte, wijsheid en liefde!

Dank je! Ik volg mijn hart, wanneer deze in overeenstemming met de Bijbel is.

[essie 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 15:34:19 schreef Kate het volgende: [...] Dank je! Ik volg mijn hart, wanneer deze in overeenstemming met de Bijbel is.

Ik denk dat je altijd je hart volgt, Kate.

De bijbel is iets wat bij jouw in je hart zit.

[AkkA 0]

je volgt je hoofd, niet je hart. Het is alleen de vraag of je je super ego volgt of je Id niet?

[Eli7 0]

Quote:

Op zondag 03 juli 2005 17:03:11 schreef essie het volgende: [...] Ik denk dat je altijd je hart volgt, Kate. De bijbel is iets wat bij jouw in je hart zit.

@ Essie

Hierbij heb je een van de grootste complimenten ooit gemaakt! Een driewerf hoera daarvoor!

Over het topic, ik heb ook nog nooit verkering gehad. En hoe meer ik probeerde om toch ergens maar een relatie aan te knopen hoe frustrerender het voor mij werd.

Wat dat betreft heb ik geleerd om gewoon maar te wachten en dan zal ik de ware vanzelf wel eens tegen het lijf lopen. Daar vertrouw ik God voor, ook omdat hij me heeft laten zien het niet zoveel nut had voor mij om achter een relatie aan te lopen.

Bovenstaande wil trouwens niet zeggen dat ik alles afhoud tot ik een enorm teken krijg ofzo. Ik probeer het te laten komen als het is, en dan zal het vanzelf de goede kant op groeien.

[Purk 0]

Ik had tot mijn 21ste nog nooit verkering gehad... en ja ik had daarvoor ook strijd met mezelf want ik wilde een maatje iemand waarmee ik alles kon delen, daar zocht ik dus ook wel naar... Uiteindelijk heb ik me op school gestort en ben gestopt met zoeken... Toen kwam ik hem tegen 'mijn ware' ondertussen hebben we ons na 15 maanden verloofd en zijn we gek met elkaar... Maar toen ik alleen was had ik mijn ups en downs en ik dacht altijd nou als ik een relatie heb en een maatje waarmee ik alles kan delen dan heb ik dat niet meer... Was dat even een flinke tegenvaller, want dat heb ik nog steeds en ook met mijn vriend heb ik regelmatig heftige discussie, eigenlijk alleen maar gezond denk ik nu, want het altijd met elkaar eens zijn zou ook maar saai zijn...

Maar ik vind het dus echt niet raar als je op je 17de nog nooit verkering heb gehad

[essie 0]

Ik vind het ook niet raar. Ik was bijna 16 toen ik voor het eerst zoende, en was net 16 toen ik voor het eerst verkering kreeg. Toen ik echt een relatie kreeg was ik 17, en voor een serieuze relatie is dat vrij vroeg.

Iedereen is anders, iedereen ontwikkeld zich anders en het ligt er ook maar net aan wie er op je pad komt, en wanneer. Daar moet je je ook niet druk over maken.

[AkkA 0]

Hmm zal ik nog eens een geheim verklappen. Ik kan platonisch heel goed met vrouwen opschieten. Alleen op de andere manier veracht ik ze. Ik ben vroeger zoveel gepest dat ik alleen wraak neem. Gewoon ze expres vernederen. Gebruiken enz. Ik weet dat t onaardig is. Maar ik voel zoveel haat. Over het leven en over alles. Das nie normaal. Soms gaat het goed. Maar soms ook niet echt.

[essie 0]

Quote:

Op maandag 04 juli 2005 15:45:31 schreef AkkA het volgende: Hmm zal ik nog eens een geheim verklappen. Ik kan platonisch heel goed met vrouwen opschieten. Alleen op de andere manier veracht ik ze. Ik ben vroeger zoveel gepest dat ik alleen wraak neem. Gewoon ze expres vernederen. Gebruiken enz. Ik weet dat t onaardig is. Maar ik voel zoveel haat. Over het leven en over alles. Das nie normaal. Soms gaat het goed. Maar soms ook niet echt.

Ik vind je post heel eerlijk en oprecht, en heb er respect voor dat je dit hier post. |Ik begrijp je haat (i realy do) maar misschien is het goed om er over na te denken dat niet álle vrouwen zo zijn als de mensen die jou gepest hebben. Er zijn ook zat meisjes en vrouwen die net als jij gepest zijn (misschien wel door jongens), en als je zo iemand gaat vernederen wordt die haat van twee kanten alleen maar erger. Haat kun je niet met haat bestrijden, uiteindelijk heb je daar vooral jezelf alleen maar mij.

Als je die haatgevoelens blijft hebben,. en het echt problemen gaat geven, is het misschien goed om hierover te praten met iemand die je vertrouwd en/of hulp te zoeken.

Liefs Essie

[Ann 0]

Quote:

Op maandag 04 juli 2005 15:45:31 schreef AkkA het volgende: Hmm zal ik nog eens een geheim verklappen. Ik kan platonisch heel goed met vrouwen opschieten. Alleen op de andere manier veracht ik ze. Ik ben vroeger zoveel gepest dat ik alleen wraak neem. Gewoon ze expres vernederen. Gebruiken enz. Ik weet dat t onaardig is. Maar ik voel zoveel haat. Over het leven en over alles. Das nie normaal. Soms gaat het goed. Maar soms ook niet echt.

en toch herken ik me echt in veel wat jij schrijft...ik ben niet gepest ofzo maar het gevoel tgo mannen is bi jmij net hetzelfde.

[Naeva 182]

Ann, heb jij agressieve gevoelens t.o.v. mannen?

[Ann 0]

agressief niet hoormaar op een andere manier wil ik ze niet...komt wsch omdat seks een rol speelt in een relatie.En dat wil niet.En de jongens die ik in het echt ken zijn zo....en dan wil ik vrienden zijn maar zei willen dan meer en dat is heel lastig...

[Naeva 182]

Kun je wel gewoon vrienden zijn met een jongen? Want als je dat ook niet wilt, lijkt het erop dat je een algehele aversie tegen jongens hebt. En de vraag is of dat gegrond is...

[Ann 0]

dat kan ik welgewoon vrienden zijn,als ze geen seks willen natuurlijk.Ik kom beter overeen met jongens dan meisjes trouwens...dus zit heel raar in elkaar op dat gebied

[essie 0]

Omdat Ann anders in elkaar zit dan de meeste meisjes, is het denk ik al heel moeilijk om met andere meiden op één lijn te zitten, en een goede vriendschap op te bouwen. Jongens en meisjes zitten anders in elkaar, dus is het contact met jongens denk ik nog véél moeilijker.

De meest close contacten heb ik ook met meiden. We begrijpen elkaar. Er kunnen geen spanningen of seksuele gevoelens bijkomen, en dat is heel fijn. Met mannen heb ik toch altijd wat meer afstand, tenzij ik meer in hem zie dan enkel platonisch.

[Jyoti 0]

Bij het lezen van dit topic voel ik me bijna een outsider met mijn eerste vriend op mijn 14de, en op mijn 17de al een serieuze relatie van bijna twee jaar.

Geloof het of niet, maar soms voelt het ook vreemd om zo jong al 'gebonden' (he bah, klinkt zo negatief, alsof je vastgebonden zit tegen je zin) te zijn, zeker aangezien al mijn schoolvriendinnen ofwel nog nooit een vriend gehad hebben, ofwel enkel vrij korte relaties hebben (momenteel zijn ze zelfs allemaal single als ik het goed heb - wilt bij sommigen wel eens snel afwisselen).