De charismatische beweging.

[Robert Frans 1.555]

Je hebt charismatici in grofweg drie verschillende smaken, gekenmerkt door hun plaats in de geschiedenis.

De charismaten van de eerste golf zijn de allereerste, klassieke pinkstergemeenten. Daarin wordt belang gehecht aan de meer traditionele buitengewone gaven van de Geest zoals in de Schrift vermeldt: tongenspreken, profeteren, genezen, dat soort werk. Soms wordt het tongenspreken gezien als bewijs dat je vervuld met de Geest bent.

De charismaten van de tweede golf zijn bínnen de gevestigde kerken opgekomen. Zo heeft de katholieke Kerk een charismatische beweging en is er ook zo'n beweging in de PKN. Zij houden zich aan de theologie en gestelde grenzen binnen de gevestigde kerken en hechten belang aan de "vrijmaking" van de heilige Geest.

De charismaten van de derde golf zijn vooral ontstaan door de zogenaamde Toronto Blessing. Daarin wordt belang gehecht aan nieuwere geestesuitingen en wonderen: soaken, vlaggen, extreme manifestaties als schudden, lachen en rondwalken in de Geest en massale uitdrijvingen van vermeende demonen. Zij hebben, net zoals de eerste golf, ook hun eigen gemeenten en worden ook wel neo-charismaten genoemd.

En ook binnen elke golf heb je extremere en mildere varianten. Mijns inziens ben je het meest veilig binnen de tweede golf, omdat ik geloof dat elke vorm van spiritualiteit niet op zichzelf kan staan, maar ingebed moet zijn binnen een bepaalde theologie. Uitsluitend op basis van een spiritualiteit een theologie vormen is mijns inziens niet mogelijk.

[Renaldo 0]

Ik blijf het altijd wel een beetje lastig vinden, ik houd ervan om uit mijn dak te gaan voor de Heer, ik houd ervan om te vlaggen voor de Heer, ik houd ervan om in tongen te bidden. Maar toch voel ik me vaak niet zo heel erg thuis in de "charismatische" kerken...

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zondag 01 juni 2008 18:30:35 schreef RobertF het volgende: De charismaten van de derde golf zijn vooral ontstaan door de zogenaamde Toronto Blessing. Daarin wordt belang gehecht aan nieuwere geestesuitingen en wonderen: soaken, vlaggen , extreme manifestaties als schudden, lachen en rondwalken in de Geest en massale uitdrijvingen van vermeende demonen. Zij hebben, net zoals de eerste golf, ook hun eigen gemeenten en worden ook wel neo-charismaten genoemd.

Vlaggen is niet echt iets nieuws Robert, dit wordt al erg lang door de Joden gedaan bij grote feesten, zoals het bijvoorbeeld het Loofhuttenfeest. De Bijbel zelf spreekt er ook over. De rest wat je noemt heb ik persoonlijk nogal een afkeer van.

[Robert Frans 1.555]

Sjaloom Renaldo,

O, dat wist ik niet. Dan is het in het christendom in elk geval een vrij nieuw verschijnsel (katholieken dragen vlaggen en vaandels alleen mee in grote processies ). Vlaggen de joden dan ook echt op de manier zoals de charismaten dat doen, dus op ritmische wijze, in verschillende liturgische kleuren?

[Renaldo 0]

Quote:

Op zondag 01 juni 2008 20:21:49 schreef RobertF het volgende: Sjaloom Renaldo, O, dat wist ik niet. Dan is het in het christendom in elk geval een vrij nieuw verschijnsel (katholieken dragen vlaggen en vaandels alleen mee in grote processies ). Vlaggen de joden dan ook echt op de manier zoals de charismaten dat doen, dus op ritmische wijze, in verschillende liturgische kleuren?

Leuk dat je dat vraagt. Het afgelopen jaar hebben wij in een katholieke kerk op zaterdag dienst gehad. Ik moet zeggen dat ik zeer positief verrast was door de verschillende kleuren banieren die er om de zoveel tijd hingen.

Ik moet zeggen dat ik geen idee heb hoe orthodoxe joden dit vorm geven. Wat ik wel weet is dat messiaanse Joden wel vlaggen op ritmische wijzen en met diverse kleuren. De Joden aanbidden met hun gehele lichaam, vlaggen en dans is niet vreemd voor hun, maar een manier van aanbidding.

