Wat vinden jullie van abortus op mensen?

[Robert Frans 1.537]

Misschien is het dan wel godsplan om iemand abortus te laten plegen. Of om een miskraam te laten krijgen. God heeft een plan voor ons allemaal, misschien moet de foetus wel sterven. Het klinkt misschien hard, maar god heeft ooit besloten iedereen op 1 gezin na uit te roeien. God is niet altijd lief.

Het kwaad maakt nooit deel uit van Gods plan. Dit lijkt mij een vrij perverse voorstelling van zaken om de zonde (in dit geval dus abortus) goed te willen praten. Je kunt ook te ver gaan met het idee dat God voor iedereen een gedetailleerd plan zou hebben.

[MasterJapie 0]

Misschien is het dan wel godsplan om iemand abortus te laten plegen. Of om een miskraam te laten krijgen. God heeft een plan voor ons allemaal, misschien moet de foetus wel sterven. Het klinkt misschien hard, maar god heeft ooit besloten iedereen op 1 gezin na uit te roeien. God is niet altijd lief.

Het kwaad maakt nooit deel uit van Gods plan. Dit lijkt mij een vrij perverse voorstelling van zaken om de zonde (in dit geval dus abortus) goed te willen praten. Je kunt ook te ver gaan met het idee dat God voor iedereen een gedetailleerd plan zou hebben.

Is het zo een kwaad dan..? Kinderen in Afrika worden geboren om vervolgens door honger om te komen, en degenen die blijven leven zijn vaak al geïnfecteerd met AIDS en zullen hun hele leven lang per dag beetjes bij elkaar moeten schrapen om in leven te blijven. Is dat het leven zoals God heeft bedoelt voor die kinderen..? Baby's die niet worden geboren gaan rechtstreeks naar de hemel. Baby's die blind/doof/mentaal gehandicapt/met genetische aandoeningen geboren worden hebben een extreem lage kwaliteit van leven. Is het dan zo raar voor ouders om voor abortus te kiezen? Om ze dit beroerde leven te besparen en ze rechtstreeks naar de hemel te laten gaan? Lijkt mij vanuit christelijk perspectief juist het ultieme offer dat je voor je kind kan maken. Word God nu niet aanbeden omdat hij zijn eigen zoon geofferd heeft? Kijken mensen niet naar Abraham op omdat hij bereid was om zijn eigen zoon op te offeren? Ik heb het nu trouwens vooral over de gevallen waarbij er iets mis lijkt te zijn tijdens de zwangerschap. Waarom zou God het je kwalijk nemen als je het geluk van je kind voor je eigen geluk zet, en je kind rechtstreeks naar Hem stuurt, en het kind een zwaar en pijnlijk leven bespaart op Aarde..?

[BlueMountainSky 0]

God heeft geen kwaag gewild en hij ziet er even erg van af. Waarom Hij dan niet ingrijpt? Omdat Hij de mens een keuzevrijheid laat, dus ook keuze om wel te zondigen tegen zijn geboden, ook al worden daarbij onrecht gedaan aan anderen.

Het feit dat God de keuze laat aan de mens wil niet zeggen dat het Hem daarom minder pijn doet in Zijn hart of dat het daarom juist goed is. God is zeker niet blij als we nieuw leven, wat steeds een geschenk van Hem is, doden. Dan bloedt zijn hart zonder twijfel nog veel meer.

[MasterJapie 0]

God heeft geen kwaag gewild en hij ziet er even erg van af. Waarom Hij dan niet ingrijpt? Omdat Hij de mens een keuzevrijheid laat, dus ook keuze om wel te zondigen tegen zijn geboden, ook al worden daarbij onrecht gedaan aan anderen.

Het feit dat God de keuze laat aan de mens wil niet zeggen dat het Hem daarom minder pijn doet in Zijn hart of dat het daarom juist goed is. God is zeker niet blij als we nieuw leven, wat steeds een geschenk van Hem is, doden. Dan bloedt zijn hart zonder twijfel nog veel meer.

Ik beweerde ook nergens dat keuzevrijheid een vrije pas is om te doen wat je wilt...

[BlueMountainSky 0]

Is het zo een kwaad dan..? Kinderen in Afrika worden geboren om vervolgens door honger om te komen, en degenen die blijven leven zijn vaak al geïnfecteerd met AIDS en zullen hun hele leven lang per dag beetjes bij elkaar moeten schrapen om in leven te blijven. Is dat het leven zoals God heeft bedoelt voor die kinderen..? Baby's die niet worden geboren gaan rechtstreeks naar de hemel. Baby's die blind/doof/mentaal gehandicapt/met genetische aandoeningen geboren worden hebben een extreem lage kwaliteit van leven. Is het dan zo raar voor ouders om voor abortus te kiezen? Waarom zou God het je kwalijk nemen als je het geluk van je kind voor je eigen geluk zet, en je kind rechtstreeks naar Hem stuurt, en het kind een zwaar en pijnlijk leven bespaart op Aarde..?

Omdat God niet wil dat mensen zelf over het leven gaan beschikken en gaan beslissen wanneer een leven eindigt, en dus zelf voor God gaan spelen , en daarmee zijn gebod 'ge zult niet doden' overschrijdt.

Wanneer ouders zeggen dat ze hun ongeboren kind niet willen en dus doden omdat ze dat uit liefde doen om daarmee hun kind leed te besparen, dan zijn deze ouders niet oprecht. Zij willen niet de last dragen van een ziek kind en weigeren dus het kind te verwelkomen en ueberhaupt weigeren ze - zij het zelfs kort - lief te hebben. Maar waarom zou een ouder dan nog bijn zijn driejarig kind waken als het doodziek is? Zie de weblink, waarop het mooi verwoord wordt waarom een moeder een zwangerschap met een een doodziek kunt beter kan voldragen om uiteindelijk leven te schenken aan dat kind.

http://www.lifesitenews.com/news/why-ca ... ying-child

[MasterJapie 0]

Omdat God niet wil dat mensen zelf over het leven gaan beschikken en gaan beslissen wanneer een leven eindigt, en dus zelf voor God gaan spelen , en daarmee zijn gebod 'ge zult niet doden' overschrijdt.

Zucht..dan ben je dus ook tegen euthanasie en al die andere methoden om je leven op een waardige manier te beëindigen, omdat je niet 'als God mag spelen'. Ik denk dat God zelf 'ge zult niet doden' ook niet al te serieus neemt als het aankomt op miskramen, of als we verder terug in de geschiedenis kijken naar gebeurtenissen zoals Jericho, Sodom/Gomorra, zondvloed, etc etc.

Wanneer ouders zeggen dat ze hun ongeboren kind niet willen en dus doden omdat ze dat uit liefde doen om daarmee hun kind leed te besparen, dan zijn deze ouders niet oprecht. Zij willen niet de last dragen van een ziek kind en weigeren dus het kind te verwelkomen en ueberhaupt weigeren ze - zij het zelfs kort - lief te hebben.

Ik kan hier echt enorm boos over worden. Wie ben jij in hemelsnaam om te zeggen dat ze hun kind 'niet echt liefhebben'?! Lees even deze paar verhalen van mensen die een gehandicapt kind hebben moeten opvoeden, en durf dan nog eens te zeggen dat mensen die abortus plegen 'hun kind niet echt liefhebben'.

When my baby boy was one month old, he was diagnosed with a significant genetic disorder. We looked up all the wide range of problems associated with this particular genetic disorder. It was horrible. We were told he might not live to be even a year old.

When you find out something like this, it really and truly is like the child you had died and they just handed you another one. One that was somehow damaged and not the same as the kid you had a moment ago. We were devastated.

This was all happening around the time of our summer vacation to Myrtle Beach. We tried to enjoy this hellish time as best we could. Yet it all felt so empty. I was numb. There's a place called Alligator Adventure in North Myrtle Beach near Barefoot Landing. We went there. There I was, standing at a viewing platform, watching as they fed alligators chickens. Chickens about the size of the damaged baby I held in my arms. The damaged, somehow not my son, baby.

For a brief moment I contemplated throwing him in. It's the sickest thought I've ever had. I was actually tempted. Something about the grief and wanting to get away from it is so powerful and overwhelming and I just wanted it gone. At that moment, I glanced over to my wife, who was watching me. Our eyes locked and we both were in tears.

She knew. She knew exactly what I was thinking it. Because she was too. I've never told anyone this. It's the shame of it. How could anyone want to throw their baby into an alligator pit?

Thankfully, my love for this tiny human being kept me grounded enough to suffer through the pain. I held onto him. I held him tight to me. And we got the hell out of that place as fast as possible.

It's over ten years later now. My son is still a challenge. Every. Single. Day. But i love that child with more passion and intensity than words can ever convey. He is a part of me. And he is actually doing extremely well. In many ways he's a typical tween boy.

Dit is het verhaal van een man die sterker is dan de meeste mannen op Aarde, en hoe kan je het anderen dan kwalijk nemen als ze dit pad liever niet op gaan? Ik kan nog steeds niet geloven dat je dat hebt gezegd. Wil je nog een verhaal? Lees dit maar:

My son is severely autistic. Roughly between when he was two and four, I would consider driving the two of us off a bridge, or some variation of this, daily. I considered that he would be better off and so would I. What prevented me from doing this was thinking what the effect would be on his younger brother.

Now, having said that, he started improving around the time he turned four, and I don't have these thoughts any more. He's still severely disabled, he will never be able to take care of himself, but the situation is now merely sad and inconvenient, not utterly hellish like it was then.

It was the constant screaming, day and night. If you haven't experienced that kind of torture, you have no idea how bad it can be.

Zijn mensen die hier liever niet voor kiezen 'mensen die hun kinderen niet liefhebben'? Deze moeder zal de rest van haar leven voor haar autistische kind moeten zorgen, en ze zal het moeten doen met die paar momenten dat haar autistische zoon even rustig is. Zijn die mensen die in zulke gevallen voor abortus kiezen mensen die simpelweg geen last willen dragen en het daarom maar weg laten halen? Heb jij enig idee hoe moeilijk zo een keuze is om te maken? En hoeveel moeilijker het zal zijn om daarmee te leven? Is het dan zo een ONDENKBARE keuze om het kind direct bij God te laten komen, zonder dat het de levens verwoest van de ouders die zichzelf opofferen om de kwaliteit van leven van hun kind niet lager te laten vallen dan het al is? Je moet eens naar buiten stappen en praten met mensen die hier mee te maken hebben gehad, in plaats van je mening baseren op wat je in boeken leest in je eigen vertrouwde huiskamer. Nog niet overtuigd? Hier nog een verhaal van een wanhopige vader:

I have a disabled son named Oliver.

I'm going to be honest, I've hated every moment of raising him since the day he was born.

He's autistic, doesn't say a word, screams constantly and has completely torn the relationship between me and my wife apart. I never wanted to have him, I wanted her to abort him. But she didn't and now I've had to drop out of school and work over time and McDonald's just to pay for this creature to scream at me day in and out.

I hate Oliver, I really do. And the only way I'll ever be free of this ..this..this fucking animal is if he dies. I have to fight off thoughts of drowning him in the bathtub or moving to another country and hiding from my wife.

Well, there you have it. I hate my autistic child, he's the bane of my existence and I wish he was dead. You asked for honesty, there it is.

Kan je het die man kwalijk nemen dat dit kind het leven van hem en zijn vrouw heeft verwoest? Kan je het hem kwalijk nemen dat hij liever voor een abortus had gekozen? Hij offert alles op, zelfs zijn relatie met zijn vrouw, om een kind op te voeden dat zelf niet eens door heeft dat het leeft. Is hij dan egoïstisch om zulke gedachten te hebben? Hoe kan jij nou in hemelsnaam beweren dat zulke mensen hun kind niet liefhebben...Maar goed, we zijn lekker bezig hier, dus nog een verhaaltje:

My younger sister was born and diagnosed with brain cancer when she was born. After treatment it went into remission until 7 years ago, when she was 10 years old. After surgery she lapsed into a coma for several months for reasons still unknown and had multiple seizures during that time which left her with severe (progessive) brain damage and limited function of her body. After 8 months of intensive therapy(as well as chemo and radiotherapy), she has learnt to walk with aid and talk, although for reasons I don't know her voice changes pitch constantly and is overall impossible to understand if you don't listen to it everyday.

It's been just Mum, my sister and I our whole lives so being a single mother, Mum wasn't very rich in the first place but now she has had to become a full-time carer and is unable to work so we rely on funding from the government and also live in government housing. Money is tight constantly, so much so that we can't even afford takeaway.

For my sister though, her life is ruined. She has no friends, she gets bullied at school, she has learning problems, behavioural problems, she has physical deformities from radiotherapy, she's going deaf and blind and she can't even run which she tells me she so badly wants to do. She used to be at the top of the class but now she will have to rely on government money and Mum for the rest of her life. Her progressive brain damage means that her mind and body will continue to deteriorate until she dies. And Mum has to spend her life watching it all happen.

And I suppose to answer your question OP, Mum has only said this once and it was after a long night of family fighting; My sister had gone to bed and I passed Mum in the hallway, we stopped and turned to each other, I looked at her and said, "I wish she had died" and Mum replied, "me too". And then we cried together. I know Mum's not a bad person for agreeing, she's always been fantastic mother and never treats my sister differently because of her disability, neither do I, but I can honestly tell you that cancer has ruined their lives.

Please don't downvote this just because you think it's mean, instead of thinking to yourself, "wow that's woman is a c*nt for thinking that", take this as an informative insight of a person who has had to live through watching a disabled child grow up.

Dus voordat je weer komt met beweringen die al deze mensen recht in hun gezicht slaan, leef je dan eens in in deze enorm sterke mensen, en besef dan dat lang niet iedereen diezelfde kracht heeft, zowel fysiek, mentaal, als financieel, om zulke kinderen op te voeden, ten koste van zichzelf.

PS: Dit is slechts een fractie van alle verhalen die gepost werden nadat iemand vroeg "dear parents of disabled children, do you regret having your child(ren)?". Mensen die in zorghuizen werken en aan de ouders van de patiënten vragen of ze voor een abortus waren gegaan als ze terug in de tijd zouden kunnen gaan, dan zei 80%+ met tranen in de ogen dat ze dat waarschijnlijk wel zouden doen. En dat zijn mensen die hiermee hebben moeten leven, omdat familie/vrienden en de maatschappij in het algemeen ze afraadden om een abortus te nemen, of omdat ze niet wisten dat hun kind gehandicapt geboren zou worden. En natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar om al die andere mensen dan af te doen als 'mensen die hun kind niet liefhebben en zwak zijn omdat ze die last niet willen dragen' is compleet respectloos.

PSS: Ik heb het hier over mensen die een abortus laten plegen nadat ze er achter gekomen zijn dat er iets mis is met de ontwikkeling van het kind in de baarmoeder. Dezelfde argumenten gaan natuurlijk niet op voor mensen die onveilige seks bedrijven met de gedachte "ach, als je zwanger raakt halen we het er wel uit". Begrijp me niet verkeerd, ik walg ook van een dergelijke gedachtegang, maar om dan iedereen die een abortus laat plegen over 1 kam te scheren en af te doen als immoreel en zwak gaat mij te ver.

[BlueMountainSky 0]

Omdat God niet wil dat mensen zelf over het leven gaan beschikken en gaan beslissen wanneer een leven eindigt, en dus zelf voor God gaan spelen , en daarmee zijn gebod 'ge zult niet doden' overschrijdt.

Zucht..dan ben je dus ook tegen euthanasie en al die andere methoden om je leven op een waardige manier te beëindigen, omdat je niet 'als God mag spelen'. Ik denk dat God zelf 'ge zult niet doden' ook niet al te serieus neemt als het aankomt op miskramen, of als we verder terug in de geschiedenis kijken naar gebeurtenissen zoals Jericho, Sodom/Gomorra, zondvloed, etc etc.

Iemand liefhebben is iemand verwelkomen en nemen zoals hij is, zonder voorwaarde. Ja, vrienden van goede vrienden van mij hebben drie kinderen, waarvan het oudste zwaar motorische en mentaal gehandicapt is. Van mijn vriendin te horen gaan ze zo liefdevol om met dit kind. Juist daarom hebben deze vrienden van mij zoveel sympathie voor deze vrienden van hen. Waarom? Omdat ze dit kind zoveel liefde en waardigheid schenken; waar zoveel andere ouders inderdaad dit kind niet hadden laten leven. En uiteraard helpt het voor ouders in zo'n situatie om begripvolle en zeer liefhebbende vrienden om zich heen te hebben.

Ik begrijp dat het moeilijk kan zijn voor ouders die in de situatie zijn, maar door het kind weg te ahlen maken ze hun problemen nog veel groter. Menig getuigenis gelezen van ouders die hun ziek kind hebben laten weghalen tijdens de zwangerschap en die dat nadien heel erg berouwd hebben juist ondat hun problemen vele malen groter zijn geworden dan hadden ze het kindje gewoon verwelkomt. Wat had Jezus gedaan in zo'n situatie? Heeft Hij dan ook maar iemand gedood uit liefde? IK denk dat het doel waarom God Jezus heeft gestuurd net juist was om ons allen leven te brengen.

Daarom ben ik ook tegen euthanasie.

[MasterJapie 0]

Menig getuigenis gelezen van ouders die hun ziek kind hebben laten weghalen tijdens de zwangerschap en die dat nadien heel erg berouwd hebben juist ondat hun problemen vele malen groter zijn geworden dan hadden ze het kindje gewoon verwelkomt.

