Spring naar bijdragen

Wat maakt dat je gelooft of atheïst bent?


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 235
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Wat je hier boven verder allemaal zegt lijkt heel intelligent over te komen, maar het is, in mijn nederige mening, een hoop gebakken lucht.

Je zegt er wel "nederige" bij maar dit is voor jou zo te lezen gewoon iets wat vooraf al vaststond en onbetwistbaar. Ik zie hierin veel religieus denken. Wat mij betreft heb je met de reactie waar dit citaat instond al ruimschoots aangetoond dat voor sommigen atheïsme gewoon een vorm van religie is en in dit geval een fundamentalistische variant. Er komt iets langs wat buiten je eigen denkkaders valt. je toont verder weinig/geen interesse erin maar veroordeelt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat mogen jullie vinden. Wat ik in tegenstelling tot andere fundamentalisten nu niet ga doen is een vliegtuig kapen en dat in ene gebouw vliegen, iemand onthoofden of vrij algemene stellen dat jullie naarde hel gaan (al geloof ik niet in de hel, dus dat is niet heel indrukwekkend.

Wat ik graag zou willen zien is dat jullie mij, ongewassen fanaticus, de vragen die ik stelde beantwoorden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Wat ik graag zou willen zien is dat jullie mij, ongewassen fanaticus, de vragen die ik stelde beantwoorden.

En dat lijkt mij ook een goed idee. Liefst zonder elkaar daarbij voor rotte vis uit te maken |P(P)

Link naar bericht
Deel via andere websites

In essentie "geloof" ik slechts wat ik waarneem, maar ik kan niet alles wat ik waarneem benoemen, laat staan duiden, zonder gebruik te maken van het vocabulaire van een of meerdere religies.

Is dat grof gezegd juist niet de essentie van geloof? Is het ergens meer dat je ergens vol voor gaat en dat het in je eigen mening waar is, is zonder dat je het volle bewijs hebt dat het echt zo is?

Ik kan nu bijvoorbeeld in volle overtuiging vertellen dat mijn telefoonhoesje rood is en je kunt er voor kiezen om dat te geloven of niet. Je kunt ook van mening zijn dat ik helemaal geen telefoon heb of blablabla etc. etc. Al je weet het pas echt zeker als je het ziet. En zelfs dan kun je nog gaan twijfelen (Jaja, dit slaat meer op geloven als in vertrouwen ipv religie, maar goed ik geef graag vage voorbeelden, vindt mijn brein leuk. Je suis désolé)

Ik bedoel als het echt 100% zichtbaar/tastbaar/oid is voor iedereen, maakt dat het geloven ergens juist minder waardevol? Omdat je dan echt weet dat het bestaat / waar is… Dit is meer een retorische vraag die ik mezelf nu stel, maar ik ben stiekem ook geïnteresseerd naar de mening van andere Crediblers (is dat nog steeds de werknaam? De laatste keer dat ik hier een actief lid was, was ergens in 2007, dus kan dat ik er 500km naast zit)

Extra punten als jullie nog snappen wat ik bedoel en als bonus een plaatje van sushi, omdat ik dat net zoals rotte vis niet te eten vind.

sush.jpg?width=575&height=390&ext=.jpg

Oh ja, ik ging volgens mij ook soort van offtopic, dus wees ook vrij om dit bericht te negeren en verder te gaan met het fishbashen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

In essentie "geloof" ik slechts wat ik waarneem, maar ik kan niet alles wat ik waarneem benoemen, laat staan duiden, zonder gebruik te maken van het vocabulaire van een of meerdere religies.

Is dat grof gezegd juist niet de essentie van geloof? Is het ergens meer dat je ergens vol voor gaat en dat het in je eigen mening waar is, is zonder dat je het volle bewijs hebt dat het echt zo is?

Nee.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zoals Karl Rahner zei: de gelovige in de 21e eeuw is een mysticus. Iemand die een ontmoeting heeft met een ware realiteit buiten ons eigen paradigma.

Wat zegt dat over gelovigen die na een, dikwijls, lange innerlijke strijd van hun geloof vallen?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zoals Karl Rahner zei: de gelovige in de 21e eeuw is een mysticus. Iemand die een ontmoeting heeft met een ware realiteit buiten ons eigen paradigma.

Wat zegt dat over gelovigen die na een, dikwijls, lange innerlijke strijd van hun geloof vallen?

Logisch gezien zegt dat dat deze mensen volgens Rahner nooit geloofd hebben en/of dat Rahner geen gelijk heeft.

Dat is het fijne van de drogreden ad verecundiam: als je ongelijk wordt aangetoond, kan je de schuld altijd bij de aangehaalde autoriteit leggen, in casu Karl Rahner.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Wat ik graag zou willen zien is dat jullie mij, ongewassen fanaticus, de vragen die ik stelde beantwoorden.

