Naam Jehovah in Bijbel

[Barbara van loo 0]

Ik was op een site aan het kijken en toen kwam ik terecht bij een Aramic bible in gewoon engels,

maar toen viel me op dat er gebruik wordt gemaakt van het woord Jehovah in de bijbel tekst en nu vraag

ik mij af waarom in die bijbel het woord jehovah wordt gebruik maar in de andere versies niet.

Ik heb nog nooit het woord Jehovah zien staan in een bijbel uitgezonderd de nieuwe wereldvertaling van de jehovah-getuigen, maar dit is gewoon een bijbel in gewoon engels denk een vertaling van het aramees maar, ik begrijp dus even niet waarom daar wel het woord jehovah staat, iemand enig idee?

Matthew 1:24And when Yoseph arose from his sleep, he did according to that which The Angel of THE LORD JEHOVAH had commanded him, and he took his wife. 25And he did not know her sexually until she delivered her firstborn son, and she called his name Yeshua. http://aramaic-plain-english.scripturet ... thew/1.htm

[Credible 0]

Admod note:
Titel gewijzigd naar vraagstelling.

[Barbara van loo 0]

Wordt er misschien mee bedoeld dat Lord.. Jehovah betekend maar dat het woord er gewoon dubbel staat, dus Lord en Jehovah? Iemand een uitleg?

[anastasia 0]

Even verder kijken op de site waar je het vandaan hebt, dan zie je onderaan een link die je naar de oorspronkelijke site brengt en daar vind je een link naar wat deze mensen denken over de naam: http://aramaicnt.com/Research/The%20Name%20of%20God.pdf

The Aramaic “MarYah†I have therefore translated as “THE

LORD JEHOVAH†throughout the Peshitta New Testament. I am

not a Jehovah’s Witness, nor do I subscribe to the views of that

group concerning the Godhead and Jesus Christ. I do believe they

are accurate and consistent in translating the Sacred Name in the

Old Testament and in reverse translating the Greek NT title-

“Kurios†(“Lordâ€, “masterâ€, “sirâ€) to “Jehovah†in most of the

239 places where it should be.

En hiermee is de vraag beantwoord en kan het topic verder dicht

[Olorin 154]

Nee, want je moet een Nederlandse tekst er bij geven, Engelse tekst zonder vertaling of NL samenvatting is niet toegestaan.

(Dus, aub ff erbij voegen.)

@Barbara van loo,

Jehova is een speculatieve uitspraak voor de Naam van God in het Hebreeuws.

In de tekst staat "JHWH" aangezien het oude hebreeuws geen klinkers gebruikt. Een andere mogelijke uitspraak is 'Jahweh'. Die laatste is waarschijnlijker, al is die ook niet 100% zeker. In de meeste Nederlandse vertalingen heeft men gekozen voor de HEER (met hoofdletters).

In Wikipedia staat nog wel het één en ander. http://nl.wikipedia.org/wiki/JHWH

[Barbara van loo 0]

Waarom staat er geen JHWH? Waarom staat er specifiek JEHOVAH? Christenen noemen God toch ook nooit Jehovah, ik begrijp niet waarom het er staat. De betekenis van Jehovah is toch Lord of niet? Dan staat het hier toch dubbel op?

[Annatar 0]

Barbara dat moet je maar uitzoeken in de inleiding/verantwoording van de vertaling die je hebt gebruikt. Hoe kunnen wij weten wat de vertalers van die bijbel voor overwegingen hebben gehad? Slotje.

[Olorin 154]

Waarom staat er geen JHWH? Waarom staat er specifiek JEHOVAH, en ik dacht altijd dat Jehovah, lord betekend maar dat heb ik dan dus mis of?

Er staat geen JHWH omdat dat geen uitspraak is. Er horen klinkers tussen maar dat heeft het oude Hebreeuwse alfabet niet. Joden zeggen waar JHWH staat vaak 'Adonai'. En dat is als je het in normaal Nederlands vertaalt Heer, of in het Engels Lord. Doen ze overigens ook in het Griekse nieuwe testament. Het is een stukje traditie. Maar sommige vertalingen kiezen ervoor het letterlijke Hebreeuwse woord over te nemen en er klinkers tussen te plaatsen zodat je het als een woord kunt uitspreken.