Complete onzin. Hoe zouden ze nou kunnen weten wat hun problemen zouden zijn als ze geen abortus hadden laten plegen? Kunnen ze terug in de tijd om hun kind alsnog geboren te laten worden om vervolgens de problemen met elkaar te vergelijken? 'Vele malen groter', yeah right. Maar goed, een instelling zoals dat van jou had ik eigenlijk wel kunnen verwachten op een christelijk forum. Sommige mensen missen net dat beetje levenservaring om te zien dat sommige kwesties nou eenmaal niet zwart/wit zijn, en dat er meer kanten aan het leven zitten dan wat er in de Bijbel staat. Laat je ook maar weer zien door je stelling over euthanasie. 'Ik ben er tegen'. Oke, dus als er in het ziekenhuis op mijn afdeling weer een 90-jarige man zich constant verslikt in zijn eigen spuug, kreunt tijdens elke ademhaling van de pijn, in leven word gehouden door machines, en mij smeekt om de stop eruit te trekken, dan kan ik jou bellen om hem recht in de ogen te kijken en hem te vertellen dat hij het nog maar even moet volhouden en zich niet zo moet aanstellen? Om zijn familie recht in de ogen aan te kijken en te zeggen dat ze zijn lijden niet van jou mogen beëindigen omdat ze dan voor God spelen? Dat hij zijn komende jaren nog maar even moet doorzetten, hoeveel pijn hij ook heeft, totdat God eindelijk klaar is met zijn sadistische spelletje en hem eindelijk laat sterven? Goed om te weten.

[Thorgrem 430]

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2668/Bui ... aven.dhtml

Abortusboot lag allang in Marokkaanse haven

UPDATE De abortusboot is dagen geleden als plezierjacht de haven van Marina Smir binnengevaren. Al voor de aankondiging dat de Nederlandse stichting Women on Waves met het schip naar Marokko zou komen, lag het schip in de haven.

Dat heeft de stichting laten weten. De activisten van Women on Waves bereikten de haven donderdag te voet, waarop banners op het zeiljacht werden gehesen. Ze moesten wel een omweg nemen, omdat boze demonstranten zich bij de haven hadden verzameld.

Voor de haven voer een Marokkaans schip, om de abortusboot tegen te houden op het moment dat die de haven zou proberen binnen te varen. De Marokkaanse autoriteiten hadden vooraf aangekondigd dat ze niet gediend waren van het bezoek van de Nederlandse activisten.

Succes

Gunilla Kleiverda van Women on Waves, gynaecologe van beroep, zegt dat de actie een succes is. 'Het doel was het opstarten van een discussie, de boot is maar bijzaak. We wilden het gezondheidsprobleem aan de kaak stellen, en de Marokkaanse kranten beginnen daar nu over te schrijven.'

Volgens de stichting ondergaan iedere dag honderden Marokkaanse vrouwen een abortus, vaak op onveilige wijze. Op de abortusboot zijn medische faciliteiten aanwezig om op een veilige manier een zogeheten overtijdbehandeling uit te voeren. De kans dat dit ook echt gaat gebeuren is klein. De activisten gaan de komende dagen plaatselijke pro-abortusactivisten ondersteunen en voorlichting geven aan vrouwen over manieren waarop ze veilig een abortus kunnen ondergaan.

Het is niet bekend of vrouwen zich voor een ingreep hebben aangemeld. Women on Waves heeft een informatienummer bekendgemaakt dat vrouwen kunnen bellen. Ze krijgen dan een boodschap te horen met een instructie voor gebruik van medicijnen, die zonder recept verkrijgbaar zijn. De methode is volgens de activisten veilig bevonden door de Wereldgezondheidsorganisatie.

--------

Hoe zouden wij het vinden als Ethiopië een besnijdenisboot voor vrouwen aan liet leggen om vervolgens vrouwen op te halen en op open zee te laten besnijden?

[MasterJapie 0]

Hoe zouden wij het vinden als Ethiopië een besnijdenisboot voor vrouwen aan liet leggen om vervolgens vrouwen op te halen en op open zee te laten besnijden?

Pfoe, flink eindje varen. Maar als volwassen vrouwen zich vrijwillig willen laten besnijden zou ik zeggen 'ga ervoor'; het lijkt me niet zo prettig maar het is je eigen lichaam en je mag er mee doen wat je wilt. Overigens lijkt het mij sterk dat ze op de boot ook abortussen uitvoerden. Ze strijden voor een veilige abortus methode voor vrouwen die dat recht worden ontkent, en een boot lijkt mij nou niet echt bepaald een veilige plek om zoiets uit te voeren. Een hoge golf en een arts zou onbedoeld een ravage aanrichten daarbinnen

[Ursa 1]

Ze strijden voor een veilige abortus methode voor vrouwen die dat recht worden ontkent, (...)

Is dat een natuurrecht?

[MasterJapie 0]

Ze strijden voor een veilige abortus methode voor vrouwen die dat recht worden ontkent, (...)

Is dat een natuurrecht?

Jup, grondwet, artikel 11, iedereen is de baas over zijn of haar eigen lichaam. Ik begrijp dat christenen vinden dat ons lichaam slechts een leengoed is gegeven door God, en dat het God toebehoort, en dat het leven dat zwangere vrouwen binnen zich dragen niet van hunzelf is maar ook aan God toebehoort, maar daar hebben niet-christenen niet zoveel aan.

[Robert Frans 1.537]

Nou ja, het blijft natuurlijk apart dat een vrouw over het leven van een ongeboren kind kan beslissen, puur omdat het zich in haar schoot bevindt. Zou ze het ongeboren kind van een andere vrouw doden, dan zou ze terecht streng gestraft worden. Maar bij het eigen kind mag dat ineens wel. Alsof het kind er ook maar iets aan kan doen dat het nu eenmaal in haar schoot ontstond. Hoe dramatisch en soms ook zeer begrijpelijk de redenen ook kunnen zijn om abortus te plegen, we moeten ons altijd realiseren dat het kind volkomen onschuldig is en niets aan de ontstane situatie heeft kunnen doen. Het verdient dus ook enige piëteit.

Als het kind geen kind zou zijn, dan zou men gelijk hebben dat de vrouw over haar eigen schoot moet beslissen. Maar als het wel degelijk al om een kind, een nieuw mens gaat, dan wordt het toch een ander verhaal. Oók als je niet gelooft. Want een mens zou nooit eigendom mogen zijn van een ander mens. Die tijd hebben we nu toch wel zo'n beetje gehad. Zo is een kind ook geen eigendom van de ouders, maar minimaal toch van zichzelf. De ouders hebben het recht en de plicht om het kind op te voeden en bij zich te houden, maar ze zijn niet de eigenaren. Net zoals de ouders ook geen eigendom zijn van het kind.

Als dus iemand geen eigendom van de ander kan zijn, dan zou die ander dus nooit zomaar mogen beslissen of diegene mag blijven leven of niet. Ik heb het dan niet over zaken als de doodstraf, want dat is een heel andere discussie, maar gewoon over de vraag of de ene mens mag besluiten tot het doden van de andere mens om persoonlijke redenen. In deze discussie is het daarom uitermate van belang om te bepalen wanneer we over een kind spreken. Ik geloof dat we dat direct vanaf de verwekking dienen te doen, omdat dat de enige echt objectieve en aanvaardbare maatstaf is die we kennen.

Alle andere maatstaven zijn te afhankelijk van hoe wij tegen het leven en diens ontwikkeling aankijken en van medische ontwikkelingen. Het recht op leven zou mijns inziens geheel onafhankelijk daarvan moeten zijn, zodat ieder embryo gelijke kansen en gelijke bescherming krijgt, los van welke religie of overtuiging ook. Zodra het eitje binnen de schoot wordt bevrucht, ligt het vast hoe het kind eruit gaat zien, voor een deel wat voor karakter het krijgt, welke erfelijke factoren het meekrijgt, etc. Er ligt dus al een compleet "bouwplan" klaar, waar ook direct zonder enige uitstel mee begonnen wordt.

Vóór die gebeurtenis is er nog helemaal niets en na die gebeurtenis gebeurt er niets anders meer dan de ontwikkeling via dat plan. Ja, er gebeurt nog wel iets anders zeer dramatisch, namelijk de geboorte, maar dán nog aborteren gaat zelfs medestanders van abortus mijlen te ver. Althans, nog wel. Dat "klompje cellen" waar velen soms minachtend over spreken is dus al lang en breed bezig iets veel groters te worden en verbergt nog vele geheimen in zich. Net zoals het universum ook maar als een kleine singulariteit begon met een "bouwplan" en we ons daarover kunnen verwonderen. Zo kun je dus ook redeneren, zonder God of Schrift te gebruiken, en dat doe ik dan ook graag.

[Lobke 467]

MasterJapie

Jup, grondwet, artikel 11, iedereen is de baas over zijn of haar eigen lichaam. Ik begrijp dat christenen vinden dat ons lichaam slechts een leengoed is gegeven door God, en dat het God toebehoort, en dat het leven dat zwangere vrouwen binnen zich dragen niet van hunzelf is maar ook aan God toebehoort, maar daar hebben niet-christenen niet zoveel aan.

[Lobke 467]

Jup, grondwet, artikel 11, iedereen is de baas over zijn of haar eigen lichaam. Ik begrijp dat christenen vinden dat ons lichaam slechts een leengoed is gegeven door God, en dat het God toebehoort, en dat het leven dat zwangere vrouwen binnen zich dragen niet van hunzelf is maar ook aan God toebehoort, maar daar hebben niet-christenen niet zoveel aan.

Ja, iedereen is de baas over zijn eigen lichaam, hoe zie je dat dan bij vrijwillige vrouwenbesnijdenis en de besnijdenis van kinderen?.

[Ursa 1]

Ze strijden voor een veilige abortus methode voor vrouwen die dat recht worden ontkent, (...)

Is dat een natuurrecht?

Jup, grondwet, artikel 11, iedereen is de baas over zijn of haar eigen lichaam. Ik begrijp dat christenen vinden dat ons lichaam slechts een leengoed is gegeven door God, en dat het God toebehoort, en dat het leven dat zwangere vrouwen binnen zich dragen niet van hunzelf is maar ook aan God toebehoort, maar daar hebben niet-christenen niet zoveel aan.

Jij hebt beschikking over de grondwet van Marokko?

[Lobke 467]

Abortus is legaal in Nederland tot 26 weken, meestal is dit 24 weken. De keus is aan mensen zelf al vind ik het wel moeilijk. Één ding begrijp ik niet, dat abortus in Nederland nog tot 26 weken toegestaan is, bizar. Er worden levensvatbare kinderen geboren van 26 weken, voor mij is dit niet menselijk.

[MasterJapie 0]

Jup, grondwet, artikel 11, iedereen is de baas over zijn of haar eigen lichaam. Ik begrijp dat christenen vinden dat ons lichaam slechts een leengoed is gegeven door God, en dat het God toebehoort, en dat het leven dat zwangere vrouwen binnen zich dragen niet van hunzelf is maar ook aan God toebehoort, maar daar hebben niet-christenen niet zoveel aan.

Ja, iedereen is de baas over zijn eigen lichaam, hoe zie je dat dan bij vrijwillige vrouwenbesnijdenis en de besnijdenis van kinderen?.

??? Volwassenen mogen doen wat ze willen. Als een vrouw zich wilt laten besnijden, prima. Ik hoor regelmatig verhalen van vrouwen die hun geslachtsdelen piercen, tatoeëren, etc. Niet mijn ding, maar als ze dat willen moeten ze dat doen. Besnijdenis van kinderen had ik al ruim besproken in een ander topic; ik vind het niet kunnen.

@RobertF

Ik vind het allemaal nog steeds ondergeschikt aan de keuzevrijheid van de vrouw. Door een vrouw te dwingen haar zwangerschap door te zetten (dwangerschap ) zeg je in feite: dat hoopje cellen in je baarmoeder heeft op het moment meer rechten dan jij hebt, omdat het de potentie heeft om een kindje te worden. Ja, een 10 jarig jochie heeft ook de potentie om een stemmer te worden, maar dat mag toch pas echt als hij 18 is. Zo heeft een embryo nog geen mensenrechten tot het moment waarop de geboorte plaatsvindt.

Jij hebt beschikking over de grondwet van Marokko?

Ah, foutje, het ging dus over marokko. Maar toch, ze strijden ervoor om vrouwen die rechten te geven, een nobele zaak wat mij betreft Maar of dat in Marokko zal lukken...een rechter veroordeelde een verkracht tienermeisje tot een huwelijk met haar verkrachter, waarna ze zelfmoord pleegde. Niet echt bepaald het land van vrouwenrechten.

[Lobke 467]

@MasterJapie,

Hoelang is het voor jou een hoopje cellen?

[Ursa 1]

Ik ben niet tegen zo'n agenda hoor. Ik denk dat de verklaring van mensenrechten wel op een hoger niveau staat. Tegelijk is het een Europees product, en moet je niet raar opkijken als landen zich er niet in vinden of liever geen aantasting zien van hun nationale soevereiniteit. Wat Thorgrem zegt, stel dat er in Rotterdam een boot komt te liggen die vrouwenbesnijdenis propageert.

Dit even los van mijn mening over abortus. Daar ben ik namelijk geen voorstander van. Maar als het dan gebeurt, dan liever op een hygiënische manier.

[MasterJapie 0]

@MasterJapie,

Hoelang is het voor jou een hoopje cellen?

Vanaf conceptie tot ongeveer...10 weken? Dan is het zo'n 2,5cm groot, net wat groter dan voor mij een 'hoopje cellen' zou zijn. Wat mij betreft is 24 weken een goede grens voor abortus. Als je 4 keer je periode mist en nog steeds niet denkt dat je zwanger bent dan moet je jezelf wel even laten nakijken Het zou over het algemeen hooguit 4 weken moeten duren voordat je weet dat je zwanger bent. Dan heb je dus 20 weken de tijd om tot een beslissing te komen, lijkt mij meer dan genoeg. Als er trouwens tussen 24 en 40 weken iets gebeurt dat de gezondheid van de draagmoeder in gevaar brengt, dan zou abortus voor mij in elk van die weken mogen, zelfs al staat het kind op het punt om eruit te springen. De gezondheid van m'n vrouw zou wat dat betreft boven alles gaan.

[Lobke 467]

Wat mij betreft is 24 weken een goede grens voor abortus. Als je 4 keer je periode mist en nog steeds niet denkt dat je zwanger bent dan moet je jezelf wel even laten nakijken Het zou over het algemeen hooguit 4 weken moeten duren voordat je weet dat je zwanger bent. Dan heb je dus 20 weken de tijd om tot een beslissing te komen, lijkt mij meer dan genoeg.

Dat zie je wel erg simpel, niet iedere vrouw menstrueert iedere maand, sommigen slaan regelmatig een maand over.

Ja het zal tijd kosten, de keuze wel/niet abortus, ik vind het enorm moeilijk om een kindje met alles erop en eraan volmaakt met 24 weken geaborteerd te zien. Tegelijke tijd weet ik dat het dan misschien weer achter achterdeurtjes gebeurd, maar dat is toch geen reden om niet kritisch te zijn..Het besluit ligt bij diegene die haar kind wil aborteren om welke reden dan ook. Maar het maakt me wel eens kriegel wanneer men op de barricades springt wanneer gelovigen hun kinderen besnijden (waar ik ook moeite mee heb) maar dan bij abortus het geheel het recht van de moeder vind, zelfs bij een baby van 24 weken.Is dat niet meten met 2 maten?

Maar dat is hoe ik er naar kijk.

@MasterJapie,

Weet je zeker dat een kind van 24 weken geen pijn ervaart bij het aborteren?

[MasterJapie 0]

Dat zie je wel erg simpel, niet iedere vrouw menstrueert iedere maand, sommigen slaan regelmatig een maand over.

Oke, maar 5-6 maanden? Na een 2e keer geen menstruatie ga je toch wel even langs de dokter om te kijken wat er aan de hand is, en dan heb je nog ruimschoots de tijd om een beslissing te maken.

Ja het zal tijd kosten, de keuze wel/niet abortus, ik vind het enorm moeilijk om een kindje met alles erop en eraan volmaakt met 24 weken geaborteerd te zien.

Zou het makkelijker zijn als een foetus eruitziet als een ronde bal op 24 weken? Anti-abortus activisten weten dat een foetus er in feite uitziet als een mini-baby, en ze laten dus maar al te graag foto's zien van in stukken gesneden foetussen om sympathie voor hun zaak op te wekken. "Kijk nou wat ze die mini-baby's aandoen!" Dit zou een stuk minder goed werken als een foetus' uiterlijk pas leek op dat van een baby rond week 30. Het enige wat mensen nu zien is een kapot gesneden baby, en ze kunnen vervolgens dat onderscheid tussen foetus en baby niet meer maken.

Maar het maakt me wel eens kriegel wanneer men in de barricades springt wanneer gelovigen hun kinderen besnijden (waar ik ook moeite mee heb) maar dan bij abortus het geheel het recht van de moeder vind, zelfs bij een baby van 24 weken.Is dat niet meten met 2 maten?

Ehh, nee. De één is een levend kind, de ander is een foetus. 2 compleet verschillende zaken. De vrouw zou het recht moeten hebben om te doen met haar lichaam wat ze wilt. Zodra de baby is geboren is er sprake van een 2e persoon die nu ook het recht heeft op bepaalde dingen.

@MasterJapie,

Weet je zeker dat een kind van 24 weken geen pijn ervaart bij het aborteren?

Ja, bij 24 weken zijn de zenuwverbindingen van het lichaam naar de hersenen nog niet voldoende ontwikkeld om pijn te ervaren. Daar was 2 jaar geleden een grootschalig onderzoek naar gedaan. Men kwam er toen ook achter dat de foetus weken na die 24-weken grens nog steeds in een staat is dat je kan vergelijken met een algehele verdoving/bewusteloosheid.

[Lobke 467]

@MasterJapie,

Ik heb het gelezen;http://www.eosmagazine.eu/home/ctl/Detail/mid/485/xmid/2326/xmfid/12.aspx

[Jeast 0]