Naam van God

[Sander83 0]

Mooi verhaal. Alleen een probleempje: Jezus is God.

En wat is het probleem dan?

De reeks inconsistenties die dat oplevert met jouw verhaal.

Welke reeks inconsistenties?

[Lobke 467]

Moet ik toch denken aan de manier waarop een wat oudere man is onze gemeente het gebed nogal eens begint. "Goeiemorgen Vader, hier ben ik weer." Het past bij die man, het past bij zijn relatie/omgaan met God

[Hans1961 0]

Geloof het of niet, maar je mag God Jehovah noemen, en Jahweh, en als je wil Jezus. Maar desnoods ook Wodan, Zeus, of Sjaak.

Persoonlijk vind ik काली ofwel Kálii een van de mooiere namen voor God. Hoewel de meeste hindoes dat wel raar zullen vinden.

Pak de catechismus uit de kast,blader naar bladzijde 63,64,65 en lees

dat wat u hierboven stelt pertinent onjuist is.

Ik heb geen zin om drie bladzijden te gaan opschrijven,lees zelf raad ik

u aan.

God heeft zijn Naam niet geopenbaard als bijvoorbeeld Wodan,Kali,Zeus.

Stellen dat dit voor Rooms Katholieken geen probleem is deze heidense goden

te gebruiken als naam voor God is mensen op het verkeerde been zetten.

Ik vind het ronduit schokkend om dat te moeten lezen.

[Gast Anon_phpbb]

Tsja, dat kan.

[Robert Frans 1.653]

Je kunt denk ik beter de betreffende alineanummers van de CKK noemen, Hans. Want er zijn verschillende exemplaren van de CKK met verschillende pagineringen. Bovendien kan men de alinea's zo ook gemakkelijker op internet opzoeken, daar de CKK immers ook online staat en niet iedereen een exemplaar ervan op de plank heeft staan.

[Gast Anon_phpbb]

Je kunt denk ik beter de betreffende alineanummers van de CKK noemen, Hans. Want er zijn verschillende exemplaren van de CKK met verschillende pagineringen. Bovendien kan men de alinea's zo ook gemakkelijker op internet opzoeken, daar de CKK immers ook online staat en niet iedereen een exemplaar ervan op de plank heeft staan.

Hij bedoelt kennelijk 203-213

Wat ik bedoel ontgaat hem, kennelijk, volledig.

[Gast Anon_phpbb]

Het is overigens vanzelfsprekend uitsluitend mijn fout. Als mensen geschokt zijn, en niet even de moeite nemen om uitleg te vragen, dan kan dat uitsluitend het gevolg zijn van het feit dat ik totaal verkeerd heb ingeschat met wie ik hier communiceer.

Die fout maak ik helaas keer op keer. Ik moet daar toch eens wat uit leren.

[Ken Yehuwdiy 0]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Recent schreef ik dat ook waarop MysticNetherlands reageerde dat hij pas zou onderschrijven dat de Vader een naam is als hij Hebreeuws kent. Ben blij in jou een medestander te hebben gevonden die dat gewoon bevestigt zonder poespas!

Ik zie dat niet hier.

Pardon, zie hier

[Ken Yehuwdiy 0]

Hoe ging dat gebed ook al weer dat Jezus ons geleerd heeft?

'Onze Vader,

Die in de hemelen zijt

Uw Naam worde geheiligd...'

Blijkbaar toch wel belangrijk, die Naam.

Recent schreef ik dat ook waarop MysticNetherlands reageerde dat hij pas zou onderschrijven dat de Vader een naam is als hij Hebreeuws kent. Ben blij in jou een medestander te hebben gevonden die dat gewoon bevestigt zonder poespas!

Ga je er nu met de inhoud van mijn post vandoor?

Weet ik niet, welke Naam bedoelde je dan?

[Ursa 1]

Wel, jij suggereert dat 'Uw Naam worde geheiligd' verwijst naar het 'Vader' in de eerste regel. Dat zeg ik dus niet. De Naam of reputatie van God is JHWH.

