Gedachten over de hemel

[Hoekje 0]

Je hebt wel eens van die avonden waarbij je in bed ligt en niet kan slapen. Allerlei gedachten tollen door je hoofd. Ik had zondagavond ook weer eens zo'n avond. Soms bedenk ik dan allerlei leuke dingen zodat ik in slaap val. (Ik geloof er dan ook niet in dat dromen die je zelf verzint uitkomen, maar dat terzijde.) Die avond kwam het woord hemel ineens bij me op. Heb je dat ook wel eens? Dat je zo ontzettend naar God verlangt dat niets je meer kan schelen en je alleen maar naar Hem wil? De hemel wordt altijd voorgesteld als zo'n mooi iets, maar ik zou niet weten hoe eigenlijk, hoe ziet het eruit?

Ik moest denken aan de film die ik 2 jaar geleden bij Godsdienst gezien heb: 'What dreams may come'. De hemel was daar een levend geworden schilderij, om het zo te noemen, waar iedereen elkaar terugvond na de dood. Toen ik aan die film dacht kwam ineens de vraag in me op Bestaat er in de hemel zwaartekracht? Geen idee waarom ik daaraan dacht maar ik vroeg het me gewoon af.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe hier over de hemel en alles gedacht wordt. Mag je je er uberhaupt een voorstelling van maken en zoja, wat verwacht je dan? Ik weet dat het onvoorstelbaar is en we het niet kunnen beseffen, maar wat voor ideeën zijn erover? En wat zegt de bijbel?

Edit: En ik bedacht me: Wat is het nut van een nieuwe aarde? Waarom niet gewoon met zn allen in de hemel blijven?

Gewoon wat gedachtengangetjes waren dit.

[Jyoti 0]

Ik ben daar eigenlijk echt niet mee bezig. Ik hoop er persoonlijk ook nog niet meteen terecht te komen. Ik denk ook niet dat we ons daar als mens een zinvolle voorstelling kunnen maken, en zo relevant is het ook niet voor mijn leven hier op aarde.

[LodewijkNapoleon 0]

Aangezien het topic toch één van luchtfietserij is; in de katholieke traditie is de hemel geen plaats maar een staat-van-zijn. Wellicht helpt dat?

[Annatar 0]

De hemel is géén fysieke realiteit zoals onze wereld dat is. De termen waarin je spreekt zijn dus niet aan de orde.

Je mag er best een voorstelling van maken zolang je maar weet dat die waarschijnlijk voor tenminste 99,9% onzin is.

[Olorin 155]

Dan reageren er drie katholieken, en ik ben het met ze eens. Waar moet het heen met deze wereld.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 08 oktober 2009 21:34:41 schreef Hoekje het volgende: Je hebt wel eens van die avonden waarbij je in bed ligt en niet kan slapen.

nee, sorry, ik slaap uitstekend

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op vrijdag 09 oktober 2009 09:17:09 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] nee, sorry, ik slaap uitstekend

Laat me raden....

Een hemelbed?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op vrijdag 09 oktober 2009 14:23:23 schreef MarinusCopy het volgende: [...] Laat me raden.... Een hemelbed?

(het ergste is: het is nog waar ook)

[Machiavelli 0]

Dames, wellicht kan dit fascinerende gesprek elders worden voortgezet?

[Dont think twice, its all right 0]

De Hemel is zo mooi dat het niet met worden te beschrijven. Die zie je ook in de Bijbel bij die man die er een kijkje mocht nemen en het niet met worden kon beschrijven.

Dat met die zwaartekracht dat weet ik niet. We krijgen wel een hemels lichaam dat perfect zal zijn.

[Raido 0]

De enige belangrijke, boeiende en gezonde vraag (niet gemeen bedoeld) is de vraag waarom we niet gewoon allemaal in de hemel blijven en waar die nieuwe aarde voor nodig is.

Ik denk dat het relatief makkelijk te beantwoorden is: God heeft nooit de 'bedoeling' gehad om mensen op te nemen in de Hemel tot in aller eeuwigheid. Hij heeft een aarde gemaakt voor de mensen, om daar te zijn tot in eeuwigheid. Door de zondeval zijn wij echter sterfelijk geworden en moeten wij in 'de tijd' in het reine met God komen om te mogen leven in 'de gelukzaligheid'. Het zijn in de hemel is dus eigenlijk niets meer dan een overbruggingsfase van het leven op de aarde en de wederopstanding en het leven op de nieuwe aarde.

Nieuwe is in deze context overigens een 'vernieuwing' net als het Nieuwe Testament een vernieuwing is van het Oude Testament een vernieuwing 'in Zijn bloed'. Wat zwaartekracht betreft, op de nieuwe aarde lijkt me dat logisch ja. We hebben daar gewoon lichamen (wel volmaakt) en zullen met en in God zijn.

In de Hemel lijkt me het niet 'noodzakelijk' aangezien we daar zonder lichaam aanwezig zijn (die ligt namelijk gewoon in het graf).

[tortel 0]

We zullen zijn als Engelen in de hemel. In een verheerlijkt lichaam vol van zijn licht. De bijbel heeft het over vreugde en heerlijkheid. Nou klingt goed.

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 16:07:03 schreef tortel het volgende: We zullen zijn als Engelen in de hemel. In een verheerlijkt lichaam vol van zijn licht. De bijbel heeft het over vreugde en heerlijkheid. Nou klingt goed.

Waar haal je die onzin vandaan? Engelen zijn hele andere wezens. We zullen niet zijn als de engelen, maar we zullen de mensen zijn zoals God die bedoeld heeft.

Ik ga nog studeren op een betere onderbouwing van mijn antwoord...

[Hoekje 0]

Quote:

Op donderdag 22 oktober 2009 15:33:14 schreef Raido het volgende: De enige belangrijke, boeiende en gezonde vraag (niet gemeen bedoeld) is de vraag waarom we niet gewoon allemaal in de hemel blijven en waar die nieuwe aarde voor nodig is.

Ik weet dat ik het daarboven niet altijd op een rijtje heb. Vandaar ook mijn rare verwoordingen soms. Het is gewoon niet voor te stellen en dat zal ik moeten accepteren.

Quote:

Ik denk dat het relatief makkelijk te beantwoorden is: God heeft nooit de 'bedoeling' gehad om mensen op te nemen in de Hemel tot in aller eeuwigheid. Hij heeft een aarde gemaakt voor de mensen, om daar te zijn tot in eeuwigheid.

Oke, misschien een domme vraag, maar als God volgens jou niet de bedoeling gehad heeft om de mensen voor altijd in de hemel op te nemen, waarom is Hij dan niet gelijk ook naar de aarde gekomen om bij ons mensen te zijn? Want dat is toch zo; dat we uiteindelijk allemaal dicht bij God mogen leven? Heeft Hij het al voorzien?

Quote:

Door de zondeval zijn wij echter sterfelijk geworden en moeten wij in 'de tijd' in het reine met God komen om te mogen leven in 'de gelukzaligheid'. Het zijn in de hemel is dus eigenlijk niets meer dan een overbruggingsfase van het leven op de aarde en de wederopstanding en het leven op de nieuwe aarde.

Dat laatste snap ik dan. Maar wat met de mensen in de hel? Blijven zij daar voor eeuwig?

Persoonlijk geloof ik niet in een hel waar alle niet-gelovigen voor eeuwig zullen branden in een vuur. Ik heb daar geen goede onderbouwing voor, maar ik kan me het kortweg niet voorstellen. Ik wil me het ook niet voorstellen, aangezien ik een hoop lieve ongelovigen ken.

Quote:

Nieuwe is in deze context overigens een 'vernieuwing' net als het Nieuwe Testament een vernieuwing is van het Oude Testament een vernieuwing 'in Zijn bloed'. Wat zwaartekracht betreft, op de nieuwe aarde lijkt me dat logisch ja. We hebben daar gewoon lichamen (wel volmaakt) en zullen met en in God zijn.

Na je leven in de hemel krijg je dus weer gewoon een lichaam? En bedoel je met vernieuwing dat de aarde herstelt wordt, is dat dan zegmaar een soort restauratie van deze aarde, of wordt die platgegooid en nieuw gebouwd? Bovendien zou die toch veel groter moeten zijn lijkt me, aangezien er al een paar duizend jaar mensen bestaan die naar de hemel gaan. (oke, dat klinkt een beetje vaag, ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.)

Quote:

In de Hemel lijkt me het niet 'noodzakelijk' aangezien we daar zonder lichaam aanwezig zijn (die ligt namelijk gewoon in het graf).

'Zonder lichaam', als in een soort 'geestverschijning' dus?

Bedankt iig voor je antwoorden.

[Okocha 0]

Ik denk hoe je je ook een voorstelling zal doen, je bent altijd verkeerd, maar je kunt je wel voorstellen waarom je je dat niet kunt voorstellen.

God heeft er voorbeelden van gegeven op de aarde; Stel dat jij nooit bomen of planten had gezien, zou je je dan een rieele voorstelling maken als er pitten aan je werden vertoond met de vraag daarbij''wat voor een boom wordt het en hoe gaat het eruitzien''? Zou je je dan een waarheidsgetrouwe voorstelling kunnen doen, laat staan de werkelijkheid raden?

God zegt niet voor niks tegen de hemel en hel het hiernamaals, dat zijn de bomen voor het goedheid en slechtheid als het ware en de pitten zitten in de harten van de mensen.. Wat voor een boom ze worden weten we niet precies maar wat we wel weten is dat ze onvoorstelbaar zijn, ook al weten we iets over de pitten ervan..

Als je kijkt naar de rechtvaardige wetten die zich manifesteren, dan zou je moeten kunnen opmerken dat een slechte persoon niet gewoon in zijn rijkdom dood kan gaan zonder enige verantwoord en aansprakelijkheid voor zijn daden. Ook de goeden kunnen niet dood zonder enige prijs te krijgen voor zijn geduld in dit moeilijke leven die hij heeft geleid.

God zal zijn rechtvaardigheid geen tekortkomingen tegemoet accepteren(ook niet van andere eigenschappen die hij heeft).

[Think 0]

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 08 oktober 2009 21:34:41 schreef Hoekje het volgende: Je hebt wel eens van die avonden waarbij je in bed ligt en niet kan slapen. Allerlei gedachten tollen door je hoofd.

Ik heb ook wel eens van die avonden en ook dat ik dan denk aan voorbestaan na de dood. Het begint dan met de vraag, of het zou kunnen, wat sommige andere mensen zeggen, dat de mens meer is dan zijn lichaam en de gedachte dat de geest los van het lichaam zou kunnen bestaan. Maar hoe dan? In een hemel? Opnieuw gereïncarneerd? Op een nieuwe aarde? Dat laatste zou dan een enorm overbevolkte aarde zijn, een hel nog groter dan deze aarde, waar nu al 4 miljard mensen te veel leven om duurzaam en welvarend te bestaan. En meer van zulk soort rare voorstellingen vol tegenspraken komen dan in gedachten.

Sowieso lijkt iedere vorm van voortbestaan na de dood (of op deze aarde niet te kunnen sterven) me een hel, ook zonder de sadistische fantasiën van Jb hierboven. Dus, hoewel ik in de grond misschien wel agnost ben, in de zin dat je nooit zeker kunt zijn hoe de werkelijkheid in elkaar steekt, ben ik blij als het nuchtere rationalistische materialisme weer terugkomt (materialisme in de zin van: materie is de basis van alle dingen). Maar dat kan soms moeilijk zijn 's-nachts en dan slaap ik slecht...

Admod note: Let op je taalgebruik Think.

[dingo 166]

Admod note: Opruiming gehouden, er is al genoeg hel op aarde om niet te gaan vechten in een topic over de hemel.

[Hoekje 0]

Quote:

Op zondag 08 november 2009 19:23:07 schreef Think het volgende: Samengevoegd: [...]Ik heb ook wel eens van die avonden en ook dat ik dan denk aan voorbestaan na de dood. Het begint dan met de vraag, of het zou kunnen, wat sommige andere mensen zeggen, dat de mens meer is dan zijn lichaam en de gedachte dat de geest los van het lichaam zou kunnen bestaan. Maar hoe dan? In een hemel? Opnieuw gereïncarneerd? Op een nieuwe aarde? Dat laatste zou dan een enorm overbevolkte aarde zijn, een hel nog groter dan deze aarde, waar nu al 4 miljard mensen te veel leven om duurzaam en welvarend te bestaan. En meer van zulk soort rare voorstellingen vol tegenspraken komen dan in gedachten.

Precies, dat bedoel ik. Ik snap gewoon niet hoe dat kan. En ik zal het ook nooit snappen, daar niet van, maar dat maakt geloof op bepaalde moment behoorlijk frustrerend. Zo frustrerend zelfs dat ik wel eens momenten heb om het spreekwoordelijke bijltje erbij neer te leggen en het geloof maar weg te doen. Dan wou ik dat het geloof helemaal niet bestond. Ik voel me dan een soort koordanseres, ik dreig mn evenwicht te verliezen en te vallen aan de kant van het ongeloof om het zo maar even te noemen. Maar toch blijf ik overeind, op weg naar God. Desalniettemin is het vaak genoeg best moeilijk.

[Think 0]

Dank voor je openhartigheid, Hoekje. Een verademing om een gelovige te zien die zijn twijfel zo openlijk toegeeft. Zoals je waarschijnlijk wel weet heb ik me vol overgave aan de kant van het ongeloof van het koorddanstouw laten vallen. Wetenschappelijke inzichten over hoe dingen zijn, kunnen dan wel over niets anders gaan dan het meetbare, maar geven mij heel wat meer houvast dan metafysische speculaties. En als de wetenschap zwijgt over de hemel, zwijg ik er ook maar over, behalve inderdaad in van die rare gedachten-schieten-alle-kanten-op momenten voor het slapen gaan.

[BookerT 0]

Ach, in principe weet je niks zeker.Ergens in geloven en daar naar leven is een keuze. En als er niks schijnt te zijn merk ik daar toch niks van.Alleen die angst voor de hel blijft. Voor een eventuele loutering na mijn dood in het vagevuur ben ik niet zo bang. Ik denk dat dat in mijn geval zelfs noodzakelijk is.

[Okocha 0]

Quote:

Op zondag 08 november 2009 21:42:34 schreef Hoekje het volgende: [...] Precies, dat bedoel ik. Ik snap gewoon niet hoe dat kan. En ik zal het ook nooit snappen, daar niet van, maar dat maakt geloof op bepaalde moment behoorlijk frustrerend. Zo frustrerend zelfs dat ik wel eens momenten heb om het spreekwoordelijke bijltje erbij neer te leggen en het geloof maar weg te doen. Dan wou ik dat het geloof helemaal niet bestond. Ik voel me dan een soort koordanseres, ik dreig mn evenwicht te verliezen en te vallen aan de kant van het ongeloof om het zo maar even te noemen. Maar toch blijf ik overeind, op weg naar God. Desalniettemin is het vaak genoeg best moeilijk.

God daagt ons uit om na te denken over zijn zaken, dus zullen we een uitweg of de oplossing/antwoord/conclusie kunnen vinden.

De hemel is een behoefte, het moet er zijn, maar niet omdat wij het willen, wel omdat het bestaan ernaar verwijst..

Kijk eens naar de antwoord(en) op de vraag die je maag heeft gesteld aan God. Het is best een overdreven antwoord, vinden jullie niet? De maag wil dat hij vol wordt, maar God geeft hem veeel meer dan hij nodig heeft.

Een god die een overdreven antwoord geeft op de vragen van planten, dieren, begeerten van mensen die niet zo erg belangrijk zijn moet natuurlijk een passende antwoord geven op de vraag''ik wil niet dood, ik wil een eeuwige leven'' dat wel zeer belangrijk is, dus zal hij niet een enkel hemel crieeren maar meerdere( een pit wordt een boom, maar een boom produceert veel pitten om bomen te worden.. de aarde is een boom en de mensen zijn z'n pitten.. want ieder heeft zijn eigen perceptie van het bestaan)

Hebben jullie je nooit afgevraagd waarom we zoveel van ons leven opslaan in ons geheugen.. Hebben wij ze wel nodig.. Niet alles in ieder geval, dus is het zo dat degene die het zo heeft gecrieerd het voor zijn boekhouding doet gebruiken, hij gaat het gebruiken als argument tegen ons of voor ons in geval van een goed mens..

Het vergaan van het bestaan dat verteld wordt in de hemelse boeken heeft betrekking op het gebruiken van de materie voor de hemel en de geesten die staan te wachten op hen lichamen...

[Ft 0]

Wat mij altijd verwonderd is, dat mensen deze geloofstraditie overnemen en niet echt goed in de bijbel kijken.

De traditionle leer van hemel, hel en vagevuur komt niet uit de bijbel.

De Bijbel leert dat de hemel de woonplaats is van God en van de engelen.

Judas 1:6 laat zien, dan sommige engelen hun (hemelse)woonplaats hebben verlaten.

De aarde is de woonplaats van mensen.

Ps 37:29 De rechtvaardigen [mensen], díé zullen de aarde bezitten, En zij zullen er eeuwig op verblijven.

De oorspronkleijke woorden die met hel zijn vertaald zijn het Hebreeuwse sje’Ål en het Griekse hai′des.

In de Statenvertaling wordt het woord „hel†33 maal gebruikt als vertaling van sje’Ål′ en 10 maal als vertaling van hai′des. Deze bijbelvertaling is echter niet consequent, want ze geeft sje’Ål′ ook 32 maal met „graf†weer, de juiste betekenis. In andere Nederlandse vertalingen wordt sje’Ål′ onder andere met „dodenrijkâ€, „onderwereld†en „afgrond†weergegeven.

Het is feitelijk aan het huidige begrip van het woord „hel†te wijten dat het zo’n ongelukkige weergave van deze oorspronkelijke bijbelse woorden is. In de grond der zaak komt de oorspronkelijke betekenis van het woord „hel†nagenoeg overeen met de betekenis van deze bijbelse woorden, maar men heeft die betekenis uit het oog verloren en door een andere, zeer afwijkende, betekenis vervangen. Franck’s Etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal (dr. N. van Wijk, tweede druk, 1949, blz. 243, 244) zegt dat de oorspronkelijke betekenis van hel „schuilplaats, berg-plaats†is, en verwijst vervolgens naar het trefwoord „helenâ€. Daar leest men dat het werkwoord „helen†afkomstig is van het Oudhoogduitse hëlan, dat „verbergen†betekent. Het woord „hel†hield dus oorspronkelijk niet de gedachte in van hitte of pijniging, maar eenvoudig van een ’bedekte of verborgen plaats’; het had derhalve nagenoeg dezelfde betekenis als het Hebreeuwse sje’Ål′.

De oorspronkeijke betekenis van "hel" is dus wel degelijk bekend. Zo is een straatje, genaamd Helschriksel, een straatje dat naar een begraafplaats leidt.

