Pedoseksuelen

[Robert Frans 1.554]

Als hij prima kan leven met zijn pedofilie, zonder kindjes aan te raken, waarom zou hij dan?

[Machiavelli 0]

Quote:

Op woensdag 22 september 2010 13:38:53 schreef RaiN het volgende: [...] je zegt dat het christelijker is om iemand te begeleiden tot mogelijke genezing, terwijl er eerder werd geopperd dat het een geaardheid is, net zoals homosexualiteit een geaardheid is. Als het beiden een geaardheid is, hoe kan het dan dan van de ene geaardheid kan en mag worden gezegd dat het genezen kan worden en als iemand hetzelfde beweert van de andere geaardheid half Nederland staat te steigeren?

Omdat pedoseksualiteit niet geaccepteerd wordt en homoseksualiteit wel.

[RaiN 0]

Quote:

Op woensdag 22 september 2010 22:32:24 schreef Machiavelli het volgende: [...] Omdat pedoseksualiteit niet geaccepteerd wordt en homoseksualiteit wel.

homosexualiteit was niet altijd iets dat geaccepteerd werd...

[The Black Mathematician 82]

Quote:

Op woensdag 22 september 2010 18:14:49 schreef RobertF het volgende: Als hij prima kan leven met zijn pedofilie, zonder kindjes aan te raken, waarom zou hij dan?

Lijkt mij ook, maar sommigen lijken een meldingsplicht te willen.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op woensdag 22 september 2010 23:30:33 schreef RaiN het volgende: [...] homosexualiteit was niet altijd iets dat geaccepteerd werd...

The times they are a-changin'

[vogeltje1 0]

Bonaventura, ik wil je uit de grond van mijn hart bedanken voor het starten van dit topic.

Ik ben zelf pedofiel, of anders gezegd: ik heb pedofiele gevoelens.

Naast pedofiel ben ik ook christen. Op dit forum vind je onder het kopje 'Persoonlijke problemen' het topic: "Christen en pedofiel". Ik ben dat topic gestart omdat ik het enorm moeilijk vind: christen zijn én pedofiel. Als je je op dit forum hebt geregistreerd kun je mijn verhaal en reacties hierop lezen als je dit wilt.

Zoals overal om mij heen ervaar ik ook hier dat er enorm veel onduidelijk bestaat hierover. Zo wordt een pedofiel vaak in één adem genoemd met een pedoseksueel of kinderverkrachter. De een maakt het onderscheid (gelukkig) wel zoals ook de topicstarter, maar een ander weer niet.

Een pedofiel is niet hetzelfde als een pedoseksueel. Het doet mij als persoon met pedofiele gevoelens/geaardheid (er is nog steeds te weinig wetenschappelijk bewijs hieromtrent) ontzettend veel pijn als ik - bijna dagelijks - weer moet horen hoe smerig en walgelijk ik ben terwijl ik NIET voor deze gevoelens gekozen heb en NOG NOOIT een kind iets heb aangedaan en ook nooit zal willen doen!!! Van de gedachte alleen al ga ik over mijn nek.

Ik wil graag duidelijkheid scheppen als het gaat over dit onderwerp. Dit maakt het makkelijker en begrijpelijker hoop ik. Zo kun je één en ander ook veel beter plaatsen.

Op de website www.pedofilie.nl wordt een duidelijke definitie gegeven wat 'pedofilie' inhoudt:

Pedofilie is echter geen keuze, maar iets wat je gekregen hebt, waar je dus niets aan kan doen. Daarom vinden wij als makers van Pedofilie.nl dat mensen met pedofiele gevoelens daar gewoon over moeten kunnen praten, zodat ze wat hulp kunnen vinden om op een goede manier te leren omgaan met hun gevoelens. Want een pedofiel die goed met zijn gevoelens om kan gaan heeft niet alleen een gelukkiger leven, maar zal ook veel minder snel een kind misbruiken. Dat is in ieders belang.>

Mochten jullie meer willen lezen over/leren van het onderwerp pedofilie dan raad ik jullie van harte aan om eens op de site www.pedofilie.nl te kijken. Op het forum van deze site is heel veel informatie en discussie hierover te vinden vanuit allerlei invalshoeken, zoals van pedofielen zelf, hulpverleners, onderzoekers, geïnteresseerden en ook slachtoffers. Misschien ten overvloede: dit is een keurige website die totaal los staat van zaken als bijvoorbeeld kinderporno dus wees niet ongerust.

Ik ervaar mijn pedofiel-zijn als heel dubbel. Aan de ene kant haat ik het en wil ik niets liever dan ervan af zijn. Aan de andere kant houd ik ECHT van kinderen, gewoon zoals ze zijn, en hier kan ik enorm van genieten. Kinderen zien spelen, zien lachen, kinderen helpen, kinderen iets leren... Hierin verschil ik echt niet van een 'normaal' persoon die van kinderen houdt. Alleen mijn probleem is dat ik me tot een beperkt deel van hen (bepaalde jongens die mooi van uiterlijk zijn of een mooi karakter hebben) aangetrokken voel op een niet-natuurlijke manier. Ik heb dan verliefde gevoelens (voor uiterlijk en/of innerlijk) en soms, lang niet altijd, seksuele aantrekkingskracht. Dit niet-natuurlijke wil ik kwijt maar de rest niet. Zo is het bij mij een beetje.

De vraag van dit topic was: HOE OM TE GAAN MET PRAKTISERENDE PEDOFIELEN (PEDOSEKSUELEN):

Mijn mening: ze moeten hulp krijgen d.w.z. intensieve begeleiding waarbij respect en gelijkwaardigheid voorop staat en mijn overtuiging is daarbij dat Gods kracht en genezing onmisbaar is. Hoe anderen met hen om moeten gaan: met liefde en respect. Voor zover mogelijk is, want als je zelf slachtoffer bent geweest (of familie/vrienden van) heb je waarschijnlijk niets aan deze opmerking. Voor de duidelijkheid wil ik ook benadrukken dat ik deze daden absoluut verwerpelijk en afschuwelijk vind. Maar een pedoseksueel die na zijn daden berouw toont en aan zichzelf wil werken verdient een eerlijke kans. Ook dit is een gevolg van de gebroken wereld waarin wij leven en zonder de pedoseksueel vrij te pleiten (want dit is afschuwelijk) hebben we hoe dan ook te maken met de gevolgen en is inderdaad een logische vraag hoe hier mee om te gaan. Ik vind het heel moedig dat hier over dit onderwerp gepraat kan worden.

Misschien goed om te bedenken: de gemiddelde pedofiel loopt niet over straat met de gedachte welk kind hij wil verkrachten, zoals de gemiddelde hetero-man ook niet over straat loopt met de gedachte welke vrouw hij wil gaan verkrachten. Pedo's (een zeer ongenuanceerde afkorting) zijn niet per definitie vieze, enge mannetjes met een regenjas die bij schoolpleinen rondhangen. En veel gevallen van kindermisbruik hebben mijns inziens meer te maken met honger naar macht en geweld dan met pedofilie. Iemand als Marc Dutroux beschouw ik niet als pedofiel maar als psychopaat. Dit onderscheid wordt in de media helaas nauwelijks gemaakt waardoor mensen een verkeerd beeld voorgeschoteld krijgen en er gemakkelijk grote hetzes ontstaan als er weer 'zo één' gevonden wordt. Vind je het heel gek dat ik mijn echte naam, adres en woonplaats niet in mijn profiel zet?

Of ik zelf - als pedofiel - hulp nodig heb? Ik denk het wel. Ik ben heel voorzichtig begonnen contact te leggen met een christelijke hulpverleningsorganisatie die hierin thuis is (God zij dank is er zo'n organisatie). Heel erg spannend en eng maar ik denk dat dit voor mij de enige manier is om ermee te leven: het niet langer meer voor mezelf houden. Pedofilie is nog steeds een afschuwelijk taboe waar veel te veel mensen spastisch en irreëel op reageren (al is dit aan één kant wel te begrijpen) en helaas nog steeds nauwelijks wetenschappelijk onderzocht.

Neem dit van me aan: De gemiddelde pedofiel is geen monster

---

Samengevoegd:

Quote:

Op woensdag 22 september 2010 23:56:25 schreef The Black Mathematician het volgende: [...] Lijkt mij ook, maar sommigen lijken een meldingsplicht te willen.

Er zijn volgens mij net zoveel soorten pedofielen als dat er hetero's zijn. De één gaat hier verstandiger mee om dan de ander denk ik.

Bij mij is het zo dat ik soms bewust situaties met kinderen opzoek maar over het algemeen niet. Soms komen ze echter wel weer naar mij toe, tja, kan ik daar dan wat aan doen? Nee. Ik probeer zo weinig mogelijk alleen met een kind te zijn heb ik mij voorgenomen en dit werkt vrij goed voor mij.

Overigens is het zo dat ik voor slechts een heel klein deel van kinderen die ik tegenkom een fysieke of emotionele aantrekkingskracht voel (negen van de tien keer zijn dit dan jongens). Met dat ik dit voel weet ik: dit kan niet en ik wil dit al helemaal niet, zoveel moreel besef en verantwoordelijkheid heb ik gelukkig wel. Vaak lukt het om dan toch deze gedachten buiten de deur te houden en kan ik normaal en leuk contact hebben met zo'n jongetje. Kinderen voelen trouwens haarfijn aan of je om ze geeft en van ze houdt (op een normale manier) en dit merken kinderen ook aan mij. Is dit dan verkeerd? Dat weiger ik te geloven. Ik geloof wel dat ik geen grenzen moet op gaan zoeken. Ik moet eerlijk aangeven dat ik hier soms mee worstel. Ik stoei soms weleens met een jochie maar hij begint uit zichzelf, ik begin er niet over. Moet ik het dan weigeren of niet?

Je merkt wel, het is niet zo simpel als het lijkt. Wat een hetero-man soms kan hebben als een hele mooie vrouw tegen hem aanstaat in de lift, ja dat ik ook zomaar ineens met een knap jongetje hebben die naast me komt zitten in de bus, ik zoek het dan echt niet op!

Als het doelbewust om misbruik of aanzetten tot misbruik betreft moeten ze inderdaad met hun klauwen van kinderen afblijven maar dan ben je voor mij al geen pedofiel want dan houd je niet echt van kinderen maar misbruik je ze alleen maar. Als het gaat om een aai over de bol of een liefdevolle omhelzing is het anders en weet ik het eigenlijk niet zo goed. Een pedofiel (zoals ik ook) moet uitkijken met het zoeken van grenzen hierin, beter te weinig of niet aanraken dan te veel.