Dit is wat je dat laaste jaren ook steeds meer in kerken ziet voorkomen. Vlag en dans. Een dans kan zeer ontroerend zijn om naar te kijken en om te doen. Moet zeggen dat ik niet goed ben ik dansen.

Ik vlag zeer graag. Het is voor mij een manier van aanbidding. Ik houd er niet zo van om te klappen of te dansen. Binnen het christendom is het inderdaad vrij nieuw. Ik zie het persoonlijk als een verrijking. Het is voor mij een manier van God aanbidden. Als ik aan het vlaggen ben, meestal is dit niet in een kerk, maar in de achtertuin, is dit voor mij pure aanbidding. Ik heb dan het gevoel helemaal bij de Heer te zijn en hem te prijzen en groot te maken. En het levert soms een leuk gesprek met de buren op.

[Robert Frans 1.555]

Sjaloom Renaldo,

Quote:

Leuk dat je dat vraagt. Het afgelopen jaar hebben wij in een katholieke kerk op zaterdag dienst gehad. Ik moet zeggen dat ik zeer positief verrast was door de verschillende kleuren banieren die er om de zoveel tijd hingen.

Klopt, dat gedoe met liturgische kleuren hebben we ook van de joden overgenomen. Priester, ambo, bedekking van de offerande en eventuele banieren zijn dan gekleurd. Hier kun je er alles over lezen. Sommige protestantse kerken beginnen ook een beetje kleur te bekennen daarin.

Quote:

Ik moet zeggen dat ik geen idee heb hoe orthodoxe joden dit vorm geven. Wat ik wel weet is dat messiaanse Joden wel vlaggen op ritmische wijzen en met diverse kleuren. De Joden aanbidden met hun gehele lichaam, vlaggen en dans is niet vreemd voor hun, maar een manier van aanbidding.

Dat ze met hun hele lichaam aanbidden en ook dansen, dat wist ik al. En ook katholieken hebben de mogelijkheid afwisselend te staan, zitten, knielen en buigen tijdens de Mis of het getijdengebed. En heb ik eens een video gezien van een charismatische katholieke viering, waarin de priester net zo met de uitgestalde Hostie ging dansen (dus met Christus zelf).

Op mij komen de Messiasbelijdende joden nog best charismatisch over. Zo heb ik ook eens geïmproviseerd zingen gehoord, dat men in de synagoge ter plekke een lied verzon en zong. Hoe bezie jij dat dan eigenlijk?

Quote:

Dit is wat je dat laaste jaren ook steeds meer in kerken ziet voorkomen. Vlag en dans. Een dans kan zeer ontroerend zijn om naar te kijken en om te doen. Moet zeggen dat ik niet goed ben ik dansen.

Wel moet gezegd worden dat je dat vooral in evangelisch-charismatische bewegingen ziet. Ik heb het idee dat in gereformeerde en PKN-kringen het vlaggen en dansen waarschijnlijk wel nooit ingang zal vinden. En bij de katholieken ook niet echt overal en altijd.

Zelf denk ik dat je zulke dingen best kunt doen op momenten dat het gepast is. Net zoals joden ook niet elke synagogedienst met de Torah dansen, maar enkel op Vreugde der Wet. En in de Tempel feest en plechtigheid ook elkaar afwisselde. Zo lijkt het mij niet gepast om in een plechtige katholieke Mis te gaan swingen en vlaggen, maar in een eigen gebedsviering zou het prima kunnen.

Quote:

Ik vlag zeer graag. Het is voor mij een manier van aanbidding. Ik houd er niet zo van om te klappen of te dansen. Binnen het christendom is het inderdaad vrij nieuw. Ik zie het persoonlijk als een verrijking. Het is voor mij een manier van God aanbidden. Als ik aan het vlaggen ben, meestal is dit niet in een kerk, maar in de achtertuin, is dit voor mij pure aanbidding. Ik heb dan het gevoel helemaal bij de Heer te zijn en hem te prijzen en groot te maken. En het levert soms een leuk gesprek met de buren op.

Dat kan ik me zo wel voorstellen ja.

[Eli7 0]

Quote:

Op zondag 01 juni 2008 18:31:15 schreef Renaldo het volgende: Ik blijf het altijd wel een beetje lastig vinden, ik houd ervan om uit mijn dak te gaan voor de Heer, ik houd ervan om te vlaggen voor de Heer, ik houd ervan om in tongen te bidden. Maar toch voel ik me vaak niet zo heel erg thuis in de "charismatische" kerken...

Wat jij zegt inderdaad...

[Eulogía 0]

Quote:

Op zondag 01 juni 2008 18:30:35 schreef RobertF het volgende: De charismaten van de derde golf zijn vooral ontstaan door de zogenaamde Toronto Blessing. Daarin wordt belang gehecht aan nieuwere geestesuitingen en wonderen: soaken, vlaggen, extreme manifestaties als schudden, lachen en rondwalken in de Geest en massale uitdrijvingen van vermeende demonen. Zij hebben, net zoals de eerste golf, ook hun eigen gemeenten en worden ook wel neo-charismaten genoemd.

Eerder heb ik het ook al aangegeven en merk het nu ook weer op dat het altijd moeilijk is te generaliseren. Ik denk dat de gemeente waar ik lid van ben wordt geschaard onder de derde golf terwijl ik nauwelijks iets weet van de Toronto Blessing, ik eigenlijk niet het woord 'soaken' gebruik, bij ons geen vlaggen plaatsvindt, eigenlijk geen 'massale uitdrijvingen van vermeende demonen' plaatsvindt en ook niet/nauwelijks 'extreme manifestaties als schudden, lachen en rondwalken in de Geest' plaatsvindt.

Wel wil ik opmerken dat veel bewegingen, ook bv. de 1e golf in het begin worden uitgekotst door anderen die het niet kunnen plaatsen in hun eigen denkkader, maar dat het later wel meer mainstream of geaccepteerd wordt. Mensen proberen altijd nieuwe dingen van Gods Heilige Geest in een hokje te stoppen, te begrijpen en te beredeneren. Als mensen het niet kunnen plaatsen met hun eigen denkvermogen, verwerpen ze het. Terwijl de Heilige Geest altijd verder gaat in nieuwe dingen en openbaringen. Zoals de wolk- en vuurkolom voor het voor Israel uitging en steeds verder ging, zo gaat de Heilige Geest ook steeds vóór de gelovigen uit.

Ik zelf ben dus van mening dat charismaten er alle eeuwen zijn geweest. Dit waren de mensen uit het NT, daarna de heiligen die al de eeuwen door wonderen enz. hebben gedaan en de aanduiding 'St.' voor hun naam kregen. Ook na de reformatie bleef de Geest zich manifesteren en vanaf 1900 deed Hij dat ook in de pinkstergemeenten enz. . Wonderen, tekenen, visioenen, manifestaties enz. enz. horen dus bij alle stromingen binnen het christendom, naar mijn idee.

[Jyoti 0]

Eventjes tussendoor, wat moet ik me voorstellen bij 'vlaggen' eigenlijk? Kan me er helemaal geen beeld van vormen.

(Mijn excuses als dit al eerder gezegd is, ik kom maar zo'n beetje binnenvallen.)

[Olorin 154]

Blijkbaar zijn er bepaalde gemeenten waar mensen met een stel vlaggen op het podium lopen te wapperen. Wat er op staat of waarom ze het doen: geen idee.

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 01:22:38 schreef Gorthaur het volgende: Blijkbaar zijn er bepaalde gemeenten waar mensen met een stel vlaggen op het podium lopen te wapperen. Wat er op staat of waarom ze het doen: geen idee.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaggen_(liturgisch)

edit: Ik weet niet waarom ie er geen link van maakt, maar als je em kopiert en plakt dan kom je iig bij wikipedia terecht.

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 01:22:38 schreef Gorthaur het volgende: Blijkbaar zijn er bepaalde gemeenten waar mensen met een stel vlaggen op het podium lopen te wapperen. Wat er op staat of waarom ze het doen: geen idee.

Na zeg Gorthaur, niet zo denigrerend jij zeg.

Het idee van vlaggen is meestal vooral het op de (tekst van de) muziek meebewegen met vlaggen. Dat kunnen kleinere vlaggetjes zijn (30 bij 40 cm oid) of grotere vlaggen. Heb iemand ook een keer bezig gezien met een vlag die dacht ik richting een oppervlak van 2 vierkante meter ging. Het is dan meestal een vorm van aanbidding naar God toe.

[Jyoti 0]

Ah, bedankt voor de link. Ik vind het nog steeds een beetje vreemd, had er gewoon nog nooit van gehoord en ik kan me er ook nog niet zo erg veel bij voorstellen, staan ze dan gewoon in de kerk met een vlag te zwaaien of wat?

[Liset 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:20:31 schreef Eli7 het volgende: [...] Na zeg Gorthaur, niet zo denigrerend jij zeg. Het idee van vlaggen is meestal vooral het op de (tekst van de) muziek meebewegen met vlaggen. Dat kunnen kleinere vlaggetjes zijn (30 bij 40 cm oid) of grotere vlaggen. Heb iemand ook een keer bezig gezien met een vlag die dacht ik richting een oppervlak van 2 vierkante meter ging. Het is dan meestal een vorm van aanbidding naar God toe.

Wat ik zojuist op wikipedia las is dat het ook op de Bijbel gebaseerd is;

Psalm 20 vs. 6: Wij willen juichen over uw overwinning, en in de naam van onze God de vlaggen opsteken.

Maar zo wordt het dus niet in elke gemeente opgevat die staan te vlaggen?

Ook heb ik ergens gehoord dat het met de kleuren van de vlaggen te maken heeft. Wit staat voor puurheid, rood voor het bloed van Jezus, etc.

[Sacerdos 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 01:14:48 schreef Iriacynthe het volgende: Eventjes tussendoor, wat moet ik me voorstellen bij 'vlaggen' eigenlijk? Kan me er helemaal geen beeld van vormen. (Mijn excuses als dit al eerder gezegd is, ik kom maar zo'n beetje binnenvallen.)

Als men de Liturgie verlaat krijg je dit soort smakeloze zaken mensen met vlaggen die lopen te zwaaien en waarom is een raadsel, meiden die dansjes doen ook met een vlaggetje in de hand en veel gebonk op drumstellen en gitaren enz enz.Jammer dat het Charimatische zo misbruikt wordt voor eigenwillig e godsdienst.

Het Charismatisch zijn is alleen veilige en waardevol binnen de Kerk,dus Oud Katholiek,Rooms Katholiek,Anglicaans, en in zekere mate de kerkgemeenschap PKN,daarbuiten is het ontaard op een enkel uitzondering na.

Admod note: taalgebruik aangepast

[Jyoti 0]

Aha, Eli, jouw post had ik daarnet nog niet gelezen, nu kan ik me er toch al iets meer bij voorstellen.

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:22:51 schreef Liset het volgende: [...] Wat ik zojuist op wikipedia las is dat het ook op de Bijbel gebaseerd is; Psalm 20 vs. 6: Wij willen juichen over uw overwinning, en in de naam van onze God de vlaggen opsteken. Maar zo wordt het dus niet in elke gemeente opgevat die staan te vlaggen? Ook heb ik ergens gehoord dat het met de kleuren van de vlaggen te maken heeft. Wit staat voor puurheid, rood voor het bloed van Jezus, etc.

Als je ervan uitgaat dat aanbidding een heel breed begrip is, kan het juichen voor de overwinning er ook heel makkelijk bij passen hoor. Aanbidding is niet alleen die muziek waarbij je met je armen hoog in de lucht geheven staat op meestal redelijk rustige muziek.

[Étoile 0]

Nuja, zo gaat het niet altidj helemaal denk ik Liset. Zo ben ik al eens in een dienst geweest toen we allemaal moesten gaan zitten en onze mond houden en kijken naar iemand die een aanbiddingsdans ging dansen, terwijl ze ook nog eens verklaarde eerst toch wel zenuwachtig te zijn geweest. De bewegingen die onder andere als sensueel gezien kunnen worden waren: draaien met heupen, zo'n golf beweging van voeten tot hoofd zegmaar (wauw wat een uitleg, naja, misschien kun je je iets bij voorstellen), ze had een redelijk decolleté. En dan spijt het me wel, maar dan maak je mij niet wijs dat dat enkel ter ere en glorie Gods is. In deze moet ik bekennen dat ik het eens ben met sacerdos.

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:33:53 schreef Karin het volgende: Nuja, zo gaat het niet altidj helemaal denk ik Liset. Zo ben ik al eens in een dienst geweest toen we allemaal moesten gaan zitten en onze mond houden en kijken naar iemand die een aanbiddingsdans ging dansen, terwijl ze ook nog eens verklaarde eerst toch wel zenuwachtig te zijn geweest. De bewegingen die onder andere als sensueel gezien kunnen worden waren: draaien met heupen, zo'n golf beweging van voeten tot hoofd zegmaar (wauw wat een uitleg, naja, misschien kun je je iets bij voorstellen), ze had een redelijk decolleté. En dan spijt het me wel, maar dan maak je mij niet wijs dat dat enkel ter ere en glorie Gods is. In deze moet ik bekennen dat ik het eens ben met sacerdos.

Dan moet je de post van Sacerdos ook wat beter lezen.

Tuurlijk vind ik het ook niet goed als mensen onder het mom van een aanbiddingsdans, nog steeds vooral sensueel, sexy of wat dan ook bezig zijn. Maar dat is niet het punt dat Sacerdos maakte, hij maakte er een generalisatie van. Het idee dat als men de liturgie verlaat (zoals Sacerdos die voorstaat), dat dan het gevolg zal zijn dat er geil gedanst wordt door meisjes. En dat schiet mij echt in het verkeerde keelgat...

Ten eerste is het zo dat ik een dergelijk 'geil' dansen nog nooit ben tegengekomen en het dus een vreselijke generalisatie is. Ten tweede is het zo dat de intentie van wie dan ook die op deze manier danst, in principe nooit zal zijn om de gemeente eens lekker hitsig te laten worden van haar geile dans...

[Ds Dre 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:33:53 schreef Karin het volgende: Nuja, zo gaat het niet altidj helemaal denk ik Liset. Zo ben ik al eens in een dienst geweest toen we allemaal moesten gaan zitten en onze mond houden en kijken naar iemand die een aanbiddingsdans ging dansen, terwijl ze ook nog eens verklaarde eerst toch wel zenuwachtig te zijn geweest. De bewegingen die onder andere als sensueel gezien kunnen worden waren: draaien met heupen, zo'n golf beweging van voeten tot hoofd zegmaar (wauw wat een uitleg, naja, misschien kun je je iets bij voorstellen), ze had een redelijk decolleté. En dan spijt het me wel, maar dan maak je mij niet wijs dat dat enkel ter ere en glorie Gods is. In deze moet ik bekennen dat ik het eens ben met sacerdos.

Die burka is toch zo'n slecht idee nog niet. Daarbij zou het ook beter zijn als de mannen en vrouwen gescheiden zitten in een kerk, net als in de synagoge en moskee. Waarom willen we het toch altijd weer beter weten dan de rest.

[Étoile 0]

Admod note: Taalgebruik verbeterd en enige offtopic posts verwijderd. Bij deze, en in het speciaal voor Sacerdos, de oproep om respectvol met elkaar om te gaan.

[Sacerdos 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:42:18 schreef Eli7 het volgende: [...] Dan moet je de post van Sacerdos ook wat beter lezen. Tuurlijk vind ik het ook niet goed als mensen onder het mom van een aanbiddingsdans, nog steeds vooral sensueel, sexy of wat dan ook bezig zijn. Maar dat is niet het punt dat Sacerdos maakte, hij maakte er een generalisatie van. Het idee dat als men de liturgie verlaat (zoals Sacerdos die voorstaat), dat dan het gevolg zal zijn dat er geil gedanst wordt door meisjes. En dat schiet mij echt in het verkeerde keelgat... Ten eerste is het zo dat ik een dergelijk 'geil' dansen nog nooit ben tegengekomen en het dus een vreselijke generalisatie is. Ten tweede is het zo dat de intentie van wie dan ook die op deze manier danst, in principe nooit zal zijn om de gemeente eens lekker hitsig te laten worden van haar geile dans...

Lezen en lezen is twee,maar je zit er behoorlijk naast

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 13:26:30 schreef Sacerdos het volgende: [...] Lezen en lezen is twee,maar je zit er behoorlijk naast

Kun je dan toelichten wat je wel bedoelt?

[Sacerdos 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:54:09 schreef Ds Dre het volgende: [...] Die burka is toch zo'n slecht idee nog niet. Daarbij zou het ook beter zijn als de mannen en vrouwen gescheiden zitten in een kerk, net als in de synagoge en moskee. Waarom willen we het toch altijd weer beter weten dan de rest.

Als mensen zich gewoon houden aan de regels van de Kerk zoook in het charismatische is al die gekte niet nodige en heb je dat ook niet,het is nog altijd niet de mens in het middelpunt maar God;velen zijn dat vergeten.Charismatisch zijn en Charismatisch zijn is twee,tel uit je winst.

[Renaldo 0]

Quote:

Op zondag 01 juni 2008 21:32:37 schreef RobertF het volgende: Sjaloom Renaldo, Op mij komen de Messiasbelijdende joden nog best charismatisch over. Zo heb ik ook eens geïmproviseerd zingen gehoord, dat men in de synagoge ter plekke een lied verzon en zong. Hoe bezie jij dat dan eigenlijk? Zelf denk ik dat je zulke dingen best kunt doen op momenten dat het gepast is. Net zoals joden ook niet elke synagogedienst met de Torah dansen, maar enkel op Vreugde der Wet. En in de Tempel feest en plechtigheid ook elkaar afwisselde. Zo lijkt het mij niet gepast om in een plechtige katholieke Mis te gaan swingen en vlaggen, maar in een eigen gebedsviering zou het prima kunnen.

Ik moet zeggen dat ik pas één keer echt een dienst in een messiasbelijdende Joodse gemeenschap heb mee gemaakt. Het deed mij ontzettend denken aan de Katholieke Missen die ik als klein jongetje heb meegemaakt.

Er werd gedanst door zowat de gehele gemeenschap. Mensen straalden vreugde en liefde uit. De rabbi sprak de gebeden uit en de gehele gemeenschap zei tegelijkertijd "Amen".

Hoe ik denk over spontaan geimproviseerde liederen? Tja, ik ben daar geen voorstander van. Ik vind het vooral belangrijk dat een dienst orderlijk verloopt.

Ik ben zeker met je eens dat dingen gepast moeten zijn. Er zijn bepaalde diensten waar het gewoon niet gepast is om te dansen of met de vlaggen te wapperen. Maar het allerbelangrijkste is dat aanbidding zeer persoonlijk is. Je moet niet op andere mensen letten en mensen al zeker niet opleggen hoe ze moeten aanbidden. Ik kan me ook altijd storen aan gemeentes waar de gehele gemeente wordt opgeroepen om te staan en te zitten tijdens de liederen. Soms wil ik niet staan omdat ik in gebed ben en soms wil ik niet blijven zitten. Men zou de mensen hier vrij in moeten laten en zich ook hierin vrij moeten laten voelen. Dan krijg je de ware aanbidding. Ik begrijp dat dit afhankelijk is van de soort kerk en dat sommige kerken hier "strikte" regels over hebben met betrekking tot staan, zitten, knielen etc. Ik bedoel dan ook niet te zeggen dat binnen deze kerken geen ware aanbidding plaats vindt.

Een kleine correctie naar jouw kant. De Thorarol wordt elke sabbat onder begeleiding van lied uit de Ark gehaald en naar voren gedragen. Meestal gaat deze dan de gehele synagoge door zodat iedereen met hun Bijbel de rol kan aanraken (Wat bij mij persoonlijk een beetje raar overkwam). Op Simcha Thora (wat overigens geen Bijbels feest is, maar een Joods feest) wordt de rol feestelijk versierd en wordt er daadwerkelijk mee gedanst. Vaak wordt deze dans met de Thora voortgezet buiten de synagoge.

Daarnaast zijn er ook binnen de Messiasbelijdende gemeenschappen veel onderlinge verschillen. De een wat charismatischer dan de ander, de een wat meer op strikte liturgie dan de ander.

[Robert Frans 1.555]

Sjaloom Renaldo,

Dat de joden elke week in de synagoge de Torah in plechtige processie naar de bima dragen, dat wist ik wel ja. Ik doelde ook echt op het dansen met de rol.

Wat de gebruiken rondom het staan, knielen, et cetera betreft. In de katholieke Kerk zijn er inderdaad momenten waarop men knielt, staat of zelfs licht voorover buigt. De priester zal daar nooit expliciet toe oproepen; áls hij er iets over zegt, dan altijd uitnodigend en nooit verplichtend. Maar het is wel mooi om gezamenlijk op de knieën te gaan en zo de Mis niet enkel in woorden, maar ook in houdingen en gebaren mee te vieren. Want de Mis bestaat nu eenmaal niet enkel uit woorden, maar ook uit handelingen, rituelen, houdingen, gezangen en gebruik van bepaalde voorwerpen. Het is een gebed, een sacrament waarbij ál je zintuigen en heel je lichaam bij betrokken zijn. Zodoende.