Het Griekse woord „Gehenna†wordt in de Statenvertaling op alle plaatsen waar het voorkomt met „hel†(tweemaal met „hellevuurâ€) weergegeven.

Wikepedia laat zien dat de oorsprong in de bijbel ligt

en een andere betekenis heeft.

Gehenna is een Grieks woord dat in het Nederlands wordt vertaald als hel. Het is afgeleid van de naam van het smalle, rotsachtige Dal van Hinnom (Hebreeuws: Gej Hinnom, een afkorting van ×’×™× ×‘×Ÿ הינו×, Gej Ben-Hinnom, het dal van de zonen van Hinnom), ten zuiden van Jeruzalem. Tijdens het koningschap van Salomo werd in de vallei Moloch vereerd met het brengen van kinderoffers onder zang en dans. (1 Koningen 11:7). Het betrof hier eerstgeboren kinderen die levend in het vuur werden geworpen, terwijl de priesters masturbeerden. In de Bijbel werd dit een gruwel genoemd en werd gezegd dat de HEER woedend werd op Salomo en hem vervloekte. De details werden echter niet opgeschreven, maar zijn bekend van de geschiedschrijving van de Ammonieten.

Om die reden werd het later de plaats waar vuilnis werd verbrand. Afval, vuil en lijken van dieren en verachte misdadigers werden geworpen in het vuur van gehenna, ofwel het Dal van Hinnom. Gewoonlijk werd al wat in dit dal werd geworpen door vuur vernietigd, volledig opgebrand. Het vuur werd dag en nacht brandend gehouden met behulp van fosfor en de geur was van verre te ruiken.

Aldus werd het een symbool van vernietiging.

[Machiavelli 0]

Ft, zullen we ons hier houden bij de vraag van de TS? Of het traditionele geloof over hemel en hel klopt kan in Levensbeschouwing besproken worden.

[Mr. Emilio 0]

Zelf denk ik ook wel eens na over de hemel, hoe het daar zou zijn en over of ik er (bijv.) mijn vader terug zou zien. (Papa overleed plotseling in 2001.)

Het is zker nie zo dat ik het leven zat ben, niet meer aan kan of anderszins depressief ben, maar ik verlang bij tijd en wijle naar de hemel.

Misschien heeft het te maken met het lezen van de boeken van Randy Alcorn en het boek Het Veritas Conflict....?

[Eulogía 0]

Quote:

Op zondag 08 november 2009 19:23:07 schreef Think het volgende: Samengevoegd: [...]Ik heb ook wel eens van die avonden en ook dat ik dan denk aan voorbestaan na de dood. Het begint dan met de vraag, of het zou kunnen, wat sommige andere mensen zeggen, dat de mens meer is dan zijn lichaam en de gedachte dat de geest los van het lichaam zou kunnen bestaan. Maar hoe dan? In een hemel? Opnieuw gereïncarneerd? Op een nieuwe aarde? Dat laatste zou dan een enorm overbevolkte aarde zijn, een hel nog groter dan deze aarde, waar nu al 4 miljard mensen te veel leven om duurzaam en welvarend te bestaan. En meer van zulk soort rare voorstellingen vol tegenspraken komen dan in gedachten. Sowieso lijkt iedere vorm van voortbestaan na de dood (of op deze aarde niet te kunnen sterven) me een hel, ook zonder de sadistische fantasiën van Jb hierboven. Dus, hoewel ik in de grond misschien wel agnost ben, in de zin dat je nooit zeker kunt zijn hoe de werkelijkheid in elkaar steekt, ben ik blij als het nuchtere rationalistische materialisme weer terugkomt (materialisme in de zin van: materie is de basis van alle dingen). Maar dat kan soms moeilijk zijn 's-nachts en dan slaap ik slecht...

Op de nieuwe aarde past het aantal mensen prima.