Refo's

[kitten 0]

Dit is een heel breed, Christelijk forum, wat voor mij best een openbaring is met een Reformatorische basisschool, Voortgezet Onderwijs en momenteel de Christelijke Hogeschool Ede. Wat ik wel van niet-reformatorische (vooral onchristelijke) collega's heb gehoord is dat er veel mythe en verhalen over refo's bestaan. Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie over refo's denken. Zou je daar wat over kunnen delen?

[Robert Frans 1.653]

Wat versta je precies onder refo's, Kitten? Ben niet helemaal bekend met gereformeerde begrippen, zeg maar.

[Olorin 155]

Wat versta je precies onder refo's, Kitten? Ben niet helemaal bekend met gereformeerde begrippen, zeg maar.

Ik denk de bevindelijk gereformeerde stromingen, zoals een tak binnen de Hervormde kerk, Gereformeerde Gemeente, etc.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Bevindelijk_gereformeerden

[Esther 0]

Hoe denk ik over refo's? Vooral positief. Ik kom oorspronkelijk uit Werkendam en daar is een grote schare refo's Dus ik ben er genoeg mee in aanraking gekomen. Waar ik werkte had ik ook veel refo collega's en daar kon ik het uitstekend mee vinden.

[Credible 0]

Verplaatst van Getuigenissen naar GA.

[Lobke 467]

Refo's ook ik ken ze van dichtbij, mijn schoonmoeder behoort tot de rechter zuil van de hervormde kerk. Mijn beste vriendin is ook refomatorisch. Wel zie ik vaker dat het in die kringen is van : zo zijn onze manieren. Bepaalde zaken worden nogal eens gelaten voor mensen van hun kerk, en niet zozeer omdat ze zelf vinden dat de Bijbel er iets over zegt. Vriendelijk maar toch hoor je er niet echt bij als niet of anders gelovige.

Het boek : "knielen op een bed violen" van Jan Siebeling was voor mij herkenning.

Evangelisatie op een opdringerige manier zul je niet snel tegen komen bij Refo's maar dat heeft ook te maken met de; uitverkiezingsleer.

Refo;s komen bij mij meestal wel betrouwbaar over, ook in de politiek al sta ik niet achter alle standpunten van de SGP. Je merkt dat ze niet anders kunnen en willen en dat is de Bijbel letterlijk interpreteren en dat bij bijna alles. Hoe anderen ook over hen denken.

Ze hebben tenslotte elkaar, of ze een plaatsje bij God hebben is voor veel reformatorischen moeilijk om te zeggen. "Mocht het maar zo wezen" is een gevleugelde uitdrukking, al zal dat bij jongeren wel anders zijn.

[cobybryant 0]

Ik zocht een christelijk forum en zat even op refoweb. Wat ik heel apart vond was het topic: omgaan met bekeerde mensen.

Daar reageerde ik in, want het leek me wel eens leuk om met mede-christenen te praten, zat daarvoor op van die niet-christelijke levensbeschouwelijke forums. Maar met 'bekeerde mensen' bedoelden zij van die mensen die niet al hun hele leven in de gereformeerde kerk zitten en later bekeerd zijn en hoe ze daar nou mee om moesten gaan. Heel apart.

[Hongerige Wolf 0]

Ik ben ex-refo. Ik ken er dus ook nog best veel. Ik vind het een raar wereldje; heel erg gericht op de buitenkant, ironisch genoeg. Dat zie je eigenlijk al als je de Terdege leest ...

[Olorin 155]

Wat ik wel van niet-reformatorische (vooral onchristelijke) collega's heb gehoord is dat er veel mythe en verhalen over refo's bestaan. Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie over refo's denken. Zou je daar wat over kunnen delen?

Je vroeg erom.

Traditioneel, behoudend , piëtistisch en orthodox. Bevindelijke predikanten (van nu en zeker die uit de tijd van de Nadere reformatie) hebben veel autoriteit. Een ingetogen en serieus geloof. Gered ben je als God je uitgekozen heeft gered te worden. Bekering moet je ondervinden (door oa. een diep zondebesef) en velen weten niet of ze wel echt uitverkoren zijn.

De gemeenschap krimpt niet. De meeste kerken staan in de Biblebelt. Er buiten kom je die kerken niet erg veel tegen, maar binnen de Bible belt heb je zelfs ‘megakerken’. De reformatorische gemeenschap is nog een echte (verzuilde) subcultuur met eigen kledingstyle (en dan bedoel ik niet zozeer kledendracht wat bijna uitgestorven is. Maar ik bedoel de zondagse kleding en ook wel de dagelijkse kleding en de haardracht), eigen scholen, krant, politieke partij. De gemeenschap is een beetje naar binnen gekeerd. Er zijn relatief veel grote gezinnen (vergeleken met het gemiddelde in NL), traditioneel rolpatroon, leeft zeer strikt naar het principe van de zondagsrust en is traditioneel gezien erg afwijzend naar moderne muziek, televisie en erg kritisch naar internet. De Bijbel is de Statenvertaling en de taal in de kerk is daar nog sterk verwant aan het vroeg moderne Nederlands en Hebreeuwse uitdrukkingen uit de Statenvertaling.

Onder reformatorische jongeren is er een tendens te zien dat er best wel wat jongeren zijn die vast houden aan de reformatorische theologie, maar wel kritisch zijn op de reformatorische subcultuur of er zelfs met bepaalde aspecten breken. Bijvoorbeeld jongeren die minder verzuild leven, wél naar bijvoorbeeld christelijke popmuziek luisteren ook wel eens (al dan niet via live stream) naar bepaalde tv programma’s kijken.

[gewoon Paul 8]

Refo's... Ik hoor diverse meningen over ze, maar zelf heb ik er niet echt een. Ik 'loop er nog weleens tegenaan' dat ze op zondag verplicht niets mogen, hoogstens socializen. En dat onder het motto zondag is rustdag. Naar mijn idee keren ze(in elk geval de harde kern) zich uberhaupt een beetje af van de maatschappij, en dat is erg jammer..

[Maria K. 51]

Ik weet niet of je niet ook weer onderscheid moet maken tussen reformatorisch, wat ook orthodox hervormd van de gereformeerde bond kan zijn en gereformeerd.

Hervormd van de gereformeerde bond leeft strikt volgens de voorschriften van zondagsheiliging, maar is veel minder streng naar kleding en haardracht, TV, muziek en uitgaan.

Wel zijn sommige feesten ook uit den boze, zoals de kermis en carnaval.

Niet alle gereformeerde kerken, maar de oud gereformeerden, gereformeerde gemeente en christelijk gereformeerden en nog een paar denominaties, de één wat strenger dan de ander, leven uiterst strikt, zoals Olorin ook al beschreef.

Bij velen in de volksmond ook wel aangeduid met "griffo".

Loop je door de straten, dan haal je ze er zo uit.

Lange haren, vaak nog in knotjes, geen lange broeken, geen make up, en vaak wat muisgrijze uitstraling. Ik weet niet hoe ik het anders met zeggen.

Laatst keek ik naar lingo en zag veel types, zoals ik bedoel en zei tegen mijn man, dat dat best weleens griffo's konden zijn.

Ik dacht een lange broek te zien en twijfelde nog even.

Tot ik zag, dat de lange broek feitelijk een paar laarzen waren met een maillot en een rok achter de lessenaar.

[Maria K. 51]

Naar mijn idee keren ze(in elk geval de harde kern) zich uberhaupt een beetje af van de maatschappij, en dat is erg jammer..

Welke "maatschappij"?

Zoals Olorin al schreef.

Het zijn soms enorme gemeenschappen en sommige dorpen kom je niet sociaal niet binnen als je niet bij dezelfde groep (= maatschappij) hoort als de meeste van hun.

Ik kan het weten, want mijn wortels liggen in zo'n dorp en in zo'n familie.

Hervormd van de gereformeerde bond met familie en vrienden uit de strengere gereformeerde groepen.

[Ursa 1]

Bij deze mijn vooroordelen, gebaseerd op enige ervaring:

Uiterlijk draagt men rokken en hoedjes, zingt men op hele noten, mogen er sommige mensen gaan staan tijdens de dienst of tijdens het bidden en zijn de preken lang.

De refo-cultuur komt mij als erg gesloten over. Echter, gebaseerd op mijn ervaringen met de plaatselijke reformatorische studentenvereniging zijn het sympathieke jongeren, absoluut niet wereldvreemd, eerder rationeel alles benaderend. Met een grondigheid die ik op mijn vereniging wel eens miste. Ook houdt men van discussiëren over vanalles en nog wat (dat zijn dan de studenten).

Mijn beeld van de refocultuur wat betreft 'Staphorst' is wat negatiever. Erg gesloten, wereldvreemd, onbegrepen. En soms kan het ook erg fout gaan, als een zonde kan voortwoekeren, met de mantel der liefde van 'ons-kent-ons' bedekt wordt.

Ander punt is de heilsonzekerheid die je soms tegenkomt. Mensen zijn erg bezig met hun heil of hun mogelijke bekeringsmoment. Sommigen keren zich af - 'we weten het toch niet' - en leven er maar wat op los.

[gewoon Paul 8]

Naar mijn idee keren ze(in elk geval de harde kern) zich uberhaupt een beetje af van de maatschappij, en dat is erg jammer..

Welke "maatschappij"?

Alles wat niet in hun wereld thuis hoort volgens hun, is misschien een beter benaming.

[hann 0]

het verschilt ook gewoon allemaal per persoon. het is ontzettend algemeen allemaal, het hebben over 'de refo' kan niet. Het is allemaal een idee, iedereen is ook daarin weer anders. Ook als je het hebt over de behoudende kerken is daar onderling heel veel verschil. Het stereotype is hoedje op, rok aan, lang haar (als vrouw) en strak in pak als man. Jezelf vroeg op de avond bedrinken omdat je om 12 uur thuis moet zijn als het zaterdag op zondag is en dat soort dingen. Maar je hebt ook gewoon mensen die niet wereldvreemd zijn en gewoon hun eigen weg kiezen. Alles heeft zo zn positieve en negatieve kanten.

[Lawrencelot 0]

Ik heb gemengde gevoelens over refo's, tenminste de stroming en stijl dan want de personen zelf daar kan ik het bijna altijd wel goed mee vinden. Ik heb zelf trouwens een evangelische achtergrond, dus refo is voor mij alles wat traditioneel protestant is en niet baptist, evangelisch, pinkster of charismatisch is, of katholiek, het onderscheid ken ik verder niet zo goed.

Wat ik positief vind aan refo's is de discipline en professionaliteit die ze in het christelijk geloof stoppen. Ze zijn soms best radicaal, op een positieve manier, ze durven voor hun geloof uit te komen, en als er bijvoorbeeld iemand spreekt in de kerk kun je er van op aan dat hij een theologische achtergrond heeft en weet waar hij het over heeft. Ook de aanbidding is vaak professioneel vind ik, als ik denk aan de kinderkoren of organisten, dan denk ik niet in eerste instantie aan het woord 'knullig' (wat ik bij mijn eigen stroming wel soms heb). Ze bezitten vaak ook positieve karaktereigenschappen zoals eerlijkheid, beleefdheid, enz.

Wat ik negatief vind aan refo's is de nadruk op het negatieve: regels en wetten zijn belangrijk, netjes doen wat hoort, tradities, wij zijn maar arme zondaars en moeten in dit leven maar volhouden tot we uiteindelijk in de hemel komen, en daar zijn we niet eens zeker van. Ook het oude taalgebruik verbaast mij soms. Als ik aan refo's denk, denk ik niet aan mensen die bevrijd zijn door Jezus, maar juist onder een of andere zware last gebukt gaan. Ook merk ik soms dat refo's wel veel weten over het geloof, maar geen relatie met Jezus hebben, of in ieder geval noemen ze het vaak niet zo.

Ik heb trouwens op elke stroming wel wat aan te merken, ook mijn eigen stroming, maar dit is mijn mening over refo's

[Jeast 0]

dus refo is voor mij alles wat traditioneel protestant is en niet baptist, evangelisch, pinkster of charismatisch is, of katholiek, het onderscheid ken ik verder niet zo goed.

Hier een refo-baptist

[Lawrencelot 0]

Ja ik had altijd het gevoel dat baptisten een beetje tussen refo en evangelisch inzaten ofzo, maar dat weet ik niet precies. Of is het gewoon refo maar dan met volwassendoop?

[Jeast 0]

Nou over het algemeen zijn de baptisten in Nederland meer evangelisch. Eigenlijk heel evangelisch.

De baptisten over de rest van de wereld zijn eigenlijk gereformeerd. Niet calvinistisch persé maar voor de rest... Spurgeon zegt je misschien wel wat. Hij was baptist en er zijn veel baptisten die zich in die hoek scharen, alleen niet in Nederland helaas.

Ooh ja, in een notendop zou je het zo kunnen zien; refo's die de kinderdoop niet erkennen.

[Robert Frans 1.653]

Dat is niet helemaal waar. Baptisten hebben toch een eigen vorm van geloven die (soms subtiel) verschilt van zowel evangelischen als gereformeerden. Het is meer een soort mengeling van beiden met een eigen kleur. Baptisten hebben vooral een heel diverse wijze van het geloof beleven, aangezien de sfeer heel erg per baptistengemeente kan verschillen. Dit omdat elke baptistengemeente vrijwel tot geheel zelfstandig opereert. Er is geen centrale kerkorde, hoogstends de Unie van Baptisten Gemeenten in Nederland, die daarop aangesloten gemeenten ondersteund in hun werkzaamheden en die voorgangers opleidt en aanstelt.

Enkele kenmerken van de baptistische geloofsbeleving: open avondmaal waar elke gelovige aan mag meedoen, enig tot veel wantrouwen jegens intellectualisme en traditie, uitsluitend de Schrift als gezagsbron, meer informaliteit in de eredienst, nadruk op zowel persoonlijk geloof als verantwoordelijkheid naar de gemeente en de vormgeving van de gemeente als een vereniging, met ledenvergaderingen, statuten en huisregels die per gemeente kunnen verschillen, gezamenlijke activiteiten, de raad die als bestuur functioneert met de voorganger als voorzitter, etc.