God stelt zich voor aan Mozes als 'Ik ben die Ik ben'. Grammaticaal is het een beetje ingewikkeld en ik beheers geen Hebreeuws, maar je zou in het Nederlands Gods naam met 'Hij is' kunnen vertalen.

[Raido 0]

Waarom staat er geen JHWH? Waarom staat er specifiek JEHOVAH? Christenen noemen God toch ook nooit Jehovah, ik begrijp niet waarom het er staat. De betekenis van Jehovah is toch Lord of niet? Dan staat het hier toch dubbel op?

De meeste christenen noemen God inderdaad geen JHWH, Jehovah of Jahweh. Dit omdat we een Joodse traditie hebben overgenomen.

De Joden spreken de Naam van God zo goed als nooit uit. Wanneer het geschreven staat zegt men meestal Adonai (Heer) of Elohim (God). Ook Hasjem (de Naam) wordt wel eens gebruikt. Dit is in elk geval in de Statenvertaling ook zo doorgevoerd (in de eerste schets van de Statenvertaling zie je overigens wel JHWH). Hoe dan ook, wanneer er Adonai JHWH staat in de grondtekst zie je in de Statenvertaling Heere HEERE staan.

Uit mijn hoofd vooral in Jesaja (Alzo spreekt de Heere HEERE). In Genesis zie je bijvoorbeeld JHWH Elohim, dat is in de Statenvertaling overgezet met HEERE God. De verschillende namen en benamingen (JHWH is de 'Eigen'Naam van God).

Ook al komt het dan deels voort uit de Joodse traditie om de Naam niet 'leeg' te willen gebruiken (en hem dus helemaal niet meer te spreken) delen christenen die gedachte niet, maar het 'symptoom' vaak wel. Daarnaast was het niet duidelijk hoe we het wel moesten uitspreken. Het is overigens niet niks, elke benaming van God heeft een bepaalde achtergrond.

Zo zie je in Genesis 1 alleen God staan, de meest algemene benaming voor God, maar in Genesis 2 zie je Naam van de Verbondsgod (JHWH).

[anastasia 0]

The Aramaic “MarYah†I have therefore translated as “THE

LORD JEHOVAH†throughout the Peshitta New Testament. I am

not a Jehovah’s Witness, nor do I subscribe to the views of that

group concerning the Godhead and Jesus Christ. I do believe they

are accurate and consistent in translating the Sacred Name in the

Old Testament and in reverse translating the Greek NT title-

“Kurios†(“Lordâ€, “masterâ€, “sirâ€) to “Jehovah†in most of the

239 places where it should be.

De vertaling:

Het Aramese "MarYah"heb ik daarom vertaald als DE HEER JEHOVAH in het gehele Peshitta Nieuwe Testament. Ik ben geen Jehova getuige, nocht onderschrijf ik de viesie van deze groep betreffende de Godheid en Jesus Christus. Ik geloof wel dat ze accuraat en consistent zijn in het vertalen van de Helige Naam in het Oude TEstament en het terugvertalen van het Grieks NT betiteling"Kurios"( Heer, meester, meneer) tot "Jehovah" in de meeste van de 239 plaatsen waar dit zou moeten.

Oh, even uitleggen Mar is volgens de auteur heer en Yah een verkorting van Yahweh/Jehovah. Iah/Yah (ook uitgesproken als Jah) betekent overigens ook maan in het Egyptisch

Verder zijn er meer mogelijkheden om de 4 letters uit te spreken:

ahueh (ya-hu-eh)

Iahueh (i-a-hu-eh)

Yahuah (ya-hu-ah)

Iahuah (ia-hu-ah)

Yahevahe (yah-e-va-he)

Iahevahe (ia-he-va-he)

Yohwah (yoh-wah)

Iohwah (i-oh-wah)

Yohweh (yoh-weh)

Iohweh (i-oh-weh)

Yahwah (yah-wah)

Iahwah (i-ah-wah)

Yehwah (yeh-wah)

Iehwah (i-eh-wah)

Yehweh (yeh-weh)

Iehweh (i-eh-weh)

Yahweh (yah-weh)

Iahweh (i-ah-weh)

Yahwe (yah-we)

Iahwe (i-ah-we)

Yahohewah (yah-o-he-wah)

Iahohewah (i-a-ho-he-wah)

Yahuwah (ya-hu-wah)

Iahuwah (i-a-hu-wah)

Yahveh (yah-veh)

Yehveh (yeh-veh)

Yahohevah (yah-o-he-vah)

Jove (ho-ve)

Jehovah (je-ho-vah)

Iehovah (i-eh-ho-vah)

[Sanne69 28]

Jezus leerde ons bidden: "Onze Vader in de hemelen, uw naam worde geheiligd". Later bad Jezus tot God: "Vader, verheerlijk uw naam". Daarop kwam er een stem uit de hemel die zei: "Ik heb hem verheerlijkt, en Ik zal hem nogmaals verheerlijken!"- Johannes 12:28.

Gods naam is dus heel belangrijk. De persoonlijke naam van de enige ware God is Jehovah; het is de naam die hij zichzelf gegeven heeft. "Jehovah" is de vertaling van het Hebreeuwse JHWH. In het OT en NT komt JHWH zo'n 7.000 maal voor. Toch hebben veel vertalers Gods naam uit hun vertaling van de Bijbel weggelaten en vervangen door een titel. Waarom?

Ten eerste vinden sommigen dat je Gods naam niet mag gebruiken omdat we niet meer weten hoe dit oorspronkelijk werd uitgesproken. Maar we weten ook niet precies hoe de naam Jezus in bijbelse tijden werd uitgesproken. Toch gebruiken mensen overal ter wereld zijn naam en spreken ze de naam uit zoals in hun taal gebruikelijk is. Onzekerheid over de uitspraak is dus geen goede reden om Gods naam niet te gebruiken.

Een tweede reden is een verkeerde toepassing van Exodus 20:7. Deze wet verbiedt misbruik van Gods naam. Maar het respectvol gebruiken van Gods naam werd niet verboden! De schrijvers van het OT, waren getrouwe aanbidders van God die zich aan de wet hielden, toch gebruikten ze Gods naam Jehovah vaak. Jehovah gaf zijn aanbidders de opdracht om zijn naam aan te roepen. Joël 2:32: "een ieder die de naam van Jehovah aanroept, zal behouden worden".

Als bijbelvertalers Gods naam door een titel vervangen, lijkt God afstandelijk en onpersoonlijk, terwijl de Bijbel mensen aanmoedigt "vertrouwelijke omgang" met hem te hebben. - Psalm 25:14. Hoe vertrouwelijk is je omgang met iemand als je zijn naam niet kent of niet gebruikt?!

En als mensen Gods naam niet kennen, raken ze ook niet vertrouwd met de betekenis van die naam. Sommigen vertalen de naam Jehovah met "Ik ben die ik ben". Dit een arme vertaling. De Engelse Rotherham vertaling vertaalt Exodus 3:14 met : "Ik zal worden wat mij ook behaagt". Jehovah kan dus alles worden wat nodig is om zijn voornemens te vervullen.

En hij wil zijn macht graag gebruiken ten behoeve van degenen die hem liefhebben.

2 Kronieken 16:9.

Jehovah's naam hoort in de Bijbel thuis!

[Annatar 0]

In sommige bijbels komt de Godsnaam wel als naam voor. De katholieke Canisius- en de originele Willibrord-vertalingen zijn hier voorbeelden van. Ik vind dit prima.

In het Nieuwe Testament komt de naam echter niet voor en wordt gekozen voor het laat-joodse gebruik om naar de Godsnaam te verwijzen als "Heer". Ook dit vind ik prima.

Niets om je over op te winden in elk geval.

[Michiel 14]

Jehovah's naam hoort in de Bijbel thuis!

Dat gebeurd toch nog steedS?

[Sanne69 28]

Jehovah's naam hoort in de Bijbel thuis!

Dat gebeurd toch nog steedS?

Zeker, er zijn vertalingen die de naam Jehovah of Jahweh weergeven op plaatsen waar in de oude handschriften JHWH staat. Hierboven zijn al de "Aramic Bible" en de "Nieuwe wereldvertaling" genoemd. Er zijn nog wel meer vertalingen zoals "The Bible in Living English" en de "American Standard Version".

In de Nederlandse "Statenvertaling" (1637) wordt HEERE gebruikt, maar in de kanttekening van de Pieter Keur-uitgave van deze vertaling staat bij Genesis 2:4: "Hier wordt allereerst aan God den naam JEHOVAH gegeven. Onthoud dit eens voor al: waar gij voortaan het woord HEERE met groote letters geschreven vindt, dat aldaar in het Hebreeuwsch het woord JEHOVAH, of korter Jah staat."

Veel vertalingen laten Gods naam echter achterwege, vanwege al eerder genoemde redenen, en vervangen deze naam door HEERE wat slechts een titel is.

[Annatar 0]

Jehovah is sowieso niet de juiste naam. Als je het zo belangrijk vind vraag ik me af waarom je zou blijft hameren op een naam waarvan we weten dat hij niet klopt? Als ik weet dat jij Sanne heet maar je ondertussen Sennaha noem en zeg dat ik respect voor je naam eis kom ik toch ook niet erg geloofwaardig over?

[Sanne69 28]

Jehovah is sowieso niet de juiste naam. Als je het zo belangrijk vind vraag ik me af waarom je zou blijft hameren op een naam waarvan we weten dat hij niet klopt?

Het is waar dat er onder geleerden geen overeenstemming bestaat hoe Gods naam precies uitgesproken moet worden. Maar is dit een reden om een naam helemaal niet meer te gebruiken. Hoe werd Jezus naam uitgesproken in de tijd toen hij op aarde was? In het Grieks is het "Iesous". (Het NT is in het Grieks geschreven). Deze naam komt overeen met de Hebreeuwse naam "Jehosua" wat trouwens ook "Jehovah is redding" betekent.

Overal op aarde spreken mensen Jezus naam uit zoals in hun land het meeste gebruikelijk is. Niemand heeft daar problemen mee.

En als je naar een ander land gaat, is de kans groot dat je naam anders wordt uitgesproken. Geen probleem toch? Maar geen reden om me maar "mevrouw" te laten noemen.

[Annatar 0]

Jehovah is sowieso niet de juiste naam. Als je het zo belangrijk vind vraag ik me af waarom je zou blijft hameren op een naam waarvan we weten dat hij niet klopt?

Het is waar dat er onder geleerden geen overeenstemming bestaat hoe Gods naam precies uitgesproken moet worden.

Valt wel mee. Er bestaat consensus dat Yahwe waarschijnlijk de juiste uitspraak is.

Maar is dit een reden om een naam helemaal niet meer te gebruiken.

Het feit dat een naam niet klopt lijkt me wel degelijk reden om hem niet te gebruiken.

Hoe werd Jezus naam uitgesproken in de tijd toen hij op aarde was? In het Grieks is het "Iesous". (Het NT is in het Grieks geschreven). Deze naam komt overeen met de Hebreeuwse naam "Jehosua" wat trouwens ook "Jehovah is redding" betekent.

Overal op aarde spreken mensen Jezus naam uit zoals in hun land het meeste gebruikelijk is. Niemand heeft daar problemen mee.

En als je naar een ander land gaat, is de kans groot dat je naam anders wordt uitgesproken. Geen probleem toch? Maar geen reden om me maar "mevrouw" te laten noemen.

Er is een verschil tussen een naam vertalen naar je eigen taal of een naam gebruiken die niet klopt. Jehovah gebruiken is het hetzelfde als jou Senoun noemen ipv van Sanne. Dan combineer ik de klinkers van mevrouw met de medeklinkers van Sanne. Dat is wat je doet met Jehovah. Het slaat gewoon nergens op, en zeker niet als je er zowat de kern van je geloof van maakt.

[Enola Gay 0]

ik vindt de godsnaam Jehova toch meer thuishoren bij de groep Jehova's getuigen, en niet passen bij bv een Katholiek.

als ik een Godsnaam zou kiezen kies ik voor Jahwhe, gewoon omdat die anders overkomt

[Olorin 154]

ik vindt de godsnaam Jehova toch meer thuishoren bij de groep Jehova's getuigen, en niet passen bij bv een Katholiek.

Maar voor het WTG bestond, bestond die 'naam' al. Ik ben het bijvoorbeeld wel eens tegen gekomen in een preek uit 1702 van een Hervormde predikant.

Niet dat ik een voorstander ervan ben, maar het is niet exclusief WTG.

[Robert Frans 1.537]

Ook op sommige oude katholieke kerken kom je die naam nog weleens tegen.

[Olorin 154]

Ik vind het best dat er 'Heer' staat, net zoals men ook in het nieuwe testament deed. Dat gedoe over of er nou 'Heer', 'JHWH', Jehova of Jahwhe moet staan houd me eigenlijk totaal niet bezig en vind ik ook best onbelangrijk.

[Enola Gay 0]

ik vindt de godsnaam Jehova toch meer thuishoren bij de groep Jehova's getuigen, en niet passen bij bv een Katholiek.

Maar voor het WTG bestond, bestond die 'naam' al. Ik ben het bijvoorbeeld wel eens tegen gekomen in een preek uit 1702 van een Hervormde predikant.

Niet dat ik een voorstander ervan ben, maar het is niet exclusief WTG.

joh, wist ik niet

weer wat geleerd

[Annatar 0]

ik vindt de godsnaam Jehova toch meer thuishoren bij de groep Jehova's getuigen, en niet passen bij bv een Katholiek.

Maar voor het WTG bestond, bestond die 'naam' al. Ik ben het bijvoorbeeld wel eens tegen gekomen in een preek uit 1702 van een Hervormde predikant.

Niet dat ik een voorstander ervan ben, maar het is niet exclusief WTG.

joh, wist ik niet

weer wat geleerd

De naam is ontstaan doordat men vroeger ten onrechte dacht dat de klinkers van de naam adonai in de naam JHWH geplaatst moesten worden (het Hebreeuws kent oorspronkelijk geen klinkers in het schrift, deze zijn pas later toegevoegd) om de uitspraak van de Godsnaam te reconstrueren. Het gevolg is dus JaHoWaH, Jehovah.

Deze veronderstelling bleek onterecht en bijbelwetenschappers hebben op basis van manuscripten geconcludeerd dat "Jahwe" waarschijnlijk de correcte uitspraak is. Eeuwenlang is men echter van Jehovah uitgegaan waardoor die naam ook voorkomt op bijvoorbeeld de architectuur van kerken of in theologische of religieuze boeken uit het verleden. De JG's hebben die foute uitspraak ook overgenomen in hun bijbelvertaling.

[Sanne69 28]

Jehovah is sowieso niet de juiste naam.

Veel namen van in de Bijbel genoemde mensen en plaatsen bevatten een verkorte vorm van de goddelijke naam. Deze eigennamen kunnen aanwijzingen geven over de manier waarop Gods naam werd uitgesproken.

George Buchanan, emeritus hoogleraar aan het Wesley Theological Seminary in Washington D.C. zegt: "In de oudheid vernoemden ouders hun kinderen vaak naar hun godheden. Dit betekent dat zij de naam van hun kinderen uitspraken op de manier waarop de naam van de godheid werd uitgesproken. Het Tetragrammaton (JHWH) werd in de namen van mensen opgenomen, en zij maakten altijd gebruik van de middelste klinker."

Enkele voorbeelden van de in de Bijbel voorkomende eigennamen waarin een verkorte vorm van Gods naam ligt opgesloten zijn:

Jonathan, die in de Hebreeuwse Bijbel als Jonathan of Jehonathan voorkomt.

Josafat; Josjafat of Jehosjafat.

Jozabad; Jozabad of Jehozabad.

Joahaz; Joachaz of Jehoachaz.

Een tweelettergrepige uitspraak van het Tetragrammaton als "Jahweh" laat geen ruimte voor het bestaan van de o-klinkerklank als een deel van Gods naam. Maar in de talrijke Bijbelse namen waarin de goddelijk naam is opgenomen, verschijnt deze middelste klinker zowel in de oorspronkelijke als in de verkorte vorm van de naam, zoals in Jehonathan en Jonathan (betekenis: Jehovah heeft gegeven).

Professor Buchanan zegt dan ook over de goddelijke naam: "In geen enkel geval wordt de klinker oe of o weggelaten. Het woord werd soms verkort tot 'Ja', maar nooit tot 'Ja-weh'" - Biblical Archaeology Review.

Er is dus zeker wel een grond om de voorkeur te geven aan Jehovah.

[Raido 0]

WHO CARES!?!