Samenwonen heeft iets vrijblijvends

[Redactie 0]

"Het is in deze tijd moeilijker om níet samen te wonen als jongere. Allereerst hebben jongeren wat uit te leggen bij collega's en medestudenten als ze het niet doen. Daarnaast kost het nogal wat om te trouwen. Een duur feest, een dure inrichting van het huis. Zou dat niet wat eenvoudiger kunnen?" Dat zegt dominee H. Veldhuizen uit Wapenveld. Hij heeft een brochure samengesteld, getiteld 'Trouwen, of samenwonen?' waarin handreikingen gedaan worden hoe om te gaan met het thema samenwonen. Deze is te vinden op de website van De Waarheidsvriend.

Christenen geloven dat samenwonen en seksualiteit bedoeld is voor binnen een huwelijk. In de cultuur om ons heen is dat niet meer het geval. Niet alleen is samenwonen zonder het aangaan van een huwelijk de normaalste zaak van de wereld, ook wisselende seksuele contacten zijn normaal. "Sommige mensen bedrijven seks met elkaar net zo gemakkelijk als dat ze samen koffie drinken. Toerusting is hard nodig!" zegt ds. Veldhuizen hierover. De Bijbel spreekt namelijk heel anders over seksualiteit, namelijk als iets wat bedoeld is binnen een duurzame relatie en wat enorm kostbaar is. Daarom moet er ook voorzichtig en zorgvuldig mee worden omgesprongen. "Seksualiteit staat voor God hoog aangeschreven. Denk daarbij aan de prachtige symboliek in de Bijbel over de hemelse Bruidegom met Zijn bruid."

"In de Bijbel staat: ‘U geheel anders. U hebt Christus leren kennen’. Je bent als christen niet beter dan niet-christenen, maar wel anders. Als je gedrag anders is, ga je opvallen." Toch is het vaak zo dat predikanten geconfronteerd worden met gemeenteleden, die plotseling gaan samenwonen. "Vaak ben je dan al te laat om uit te leggen hoe de Bijbel over spreekt," aldus ds. Veldhuizen. "Als goede pastor moet je nauw contact hebben met gemeenteleden en al helemaal met jonge gemeente-leden. Je kunt dan in tijden van verkering met mensen te praten over hoe ze naar hun relatie kijken. Zo sta je minder snel voor verrassingen."

Vrijblijvend
In de brochure staat een voorbeeld van ‘Loes’ en ‘Ton, als illustratie hoe makkelijk jongeren verleid kunnen worden tot wat christenen als onbijbels gedrag zien. “In het voorbeeld is Loes niet-kerkelijk en Ton wel. De ouders van Loes zijn voorstanders van samenwonen en op het moment dat Ton daar komt overnachten, plaatsen ze Ton in dezelfde kamer als Loes, in het zelfde bed. Dezelfde schoonouders gaan ook met Loes en Ton met vakantie. Vanzelfsprekend is er één tent voor Loes en Ton. "Je moet sterk in je schoenen staan om te zeggen: ‘Dat doen we niet.’"

"Het is belangrijk om in pastorale gesprekken over dit thema niet alleen met het vingertje te wijzen en wetten op te noemen. Laat het geloof gebaseerd zijn op de liefde van God.â€" Daarnaast wijst Veldhuizen op het gewicht van het huwelijk. “Je belooft elkaar trouw totdat de dood je scheidt. Je geeft openlijk je jawoord, belooft elkaar de plichten te vervullen en zet je handtekening eronder. "Samenwonen heeft iets vrijblijvends. Er zijn zelfs jongeren, die samen gaan wonen omdat ze nog niet zeker van hun zaak zijn. Ik vind het eigenlijk een blamage om dat openlijk te zeggen: ‘Ja, we wonen samen want we zijn niet helemaal zeker van elkaar.’"

De juiste vorm van pastoraat rondom dit thema is volgens Veldhuizen ‘pastoraat op maat’. Iedereen hoort een andere benadering te krijgen omdat geen situatie hetzelfde is. "Ik had een jongen en een meisje op mijn studeerkamer die beleden dat ze verkeerd begonnen waren. Het is niet zo dat je dan óf zegt: ‘We doen niet moeilijk’, óf aandringt op publieke schuldbelijdenis. Nee, in zo’n situatie is het mooi dat er openheid is en kunnen we over de zaak bidden en zoeken naar een Bijbelse weg. Mijn advies is dat je het beleidsplan van de kerkelijke gemeente op deze punten nooit dicht moet timmeren."

Ongelijk span
Daarnaast is het ‘huwelijk van een ongelijk span’ niet aan te raden, volgens dominee Veldhuizen. "Ik heb vaak pastorale gesprekken gehouden met een koppel waarvan er een niet geloofde. Daar ga ik dan mee in gesprek over hoe ze dat voor zich zien. In een bepaalde situatie probeer ik een goede oplossing te bedenken. Ik heb bijvoorbeeld eens twee verschillende vragen gesteld bij de trouwdienst, waarbij de ongelovige partner moest beloven de ander vrij te laten in geloofsopvoeding."

Desondanks is het zeer onwenselijk te trouwen met iemand die niet gelooft. "Je bent als echtpaar een afschaduwing van de hemelse bruid en bruidegom. Een huwelijk zonder dat beiden niet werkelijk gevuld zijn van Christus wrijft om die reden." Overigens kunnen ook christenen een slecht huwelijk hebben. "Het is goed om huwelijken beter toe te rusten. Organiseer huwelijkscursussen en laat het onderwerp seksualiteit van tijd tot tijd langs komen op catechisaties."

Bron: CIP

Terug naar frontpage

[Ursa 1]

Hmm, complex onderwerp. Als ik dit zo lees:

De Bijbel spreekt namelijk heel anders over seksualiteit, namelijk als iets wat bedoeld is binnen een duurzame relatie en wat enorm kostbaar is. Daarom moet er ook voorzichtig en zorgvuldig mee worden omgesprongen.

Zou je dan in zo'n situatie niet kunnen zeggen: je mag best samenwonen? En ik snap dat het huwelijk dan een goede garantie is om rare dingen te voorkomen.

Slechts samenwonen als een soort van 'test' zou ik ook afkeuren. Je moet ook niet te snel gaan samenwonen, op een gegeven moment ben je er misschien aan toe.

[Ursa 1]

Ik ken ook iemand die nooit officieel heeft samengewoond met haar vriend voor haar huwelijk. Echter, ze zagen elkaar bijna dagelijks en overnachtten ook vaak bij elkaar. Wat is dan nog het verschil? Geef die mensen gewoon de ruimte om in één huis te wonen.

[DeThomas 35]

Wat ene verschrikkelijk stuk, zeg. Trouwen betekent helemaal niet dat je nooit zult scheiden. En ook niet dat je gene overspel zal plegen. De cijfers zeggen zelfs dat onder gelovigen dit soort zaken meer voorkomen, alhoewel die cijfers afhankelijk van interpretatie wisselen.

"Samenwonen als test", het klinkt niet heel romantisch, maar ik zie de wijsheid daarin toch wel. Iemand die je heel leuk vond kan, als je opeens 24 uur per dag op elkaars lip zit helemaal niet zo prettig in de omgang blijken. Daar kun je aan werken, het zal zelfs moeten in elke behalve de meest perfectie relatie, maar als je dan ook nog eens het extra gewicht van een huwelijkseed hebt kan dat net zo goed remmend als stimulerend werken.

Daarnaast heeft de dominee een nogal belerend toontje, en al zijn betuigingen tot het tegendeel ten spijt lijkt hij te suggereren dat de kerk de wijsheid in pacht heeft als het om huwelijken en seksualiteit gaat. Laat dat nou net het onderwerp zijn waar een katholieke priester helemaal geen ervaring mee heeft (ik ben zo vrij om de recente schandalen van kindermisbruik uit te sluiten van het opdoen van seksuele ervaring) en ik vertrouw een dominee het ook niet toe. Ik deel de opvatting dat een huwelijk tussen een niet gelovige en een gelovige gedoemd zijn te mislukken, maar dat is een privé-opvatting en ik zou nooit een relatie afraden om die reden. Er zijn nog 1001 redenen waarom een relatie kan mislukken. Volgens mij zijn er maar twee personen die iets te zeggen hebben over de inrichting van de relatie en dat zijn de partners zelf.

En samenwonen is helemaal niet vrijblijvend. Ik woon samen en deel gewoon in de verantwoordelijkheid van geld verdienen, huishouden en de relatie onderhouden. Ik geloof inderdaad in open relaties, omdat dat voor ons een betere manier is. Dat wil niet zeggen dat er in mijn relatie geen respect en intimiteit is, het betekent zelfs dat wij extra hard hieraan werken en erover praten. Het betekent trouwens ook niet dat we allebei erop los leven en meer seks hebben dan koffiedrinken (nou ja eigenlijk wel, maar dat komt omdat we geen van beide koffiedrinken).

Hoewel het Geloof veel slechte kanten heeft is het regeren over andermans gevoelsleven één van de meest aanstootgevende dingen. Ik snap bijna niet hoe jullie dit juk kunnen, nee willen verdragen.

[Quest 90]

Christenen zijn in dit artikel Gerefomeerde bond en niks anders. Persoonlijk heb ik altijd een hekel aan mensen die namens Christenen praten en vervolgens allerlei conclusies trekken. Ik komt oorspronkelijk uit barneveld en ik ben verschrikkelijk blij dat soort figuren verder geen macht hebben, behalve dan in de plaatselijke politiek een bouwvergunning voor een nieuwe kerk is een formaliteit, voor een theater of sportthal een 10 jaren plan.

Verder wat Ursa zegt, ik zag vroeger gereformeerde bond stelletjes van alles uithalen, maar dus niet samenwonen want dat was/is verboden. Overigens ook huwelijke na een paar maanden of een jaar stranden vanwege niet kunnen samenleven.

[Floes 0]

Wij wonen samen en heel toevallig komen er straks 2 mensen (oudste en diaken) langs om ons op de vingers te tikken. Ben benieuwd.

[DeThomas 35]

Floes, ik hoop echt dat ze zich een beetje gedragen in jouw huis. Als ze dat niet doen heb je toestemming ze eruit te zetten

[Thorgrem 430]

Ik heb mijn samenwonen in ieder geval nooit als vrijblijvend beschouwd of ervaren.

[Floes 0]

Wij beschouwen het ook niet zo. Mijn ervaring is dat anderen er vanuit gaan dat het zo is.

Wij hebben al een hele uitleg gegeven aan de diaken en zijn vrouw en dat was een fijn gesprek waarbij wij dachten begrepen te worden. Dit gesprek krijgt hopelijk geen wrange nasmaak.

[Spons 0]

Ik heb mijn samenwonen in ieder geval nooit als vrijblijvend beschouwd of ervaren.

Ik ook niet, het is toch wel de logische volgende stap in je relatie.

[tucker 28]

Dit gesprek krijgt hopelijk geen wrange nasmaak.

Waarom zou dat na een fijn gesprek nog een wrange nasmaak krijgen?

[DeThomas 35]

Omdat het uberhaupt gevoerd moest worden?

[Michiel 14]

Het is een lastig punt, want ik begrijp wel waar het vandaan komt. Niet zeggende dat samen wonen vrijblijvend is, maar een vaak gehoord punt is "we proberen het, wordt het niets, kan ik altijd terug". Bij een huwelijk heeft het meer een punt van een definitief samenzijn, ook al gaat dat, spijtig genoeg, niet altijd op. Vanuit Christelijke huwelijksmoraal bezien en de zeden is het punt van de dominee niet onjuist.

De vraag is alleen hoe je daar op een goede manier mee kan omgaan. Soms lijkt het ook steeds meer dat mensen zich ontrekken van de kerkelijke tucht en dat de gemeente waar je lid van bent je niet meer mag wijzen op de huwelijks moraal en de sacramentele waarde daarvan.

[Quest 90]

Het is een lastig punt, want ik begrijp wel waar het vandaan komt. Niet zeggende dat samen wonen vrijblijvend is, maar een vaak gehoord punt is "we proberen het, wordt het niets, kan ik altijd terug". Bij een huwelijk heeft het meer een punt van een definitief samenzijn, ook al gaat dat, spijtig genoeg, niet altijd op. Vanuit Christelijke huwelijksmoraal bezien en de zeden is het punt van de dominee niet onjuist.

De vraag is alleen hoe je daar op een goede manier mee kan omgaan. Soms lijkt het ook steeds meer dat mensen zich ontrekken van de kerkelijke tucht en dat de gemeente waar je lid van bent je niet meer mag wijzen op de huwelijks moraal en de sacramentele waarde daarvan.

Punt is dat er een ideaal beeld is vanuit de kerk, terwijl het meer een richtlijn zou moeten zijn, een goed gesprek, zonder dwingend advies lijkt me uitstekend.

[Bonjour 80]

Ik denk dat er eerst onderscheid gemaakt moet worden in twee vormen van het samenwonen. De fase waarin elk nog een eigen huis/kamer heeft en de fase waarop er echt definitief gekozen wordt het tweede verblijf op te zeggen. Vanaf dat moment is het vrijblijvende er wel vanaf.

Tja, tegenwoordig blijft de nieuwe vriend/vriendin eerder een nachtje slapen. In de meeste gevallen gaat het niet meer als 50 jaar geleden. Het is vervelend voor de dominee, maar heel veel gelovigen luisteren niet meer zo naar de kerk. Men kiest een deel van het geloof dat men aanspreekt. En dan kan je je als dominee heel negatief over uitlaten, maar meestal valt het wel mee. Zoals deze opmerking:

ook wisselende seksuele contacten zijn normaal.

Is dat wel zo? Volgens mij is men in het algemeen serieel monogaam. Er zullen wat uitzonderingen zijn, maar of dat nu de norm is, vraag ik me af.

De ouders van Loes zijn voorstanders van samenwonen en op het moment dat Ton daar komt overnachten, plaatsen ze Ton in dezelfde kamer als Loes, in het zelfde bed. Dezelfde schoonouders gaan ook met Loes en Ton met vakantie. Vanzelfsprekend is er één tent voor Loes en Ton.

Zouden de ouders van Loes dat niet even met Loes overleggen? Maar ja, daar is de dominee niet bij.

Overigens wat een discriminatie:

waarbij de ongelovige partner moest beloven de ander vrij te laten in geloofsopvoeding.

Waarom niet andersom?

Als het zo moet kan je er beter niet aan beginnen. Ik vind dat een huwelijk iets is voor met je tweeën. Als een van de twee God erbij haalt, is dat een risicofactor. Ik zou niet een relatie aan kunnen gaan met een gelovige vrouw. Hoe kan ik een reden van mijn partner serieus nemen als ze zegt dat die van haar god afkomstig is, die ik fantasie vind. Dat gaat niet goed komen.

"Het is goed om huwelijken beter toe te rusten. Organiseer huwelijkscursussen en laat het onderwerp seksualiteit van tijd tot tijd langs komen op catechisaties."

Wellicht een idee om een proefperiode voor het huwelijk te hebben. Ga eens een tijdje samen in een tentje op vakantie of ga een tijdje samenwonen. Eén ding waarvan vind ik dat de seculiere maatschappij meer naar de gelovige moet kijken zijn de huwelijkscursussen. Ik heb wel een idee dat er vaak wel wat te redden is en dit soort cursussen kunnen helpen moeilijke tijden door te komen.

Maar oh, wat ben ik blij dat ik gescheiden ben van mijn eerste partner. Ik moet er niet aan denken dat dat huwelijk nog steeds in stand was geweest. Daar kan geen huwelijkscursus tegenop. Alleen als ik meer wisselende contacten had gehad voor ik mijn eerste vrouw had leren kennen, was ik er wel in een boog omheen gelopen.

En denk aan die mooie serie Divorce. Die zouden we toch niet willen missen.

[Étoile 0]

Ik vind samenwonen niets vrijblijvend. Het is een giga-commitment, en het was voor ons een reuzenstap in onze relatie, maar wel een heel logische (óók financieel en praktisch). Het is niet altijd makkelijk, maar je kunt nou eenmaal niet bij het minste of geringste met je voeten stampen en ergens anders heen gaan, en onze relatie is er doordat je dingen op moet lossen juist beter van geworden. Ik wordt altijd een beetje moe van dit soort preken. Een duurzame relatie betekent niet getrouwd moeten zijn.

Overigens, het grootste deel van mijn vriendengroep woont samen met zijn of haar partner, maar dit:

Het is een lastig punt, want ik begrijp wel waar het vandaan komt. Niet zeggende dat samen wonen vrijblijvend is, maar een vaak gehoord punt is "we proberen het, wordt het niets, kan ik altijd terug".

Heb ik eigenlijk nog nooit iemand horen zeggen die ging samenwonen, maar alleen gehoord door tegenstanders van ongehuwd samenwonen. Kan aan mij liggen, of aan mijn vrienden- en kennissengroep, maar persoonlijk vind ik dat toch altijd wel frappant.

[Robert Frans 1.653]

Ligt er natuurlijk ook aan hoe je het huwelijk beziet. Als je gelooft dat het huwelijk onverbreekbaar is, dat scheiden dus simpelweg geen optie is, dan is samenwonen natuurlijk iets vrijblijvender. Als je echter gelooft dat scheiden wel degelijk mogelijk is in bepaalde omstandigheden, dan maakt het inderdaad niet veel uit qua vrijbijvendheid.

[DeThomas 35]

En toch grijns ik dan als ik dit lees:

http://www.trouw.nl/tr/nl/6700/Wetensch ... bido.dhtml

[bernard 3 30]

"Het is in deze tijd moeilijker om níet samen te wonen als jongere. Allereerst hebben jongeren wat uit te leggen bij collega's en medestudenten als ze het niet doen. Daarnaast kost het nogal wat om te trouwen. Een duur feest, een dure inrichting van het huis. Zou dat niet wat eenvoudiger kunnen?" Dat zegt dominee H. Veldhuizen uit Wapenveld. Hij heeft een brochure samengesteld, getiteld 'Trouwen, of samenwonen?' waarin handreikingen gedaan worden hoe om te gaan met het thema samenwonen. Deze is te vinden op de website van De Waarheidsvriend.Christenen geloven dat samenwonen en seksualiteit bedoeld is voor binnen een huwelijk. In de cultuur om ons heen is dat niet meer het geval. Niet alleen is samenwonen zonder het aangaan van een huwelijk de normaalste zaak van de wereld, ook wisselende seksuele contacten zijn normaal. "Sommige mensen bedrijven seks met elkaar net zo gemakkelijk als dat ze samen koffie drinken. Toerusting is hard nodig!" zegt ds. Veldhuizen hierover. De Bijbel spreekt namelijk heel anders over seksualiteit, namelijk als iets wat bedoeld is binnen een duurzame relatie en wat enorm kostbaar is. Daarom moet er ook voorzichtig en zorgvuldig mee worden omgesprongen. "Seksualiteit staat voor God hoog aangeschreven. Denk daarbij aan de prachtige symboliek in de Bijbel over de hemelse Bruidegom met Zijn bruid." "In de Bijbel staat: ‘U geheel anders. U hebt Christus leren kennen’. Je bent als christen niet beter dan niet-christenen, maar wel anders. Als je gedrag anders is, ga je opvallen." Toch is het vaak zo dat predikanten geconfronteerd worden met gemeenteleden, die plotseling gaan samenwonen. "Vaak ben je dan al te laat om uit te leggen hoe de Bijbel over spreekt," aldus ds. Veldhuizen. "Als goede pastor moet je nauw contact hebben met gemeenteleden en al helemaal met jonge gemeente-leden. Je kunt dan in tijden van verkering met mensen te praten over hoe ze naar hun relatie kijken. Zo sta je minder snel voor verrassingen." Vrijblijvend

In de brochure staat een voorbeeld van ‘Loes’ en ‘Ton, als illustratie hoe makkelijk jongeren verleid kunnen worden tot wat christenen als onbijbels gedrag zien. “In het voorbeeld is Loes niet-kerkelijk en Ton wel. De ouders van Loes zijn voorstanders van samenwonen en op het moment dat Ton daar komt overnachten, plaatsen ze Ton in dezelfde kamer als Loes, in het zelfde bed. Dezelfde schoonouders gaan ook met Loes en Ton met vakantie. Vanzelfsprekend is er één tent voor Loes en Ton. "Je moet sterk in je schoenen staan om te zeggen: ‘Dat doen we niet.’" "Het is belangrijk om in pastorale gesprekken over dit thema niet alleen met het vingertje te wijzen en wetten op te noemen. Laat het geloof gebaseerd zijn op de liefde van God.â€" Daarnaast wijst Veldhuizen op het gewicht van het huwelijk. “Je belooft elkaar trouw totdat de dood je scheidt. Je geeft openlijk je jawoord, belooft elkaar de plichten te vervullen en zet je handtekening eronder. "Samenwonen heeft iets vrijblijvends. Er zijn zelfs jongeren, die samen gaan wonen omdat ze nog niet zeker van hun zaak zijn. Ik vind het eigenlijk een blamage om dat openlijk te zeggen: ‘Ja, we wonen samen want we zijn niet helemaal zeker van elkaar.’" De juiste vorm van pastoraat rondom dit thema is volgens Veldhuizen ‘pastoraat op maat’. Iedereen hoort een andere benadering te krijgen omdat geen situatie hetzelfde is. "Ik had een jongen en een meisje op mijn studeerkamer die beleden dat ze verkeerd begonnen waren. Het is niet zo dat je dan óf zegt: ‘We doen niet moeilijk’, óf aandringt op publieke schuldbelijdenis. Nee, in zo’n situatie is het mooi dat er openheid is en kunnen we over de zaak bidden en zoeken naar een Bijbelse weg. Mijn advies is dat je het beleidsplan van de kerkelijke gemeente op deze punten nooit dicht moet timmeren." Ongelijk span

Daarnaast is het ‘huwelijk van een ongelijk span’ niet aan te raden, volgens dominee Veldhuizen. "Ik heb vaak pastorale gesprekken gehouden met een koppel waarvan er een niet geloofde. Daar ga ik dan mee in gesprek over hoe ze dat voor zich zien. In een bepaalde situatie probeer ik een goede oplossing te bedenken. Ik heb bijvoorbeeld eens twee verschillende vragen gesteld bij de trouwdienst, waarbij de ongelovige partner moest beloven de ander vrij te laten in geloofsopvoeding." Desondanks is het zeer onwenselijk te trouwen met iemand die niet gelooft. "Je bent als echtpaar een afschaduwing van de hemelse bruid en bruidegom. Een huwelijk zonder dat beiden niet werkelijk gevuld zijn van Christus wrijft om die reden." Overigens kunnen ook christenen een slecht huwelijk hebben. "Het is goed om huwelijken beter toe te rusten. Organiseer huwelijkscursussen en laat het onderwerp seksualiteit van tijd tot tijd langs komen op catechisaties."Bron: CIPTerug naar frontpage

Ik heb veel bewondering voor deze man die de moed heeft om in deze permissieve maatschappij de zaken te benoemen en aan te geven wat God bedoeld heeft met het huwelijk.

Namelijk een levenslang verbond tussen een man en een vrouw om, in ALLE omstandigheden van het leven, elkaar LEVENSLANG trouw te blijven, elkaar te eerbiedigen en te DIENEN; alsook hen die voortspruiten uit dit verbond.

En dat in tegenstelling tot de houding van de huidige maatschappij waarbij het samenwonen en samenblijven in de eerste plaats gebaseerd is op “vlinders in de (eigen) buik†en het â€consumeren van elkaarâ€. En wanneer het eigen IK in het gedrang komt men bereidt is alles op te blazen Ook al zijn er onschuldige slachtoffers die men op die manier het recht op een veilig nest ontneemt.

Een maatschappij waarbij men alles zo snel en zoveel mogelijk wil consumeren. Waar men de moed en de wilskracht niet meer heeft om te wachten tot bepaalde zaken tot rijpheid zijn gekomen.

Het resultaat van die houding wordt dan ook zichtbaar in het feit dat op jaarbasis 70 tot 80 % van dergelijke “relaties†verbroken worden, met alle pijnlijke gevolgen van dien.

Ik wens de man dan ook veel vastberadenheid en volharding in zijn werk .

Want het is niet eenvoudig om in zijn functie getrouw aan God te werken in een maatschappij waarin men zich gelovig noemt , maar volledig zijn eigen wil doet en zich door niets of niemand iets laat gezeggen.

Waar men het als “gelovige “ vreselijk vindt, of op de vingers getikt voelt of meewarig grimlacht als iemand wijst op hetgeen God in zijn Woord leert. Want men heeft zich “de vrijheid†gepermitteerd om zelf uit te zoeken wat men al dan niet gehoorzaamt ( gelooft) of bij welke groep geestgenoten men het best past om zijn eigen†geloof†te beleven .

[Quest 90]

Ik heb veel bewondering voor deze man die de moed heeft om in deze permissieve maatschappij de zaken te benoemen en aan te geven wat God bedoeld heeft met het huwelijk.

Wat jij denkt dat God bedoelt heeft met het huwelijk.

Namelijk een levenslang verbond tussen een man en een vrouw om, in ALLE omstandigheden van het leven, elkaar LEVENSLANG trouw te blijven, elkaar te eerbiedigen en te DIENEN; alsook hen die voortspruiten uit dit verbond.

Mooi enzo, maar wat als jij dat wel wil eerbiedigen maar je vrouw niet, die wil van je af. Kun jij wel heel mooi getrouwd willen blijven en elkaar haar blijven eerbiedigen en dienen, maar als zij wil vertrekken doet ze dat echt wel, wat jij ook wil. Gevalletje hele mooie bijbelse en stichtelijke woorden maar praktisch gewoon niet altijd haalbaar.

En dat in tegenstelling tot de houding van de huidige maatschappij waarbij het samenwonen en samenblijven in de eerste plaats gebaseerd is op “vlinders in de (eigen) buik†en het â€consumeren van elkaarâ€. En wanneer het eigen IK in het gedrang komt men bereidt is alles op te blazen Ook al zijn er onschuldige slachtoffers die men op die manier het recht op een veilig nest ontneemt.

Tja die onschuldige slachtoffers zijn er ook als het echtpaar elkaar tijdens de opvoedingen elkaar elke avond schreeuwend de hersens inslaat. Is dat een veilig nest? Overigens denk ik dat je een beetje een verkeerd beeld heb van mensen die samenwonen, je doet net alsof ze alleen maar samenwonen om de hele tijd elkaar te kunnen consumeren en ik denk dat er ook maar weinig stellen zijn in de huidige maatschappij die slechts vanwege vlinders in hun buik gaan samenwonen.

Een maatschappij waarbij men alles zo snel en zoveel mogelijk wil consumeren. Waar men de moed en de wilskracht niet meer heeft om te wachten tot bepaalde zaken tot rijpheid zijn gekomen.

Het resultaat van die houding wordt dan ook zichtbaar in het feit dat op jaarbasis 70 tot 80 % van dergelijke “relaties†verbroken worden, met alle pijnlijke gevolgen van dien.

Je kunt me vast wel het onderzoek geven waren staat dat bij 80% van alle mensen die gaan samenwonen de relatie binnen een jaar strand.

Ik wens de man dan ook veel vastberadenheid en volharding in zijn werk .

Want het is niet eenvoudig om in zijn functie getrouw aan God te werken in een maatschappij waarin men zich gelovig noemt , maar volledig zijn eigen wil doet en zich door niets of niemand iets laat gezeggen.

Tja het blijft altijd een beetje schipperen tussen mensen die volledig hun eigen gang gaan en mensen die de rechterhand van God menen te moeten spelen in hun oordeel over anderen.

Waar men het als “gelovige “ vreselijk vindt, of op de vingers getikt voelt of meewarig grimlacht als iemand wijst op hetgeen God in zijn Woord leert. Want men heeft zich “de vrijheid†gepermitteerd om zelf uit te zoeken wat men al dan niet gehoorzaamt ( gelooft) of bij welke groep geestgenoten men het best past om zijn eigen†geloof†te beleven .

Je begrijp God pas als je begrijpt waarom zijn schepping zo bijzonder is, het is niet zomaar een mens scheppen en die vervolgens 7 miljard keer copy&pasten zodat ieder mens hetzelfde is. Hij bijzondere is juist dat er 7 miljard keer een uniek mens op deze aardbol rondloopt. Ik snap dus echt niet waarom jij jezelf in het middelpunt zet als gelovige en dat alle andere 7 miljard mensen volgens God exact jou invulling van het geloof als waarheid moeten accepteren.

Is dat niet een heel klein beetje vreemd?

[Cbr 0]

"... Daarnaast is het ‘huwelijk van een ongelijk span’ niet aan te raden, volgens dominee Veldhuizen. "Ik heb vaak pastorale gesprekken gehouden met een koppel waarvan er een niet geloofde. Daar ga ik dan mee in gesprek over hoe ze dat voor zich zien. In een bepaalde situatie probeer ik een goede oplossing te bedenken. Ik heb bijvoorbeeld eens twee verschillende vragen gesteld bij de trouwdienst, waarbij de ongelovige partner moest beloven de ander vrij te laten in geloofsopvoeding." Desondanks is het zeer onwenselijk te trouwen met iemand die niet gelooft. "Je bent als echtpaar een afschaduwing van de hemelse bruid en bruidegom. Een huwelijk zonder dat beiden niet werkelijk gevuld zijn van Christus wrijft om die reden." Overigens kunnen ook christenen een slecht huwelijk hebben. "Het is goed om huwelijken beter toe te rusten. Organiseer huwelijkscursussen en laat het onderwerp seksualiteit van tijd tot tijd langs komen op catechisaties."

Dat terwijl huwelijken van 'ongelijk span' in ieder geval rond de tijd van Augustinus zeer gebruikelijk waren en zelfs wat werden aangemoedigd.

[Michiel 14]

Zeker in de vroege kerk zal het "ongelijke span" niet ongebruikelijk geweest zijn. Het christendom stond immers nog in de kinderschoenen. Een ongelijk span wil niet altijd zeggen dat het niet goed gaat in het huwelijk, maar wat je vaak wel ziet is dat het invloed heeft op de kerkgang van de gelovige partner.

[tucker 28]

Ik kan me daar uit de biografie van Augustinus ook nog iets van herinneren, zal het eens nazoeken. Dat er toen veel gemengde huwelijken waren klopt wel.

[Cbr 0]

Zeker in de vroege kerk zal het "ongelijke span" niet ongebruikelijk geweest zijn. Het christendom stond immers nog in de kinderschoenen. Een ongelijk span wil niet altijd zeggen dat het niet goed gaat in het huwelijk, maar wat je vaak wel ziet is dat het invloed heeft op de kerkgang van de gelovige partner.

Kijk, dat is een argumentatie waar men iets mee kan. Mijn partner is niet gelovig maar kan er wel mee omgaan. En dat ik op zondag lekker naar de kerk ga vindt ze prima. Misschien zou het mooier zijn als we allebei op dezelfde manier de kerk zouden beleven. Maar ik zie er geen onoverkomelijk probleem in.

In de tijd van Augustinus was het Christendom al een grote stroming. Enkel intern trouwen was volgens mij net zo goed mogelijk als nu. Al had het Christendom in die tijd nog wel wat concurenten (wellicht had dat er mee te maken?).

[Cbr 0]

Ik kan me daar uit de biografie van Augustinus ook nog iets van herinneren, zal het eens nazoeken. Dat er toen veel gemengde huwelijken waren klopt wel.

De moeder van Augustinus was een overtuigd en vroom Christen, terwijl zijn vader dat niet was. Hij werd pas gedoopt op zijn sterfbed (al was dat in die tijd niet ongewoon).

Zocht je dat?