[Ken Yehuwdiy 0]

Wel, jij suggereert dat 'Uw Naam worde geheiligd' verwijst naar het 'Vader' in de eerste regel. Dat zeg ik dus niet. De Naam of reputatie van God is JHWH.

Dan heb ik je post verkeerd geïnterpreteerd. Ik dacht dat je de goede verstaander liet weten Jesaja 9,5 in gedachten te hebben bij je opmerking.

'Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.'

Hoe je het ook wendt of keert, hier staat zwart op wit dat de Zoon een Naam is, wil je dat ontkennen, prima, maar dan ontken je de Bijbel. Beetje vreemd een christen zou ik denken, maar ja misschien ben ik wel niet liberaal genoeg.

[Ken Yehuwdiy 0]

Wel, jij suggereert dat 'Uw Naam worde geheiligd' verwijst naar het 'Vader' in de eerste regel. Dat zeg ik dus niet. De Naam of reputatie van God is JHWH.

Ik dacht dat je doelde op Jesaja 9,5 waar wél staat dat de Vader een Naam is, maar dat wist je kennelijk (nog) niet.

[Maria K. 51]

'Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.

Allemaal begrippen om aan te geven hoe Hij mens staat in relatie tot anderen, omschrijvingen van eigenschappen.

Geen van allen kun je zien als roepnaam.

Je bid niet: Wonderlijke, die in de hemelen zijt......

Wel: Jezus U bent wonderlijk en U bent mijn raadsman.

[Maria K. 51]

'Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.

Allemaal begrippen om aan te geven hoe Hij mens staat in relatie tot anderen, omschrijvingen van eigenschappen.

Geen van allen kun je zien als roepnaam.

Je bid niet: Wonderlijke, die in de hemelen zijt......

Wel: Jezus U bent wonderlijk en U bent mijn raadsman.

[Ursa 1]

Wel, jij suggereert dat 'Uw Naam worde geheiligd' verwijst naar het 'Vader' in de eerste regel. Dat zeg ik dus niet. De Naam of reputatie van God is JHWH.

Dan heb ik je post verkeerd geïnterpreteerd. Ik dacht dat je de goede verstaander liet weten Jesaja 9,5 in gedachten te hebben bij je opmerking.

'Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.'

Nee, niet per se. Ik kijk er ook voor uit mijn interpretaties al te zeer te baseren op één enkel vers. De Bijbel is geen Koran immers. Wel een interessant vers verder, ik heb het in verschillende vertalingen gelezen. De ene heeft het over namen, de ander over 'wordt genoemd'.

Hoe je het ook wendt of keert, hier staat zwart op wit dat de Zoon een Naam is, wil je dat ontkennen, prima, maar dan ontken je de Bijbel. Beetje vreemd een christen zou ik denken, maar ja misschien ben ik wel niet liberaal genoeg.

Ik zie nergens staan dat 'de Zoon' een Naam is.

Maar ik ben inderdaad zo'n enge liberale christen die niks van de Bijbel snapt enzo.

[Maria K. 51]

Ergens halen de Joden het vandaan, dat ze de "naam" van "G*d" niet uitspreken, hem geen namen geven, maar wel Hem benoemen met een omschrijving, zoals hier.

Kent iemand de tekst hiervoor?

Het zou kunnen dat er hier een kwestie is van een andere vertaling.

Omtrent dit soort teksten klinkt alles vreemd in onze oren.

Maar zo goed ben ik niet in oude talen.

[Hendrik-NG 220]

Ergens halen de Joden het vandaan, dat ze de "naam" van "G*d" niet uitspreken, hem geen namen geven, maar wel Hem benoemen met een omschrijving, zoals hier.

Kent iemand de tekst hiervoor?

Het zou kunnen dat er hier een kwestie is van een andere vertaling.

Omtrent dit soort teksten klinkt alles vreemd in onze oren.

Maar zo goed ben ik niet in oude talen.

Het zal gaan om een combinatie van teksten, denk ik:

Exodus 20:7 Misbruik de naam van de HEER, uw God, niet, want wie zijn naam misbruikt laat hij niet vrijuit gaan.

Leviticus 24:16 Wie de naam van de HEER lastert (w.w. "nakab") moet ter dood gebracht worden, die moet door de voltallige gemeenschap worden gestenigd. Of het nu een vreemdeling is of een geboren Israëliet, wie mijn naam lastert moet ter dood gebracht worden.

(Zelfde werkwoord als in Num 1:17

Toen namen Mozes en Aäron deze mannen, die met hun namen aangewezen (w.w. "nakab") waren...)

Heb er eens iets over uitgezocht en gepost op het GKV-forum:

- het werkwoord "nakab" betekent niet eenvoudigweg "schelden, schimpen, lasteren"; maar heeft (in combinatie met het begrip "naam" ("sjem")) ook een betekenis als "met de naam aanduiden" (als het ware "God met zijn Naam vastpinnen" - als met een soort "magische bezweringsformule", denk ik dan...)

- dat dit het geval is blijkt m.i. ook uit de manier waarop de Joden indertijd Leviticus 24:16 hebben uitgelegd (in LXX en Targum Onkelos)

- omdat er zo veel van af hing (het leven van degene over wie geoordeeld moest worden) heeft men blijkbaar de strengste (maar hierbij ook meest duidelijke) vertaling/toepassing van het woord "nakab" gekozen.

Maar: God is dan weliswaar door een mens niet op/met zijn Naam vast te pinnen; Hij is wel op zijn beloften aan te spreken... Beloften, waarmee Hij OOK zijn Naam bekend maakt in deze wereld! En een ieder, die een beroep doet op Gods beloften (Rom 10:13; = zijn Naam aanroept) zal niet bedrogen uitkomen!

[Sanne69 28]

De uitspraak van de letters is: J aH U (Oe) aH

"JaHUaH" is letterlijk uit het aramees en hebreeuws.

"JaHWeH"zit er heel dicht bij.

"JeHoVaH"komt ook in de richting, probleem is wel, dat er klinkers bijgezet zijn uit "Adonai".

De 4 medeklinkers JHWH hebben volgens de professor Semitische talen helemaal geen klinkers nodig!

De 4 letters hebben in de uitspraak vanzelf al een klank meegekregen.

De man zei, dat de naam van God is: JaHUaH, dat vanzelf klinkt als: Jahoewah.

Lieve mensen, zouden dan diverse geloofsovertuigingen dan allemaal niet weten hoe God heet?

Bidt Ik: "Lieve Vader in de Hemel"?

Of Here God in de hemel?

Of vraag ik om hulp aan Jehovah God?

Of Dank ik Jahwe(h) voor alles wat Hij voor mij doet?

Of is nu alles ontkracht met de naam Jahoewah?

Ik ben zo in de war geraakt, ik heb God gevraagd om mij alstublieft een teken te geven wat nu Uw naam is en hoe ik U mag aanspreken.

Onze eigen naam klinkt in een andere taal ook vaak anders. Maar dat is geen reden om onze naam niet te gebruiken. Namen uit de Bijbel zoals Jeremia, Jesaja en ook Jezus, klinken in onze taal anders dan hoe ze in andere talen dus ook in het Hebreeuws, uitgesproken worden.

De precieze uitspraak is niet van belang. Het gaat erom of wij de naam gebruiken.

In onze omgeving hebben wij wellicht vage kennissen, maar ook hele goede vrienden. Een kennis spreken wij misschien aan met meneer of mevrouw. Maar een goede vriend noemen wij gewoon bij de naam. En zou God graag willen dat wij hem ook bij de naam noemen? Waarom zou anders JHWH zo'n 7000 maal in de oorspronkelijk tekst staan? Het is een voorrecht dat wij hem gewoon bij de naam mogen noemen. Jezus gebruikte ook Gods naam. In gebed tot Jehovah zei hij: "Ik heb uw naam geopenbaard aan de mensen". - Johannes 17:6. En de Joden gebruikten die naam ook gewoon in die tijd. Veel persoonsnamen bevatten de Goddelijke naam bijvoorbeeld: Jonathan of in de langere vorm Jehonathan; Jonadab of in de langere vorm Jehonadhav en Josafat of de langere vorm Jehosjafat.

Jehovah wil dat wij vrienden van hem worden. Zo wordt Abraham bijvoorbeeld "een vriend van God" genoemd in Jakobus 2:23. Het gebruik van de naam zal helpen om dichter tot God te naderen of we hem nu Jahweh, Jehovah of Jahoewah noemen.

[eclammers 0]

In Jezus naam (Hebreeuws: Je·sjoe′aʽ of JehÅ·sjoe′aʽ) zit de naam van God verweven en betekent „Jehovah is reddingâ€.

De naam niet gebruiken is natuurlijk niet goed, als God zelf zijn heilige naam via Mozes aan de mensheid geeft moeten we het ook gebruiken.

Hoe kun je een persoonlijke band met iemand hebben als je weigert zijn naam te noemen als je hem aanspreekt.

Je weet natuurlijk dat in de loop der jaren JHWH vervangen is door kurios, heer, here etc.

Voor mij is het zeker dat de allerhoogste een persoonlijke band met een ieder wil opbouwen als hij/zij bereid is zijn wil te doen, Jezus volgt en Gods naam gebruikt.

Lees Psalm 83:18 Opdat men weet dat gij, wiens naam Jehovah is,

Gij alleen de Allerhoogste zijt over heel de aarde

groetjes,

Ed

[Hendrik-NG 220]

In Jezus naam (Hebreeuws: Je·sjoe′aʽ of JehÅ·sjoe′aʽ) zit de naam van God verweven en betekent „Jehovah is reddingâ€.

De naam niet gebruiken is natuurlijk niet goed, als God zelf zijn heilige naam via Mozes aan de mensheid geeft moeten we het ook gebruiken.

Hoe kun je een persoonlijke band met iemand hebben als je weigert zijn naam te noemen als je hem aanspreekt.

Je weet natuurlijk dat in de loop der jaren JHWH vervangen is door kurios, heer, here etc.

Voor mij is het zeker dat de allerhoogste een persoonlijke band met een ieder wil opbouwen als hij/zij bereid is zijn wil te doen, Jezus volgt en Gods naam gebruikt.

Lees Psalm 83:18 Opdat men weet dat gij, wiens naam Jehovah is,

Gij alleen de Allerhoogste zijt over heel de aarde

groetjes,

Ed

Er zijn genoeg ouders die zich door hun kinderen niet met hun voornaam laten aanspreken en toch een heel goede en persoonlijke band met hun kinderen hebben... Het lijkt me dus geen zuiver argument...

In onze omgeving hebben wij wellicht vage kennissen, maar ook hele goede vrienden. Een kennis spreken wij misschien aan met meneer of mevrouw. Maar een goede vriend noemen wij gewoon bij de naam.

Het gebruik van de naam zal helpen om dichter tot God te naderen of we hem nu Jahweh, Jehovah of Jahoewah noemen.

Hier zit de zelfde WTG-gedachte achter; en wordt de suggestie gewekt dat degene die "JHWH" in de bijbelvertaling weergeeft met "Heer" of "HEERE" God op afstand zou willen houden. En God die persoon op afstand zou houden. Want die laatste gedachte spreekt ook uit de opmerking van Sanne69. En die is misschien nog wel kwalijker...

Want juist het zoeken van toenadering door God tot de mens die Hem nog niet zoekt blijkt uit het feit dat "Hij zijn Naam bekend maakt in zijn Zoon", die Zoon die mens is geworden en onder ons heeft gewoond...

Er staat in Johannes immers:

12:27 Nu ben ik doodsbang. Wat moet ik zeggen? Vader, laat dit ogenblik aan mij voorbijgaan? Maar hiervoor ben ik juist gekomen. 28 Laat nu zien hoe groot uw naam is, Vader.’ Toen klonk er een stem uit de hemel: ‘Ik heb mijn grootheid getoond en ik zal mijn grootheid weer tonen.’

Dat Jezus in deze wereld kwam, was het resultaat van de uitwerking van "de kracht van de Allerhoogste" en voor zijn opstanding uit de dood gold hetzelfde: Jezus bidt op de drempel van de dood: "Vader, laat zien hoe groot uw naam is" en Hij geeft een antwoord dat het tonen van de grootheid van die Naam rechtstreeks koppelt aan het teken van leven - dood - leven van zijn Zoon... Aan Gods daden, dus... Aan "de kracht van de Allerhoogste"...

Jezus is "de kracht van de Allerhoogste" - Gods presentie in deze wereld. In Hem laat God "zijn naam wonen" en laat God zien hoe groot zijn Naam is... Jezus IS die Naam, als het ware... Al Gods woorden en daden komen in Hem samen en gaan via Hem de wereld in...

Als we dat alles uit het oog verliezen zetten we God juist op afstand... En misbruiken we zijn naam juist door "God op zijn Naam vast te pinnen" - als met een soort "magische bezweringsformule"... Als we er op zouden gaan vertrouwen dat we wel goed zitten als we God "met de juiste naam aanspreken" - nee: wij mogen Hem vooral ook op zijn woorden en daden aanspreken... Daar ligt onze redding!!!

[Sanne69 28]

Wat is nu eigenlijk een kwalijke zaak? Een naam zonder reden verwijderen uit de oorspronkelijke tekst of de naam op een eerbiedige manier gebruiken? Als iemand ons vraagt hem of haar bij de naam te noemen, waarom zouden we dat dan niet doen? Abraham was een vriend van Jehovah en vrienden noemen elkaar bij de naam.- Jakobus 2:23. We hebben het grote voorrecht gekregen God bij de naam te noemen.

Ik vind het eerlijk gezegd niet zo netjes om die naam zomaar uit de Bijbel te schrappen. En dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Wat zou de Auteur van de Bijbel er eigenlijk van vinden? We gaan Jezus naam toch ook niet uitwissen?

Jezus leerde ons bidden: "onze Vader in de hemel, uw naam worde geheiligd.." En de naam van de Vader is niet Jezus, maar JHWH of Jehovah.

Gods naam is zeker geen magische bezweringsformule. Dat hoor je mij ook niet zeggen. Als Paulus in Romeinen 10:13 een aanhaling doet uit Joël 2:32 "Een ieder die naam van Jehovah aanroept, zal gered worden", komt daar inderdaad wel meer bij kijken dan de naam gebruiken. Het betekent echter niet dat we die naam kunnen doorstrepen. God luistert en schenkt aandacht, zoals er staat in Maleachi 3:16: "In die tijd spraken degenen die Jehovah vreesden met elkaar, elkeen met zijn metgezel, en Jehovah bleef aandacht schenken en luisteren. En er werd voorts een gedenkboek voor zijn aangezicht geschreven voor degenen die Jehovah vrezen en voor degenen die aan zijn naam denken". Of zoals andere vertalingen weergeven: "zijn naam in ere houden" of die "zijn naam hoogachten".

[Hendrik-NG 220]

Wat is nu eigenlijk een kwalijke zaak? Een naam zonder reden verwijderen uit de oorspronkelijke tekst of de naam op een eerbiedige manier gebruiken? Als iemand ons vraagt hem of haar bij de naam te noemen, waarom zouden we dat dan niet doen? Abraham was een vriend van Jehovah en vrienden noemen elkaar bij de naam.- Jakobus 2:23. We hebben het grote voorrecht gekregen God bij de naam te noemen.

Ik vind het eerlijk gezegd niet zo netjes om die naam zomaar uit de Bijbel te schrappen. En dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Wat zou de Auteur van de Bijbel er eigenlijk van vinden? We gaan Jezus naam toch ook niet uitwissen?

Vervalt nu ineens het argument "Het niet noemen van de naam schept afstand - Hoe kun je een persoonlijke band met iemand hebben als je weigert zijn naam te noemen als je hem aanspreekt?", dat je op een ander argument overstapt??? (Het vermeende schrappen van Gods naam... De oorspronkelijke tekst is de Hebreeuwse versie van de tekst... En daar staat de Godsnaam gewoon in vermeld...! Dat hij in sommige vertalingen echter niet staat heeft niets met "verwijderen" te maken, zoals je ongetwijfeld weet na enkele discussies met niet-JG... En anders moet je het maar van mij aannemen dat de intenties hier zuiver zijn...)

Hoe ging Abraham nu om met zijn Schepper?

Zie eens Genesis 18-19:

18:27 Hierop zei Abraham: ‘Nu ik eenmaal zo vrij ben geweest de Heer aan te spreken, hoewel ik niets dan stof ben: 28 stel dat er...

"Adonai" staat hier in de grondtekst - ×ֲדֹנָ֔י - en niet "JHWH"... Idem vers 30, 31 en 32...

zie: http://interlinearbible.org/genesis/18-27.htm

Dat het JHWH was die tot hem sprak blijkt in vers 33, waar de Godsnaam wel "gewoon" wordt genoemd... En toch kon van Abraham gezegd worden dat hij Gods vriend was (Jak 2:23)

Blijkbaar schept het niet noemen van Gods naam bij het aanspreken van Hem toch niet zo'n grote afstand als hiervoor werd gesuggereerd. En blijkbaar vond JHWH God het ook niet zo'n punt dat Hij Abraham geen antwoord gaf... Dat Hij het "niet netjes" van hem vond blijkt nergens uit... Sodom en Gomorra gingen in vlammen op, maar dat kwam omdat er geen 10 rechtvaardigen meer werden gevonden in die steden... Niet door "verkeerd bidden" van Abraham...

[Gast Anon_phpbb]

Afstand wordt gevoeld, is niet objectief. God laat zich kennen en openbaart zijn naam. In Jezus komt hij ons nabij.

Maar het is niet verboden Hem aan te spreken op een wijze die bij jou past. Ik zou afstand voelen moest ik mijn moeder bij haar voornaam moeten aanspreken. Een ander voelt afstand bij "abba".

Zou God, die zo ver is willen gaan om ons nabij te zijn, nu werkelijk moeilijk doen als wij Hem aanspreken met een koosnaam? En ja, hoe schokkend dat ook voor sommige mensen schijnt te zijn: je mag God noemen zoals jij wil. Dat God ons zijn ware naam heeft gegeven, doet daar niets aan af. In tegendeel, het onderstreept het juist.

Anders gezegd: wat een sneu wettisch denken klinkt in dit topic steeds door. "Jij bent God niet nabij genoeg, want je benadert Hem niet zoals ik meen dat het moet!" Hoe triest is dat, als je er even over na denkt. DAT schokt mij nou.

[Sanne69 28]

Hoe ging Abraham nu om met zijn Schepper?

Zie eens Genesis 18-19:

18:27 Hierop zei Abraham: ‘Nu ik eenmaal zo vrij ben geweest de Heer aan te spreken, hoewel ik niets dan stof ben: 28 stel dat er...

Blijkbaar schept het niet noemen van Gods naam bij het aanspreken van Hem toch niet zo'n grote afstand als hiervoor werd gesuggereerd. En blijkbaar vond JHWH God het ook niet zo'n punt dat Hij Abraham geen antwoord gaf... Dat Hij het "niet netjes" van hem vond blijkt nergens uit... Sodom en Gomorra gingen in vlammen op, maar dat kwam omdat er geen 10 rechtvaardigen meer werden gevonden in die steden... Niet door "verkeerd bidden" van Abraham...

Dit wil niet zeggen dat Abraham de naam nooit gebruikte. Als we in gesprek zijn met een vriend of bekende dan noemen we hem of haar ook niet in elke zin bij de naam. Toen ik vanmorgen even buiten was, ging onze buurman net naar zijn werk. Ik zei: "morgen buurman". Hij groette vriendelijk terug, ondanks het feit dat ik zijn naam op dat moment niet gebruikte. Ik weet wel hoe hij heet hoor. Als hij bijvoorbeeld weg zou fietsen en ik zou zien dat zijn sleutels nog in de deur zitten, dan zou ik zijn naam roepen. Dat gaat dan vanzelf.

En dat Abraham niet in elk gesprek met God de goddelijk naam uitsprak, wil niet zeggen dat hij hem niet gebruikte. In Gen.14:22 en 24:3 sprak hij wel Gods naam uit. En ook anderen hebben dat gedaan. Toen Jeremia in nood was, riep hij God bij de naam. "Ik heb uw naam uitgeroepen, o Jehovah, vanuit de onderste kuil". - Klaagliederen 3:55.

Zelfs als we een huisdier hebben, geven we die een naam en gebruiken we die soms. Waarom zouden we dat doen?

[Hendrik-NG 220]

Hoe ging Abraham nu om met zijn Schepper?

Zie eens Genesis 18-19:

18:27 Hierop zei Abraham: ‘Nu ik eenmaal zo vrij ben geweest de Heer aan te spreken, hoewel ik niets dan stof ben: 28 stel dat er...

Blijkbaar schept het niet noemen van Gods naam bij het aanspreken van Hem toch niet zo'n grote afstand als hiervoor werd gesuggereerd. En blijkbaar vond JHWH God het ook niet zo'n punt dat Hij Abraham geen antwoord gaf... Dat Hij het "niet netjes" van hem vond blijkt nergens uit... Sodom en Gomorra gingen in vlammen op, maar dat kwam omdat er geen 10 rechtvaardigen meer werden gevonden in die steden... Niet door "verkeerd bidden" van Abraham...

Dit wil niet zeggen dat Abraham de naam nooit gebruikte. Als we in gesprek zijn met een vriend of bekende dan noemen we hem of haar ook niet in elke zin bij de naam. Toen ik vanmorgen even buiten was, ging onze buurman net naar zijn werk. Ik zei: "morgen buurman". Hij groette vriendelijk terug, ondanks het feit dat ik zijn naam op dat moment niet gebruikte. Ik weet wel hoe hij heet hoor. Als hij bijvoorbeeld weg zou fietsen en ik zou zien dat zijn sleutels nog in de deur zitten, dan zou ik zijn naam roepen. Dat gaat dan vanzelf.

En dat Abraham niet in elk gesprek met God de goddelijk naam uitsprak, wil niet zeggen dat hij hem niet gebruikte. In Gen.14:22 en 24:3 sprak hij wel Gods naam uit. En ook anderen hebben dat gedaan. Toen Jeremia in nood was, riep hij God bij de naam. "Ik heb uw naam uitgeroepen, o Jehovah, vanuit de onderste kuil". - Klaagliederen 3:55.

En precies om die redenen is het niet "ongeoorloofd" of "schandelijk" of "teken van een vreselijke dwaling" (of welk negatief etiket ook geplakt kan worden) om bij het vertalen van de Schrift de Naam van God (welke gewoon in de grondtekst staat) weer te geven met "Heer" of "HEERE"... Dat wil niet zeggen dat men die Naam van God niet kent, of "durft" te gebruiken, of God op afstand wil houden... Wij spreken onze Vader in de Hemel op het ene moment aan met Vader en op het andere moment met Heer, maar Hij is ons op elk moment even nabij...