En dat lijkt mij ook een goed idee. Liefst zonder elkaar daarbij voor rotte vis uit te maken |P(P)

Zijn er met alle gecensureerde berichten en vissen antwoorden gesneuveld, of schieten woorden tekort?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zoals Karl Rahner zei: de gelovige in de 21e eeuw is een mysticus. Iemand die een ontmoeting heeft met een ware realiteit buiten ons eigen paradigma.

Wat zegt dat over gelovigen die na een, dikwijls, lange innerlijke strijd van hun geloof vallen?

Ik zou zeggen: dan heeft die ontmoeting niet in een blijvende veranderde houding geresulteert;)

Ik zou geneigd zijn te zeggen dat niet geloven normaal is in de huidige maatschappij, dus dat is normaal.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Niet alleen in de huidige maatschappij overigens.

Dat vind ik persoonlijk een van de aardige dingen van de Bijbel: het is een klein pakketje mythen en legenden, en vooral heel, heel veel menselijke ervaring, of gebrek daaraan, met de eigen godheid/religie. Het is buitengewoon modern allemaal, erg humanistisch, en tamelijk sceptisch. Veel "beste god waar blijf je nou?" werk, veel gewone menselijke wetten en regels over netjes met elkaar omgaan, een hoop (gekleurde, klassieke) geschiedschrijving en hele reeksen profeten die namens de godheid spreken, maar die volgens een vrij eenvoudig recept uit Deuteronomium altijd gelijk hebben (immers, pas als voorspellingen uit komen wordt iemand geaccepteerd als profeet. Dat is dus prijsschieten zonder nieten)

Het aardige is dat als je "God" wegstreept uit de Bijbel, het grootste deel vrij redelijk overeind blijft. Het is ook niet echt toevallig dat Kant met zijn categorisch imperatief als basis voor de ethiek feitelijk komt met wat de Bijbel zonder veel filosofische onderbouwing al noemde: behandel de ander zoals je zelf behandeld wil worden.

Al met al is de Bijbel een vrij atheïstisch geheel. En dat zie je ook terug in het moderne christendom. Van moderne katholieken via klassieke protestanten tot evangelischen, de gods-dienst heeft opmerkelijk weinig met dienst aan enige godheid te maken. Het is veel "lief zijn voor elkaar" (moderne katholieken), eindeloos bestuderen van teksten (protestanten) en zelf-verbetering (evangelischen). En fijn samen zingen natuurlijk, ook altijd heel gezellig. Maar van enige dienst aan enige godheid is feitelijk geen sprake.

Ter vergelijking, bij Orthodoxen, ouderwetse katholieken, moslims en hindoes, is veel meer sprake van dienst aan (veronderstelde) godheden. En dat is dus consistent: hoe meer de Bijbel centraal, hoe minder gods-dienst

Link naar bericht
Deel via andere websites

@ Flash:

ben je niet een beetje bezig je eigen visie nu toe te passen op de opvatting van anderen?

Je kan religeus handelen los zien van God, maar dan ontbreekt er naar mijn logica toch wel wat aan. Waarom immers religieus handelen wanneer God daar geen rol in speelt?

Overigens kwam kant tot dezelfe conclusie, God is nodig als bron van de cataghorische imperatief. Wanneer je die er uit weglaat werkt de imperatief niet. Immers: er is een ultieme goedheid nodig om het algemeen belang te laten overeenstemmen met het persoonlijk belang.

Link naar bericht
Deel via andere websites
@ Flash:

ben je niet een beetje bezig je eigen visie nu toe te passen op de opvatting van anderen?

Je kan religeus handelen los zien van God, maar dan ontbreekt er naar mijn logica toch wel wat aan. Waarom immers religieus handelen wanneer God daar geen rol in speelt?

Overigens kwam kant tot dezelfe conclusie, God is nodig als bron van de cataghorische imperatief. Wanneer je die er uit weglaat werkt de imperatief niet. Immers: er is een ultieme goedheid nodig om het algemeen belang te laten overeenstemmen met het persoonlijk belang.

Eh, nee. En Kant had op dat punt gewoon ongelijk, zoals je kan weten.

En nu inhoudelijke argumenten :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

ik denk dat Kant geen ongelijk had, hij toonde aan dat God nodig was als bron van moraliteit. Daarmee bewijs hij dat het deïstische Gods geen bron van moraliteit was, hij kwam dan ook terug van het deisme, dat hij ooit zelf had aangehangen.

Is dit een reden om te gaan geloven? Ja, God is wat mij betreft de ware oplossing voor de depressie die post-modernisme heet;)

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid