procrastinatie/uitstelgedrag

[Robert Frans 1.653]

[Jyoti 0]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 00:33:04 schreef Ursa het volgende: Het lijkt er op dat alle mensen die geen last van uitstelgedrag hebben, ook niet op dit forum actief zijn.

Ok ja, internetfora zijn inderdaad wel best populaire procrastinatie-manieren denk ik.

Quote:

In het kader van 'het kan altijd erger', ik ben zevendejaars student en hoop dit jaar mijn bachelor binnen te tikken. Ik ben een natuurlijke chaoot die in de stress schiet wanneer het takenlijstje toeneemt (en vervolgens vervalt tot apathie).

Dat herken ik enorm, die stress en de daarop volgende apathie, dat kan bij mij echt extreme vormen aannemen, dat wordt dan "omg omg omg als ik op die taak faal dan faal ik dat hele vak en als ik dat vak faal faal ik mijn hele jaar en als ik mijn hele jaar faal faal ik mijn hele studie en als ik mijn hele studie faal dan is iedereen teleurgesteld in me en houdt niemand nog van me en krijg ik nooit een leuke baan of een leuke toekomst of een leuk leven dus ach, wat voor zin heeft het allemaal nog, f*ck it, mijn leven is toch zinloos dus kan ik het zo goed de halve nacht computerspelletjes spelen" terwijl het er in de praktijk altijd op neerkomt dat de taak best meevalt, of, in het ergste geval, de taak niet meevalt en de professor zoiets heeft van, sjah, jammer, moet je volgende taak maar je cijfer ophalen. Waarna ik me altijd heel stom voel en me voorneem om de volgende keer niet meer zo te overreageren en gewoon op tijd te beginnen zodat al dat gestress niet meer nodig is.

Ik heb wel het geluk dat ik, eenmaal ik in gang schiet, echt idioot snel en goed werk lever. Ik heb een uur voor de deadline papers geschreven die beter waren dan die van medestudenten die er twee weken mee bezig waren, en ik heb onderscheiding gehaald voor tentamens die ik pas de zelfde ochtend ben beginnen studeren. Ik heb dan ook mooi binnen de standaard tijd mijn master gehaald met best goede cijfers, dat scheelt wel, wat dat betreft heeft mijn procrastinatie niet echt gevolgen. Maar ik merk dat alle stress wel gevolgen heeft, ik word er niet bepaald gelukkiger van zeg maar, ik stop zo belachelijk veel tijd en energie in al dat gestress. Als ik al die tijd en energie zou stoppen in echt gewoon mijn schoolwerk doen, zou ik een gemiddelde van 9 hebben ofzo.

Maar! Ik merk verbetering, met mijn nieuwe studie slaag ik er tot nu toe werkelijk in enige mate van orde en discipline te creëren, ik geloof het zelf nog nauwelijks maar er lijkt hoop te zijn dat ik ooit eens een goede student word.

[Ursa 1]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 13:25:58 schreef Iriacynthe het volgende: Dat herken ik enorm, die stress en de daarop volgende apathie, dat kan bij mij echt extreme vormen aannemen, dat wordt dan "omg omg omg als ik op die taak faal dan faal ik dat hele vak en als ik dat vak faal faal ik mijn hele jaar en als ik mijn hele jaar faal faal ik mijn hele studie en als ik mijn hele studie faal dan is iedereen teleurgesteld in me en houdt niemand nog van me en krijg ik nooit een leuke baan of een leuke toekomst of een leuk leven dus ach, wat voor zin heeft het allemaal nog, f*ck it, mijn leven is toch zinloos dus kan ik het zo goed de halve nacht computerspelletjes spelen" (...)

zeer herkenbaar...

Quote:

terwijl het er in de praktijk altijd op neerkomt dat de taak best meevalt, of, in het ergste geval, de taak niet meevalt en de professor zoiets heeft van, sjah, jammer, moet je volgende taak maar je cijfer ophalen. Waarna ik me altijd heel stom voel en me voorneem om de volgende keer niet meer zo te overreageren en gewoon op tijd te beginnen zodat al dat gestress niet meer nodig is.

Ook herkenbaar. Meestal krop ik zulke dingen een beetje op, terwijl het best goed kan om dingen in overleg te gooien. Zoals nu, dat ik van mijn docent te horen krijg dat ik binnen drie week een deadline heb, naast de twee tentamens die ik al had. :S Ik overweeg zeer het in overleg met hem te gooien.

Quote:

Ik heb wel het geluk dat ik, eenmaal ik in gang schiet, echt idioot snel en goed werk lever. Ik heb een uur voor de deadline papers geschreven die beter waren dan die van medestudenten die er twee weken mee bezig waren, (...) Wederom herkenbaar. Niet dat ik vind dat ik beter werk aflever dan anderen, maar ik merk wel dat - had ik meer de tijd genomen - het resultaat niet veel beter zou zijn geweest. Wel merk je bij mijn studie - geschiedenis - het enorm als je dingen afraffelt of er meer tijd voor hebt, gewoon qua onderzoekstijd en bronnen. (...) en ik heb onderscheiding gehaald voor tentamens die ik pas de zelfde ochtend ben beginnen studeren. Ik heb dan ook mooi binnen de standaard tijd mijn master gehaald met best goede cijfers, dat scheelt wel, wat dat betreft heeft mijn procrastinatie niet echt gevolgen.

Iets minder herkenbaar. Ik denk dat het ook goed helpt om een specifiek doel voor ogen te hebben. Een specifieke master die je wilt gaan doen, een specifiek doel dat je daarmee voor ogen hebt.

Quote:

Maar ik merk dat alle stress wel gevolgen heeft, ik word er niet bepaald gelukkiger van zeg maar, ik stop zo belachelijk veel tijd en energie in al dat gestress. Als ik al die tijd en energie zou stoppen in echt gewoon mijn schoolwerk doen, zou ik een gemiddelde van 9 hebben ofzo.

Zevens en achten hier denk ik... bij mij heeft de apathie van 'wel een idee in je hoofd maar niet kunnen beginnen' een zich herhalende spiraal van net niet gelukte colleges (essays!) opgeleverd. Mensen vragen dan ook al gauw naar het waarom van mijn studievertraging... of ik nog iets anders gedaan heb, of ik te veel bier gedronken heb... dat laatste hier en daar ook wel, maar de echte vertraging komt neer op 'voor veel vakken inschrijven, weinig halen'.

Quote:

Maar! Ik merk verbetering, met mijn nieuwe studie slaag ik er tot nu toe werkelijk in enige mate van orde en discipline te creëren, ik geloof het zelf nog nauwelijks maar er lijkt hoop te zijn dat ik ooit eens een goede student wordt.

Zie, er is hoop! Een goede werknemer zul je bedoelen. 'Eens' zul je toch aan de bak moeten, en dan komen je disciplinaire vaardigheden goed van pas.

[mirt 0]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 13:25:58 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Dat herken ik enorm, die stress en de daarop volgende apathie, dat kan bij mij echt extreme vormen aannemen, dat wordt dan "omg omg omg als ik op die taak faal dan faal ik dat hele vak en als ik dat vak faal faal ik mijn hele jaar en als ik mijn hele jaar faal faal ik mijn hele studie en als ik mijn hele studie faal dan is iedereen teleurgesteld in me en houdt niemand nog van me en krijg ik nooit een leuke baan of een leuke toekomst of een leuk leven dus ach, wat voor zin heeft het allemaal nog, f*ck it, mijn leven is toch zinloos dus kan ik het zo goed de halve nacht computerspelletjes spelen" terwijl het er in de praktijk altijd op neerkomt dat de taak best meevalt, of, in het ergste geval, de taak niet meevalt en de professor zoiets heeft van, sjah, jammer, moet je volgende taak maar je cijfer ophalen. Waarna ik me altijd heel stom voel en me voorneem om de volgende keer niet meer zo te overreageren en gewoon op tijd te beginnen zodat al dat gestress niet meer nodig is.

Ik herken dat ook heel erg. Ik denk ook wel eens: wat had er van mij kunnen worden als ik dit eerder had overwonnen... hoewel ik gelukkig wel heel tevreden ben met mijn leven nu.

Wat ook meespeelt is dat, laat ik het over mezelf hebben, ik een beetje stress wel nodig heb. Ik vind het gewoon te saai om heel erg op tijd te beginnen met iets waar je je hersens wel op volle toeren voor moet laten draaien. Een ander zegt: te saai, dat is gewoon discipline. Maar het voelt voor mij als saai om voor het echt nodig is, mijn hersens van een heleboel andere zaken af te moeten wenden ten behoeve van één taak.

Een beetje stress werkt dan goed en dat kan gewoon zo zijn dat je zo in elkaar zit. De valkuil is dan niet op het juiste (voor jou juiste) moment te beginnen, maar te laat, waardoor de stress weer te hoog is geworden. Dat beseffen kan denk ik ook al een hoop schelen.

[Jyoti 0]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 15:55:44 schreef Ursa het volgende: Ook herkenbaar. Meestal krop ik zulke dingen een beetje op, terwijl het best goed kan om dingen in overleg te gooien. Zoals nu, dat ik van mijn docent te horen krijg dat ik binnen drie week een deadline heb, naast de twee tentamens die ik al had. :S Ik overweeg zeer het in overleg met hem te gooien.

Moet je doen. Ik durf het zelf nooit maar eigenlijk is het altijd wanneer ik het gedaan heb een flinke opluchting geweest.

Quote:

Zevens en achten hier denk ik... bij mij heeft de apathie van 'wel een idee in je hoofd maar niet kunnen beginnen' een zich herhalende spiraal van net niet gelukte colleges (essays!) opgeleverd. Mensen vragen dan ook al gauw naar het waarom van mijn studievertraging... of ik nog iets anders gedaan heb, of ik te veel bier gedronken heb... dat laatste hier en daar ook wel, maar de echte vertraging komt neer op 'voor veel vakken inschrijven, weinig halen'.

Hmm, da's wel erg vervelend, heb ik zelf gelukkig geen last van, ik heb eigenlijk nog nooit een onvoldoende gehaald. Je zou dan toch denken dat dat hele doemscenario stilaan uit mijn hoofd verdwijnt maar nee hoor!

Quote:

Zie, er is hoop! Een goede werknemer zul je bedoelen. 'Eens' zul je toch aan de bak moeten, en dan komen je disciplinaire vaardigheden goed van pas.

Neuh, voorlopig blijf ik lekker studeren, ben net opnieuw aan een bacheloropleiding begonnen dus ik blijf nog even gaan.

[Hongerige Wolf 0]

Trouwens, iedere keer als ik de topictitel zie denk ik aan afgehakte penissen.

En daar denk ik normaal eigenlijk nooit aan.

[Jalikaatje 1]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 16:36:01 schreef Hongerige Wolf het volgende: Trouwens, iedere keer als ik de topictitel zie denk ik aan afgehakte penissen. En daar denk ik normaal eigenlijk nooit aan.

Daar moet me ik tot mijn schaamte bij aansluiten Ik lees telkens 'pro-castratie.'

[Annatar 0]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 16:40:51 schreef Jalikaatje het volgende: [...] Daar moet me ik tot mijn schaamte bij aansluiten Ik lees telkens 'pro-castratie.'

Ik krijg inderdaad ook allerlei nare gedachten als ik dit woord in de AT zie.

[Olorin 155]

AH, procrastinatie, een topic naar mijn hart. Als procrastinatie mens geworden blijkt te zijn, dan zou ik dat wel eens kunnen zijn. Niet te verwarren met pro-castratie.

[Josephina 0]

Oow hoe herkenbaar allemaal... Ik ben geloof ik nergens zo goed in als het eeuwig uitstellen van dingen. En dan bij huishoudelijke taken nog wat erger dan bij schoolwerk (aan dat eerste heb ik over het algemeen genomen een grotere hekel) Wat voor mij écht werkt weet ik (nog) niet, maar een stap in de goede richting is in elk geval zorgen dat mijn omgeving een niet al te grote chaos is. Als mijn werk netjes in mapjes zit begin ik er makkelijker aan en als mijn bed opgemaakt is en mijn bureau netjes begin ik al makkelijker aan opruimen. Maar goed... het creëren van die orde is iets dat ik ook vaak uitstel...

Ook het extreem gaan stressen over een bepaalde opdracht is erg herkenbaar voor me. Ik denk ook altijd dat ik met een proefwerk m'n hele toekomst kan verknallen. vaak besteed ik in zo'n geval nog veel meer tijd en energie in stressen dan in leren. Eigenlijk zonde, maar mezelf veranderen gaat me niet heel erg makkelijk af.

[Minimal 0]

Hier nog iemand die zich kan melden . Een week lang de tijd gehad voor een tentamen en heb ik alles uitgesteld tot dit weekend, ik heb nog een 8/10 uur de tijd om me voor te bereiden. .

Ik vind het echt een verschrikkelijke eigenschap wat me schoolprestaties al meer dan 10 jaar helpen verpesten.

[Annatar 0]

Zó herkenbaar... helaas.

[Eli7 0]

Wellicht dat mensen die last hebben van procrastinatie ook de enigen zijn die de tijd hebben om op credible hun tijd te verdoen.

[Annatar 0]

Quote:

Op zondag 07 november 2010 21:34:36 schreef Eli7 het volgende: Wellicht dat mensen die last hebben van procrastinatie ook de enigen zijn die de tijd hebben om op credible hun tijd te verdoen.

Zou het?

[Dubito 0]

Quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 16:36:01 schreef Hongerige Wolf het volgende: Trouwens, iedere keer als ik de topictitel zie denk ik aan afgehakte penissen. En daar denk ik normaal eigenlijk nooit aan.

Dat is te merken, want bij dat onderwerp gaat het toch echt om de ronde aanhangsels en niet om het slurfje, dat mag gewoon blijven zitten.....

[Timon 0]

Ik wil al een hele tijd posten in dit topic, maar het komt er maar niet van Misschien morgen

[Morphogenesis 4]

Dat voornemen had ik gisteren ook al ja. Morgen nog maar eens een gokje wagen

[annzie 1]

"Waarom zou ik vandaag doen, wat ik morgen ook kan uitstellen."

Waar ik hem vandaan heb geen idee, maar ik dacht er ineens aan toen ik dit topic zag

[*nath* 0]

Ik zit nu een tentamen te maken. En toch vind ik dat Credible een hogere prioriteit heeft.

[Jalikaatje 1]

Haha, ik heb vanmiddag een test en zit ook weer op credible. Er zouden studeer-bans uitgevonden moeten worden

[annzie 1]

Quote:

Op dinsdag 09 november 2010 12:18:53 schreef Jalikaatje het volgende: Haha, ik heb vanmiddag een test en zit ook weer op credible. Er zouden studeer-bans uitgevonden moeten worden

Goed idee! Zullen we er een topic over maken?

[Jipperd 0]

ik stel he stoppen van mijn studie uit, ik win >

[*nath* 0]

Ik heb het tentamen gewoon gehaald.

[Jyoti 0]

Ok, daar kan niemand tegenop Jipperd.

Anti-procrastinatiebans lijken me op zich een mooi idee, ware het niet dat de crew dan allereerst zichzelf moet bannen en ja, dan blijft er niemand meer over om jullie te bannen.

[Jyoti 0]

He, goed zo nath! Ik heb wonder boven wonder ook de paper die ik vorige zondag om 3 uur 's nachts gemaakt heb gehaald. Met een 9. Ik weet ook niet hoe dat kan. Het probleem is dat zoiets de motivatie om de volgende keer wel op tijd te beginnen niet echt bevordert.