Hongerige Wolf

Ten eerste zeg ik niet dat het land een jaar braak moet liggen, dat was maar ter illustratie. Ten tweede: goed punt. Ik ben me er van bewust dat biologisch boeren veel problemen met zich meebrengt. Cornelius schildert mij nu indirect een beetje af als randstadtroela die zich bezighoudt met stadse fratsen en er de ballen verstand van heeft (even goede vrienden), maar ik kom van de Gelderse klei, uit een boerengeslacht. Ik praat met boeren, waarvan sommigen ook biologisch aan het boeren geslagen zijn uit allerlei overwegingen. Het staat allemaal nog in de kinderschoenen. Maar je moet je bedenken dat ook de biologische sector een kwestie is van vraag en aanbod; niemand dwingt een boer biologisch te worden, en dat moet ook zeker niet gebeuren. Het lijkt me dus niet nodig ze te slachtofferen.

Overigens is dat van die minder inkomsten niet waar, veel boeren in mijn omgeving zijn er juist beter van geworden. Het is mij ook een raadsel hoe dat kan, zal ongetwijfeld iets met subsidies te maken hebben.

Lees het nog maar een keer. Dat beweert niemand hier namelijk.

Dat boeit me net zo hard maar is volledig off-topic.

Bijvoorbeeld vega-.

Ik ben me er van bewust dat die Van der Ploeg een tegenstander is van het conciliaire proces, ik vond zijn kritiek alleen erg interessant. Er zit denk ik wel wat in dat iedereen met Vrede, Gerechtigheid en Heelheid van de schepping aan de haal kan gaan, maar de grap is dat iedereen altijd met elk goedbedoeld idee aan de haal kan gaan.

Gerechtigheid. Tja, wat zal ik er over zeggen. In mijn ogen kan het ook alleen maar op de manier waarop jij het omschrijft. Ik wil graag een boom opzetten over gerechtigheid maar dat doe ik elders.

Oké. Ik heb dat anders. Ik heb - sinds ik er over na kon denken - nagedacht over dierenwelzijn en ben geruime tijd vegetariër en zelfs veganist geweest. Dit is niet ingegeven vanuit mijn christelijke achtergrond/jeugd want niemand was daar echt mee bezig. Het stond gewoon op zichzelf zeg maar, en ik ging toen wel naar de kerk maar geloofde niet. Nu ik bekeerd ben hebben mijn gedachten over dier en milieu een extra dimensie gekregen; het is niet iets dat uit mezelf komt maar dat God van mij vraagt.

Ja ik lees het in je profiel. Ik vind dat je omgang met morfeemsplinters nogal losjes is, verder kan ik me er wel in vinden.

Wij houden hier thuis van Korenslag! Het is het enige programma dat ik trouw kijk, want a) ik hou van zingen, en ik hou van koortjes. Kijken jullie het ook?

Mijn favorieten:

- Leeuwenhart

- Fontys Jazz Choir

- The Pentecost Revival Choir

Volgens mij komen deze drie ook wel tegenover elkaar te staan in de finale.

link

Dankje. Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt; er zijn nog veel meer christenen die redeneren vanuit liefde en leven en niet vanuit angst en na-het-leven.

Ik kende dat Conciliair Proces nog niet, ben me er nu over aan het inlezen. Ik vind het zeer boeiend vanuit mijn interesse in oecumene. Dit is wel interessant:

"Toch moet een beweging als deze op niets uitlopen, wanneer niet allereerst wordt gezegd welke vrede men nastreeft, di. de rust van welke orde, welke "gerechtigheid" en welk "behoud" van de schepping. Zolang dit alles niet duidelijk is, is echte en duurzame samenwerking onmogelijk. "Vrede" en "gerechtigheid" zijn zeer algemene begrippen; het gevaar is zeer reëel, dat zij door groepen (en hier moet men heel bijzonder aan links- of Marxistisch georiënteerde denken) zullen worden gemanipuleerd voor hun eigen doeleinden." link

Is dit ingegeven vanuit je geloof, of gewoon zomaar?

Kan je niet vragen of je moeder of een vriend of vriendin een keertje meegaat? Die eerste keer is het eng weet ik uit ervaring, maar als je eenmaal in het ritme zit, gaat het vanzelf.

Gefeliciteerd!

Hoi Marjolein! Wat doe je voor school/werk?

Vandaag ging de preek over Genesis 43 en 44, het verhaal over de list van Jozef. Hoe hij zijn broers op de proef stelde door Benjamin te beschuldigen van diefstal, en hoe Juda het voor Benjamin opnam. De overdenking ging over opkomen voor de zwakkeren in de samenleving.

Deïsme

De mens is voor een tijd een plaats van God.

Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen,

dan wordt hij afgeschreven op een steen.

De overeenkomst lijkt te lopen tot

deze voleinding, dit abrupte slot.

Want God gaat verder, zwenkend van hem heen

in zijn miljoenen. God is nooit alleen.

Voor gene kwam een ander weer aan bod.

Wij zijn voor hem een vol benzinevat,

dat hij leeg achterlaat. Hij moet het kwijt,

al de afval, met zijn wezen in strijd.

Sinds hij zich van de schepping onderscheidt

gingen wij dood en liggen langs het pad,

wanneer niet Christus, koopman in oudroest

ons juist in zo'n conditie vinden moest;

alsof hij met de Vader had gesmoesd.

Gerrit Achterberg

Ik doe zelf ook weleens een poging, maar dat slaat nergens op.

Nee nee, zo bedoel ik het niet. Ik vind het gewoon een moeilijk punt. Maar geloof jij dan dat een alcoholist drank geven een goed idee is? Hij is daar niet mee gebaat, hooguit voor het komende uur maar daarna wordt zijn probleem alleen maar groter. Daar staat tegenover dat hij nu geen omaatje hoeft te beroven om dat blikje bier te kunnen kopen.

Ach, dat van die zestienjarige meisjes, dat is idioot! Maar eigenlijk doen ze hetzelfde als ik, zij het met minder autoriteit. Beslissen voor een ander is en blijft beslissen voor een ander, ik beslis alleen dat ik daar mijn geld niet in ga stoppen. Toch geloof ik niet dat blikjes bier kopen echt liefde is. Ik koop wel vaak voor zwervers iets lekkers, koekjes ofzo. Daar zijn ze ook blij mee.

Ja, maar het is niet zo dat je de lijst van boven naar beneden afwerkt. Dan kan je zeggen: ik kan mijn vijanden niet liefhebben want ik heb "punt c) andere wang toekeren" nog niet af. Maar zo werkt het niet denk ik.

Ik eet één keer per week vis omdat dat gezond schijnt te zijn, vlees één keer per maand omdat het toch wel lekker is.

Ik ben al een tijdje bezig met het onderwerp milieu, Bijbel, christendom enzovoort, omdat dit volgens mij hoort bij levensheiliging. Op mijn zoektocht op internet stuitte ik op een jongerenforum waar dit ook al ter sprake kwam. link

Ik poste hier het volgende:

Hoe denken jullie hier over?

Volgens mij is het niet in Frage wie er het meeste last heeft van wie, of wie er het meeste geleden heeft onder wie. Wat er wel toe doet, is dat de verscheidene groepen naar elkaar toe moeten groeien. En ik geloof er heilig in dat dat moment ook ooit aanbreekt, ik wil me daar ook voor in zetten.

Marinus, jij hebt geleden maar ben je nu vrij?

Houden van mensen, mensen aanvaarden zoals ze zijn. Ik moest hier lang en diep over peinzen terwijl ik gaatjes aan het dichtplamuren was. Maar als het niet gaat om hoe jij ze ziet, of om hoe zij zichzelf zien, waar gaat het dan om? Dit alles doet me wel denken aan een heel mooie preek die ik ooit hoorde, deze ging over liefde, en het feit dat liefde o.a. ruimte geven is, de ander laten zijn. Bij interesse heb ik die nog wel ergens digitaal.

Inderdaad, deze mensen willen net als iedereen als mens gezien worden. Een praatje, een respectvolle behandeling, dat is al genoeg. Maar wat versta jij onder geen eigen keuzes mogen maken? Moet ik mijn lokale Albert Heijn-zwerver de keuze laten of hij van mijn centen brood koopt of een fles piña colada?

Calexico: All the pretty horses link

Omdat iemand dat ooit - in een andere versie, want er zijn er vele - voor me zong. Kippenvel & één van mijn favoriete bands ooit. Van dezelfde band: Ballad of Cable Hogue, link . Ook leuk, en doet me denken aan vroegâh, mijn oude stad, mijn oude huis en oude stamkroeg. Ik ruik er zelfs bepaalde geuren bij.

Guus Meeuwis: Brabant. Valt in dezelfde categorie als de vorige. Kippenvel, wat gek is want ik verfoei Guus Meeuwis. link

Godley & Creme: Strange Apparatus. Stond op mijn allerallerallereerste cassettebandje. link

Kraftwerk: Autobahn. Hoe ik electro leerde waarderen. Ik hoorde het voor het eerst in de Chrysler Horizon (o nostalgie!) van mijn vader op een radio met draaiknoppen. link

David Bowie: The man who sold the world. link

Gewoon omdat het David Bowie is èn omdat het gedraaid werd op één bepaald moment in het verre verleden, in één bepaalde kroeg, waar een flipperkast stond die mij op dat moment zeer goed gezind was. En ik was toen ook nog verliefd, kan je nagaan.

Het doet me ook meteen denken aan Nirvana trouwens, omdat die een cover hebben gemaakt op Bowie, en als ik aan Nirvana denk, denk ik aan Molly's Lips: link . Doet me denken aan de jaren '90, de eerste keer stappen met mijn grote broer als begeleider, spanning en sensatie.

Moss Icon: Guatemala. Ik was en ben niet emo maar ik hou en hield van emocore: link . Dit nummer doet me denken aan mijn ex, omdat ik van hem een gebrande (! dat was toen iets nieuws!) cd kreeg waar dit op stond.

Ik kan zo nog wel een paar uur doorgaan.

Gedaan: Ontbijt, paper afgemaakt, vaat gedaan.

Doen: Muziek luisteren.

Nog doen: Naar de markt, klussen, koken.

Luisteren: Geen idee, het is op de radio. Eén of andere aria.

Drinken: Earl Grey van de Aldi.

Eten: Niets.

Denken: Aan wat ik moet kopen op de markt. Me verheugen op een speciale kerkdienst van morgen.

Dragen: Krijtstreep pyjamabroek en paars t-shirt.

Willen: Lekker binnen blijven vandaag met een boek.

Voelen: Koude voeten, verder heel tevreden.

Ja dat is ook een fenomeen apart, dat genezingsgedoe. Ik probeer er persoonlijk niet tegenaan te trappen, want dat ligt niet in mijn aard, maar wel mijn stem te laten horen door met voorstanders in discussie te gaan.

Over beschadigde mensen. Ik vraag me af in hoeverre de bedenkers van de roze kerststal echt beschadigd zijn door hun achtergrond, zoals jij en ik. Ik merk om me heen zelfs dat de meeste homoseksuele christenbashers juist niet afkomstig zijn uit de kerk, maar een min of meer neutrale achtergrond hebben. Ik begrijp zelf ook nog niet echt hoe dit kan. Misschien ligt het antwoord wel in onbegrip; ik kan zelf verklaren hoe sommige christenen op grond van hun geloof homoseksualiteit fel kunnen afwijzen. Ik weet uit ervaring hoe dominant de kerk, de gemeente, en een bepaalde exegese kan zijn. Ik weet hoe moeilijk het kan zijn om dan een ander standpunt in te nemen. Ik denk dat je in veel gevallen dan niet eens op het idee komt. Ik weet dit omdat ik het van dichtbij heb meegemaakt. Ik begrijp deze blinde vlek dus, maar accepteer het niet. Mijn persoonlijke methode bestaat uit het mensen bezien als mensen in plaats van een losse eigenschap, of het nu christenfundamentalisten zijn of niet. En van daaruit de dialoog aangaan.

Ik kan me voorstellen dat dit begrip voor mensen zonder orthodoxe achtergrond, zonder aan den lijve ondervonden te hebben hoe het daar werkt, moeilijk op te brengen is (en dat is het voor mij ook), en dat dat provocerende gedrag daar misschien uit voortkomt. Ik denk dat de oplossing wederom ligt in dialoog. Met elkaar kennis maken en praten. Dat is moeilijk, maar ik heb de afgelopen jaren al meerdere keren meegemaakt dat een christenfundi op deze manier milder ging denk over homo's, en vice versa.

En dat vind ik dus geen goed idee. Interessante gedachte, trouwens.

Breek me de bek niet open. Ik zie alleen niet echt in hoe het één het ander rechtvaardigt.

Akkoord, ik vind het ook een beetje zinloos. Nog niemand heeft me kunnen uitleggen wat precies het doel is van die roze kerststal, behalve dan dat het "leuk" is. Natuurlijk krijgen ze er wel veel publiciteit door. Persoonlijk ben ik er niet tegen, maar ik ben er wel tegen om mensen tegen de schenen te trappen, zonder goede reden.

Trouwens:

Dat woordje heterogericht doet mijn nekharen overeind staan. Dit slag volk - heterohaters noem ik ze weleens - heeft volgens mij geen idee wat emancipatie daadwerkelijk betekent. Smoesjes, m.i.

Eén van de kernteksten van mijn persoonlijk geloof is Matteüs 5:43-45

"Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: "Je moet je naaste liefhebben en je vijand haten."Â En ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel. Hij laat zijn zon immers opgaan over goede en slechte mensen en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen."

Ik ben veel bezig met het onderwerp liefde, omdat het zo belangrijk is. Ik ben dan ook blij met dit topic. Zoals Machiavelli al zegt is het makkelijk mensen lief te hebben waar je toch al van houdt. Dat is dan ook eigenlijk geen gebod maar meer een bevestiging dat je op de goede weg bent. Je vijanden (i.e. mensen waar je niet vanzelf van houdt) liefhebben, dat is pas moeilijk. Liefhebben is vanuit Bijbels perpectief ook een moeilijk begrip, want wat is nu liefde? Liefde voor je vijanden wil volgens mij niet zeggen dat je maar te pas en te onpas kwaadwillende creaturen moet gaan omhelzen. Bij liefde denk ik altijd aan een boek van ds. W.R. van der Zee, waarin hij Gods liefde omschreef als de liefde van een vader die Zijn zoon of dochter brood geeft terwijl dit kind nadrukkelijk gevraagd heeft om een steen (Matt. 7:9,10: "Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? Of een slang, als het om een vis vraagt?"). Zo denk ik dat liefde van mens tot mens ook gericht moet zijn op zeer goed nadenken over wat die ander werkelijk nodig heeft, in plaats van iedereen meteen maar geven wat ze willen of - nog fraaier - geven wat jíj kwijt wilt. Ter vergelijking: veel dakloze mensen op straat vragen me om geld, maar als ze hier drank of drugs voor kopen zal hun probleem alleen maar groter worden. Zomaar geld geven is m.i. dus geen liefde maar juist zonde, omdat het ze naar de Filistijnen helpt.