Spring naar bijdragen

Generatieconflict anno nu


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 65
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

nou mijn ouders vroeger... kende elkaar van de Bijbelclub, kregen verkering en trouwde binnen een jaar en kregen 3 kinderen...

pa werkt, ma doet eigenlijk altijd het huishouden en zit thuis (heb verst.geh broer), ma maakt het eten pa schuift aan en de verdere avond brengen ze meestal op de bank of veranda door...

dochterlief woont 150km verder op, studeerd aan een academie, waar iedereen een uitgesproken persoonlijkheid heeft en streeft naar vernieuwing en ontdekking.

heb discussies met vrienden die heel diep kunnen gaan (niet over geloof, heb geen vrienden die overtuigd geloven).

en mijn ouders snappen gewoon niet hoe het allemaal werkt, ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar ik heb gewoon niet de behoefte aan om met mijn ouders te praaten, over niks eigenlijk...

misschien dat het iets is dan vroeger...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Mjah, het heeft niet echt de omvang van een probleem, dus daarom niet in PP.
knipoog_dicht.gif

Maar toch wat persoonlijks; in de jaren '60 had je een vrij duidelijke kloof tussen jongeren die vrij linksig 'progressief' waren, tegenover ouderen die dan weer erg de andere kant benadrukten. Natuurlijk kan dit eindeloos genuanceerd worden, maar de rode lijn lijkt me vrij duidelijk. In mijn geval lijkt nu een beetje het omgekeerde aan de hand te zijn. In mijn familie heb je veel
, dat is, laten we zeggen, de katholieke variant op Kuitert c.s. Zo had ik vandaag een heel gesprek met m'n vader over o.m. Schilebeeckx (ook een vrijzinnige theoloog), over dat God o.k. was, maar de Kerk natuurlijk fout, dat hij boos was over het feit dat hij indertijd niet mocht scheiden, enz. enz. De tijd dat dit echte conflictgesprekken waren, is inmiddels allang voorbij, en het was ook veel te kort om echt de diepte in te gaan, maar ik vond het wel een apart verschijnsel, de rollen lijken nu een beetje omgekeerd te zijn. Zoonlief is orthodox en paps is vrijzinnig.

Herkent iemand dit?

Half, aangezien ik mijn familie eigenlijk niet onder de noemer christen schaar, maar mijn vader toch altijd wel het één en ander te zeggen heeft over hij allemaal vind over God en de Kerk. Hij schijnt de typische jaren '60 mentaliteit te hebben van vrijzinnig denken.

Hij zegt het zelf meestal in deze trend: "Ik geloof in God en moeder Maria en de rest is flauwekul." Maar tegelijkertijd zegt hij ook dat God hem na zijn dood misschien wel weer terug stuurt om te reïncarneren, en lijkt hij er ook er animistische opvattingen erop na te houden wanneer hij zegt dat "het universum niet blind is" en we "niet moeten spotten met de natuur". Nou als dat niet vrijzinnig is weet ik het ook niet meer.

Verder is het grootste deel van mijn Indische familie soort van praktisch agnost, met een verzameling Indonesisch (bij)geloof. En ja, dan is zoonlief inderdaad orthodox christen en paps vrijzinnig. Alhoewel ik dat progressieve wel heb meegenomen in men politieke opvattingen. widegrin.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat gevoel wat de users hebben de laatste paar posts heb ik niet. Mijn ouders beschouw ik als goede raadgevers en ik zal dan zeker voor belangrijke beslissingen hun raad vragen. Verder bespreek ik veel met mijn ouders, ook koetjes en kalfjes.

Zij hebben zoveel meer levenservaring dan ik, en het leven is nou eenmaal te kort om alle fouten zelf te kunnen maken.

Ze staan ook echt wel in de wereld, en zijn bij de tijd. Ze zijn overigens allebei 56.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Dat gevoel wat de users hebben de laatste paar posts heb ik niet. Mijn ouders beschouw ik als goede raadgevers en ik zal dan zeker voor belangrijke beslissingen hun raad vragen. Verder bespreek ik veel met mijn ouders, ook koetjes en kalfjes.

Zij hebben zoveel meer levenservaring dan ik, en het leven is nou eenmaal te kort om alle fouten zelf te kunnen maken.

yes.gif

Dat heb ik op veel punten ook. Als ik een probleem heb, vraag ik mijn ouders toch vaak wel om raad.

Maar het verhaal van Liedewij herken ik ook wel hoor. Over bepaalde dingen praat ik ook niet met m'n ouders, omdat ik weet dat we toch nooit op 1 lijn zullen zitten (generatiekloof enzo... puh2.gif).

Link naar bericht
Deel via andere websites

grappig, op t gebied qua geloof zit ik volgens mij wel behoorlijk op dezelfde lijn als mijn ouders, hoewel mijn vader van die (opzich mooie) ideeën heeft over de kerk waar ik niet altijd in kan meekomen omdat ik niet zo groot durf te dromen. We zijn allebei op onze eigen manier vooruitstrevend. widegrin.gif Ik lijk sowieso heel veel op mn pa qua denken en doen.

Ik praat eigenlijk niet superveel met m'n ouders over bijv. mijn eigen problemen, maar als 't moet kan ik er wel altijd mee bij ze terecht. En dan merk ik ook niet echt 'n generatie kloof ofzo.

De kloof zit bij ons meer in het 'google is evil' en 'mac vs, windows'. widegrin.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

En dat geldt ook voor mij. (Behalve m'n vader, maar dat komt door de scheiding.
puh2.gif
)

Idem hier, behalve met m'n moeder dan. knipoog_dicht.gif

Quote:

De paus is echter een conservatieve, dus stiekem ben je gewoon conservatief-over-de-bergen.

Ga dat eensch gauw vertellen aan de FSSPX dan? widegrin.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Grappig, ik ben eigenlijk van die generatie van "ouders" maar ook voor mij gaat op dat ik meer en strikter geloof dan mijn ouders. Maar orthodox kun je mij echt niet noemen puh2.gif.

Mijn kinderen echter interesseert het echter (nog) niet noemenswaardig.

Maar ja, ik heb het geloof vrijblijvend aangeboden gekregen van mijn ouders, wel mee in contact brengen en verder vrije keus. Vrijwillig naar de zondagschool, vrijwillig naar de kerk (op oudere leeftijd met christelijke vrienden). Kortom, mijn ouders (van de generatie 1934) waren zelf weinig orthodox, dus voor mij was er ook weinig om tegenaan te schoppen puh2.gif

Eigenlijk is er wel wat te zeggen voor opvoeden in (betrekkelijke) vrijheid waar het het geloof betreft. De ouders waren i.h.a. paplepel en/of verplicht gelovig en verzetten zich daartegen. Gaven hun kinderen meer of minder in vrijheid wat mee van het geloof en verrassing, ze geloven vaster....

Of zou het zo zijn dat er in deze tijd behoefte is bij de jeugd aan vastigheid en vinden ze dat in de structuur van het geloof/kerk. Heldere duidelijke regels, grenzen, want vrijheid is ook erg lastig smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Herkent iemand dit?

Niet in eigen leven. Ik ben orthodox opgevoed met een allergie voor vrijzinnigheid, en met die aspecten kan ik het me nog steeds erg goed in vinden.

Maar ik herken het om me heen wel. De christelijke jongeren die ik ken hebben ook een orthodox geloof zover ik weet. Anderen geloven gewoon niet. Vrijzinnigen ken ik niet echt. Maar ik meen dat figuren als McGrath al voorspelden dat het vrijzinnig christendom uit sterft.

Jongeren zijn aan de ene kant orthodox, maar staan aan de andere kant wel in deze tijd. Wat sommigen van een oudere generatie maar als werelds zien. Het verschil tussen 'traditie' en 'traditie' om het zo te zeggen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 3 weeks later...

Quote:

Ik herken me een beetje in Raido's post. Verder is het zo dat bij ons de generaties al maar minder conservatief worden, al vanaf overgroot-ouders af. Het gaat alleen in een vrij langzaam tempo
knipoog_dicht.gif

Ja, misschien is conservatief/progressief ook niet de meest geschikte onderverdeling.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid