Levi

Teksten uit de bijbel uitleggen, of proberen te begrijpen is iets anders dan 'de intellectueel' uit proberen te hangen. Het is ook niet verkeerd, zolang de uitleg of interpretatie van teksten maar in overeenstemming is met de rest van de bijbel.

De Heer heeft ook met opzet een paar eenvoudige vissers uitgekozen om Zijn apostelen te worden. Hij had ook een stel schriftgeleerden uit kunnen kiezen, die allemaal een mooie theologische studie achter de rug hadden en daadwerkelijk 'de intellectueel' uit hadden kunnen hangen. Dat doet Hij niet, Hij kiest mannen uit die later door de Heilige Geest vervuld zouden worden, en daardoor de bijbelteksten uit konden leggen.

Omdat Jezus gestorven is, vervolgens 3 dagen dood is geweest, en daarna uit de dood is opgewekt. Hij is dus in het dodenrijk geweest. Petrus zegt alleen maar dat Hij daar niet alleen maar geweest is, maar ook gepredikt heeft.

Je redeneert nu op een vreemde manier, want de letterlijke tekst is: "Hij is naar de geesten gegaan die gevangen zaten, om dit alles te verkondigen 20 aan hen die ten tijde van Noach weigerden te gehoorzamen, toen God geduldig wachtte en de ark gebouwd werd."

Er staat hier heel duidelijk dat de Heer heeft gepredikt aan de geesten uit de tijd van Noach. En waaruit maak jij dan op dat het beslist niet gaat mo degenen die al gestorven waren? Daar gaat het juist wel om.

Over de geesten die in de gevangenis verblijven, mocht David al profetische inzichten geven toen hij de psalmen schreef. Hierbij beeld David het dodenrijk uit als een gevangenis, een uitzichtloze plaats (die het ook was, voordat Jezus de dood overwon), bijvoorbeeld in psalm 48:15, psalm 88, 10-14, psalm 107:2 en psalm 115:17.

het klopt dat er twee vormen van dood zijn. Er werd tegen Adam en Eva tenslotte ook gezegd dat zij ten dage dat zij de vrucht van deboom van kennis van goed en kwaad zouden nemen, zouden sterven. Letterlijk is dat niet gebeurd, maar geestelijk wel. Vreemd is wel dat je dan de volgende tekst aanhaalt:

Hebben wij nu al het eewuige leven? Nee, niet op de manier zoals de bijbel ons die voorsteld. Waarom wordt van Jezus gezegd dat hij de Eersteling uit de doden was, terwijl Jezus nog voor Zijn dood en opstanding o.a. Lazarus uit de dood heeft opgewekt...

Dat komt omdat Jezus niet op was gestaan met een zondig, menselijk lichaam, maar met een verheerlijkt lichaam. Dat volmaakte lichaam mogen ook wij eens ontvangen, wanneer Hij ons opwekt, waarvan Paulus zegt dat dát (het opwekken van ons) ten uiterste dage zal zijn.

Kun jij mij aanwijzen waar in de bijbel staat dat het dodenrijk is onderverdeeld in hemel en hel?

Als je bij het sterven al naar de hemel, of de hel gaat, waarom zou er dan nog een oordeelsdag komen? Dat is toch de dag waarop Jezus de bokken van de schapen scheiden zal?

Het ligt dus niet voor de hand dat je bij het sterven al naar de hel of de hemel gaat, maar naar de plaats van samenkomst van alle levenden, zoals Job dat noemt.

Greoetn,

Levi

Beste RobertF,

Jouw buiteenzetting is mij geheel helder, alleen waar jij stelt dat er niet uit de tekst valt op te maken dat er wél kinderen, of misschien zelfs baby's aanwezig waren en werden gedoopt, stel ik dat er ook niet uit op te maken valt dat er geen kinderen of baby's bij aanwezig waren en werden gedoopt. Op dit punt moet je maar zelf bedenken wat je zelf het meest voor de hand lijkt te liggen. Het is natuurlijk overbodig om in een verslag van bijvoorbeeld een bruiloft te vermelden dat iedereen het welkomstlied meezong, behalve de de baby's. Zo iets ligt voor de hand, en hoeft niet te worden vermeld. Iets anders zou zijn wanneer iets voor de hand zou liggen, maar toch niet gebeurd. Als ouders wil je het beste voor je kinderen. Wat is dat in dit geval? Dat je kind gedoopt wordt en ook een kind van de Eeuwige wordt. Als dat nou om een of andere reden (iemand een idee waarom juist kinderen, waarvan Jezus zei dat wij zoals hen moeten worden, geen kind van G*d zouden mogen worden?) niet zou mogen, dan is dat toch juist een reden om uitvoerig te vermelden en te beschrijven waarom dat niet zou mogen?

Dan is er nog het punt dat je stelt dat mensen eerst tot geloof moeten komen, voordat ze kunnen worden gedoopt. Mijns inziens wordt die voorwaarde nergens in de bijbel gesteld. Dat er steeds wordt gesproken over mensen die het evangelie aanvaard hadden en werden gedoopt lijkt mij nogal logisch. Het was tenslotte een nieuwe leer. Mensen moesten daar eerst over verteld worden, voordat zij gedoopt werden.

Voorafgaand aan de uittocht uit Egypte, moest het volk Israel een volkomen lam slachten, waarvan wij weten dat het een voorafschaduwing is van het Lam dat voor ons geslacht werd, de dood van onze Heer. Vervolgens trok het volk uit, en waren zij allen onder de wolk en gingen zij allen door de zee, het beeld van de doop, zoals ik hierboven ook al aanhaalde. Niet alleen de volwassenen gingen door de zee.

Dit is niet een uitleg van mijzelf, maar van Paulus. Als Paulus, die ons zoveel regels uiteen heeft gezet omtrent de christelijke godsdienst, ervan overtuigd zou zijn dat kinderen niet gedoopt horen te worden, dan zou hij dat toch wel duidelijk uiteenzetten? Maar dat doet Paulus niet. Sterker nog, hij benadrukt dat allen doorgingen, en dat vervolgens ook iedereen deelnam aan het drinken uit de geestelijke Steenrots, namelijk Christus, en iedereen het geestelijke voedsel nam, het manna. Dit is het schaduwbeeld van het avondmaal, het Lichaam en bloed van Christus, dat voor iedereen bestemd is.

Dat de Heilige Geest op de heidenen daalt terwijl zij (nog) niet gedoopt zijn, laat in de eerste plaats zien dat er een verschil is tussen worden gedoopt met water, en het ontvangen van de Heilige Geest. Dat kinderen deze Heilige Geest niet deelachtig zouden kunnen worden is niet juist. Petrus legt dat uit op de pinksterdag (zoals ik hierboven ook al aanhaalde), waarin hij zegt dat aan zijn toehoorders de belofte van het ontvangen van de HG toekomt, namelijk aan hun, en hun kinderen. De tekst waarop Petrus doelt komt uit Joel, waar staat: "Daarna zal zich dit voltrekken: Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft. Jullie zonen en dochters zullen profeteren, oude mensen zullen dromen dromen, en jongeren zullen visioenen zien;"

Als Petrus zich afvraagt wie het dopen van mensen kan weren over wie de HG uitgestort is, dan lijkt het erop dat deze tekst uit Joel ook aanzet tot het dopen van mensen die nog niet volwassen zijn. Er wordt hier gesproken over jongeren, die visioenen zullen zien.

Kortom: Mijns inziens is het dopen van kinderen helemaal niet onbijbels, temeer omdat de doop een voorwaarde is om het koninkrijk van G*d in te mogen gaan.

De tekst in Marcus 16 "Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld." lijkt niet bedoeld als een voorwaarde-regel, dat men éérst moet geloven om gedoopt te kunnen worden, maar als je de zin goed leest, is er een mooie les in verborgen. Er zijn namelijk twee voorwaarden om gered te worden: je moet geloven, en gedoopt zijn. Maar om te worden veroordeeld speelt het niet meer mee of je wel of niet gedoopt bent. Er staat namelijk dat wie niet geloofd, veroordeelt zal worden. Om veroordeeld te worden is dus maar één voorwaarde nodig. Deze tekst lijkt dus meer een waarschuwing te zijn, dan een voorwaarde voor de doop te willen stellen.

Vriendelijke groeten,

Levi

Job kreeg aards gezien niet alles dubbel terug. Hij kreeg wel dubbel zijn bezittingen, maar zijn zonen en dochteren...?

Door deze geschiedenis mogen we ook leren van het bestaan van het dodenrijk, of zoals Job het noemt 'plaats van samenkomst van alle levenden'.

Zijn eerste zonen en dochters leefden gewoon door in dat dodenrijk, terwijl Job op aarde ook weer opnieuw kinderen kreeg. Op die manier heeft hij die dus ook 'dubbel' terug gekregen.

Beste Danny,

Het lijkt jou niet dat tot de huisgenoten (in de Lutherse vertaling staat 'huisgezin') ook kinderen behoorden, maar mij wel. Hebben we nu een twistpunt? Ik dacht het niet.

Dat uit deze tekst niet duidelijk blijkt dat er ook kinderen gedoopt werden is wel waar, maar er blijkt ook niet uit dat ze niet gedoopt werden.

Als je naar de cultuur van die dagen kijkt, zie je dat hele familie's soms voor enkele generaties bij elkaar in een huis, of op een erf bij elkaar woonden. Zouden daar dan geen kinderen bij geweest zijn?

Het gaat hier toch duidelijk om twee voorbeelden van mensen die in de kracht van hun leven waren. Ze werkten en stonden middenin de maatschappij. Zouden die mensen dan al volwassen kinderen hebben, of nog helemaal geen kinderen?

Dat op grond van bijvoorbeeld Markus 16 gedacht wordt dat men eerst tot geloof moet komen, alvorens gedoopt te worden lijkt mij nogal ver gezocht. Natuurlijk moesten de apostelen bij het begin van hun prediking zich eerst tot volwassenen wenden om het evangelie te prediken, daarom lees je ook van de 1e pinkersterdag (Handelingen 2): "Degenen die zijn woorden aanvaardden, lieten zich dopen; op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend." Als je nu steeds bij de predikingen van Jezus ziet dat er ook vrouwen en kinderen bij aanwezig waren, zouden dan bij deze oploop in Jeruzalem, wat toch een opzienbarend gebeuren was, geen kinderen zijn? Petrus zegt ook: "‘Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden. Dan zal de heilige Geest u geschonken worden, 39 want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen en voor allen die ver weg zijn en die de Heer, onze God, tot zich zal roepen.’ 40 Ook op nog andere wijze legde hij getuigenis af, waarbij hij een dringend beroep op zijn toehoorders deed met de woorden: ‘Laat u redden uit dit verdorven mensengeslacht!’" Er staat hier toehoorders. Er staat niet 'volwassen mannen of vrouwen'. Er wordt zelfs nog bijgezegd dat deze belofte, namelijk het ontvangen van de Heilige Geest, na het ontvangen van de doop, ook toekomt aan de kinderen van de toehoorders.

Op mijn uitleg omtrent de doortocht door de rietzee, heb je geen weerwoord gegeven. Paulus zegt hiervan ook nog (1 Kor. 10 " Broeders en zusters, ik wil graag dat u weet dat onze voorouders allemaal door de wolk werden beschermd en allemaal door de zee trokken, 2 dat ze zich allemaal in de naam van Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee. 3 En ze aten allemaal hetzelfde geestelijke voedsel 4 en dronken allemaal dezelfde geestelijke drank. Ze dronken uit de geestelijke rots die hen volgde – en die rots was Christus."

Door het geloof van de ouders gingen de kinderen mee door de zee, het beeld van de doop. Het geloof van de ouders dat de Eeuwige het hele volk wilde verlossen van de slavernij van Egypte, en in het beloofde land wilde brengen.

De doop is een voorwaarde om in het beloofde land te kunnen ingaan. Dat zegt Jezus immers Zelf. Het zou toch te triest voor woorden zijn wanneer de Heer nu wederkwam en de ouders wel het koninkrijk in mogen gaan, en hun kinderen niet...

Wat jij opmerkt over de besnijdenis is op zich wel juist, wanneer je het erover hebt dat dit een eeuwige inzetting is. Maar toch legt ook Paulus de besnijdenis uit als een voorafschaduwing van de doop. In Kol. 2 staat: "11 In hem bent u ook besneden, niet door mensenhanden, maar met de besnijdenis van Christus, door het afleggen van het aardse lichaam. 12 Toen u gedoopt werd bent u immers met hem begraven, en met hem bent u ook tot leven gewekt, omdat u gelooft in de kracht van God die hem uit de dood heeft opgewekt. 13 U was dood door uw zonden en door uw onbesneden staat, maar God heeft u samen met Christus levend gemaakt toen hij ons al onze zonden kwijtschold."

Als nu de besnijdenis plaatsvond bij kinderen die daar niet zelf voor konden kiezen, dan kan toch ook de doop plaats vinden aan kinderen die daar niet voor kunnen kiezen. Juist door het geloof worden de kinderen opgenomen in het eewuige verbond met G*d. De besnijdenis was alleen voor mannelijke Israelieten, maar de doop geldt voor iedereen (Gal. 3): "U allen die door de doop één met Christus bent geworden, hebt u met Christus omkleed. 28 Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus. 29 En omdat u Christus toebehoort, bent u nakomelingen van Abraham, erfgenamen volgens de belofte." Dat is dus dat eewuige verbond dat de Eeuwige met Abraham sloot, de eeuwige inzetting, die door de Israelieten aan kinderen werd toegediend.

Wanneer er ooit van recht sprake mocht zijn, dan is het toch wel het recht van kinderen om gedoopt te worden. Zij hebben niet om het leven gevraagd, maar zijn zonder dat ze het weten onder de 'erfzonde' van Adam gebracht. Wie hebben er dan meer dan juist zij meer recht om zo snel mogelijk weer onder die zondebanden vandaan te worden gehaald?

De Heer zegt tenslotte Zelf: "Laat de kinderen tot Mij komen."

Vriendelijke groeten,

Levi

Beste Piet,

Al eerder heb ik aangehaald dat Israel een voorbeeld, een licht, moest zijn voor de hen omringende volkeren. Waarom zou dat moeten, als de andere volken zich toch niet aan de wet zouden hoeven houden?

Paulus verwoordt het in handelingen 17 zo: "26 Uit één mens heeft hij de hele mensheid gemaakt, die hij over de hele aarde heeft verspreid; voor elk volk heeft hij een tijdperk vastgesteld en hij heeft de grenzen van hun woongebied bepaald. 27 Het was Gods bedoeling dat ze hem zouden zoeken en hem al tastend zouden kunnen vinden, aangezien hij van niemand van ons ver weg is. 28 Want in hem leven wij, bewegen wij en zijn wij. Of, zoals ook enkele van uw eigen dichters hebben gezegd: “Uit hem komen ook wij voort.†29 Maar als wij dan uit God voortkomen, mogen we niet denken dat het goddelijke gelijk is aan een beeld van goud of zilver of steen, het werk van een ambachtsman, door mensen bedacht. 30 God slaat echter geen acht op de tijd waarin men hem niet kende, maar roept nu overal de mensen op om een nieuw leven te beginnen, 31 want hij heeft bepaald dat er een dag komt waarop hij een rechtvaardig oordeel over de mensheid zal laten vellen door een man die hij voor dat doel heeft aangewezen. Het bewijs dat het om deze man gaat, heeft hij geleverd door hem uit de dood te doen opstaan.’"

Hoe zou Jezus nou een rechtvaardig oordeel vellen over de hele mensheid, als Hij niet voor de hele mensheid gestorven is?

Ter informatie: De brieven van Paulus aan de gemneenten zijn grotendeels geschreven terwijl hij op 'zendings'reis was. Die reis wordt in Handelingen beschreven. De brieven zijn geschreven in de periode dat de 'handelingen der apostelen' plaats vonden.

Dat de Eeuwige nu geen (vleselijk) onderscheid maakt tussen Joden en niet Joden is wel juist. Maar waren de Joden dan zo'n geweldig speciaal volk? Nee, absoluut niet. Maar door het hele OT heen zie je dat de Joden beschouwd worden als een eerstelings-volk. Ook het hele stelsel van wetten en voorschriften was daar een afspiegeling van. Bijvoorbeeld bij het oogsten, moesten eerst de eerstelingen van het veld worden gehaald, voordat de hele oogst van het land werd gehaald. De Levieten waren ook zo'n afschaduwing van de eerstelingen. Eigenlijk was de wet zo dat alle eerstgeborenen van het hele volk aan de Eeuwige afgezonderd moesten worden om Hem in de tempel te dienen, maar in plaats daarvan was de hele stam van Levie aangewezen om die plaats in te nemen. Ook schrijven de apostelen meermalen aan de gelovigen dat zij eerstelingen zijn, uitverkoren door de Eeuwige. De apostelen schrijven ook dat wij een priesterlijk geslacht zijn, dat doet ons weer denken aan de tempeldienst. Het grootste voorbeeld van een Eersteling is Jezus, de Eersteling uit de dood.

Er wordt dus door de Eeuwige wel degelijk een verschil gemaakt tussen volken onderling, en ook niet zonder reden.

De Geest namelijk, waar jij zo op hamert, 'is het onderpand van de toekomende erfenis'. (2 Kor. 5) " Hiervoor heeft God zelf ons gereedgemaakt, door ons de Geest als onderpand te geven."

In 2 Kor. 1 staat: "21 Het is God die u en ons Christus als fundament geeft, die ons allen heeft gezalfd, 22 heeft gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Geest gegeven heeft."

Het zalven waarover hier gesproken wordt, doet ons ook denken aan de tempeldienst. Voordat de heilige voorwerpen in de tempel gebruikt mochten worden, werden ze eerst gezalfd, waarmee ze geheiligd werden voor de Eeuwige. Zo mogen ook de mensen die met de Geest gezalfd zijn als heilige voorwerpen in de tempel van G*d dienstbaar zijn.

Ook staat er: "Maar voor u, broeders en zusters, geliefden van de Heer, moeten wij God altijd danken. Hij heeft u als eersten uitgekozen om te worden gered door de Geest die heilig maakt en door het geloof in de waarheid." (2 Thess. 2).

Hier wordt weer gesproken over mensen die als "eersten" uitgekozen zijn. Door deze 'uitverkiezing' is er ook binnen het Nieuwe Verbond sprake van een eerstelingsvolk, namelijk het geestelijke Israel.

Door het onderpand, namelijk de Heilige Geest, is men een eersteling aan de Eeuwige gewijd, en maakt men deel uit van het prietserlijk geslacht, waarvan Jezus nu hogepriester is. In dat verband haalt Paulus ook de ordeningen van Melchizedek aan. Mensen die het onderpand van de Heilige Geest hebben, vallen onder dat priesterschap.

Tot slot nog een voorbeeldje waar Paulus de benamingen van Christus op verschillende manieren gebruikt, waaruit blijkt dat het voor Paulus Eén en dezelfde persoon is.

Romeinen 8: "Want als de Geest van hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft."

Vriendelijke groeten,

Levi

In Handelingen 16 staat: "15 En toen zij gedoopt was, en haar huis, bad zij ons, zeggende: Indien gij hebt geoordeeld, dat ik de Heere getrouw ben, zo komt in mijn huis, en blijft er. En zij dwong ons."

en:

"33 En hij nam hen tot zich in dat uur des nachts, en waste hun de striemen; en hij werd terstond gedoopt, en al de zijnen. 34 En hij bracht hen in zijn huis, en zette hun de tafel voor, en verheugde zich, dat hij met heel zijn huis aan God gelovig geworden was."

Uit deze teksten blijkt dat iedereen in het huis van Lydia, maar ook later in het huis van de gevangenbewaarder gedoopt werden. Niemand uitgezonderd.

Daarbij leert de bijbel al dat kinderen nauw betrokken worden bij het geloofsleven, denk bijvoorbeeld eraan dat de Israeli's hun kinderen de wet en de geschiedenissen 'in moesten scherpen'. Of denk aan de paasmaaltijd waarin het jongste kind een een rol van betekenis speelt.

Paulus, die zelf een grote kennis had van het OT, legt uit dat alle zaken die in het volk Israel overkomen zijn, een voorafschaduwing zijn van de tegenwoordige dingen. Als het dan over de doop gaat, schrijft hij dat de doortocht door de rode zee een voorafschaduwing is van de doop. Toen lieten de ouders hun kinderen toch ook niet achter aan de kant van Egypte, onder het mom van: "Blijven jullie maar hier, dan kun je later als je groot bent zelf beslissen of je wel of niet mee wil gaan"...

Nee, volstrekt niet. Iedereen, oud en jong ging mee door de rode zee, waarvan Paulus schrijft dat het een voorafschaduwing is van de doop. Paulus zegt zelfs op een andere plaats: "Gingen niet allen door de rode zee? En waren zij niet allen onder de wolk- en vuurkolom?" Op de pinksterdag, toen de Heilige Geest uitgestort werd op de apostelen, werden "van hen gezien verdeelde tonngen als van vuur". Zo is dan ook de wolk- en vuurkolom een voorafschaduwing van de Heilige Geest, Die het volk van G*d leidt totdat wij in het beloofde land zijn aangekomen.

Als je niet geloofd dat wij een Eeuwige Vader hebben die het dopen van kinderen niet voor "vol" of "geldig" aan zou kunnen zien omdat die kinderen zelf niet de keuze hebben kunnen maken, waarom is dat dan juist de G*d die de Israeli's heeft geboden dat de kinderen acht dagen na hun geboorte moeten worden besneden. Dan hebben ze zelf toch ook geen keuze? Toch verlangt de Eeuwige dat van Zijn volk.

Handelingen 13:

De volgende sabbat kwam bijna de hele stad bijeen om naar het woord van de Heer te luisteren. 45 Bij het zien van de mensenmenigte werden de Joodse leiders jaloers en begonnen ze de woorden van Paulus op godslasterlijke wijze verdacht te maken. 46 Maar Paulus en Barnabas zeiden onomwonden: ‘De boodschap van God moest het eerst onder u worden bekendgemaakt, maar aangezien u die afwijst en uzelf het eeuwige leven niet waardig acht, zullen we ons tot de heidenen wenden. 47 Want de Heer heeft ons het volgende opgedragen: “Ik heb je bestemd tot een licht voor alle volken om redding te brengen, tot aan de uiteinden van de aarde.â€â€™

48 Toen de heidenen dit hoorden, verheugden ze zich en spraken ze vol lof over het woord van de Heer, en allen die voor het eeuwige leven bestemd waren aanvaardden het geloof. 49 Het woord van de Heer verspreidde zich over de hele streek.

Paulus zet hier uiteen dat het evangelie van het offer van Jezus eerst aan de joden moest worden bekend gemaakt, maar ook aan de heidenen.

Als nu het offer van Jezus niet voor de heidenen was, waarom moet dan wel het evangelie aan de heidenen worden uitgedragen?

Handelingen 15:

7 Toen het tot een hevige woordenstrijd kwam, stond Petrus op en zei: ‘Broeders, u weet dat God mij al in het begin uit uw midden heeft gekozen om de boodschap van het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. 8 God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. 9 Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. 10 Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? 11 Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’

Petrus is ervan overtuigd dat de Eeuwige geen onderscheid maakt tussen joden en heidenen, sterker nog, hij zegt op het einde van zijn betoog dat de heidenen alleen maar op dezelfde manier gered kunnen worden als de joden, namelijk door de genade van de Heer Jezus.

Jezus was maar één persoon... Is er dan ook genoeg reden om Zijn evangelie voor waar aan te nemen?

Of geloven we dat Jezus geroepen was omdat evangelie uit te dragen, zoals in Hebreen geschreven staat: "Christus heeft zich de eer hogepriester te worden evenmin zelf verleend, dat deed degene die tegen hem zei: ‘Jij bent mijn zoon, ik heb je vandaag verwekt.’ 6 Ergens anders zegt hij iets vergelijkbaars: ‘Jij zult voor eeuwig priester zijn, zoals ook Melchisedek dat was.’"

Ook Paulus was geroepen, en heeft niet uit zichzelf al die brieven geschreven (Handelingen 13): "Op een dag, toen ze aan het vasten waren en een gebedsdienst hielden voor de Heer, zei de heilige Geest tegen hen: ‘Stel mij Barnabas en Saulus ter beschikking voor de taak die ik hun heb toebedeeld.’"

Is er dan niet genoeg reden om wat Paulus schrijft voor waar aan te nemen?

Ik denk juist dat je meer waarde moet hechten aan hetgeen Paulus en de andere apostelen geschreven hebben, dan aan de schrijfsels van bijbeluitleggers die niet tot die taak geroepen zijn.

Al in Mattheus (4) staat hoe Jezus de apostelen roept: "Toen hij langs het meer liep, zag hij twee broers, Simon, die Petrus genoemd wordt, en zijn broer Andreas. Ze wierpen hun net uit in het meer, het waren vissers. 19 Hij zei tegen hen: ‘Kom, volg mij, ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ 20 Ze lieten meteen hun netten achter en volgden hem. 21 Even verderop zag hij twee andere broers, Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes. Ze waren met hun vader in hun boot bezig met het herstellen van de netten. Hij riep hen 22 en meteen lieten ze de boot en hun vader Zebedeüs achter en volgden hem."

Misschien wel opzettelijk, staat er aan het einde van deze tekst ook: "En grote groepen mensen volgden hem, uit Galilea en Dekapolis, uit Jeruzalem en Judea en uit het gebied aan de overkant van de Jordaan."

Er wordt hier een duidelijk verschil gemaakt tussen mensen die Hem volgden, en de discipelen (wat letterlijk volgelingen betekent) die spefifiek door Hem geroepen werden.

Na de hemelvaart van de Heer, wanneer Hij menselijk gezien geen mensen meer kon roepen, menen de apostelen dit te moeten ondervangen door het lot te werpen.

Na de uitstorting van de Heilige Geest zie je dat het roepen van mensen tot een bepaald ambt, bijvoorbeeld tot apostel, gebeurd door de gave van profetie (Handelingen 13): "1 Er waren in de gemeente van Antiochië profeten en leraren, onder wie Barnabas, Simeon die Niger werd genoemd, Lucius de Cyreneeër, Manaën, een jeugdvriend van de tetrarch Herodes, en Saulus. 2 Op een dag, toen ze aan het vasten waren en een gebedsdienst hielden voor de Heer, zei de heilige Geest tegen hen: ‘Stel mij Barnabas en Saulus ter beschikking voor de taak die ik hun heb toebedeeld.’ 3 Nadat ze gevast en gebeden hadden, legden ze hun de handen op en lieten hen vertrekken.

4 Zo werden Barnabas en Saulus uitgezonden door de heilige Geest."

Als je hier leest dat mensen geroepen worden door de Heilige Geest tot een taak die hun is toebedeeld, dan is het toch zeer zeker wel duidelijk dat er een verschil is tussen de geroepen dienstknechten en de andere christenen?

Het verschil tussen een dienstknecht en andere christenen? Hierboven beschreven.

Het verschil tussen een discipel en een apostel? Een discipel is een volgeling, een apostel is een door de Heer geroepen dienstknecht.

Het verschil tussen een gelovige en een ongelovige? Ligt eraan hoe je het bekijkt.

edit: dubbel

Beste Kate,

Het klopt dat er veel meer mensen waren die Jezus volgden, maar die waren niet allemaal door Jezus geroepen. Alleen de twaalf apostelen waren door Jezus geroepen.

Na de hemelvaart van Jezus komen de elf apostelen tot de conclusie dat de leeggevallen plaats van Judas moest worden opgevuld. Toen werd het lot geworpen, en werd Matthias als apostel aangewezen door het lot.

Het zou toch vreemd zijn dat als iedere christen een dienstknecht van Jezus zou zijn, dat de apostelen dan dit soort handelingen verrichtten...

Hieruit blijkt wel dat er een verschil zit tussen 'gewone' gelovigen, en dienstknechten.

Hoi Kate,

Ik denk dat Iggi al op een duidelijke manier uiteen heeft gezet dat wij niet allemaal dienstknechten zijn. Ik ben het geheel met haar uitleg eens.

De kerk in Albury.

Paulus wees erop dat de een in de gemeente er prat op ging dat hij onderricht had ontvangen van de apostel Apollos, en de ander van apostel Paulus. Op die manier krijg je natuurlijk verdeeldheid, als zou de ene dienstknecht van de Eeuwige een betere ‘leer’ uiteenzetten als de andere. Paulus legt hier uit dat er maar één fundament is, en dat is Jezus. Op dat fundament bouwen de dienstknechten verder. Verder zegt dat de waarde van het verder gebouwde aan het licht zal komen op de oordeelsdag.

Het vuur waarover gesproken wordt, vinden we ook terug in openbaringen, in de brief aan de gemeente Laodicea (de zevende brief): “18 Daarom raad ik u aan: koop van mij goud dat in het vuur gelouterd is, en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien. 19 Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik. Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt. 20 Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij.â€

Goud is in de bijbel het beeld van de waarheid. Als Paulus dan spreekt over het bouwwerk dat blijft staan, na het vuur, dan kun je er dus uit afleiden dat het bouwwerk dat gevestigd is op het fundament Jezus Christus, die de Waarheid is, het werk van Jezus Zelf is. Het is op zich wel aardig dat het jou aan de RKK deed denken, want bij de RKK is juist de term vagevuur ontstaan en verkondigt als een vuur waar men doorheen moest na de dood, om alsnog gelouterd te worden en een plek in de hemel te verwerven. Ik denk dat die gedachte met name op vers 15 gestoeld is. Zelf zie ik het meer als het reinigen van de mens. Wanneer het vuur, dat in de bijbel ook het beeld van de Heilige Geest is, kun je -geholpen door die HG- al het onreine (alles wat niet uit G*d is) achter je laten, en je door de HG op het pad van de waarheid laten leiden.

Inderdaad zijn we op Credible verdeeld, maar persoonlijk vind ik dat helemaal niet zo erg. Ik vind het juist leerzaam om de meningen en gedachten van andere christenen te zien.

De vraag of we mede-gelovigen aan moeten spreken op het een of het ander wil ik eigenlijk met nee beantwoorden, omdat ik denk dat die taak aan dienstknechten is voorbehouden. Bovendien worden wij door de bijbel al gewaarschuwd, en dat is juist de reden waarom ik een langer stukje uit Openbaringen citeerde dan nodig was. Er staat daar namelijk dat de Heer aan de deur staat en klopt, om maaltijd te houden. Als je dit leest, doet het je denken aan de wederkomst, en de daarop volgende bruiloft des Lams. De Heer klopt aan de deur. De deur staat dus kennelijk niet voor Hem open; Hij wordt niet verwacht, of men kan Hem wegens andere redenen niet ontvangen. Misschien wel omdat men niet kan zien dat Zijn komst aanstaande is? De Heer raadt de mensen aan om hun ogen te zalven, zodat ze weer kunnen zien. En de Heer waarschuwt de mensen om te breken met het leven dat ze leiden, niet meer bezig zijn met de dingen van de wereld om ons heen, maar ons op Hem te richten. Als je dat namelijk doet, kan je horen of Hij klopt, en kun je de deur voor Hem open zetten.

Het aanspreken van medegelovigen doet de Heer dus al via de bijbel, en het lijkt mij een taak aan Zijn dienstknechten om die boodschap uit te dragen.

Bedankt voor je bijbelse onderbouwing.

Bedenk je wel, beste Kate, dat door mensen op het hart te drukken dat ze toch vooral niet naar anderen moeten luisteren die -op grond van dezelfde bijbel- andere inzichten hebben, je hier niet alleen die mensen mee kan kwetsen, maar je op die manier ook nog tegen de Eeuwige Zelf zou kunnen strijden.

Handelingen 5: "33 Toen de leden van het Sanhedrin dit hoorden, ontstaken ze in woede en wilden ze de apostelen ter dood brengen. 34 Maar toen stond een van hen op, een Farizeeër die Gamaliël heette en die als wetsleraar bij het hele volk in aanzien stond. Hij gaf opdracht de apostelen een ogenblik naar buiten te brengen 35 en zei vervolgens: ‘Israëlieten, overweeg nog eens goed wat u van plan bent met deze mensen te doen. 36 Immers, enige tijd geleden wierp Teudas zich op als een man die het volk zou leiden, en ongeveer vierhonderd mensen sloten zich bij hem aan; hij werd gedood, zijn aanhang viel uiteen en verdween in het niets. 37 Na hem was er Judas de Galileeër, die ten tijde van de volkstelling met zijn volgelingen in opstand kwam; ook hij ging ten onder, en al zijn volgelingen werden uiteengedreven. 38 Daarom zeg ik u: houd u afzijdig van deze mensen en laat hen begaan, want als het mensenwerk is wat ze nastreven, zal het op niets uitlopen, 39 maar als het Gods werk is, zult u niets tegen hen kunnen uitrichten, of het zou weleens kunnen blijken dat u tegen God strijdt.'"

Ik ben ervan overtuigd dat je jou waarschuwing aan een ieder goed bedoeld Kate, maar in een eerdere discussie over het bovenstaande onderwerp schreef jij zelf op 29 september jl.:

.

Als je nu terugkomt van deze zienswijze vind ik dat niet erg, maar ik vind het wel kwalijk dat je dit dan niet bijbels onderbouwd, en vervolgens zonder die bijbelse onderbouwing jouw stelling als zouden mensen alleen in dit leven tot geloof kunnen komen, of alleen in dit leven voor Jezus kunnen kiezen, als enige waarheid op het forum plaatst. Die houding is vergelijkbaar met hoe de leden van het Sanhedrin in de aangehaalde bovenstaande tekst reageerden. Hun uitleg van de Joodse geschriften was de enige waarheid. De apostelen, van wie de kennis en het geloof op dezelfde grondslag berustte als de leden van het Sanhedrin, waren door de Heilige Geest tot andere inzichten gekomen, maar ze werden tegengewerkt door het Sanhedrin. Er was dan gelukkig nog Gamaliël die het Sanhedrin ervan kon overtuigen de apostelen niets aan te doen, en zelfs waarschuwde; "of het zou weleens kunnen blijken dat u tegen God strijdt."

Ik zou graag zien dat mensen hier vaker aan denken, voordat men ongenuanceerd en zonder bijbelse onderbouwing de eigen uitleg als enige waarheid op het forum plaatst.

Beste Piet,

Als Paulus het heeft over de Christus wat het vlees betreft, dan leid ik daaruit af dat Paulus het daar heeft over Christus toen hij als mens op aarde was. Dat impliceert voor mij dat er naast die vleselijke, of menselijke verschijningsvorm ook een andere verschijningsvorm is. Jij geeft dan aan dat dit de Geest is, hetgeen je afleidt uit Romeinen 8. Maar als we het hebben over Jezus Christus, dan staat een mijns inziens duidelijkere uitleg in het Johannes evangelie:

“In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. 2 Het was in het begin bij God. 3 Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. 4 In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. 5 Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.â€, en:

“Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. 11 Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. 12 Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. 13 Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God. 14 Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader.â€

Er staan hier dus twee verschijningsvormen van Christus beschreven; namelijk Één als Woord, dat bij G*d was, maar ook G*d was; en Één als mens op deze aarde. Als Paulus dan refereert aan Christus wat het vlees betreft, dan neem ik aan dat hij de laatstgenoemde bedoelde.

Hebr. 7 is mijns inziens volkomen in overeenstemming met Johannes, waarin hetzelfde mysterie wordt beschreven. Dat Paulus expliciet in zijn tekst schrijft dat Jezus uit een vrouw geboren was, daarmee geeft hij aan dat Jezus als mens op deze aarde leefde, en niet als het Woord, zoals Hij bij G*d was.

De belofte aan Abraham is overigens wel in vervulling gegaan. In Galaten 3 schrijft Paulus daar het volgende over:

“Van Abraham wordt gezegd: ‘Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend.’ 7 U ziet dus dat zij die geloven kinderen van Abraham zijn. 8 Nu heeft de Schrift voorzien dat God ook andere volken door geloof zou aannemen en daarom aan Abraham verkondigd: ‘In jou zullen alle volken gezegend worden.’ 9 En dus wordt iedereen die gelooft samen met Abraham, de gelovige, gezegend. 10 Maar iedereen die op de wet vertrouwt is vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is eenieder die niet alles doet wat het boek van de wet bepaalt.’ 11 Dat niemand door de wet voor God rechtvaardig wordt, is volkomen duidelijk, want er staat ook geschreven: ‘De rechtvaardige zal leven door geloof.’ 12 De wet daarentegen is niet gegrond op geloof, want er staat: ‘Wie doet wat de wet voorschrijft, zal leven.’ 13 Maar Christus Jezus heeft ons vrijgekocht van deze vloek door voor ons te worden vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder mens die aan een paal hangt.’ 14 Zo zouden door hem alle volken delen in de zegen van Abraham en zouden wij, zoals ons is beloofd, door het geloof de Geest ontvangen.â€

Beste Piet,

Nogmaals moet ik bekennen dat ik de uitleg wel interssant vind, maar volgens mij afbreuk doet aan de Jezus die ik ken, als Verlosser van alle mensen.

Kernpunt van hetgeen jij schrijft lijkt te zijn dat, omdat Paulus niet schrijft dat Jezus, maar Christus de wereld met G*d verzoende, het hier (nu er Christus staat) gaat om de Zoon van de Allerhoogste (Die volgens jou de Geest is?), en niet de mens Jezus (die Zijn lichaam slechts alleen voor Israel offerde).

Ik denk dat ik dat punt wel begrijp, alleen ben ik het er niet zo mee eens. Ten eerste omdat het afbreuk zou doen aan de grootheid van de Eeuwige, en de mate warin Hij genadig is voor alle mensen. Het zou vreemd zijn dat het offer van Zijn Zoon maar net groot genoeg zou zijn voor alleen Israel en verder niemand. Dat zou inpliceren dat er een grens is aan de almacht van Hem, of dat Zijn genade een limiet kent...

Daarnaast lijkt het mij niet zo dat omdat Paulus hier het woord Christus gebruikt in plaats van Jezus, dat het niet om dezelfde persoon zou gaan.

Paulus dicht de naam Christus namelijk ook toe aan Jezus wanneer hij het heeft over situaties uit het leven van Jezus, maar ook speekt Paulus van de Jezus als hij het heeft over Jezus na Zijn opstanding.

Verder schrijf je:

Ik ken de grondtekst niet, dus ik durf niet te stellen dat het hier om schriftvervalsing gaat. Echter ben ik er wel -op grond van de bijbel- van overtuigd dat Jezus volkomen mens was toen Hij op aarde was. Ook zie ik niet in waarom dat ik strijd zou zijn met Galaten 4.

Dat er geschreven is dat 'allen gestorven zijn', is een logisch iets. Iedereen krijgt namelijk ook de kans om 'wedergeboren' te worden, door de doop. Daarbij wordt geen uitzondering gemaakt tussen Joden en heidenen.

Bovendien schreef Paulus deze brief aan de gemeente in Korinthe, waar de christelijke gemeente uit Joden en heidenen bestond. Wat schrijft Paulus dan verder? "Hij heeft ons door Christus met zich verzoend en ons de verkondiging daarover toevertrouwd. 19 Het is God die door Christus de wereld met zich heeft verzoend: hij heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend."

G*d heeft de wereld haar overtredingen niet aangerekend... Dat is toch wel een alverzoening, dan ipv alleen voor het volk Israel?

Bovendien stel je weer dat het lichaam van Jezus alleen voor Zijn volk was, terwijl ik hierboven al uiteen heb gezet dat Jezus geen Jood was. En mocht men om wat voor reden dan toch willen dat Hij wel een Jood was, dan schrijft Paulus: "28 Jood is men niet door zijn uiterlijk, en de besnijdenis is geen lichamelijke besnijdenis. 29 Jood is men door zijn innerlijk, en de besnijdenis is een innerlijke besnijdenis. Het is het werk van de Geest, niet een voorschrift uit de wet, dus wie innerlijk een Jood is, ontvangt geen lof van mensen maar van God."

Hiermee geeft Paulus al aan dat wij allemaal tot het geestelijk volk Israel behoren. Daarom kan de Eeuwige ook tegen Abraham zeggen dat in hem alle volken van de aarde gezegend zullen worden.

Beste Piet,

Ik heb niet gesteld dat andere volken buiten Israel ook een wet hebben ontvangen, maar wel dat Israel de opdracht had gekregen om een voorbeeld te zijn voor andere volken.

Het is wel heel makkelijk om te zeggen "maar dat is gewoon niet waar", maar daarmee maak je natuurlijk geen onderbouwd punt. Ook ben je op andere punten van mij niet ingegaan, zoals:

Ook op een andere voorgaande post heb je inhoudelijk niet gereageerd, terwijl je zelf om die reactie van mij verzocht had...

De complete tekst van dit vers is: "14 Wanneer namelijk heidenen, die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hebben ze hem niet."

Paulus zegt hier niet dat heidenen de wet niet hebben, of zich niet aan de wet zouden moeten houden. Paulus leert hier dat de wet overeenstemt met het eigen geweten, namelijk in de daarop volgende tekst: "15 Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. 16 Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ik verkondig, God door Christus Jezus oordeelt over wat er in de mens verborgen is."

Als je dan toch nog van mening bent dat het offer van Jezus uitsluitend voor de Joden is, dan is de tekst uit het daarop volgende geschreven stuk nog wel intressant voor je:

"28 Jood is men niet door zijn uiterlijk, en de besnijdenis is geen lichamelijke besnijdenis. 29 Jood is men door zijn innerlijk, en de besnijdenis is een innerlijke besnijdenis. Het is het werk van de Geest, niet een voorschrift uit de wet, dus wie innerlijk een Jood is, ontvangt geen lof van mensen maar van God."

Dat Petrus in Handelingen 5 nog aan de Joden gericht spreekt, komt omdat Petrus kennelijk in eerste instantie dacht dat Jezus inderdaad alleen als Verlosser voor het natuurlijke volk Israel was gekomen. We lezen dat Petrus pas later door de HG overtuigd moest worden dat het verlossingswerk niet alleen voor Joden bedoeld was, maar ook voor de heidenen (vanaf Handelingen 9).

Iedereen was onder de wet, want Israel moest een voorbeeld zijn voor alle omliggende volkeren.

De wet was maar met één doel door de Eeuwige gegeven, en dat staat beschreven bij alle geboden, verboden, en inzettingen: "doe dit, en gij zult leven". Het eeuwige leven waar de mens na de 'zondeval' van het eerste mensenpaar geen recht meer op had (overigens uit zelfbescherming, namelijk dat de mens niet voor eeuwig in zonde zou leven), kon wel worden bereikt door mensen die -door de hele wet te houden- zonder zonde waren. De wet is aan Mozes geopenbaard, en Israel had het voorrecht om hun leven op die manier in te richten en een voorbeeld te zijn voor anderen.

Bovendien wordt steeds in dit topic maar al te gemakkelijk gesteld dat Jezus als Jood alleen maar voor de Joden kwam, maar dat is niet geheel waar. In het Jodendom loopt de bloedlijn via de moeder. De voorvader van Jezus was koning David, die een man naar G*ds hart wordt genoemd. De voorvader van David was Boaz, en Boaz was getrouwd met Ruth. Ruth was geen Jodin, maar kwam uit Moria. Het gehele geslachtsregister is vanaf daar dus niet meer zuiver Joods.

Als je dus graag wil geloven dat het offer van Jezus alleen bedoeld was voor het volk waaruit Hij geboren werd, dan is dat offer dus bestemd voor Joden en heidenen, of -wil men het letterlijk nemen- Moren.

Mijn verklaring staat al eerder in deze discussie uiteengezet, dacht ik zo.

Mijn 'bezwaren' tegen jouw uitleg liggen in het feit dat de gedachte die ik proef uit een zin als 'ZIJ zijn dus dezelfden als WIJ/ONS', doet mij denken aan de reincarnatietheorie, hetgeen strijdig is met wat de bijbel leert.

Bovendien is de uiteenzetting van jou van het betreffende 'strijdig' met het voorgaande vers, waar staat: "Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, hebben de belofte niet in vervulling zien gaan"

Als zij namelijk dezelfden zouden zijn als ons/wij, dan hebben zij de belofte wél in vervulling zien gaan, maar dat wordt hier door Paulus niet geleerd. Sterker nog, Paulus voegt daaraan toe (namelijk de tekst die door ons twee verschillend wordt uitgelegd): "omdat God voor ons iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken."

Er wordt in dit vers toch wel een heel duidelijk verschil gemaakt tussen hen, en ons. Wat er wel staat is vrij simpel, namelijk dat allen die voor de komst van Jezus op aarde geleefd (en geloofd) hebben, ons nodig hebben om tot volmaking te kunnen komen.

Voor ons kan deze tekst nogal raadselachtig overkomen, maar zoals ik wel vaker heb aangehaald was Paulus degene die ons geleerd heeft dat de geschiedenis van het Israelische volk een voorafschaduwing is van het geestelijk volk Israel, de christenen.

Als je dan naar de geschiedenis kijkt, zie je dat Israel na het slachten van het paaslam mocht uittrekken uit het land van slavernij, op weg naar het beloofde land. Wij als christenen zijn ook op weg naar het beloofde land. Maar de oplettende lezer ziet dat niet alleen de twaalf stammen van Israel door de woestijn trokken naar het beloofde land... Ook de beenderen van Jozef werden meegenomen, gedragen door de levenden, naar het beloofde land. Lees met deze informatie in je achterhoofd de eerder aangehaalde tekst nog eens: "omdat God voor ons iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken."

Je hebt gelijk, alleen 'vergeet' je dat de zin daarmee niet is afgelopen: "14 Leert de natuur zelf u niet dat lang haar een man te schande maakt, 15 terwijl het een vrouw tot eer strekt?"

In dit hoofdstuk gaat het om de positie van man en vrouw binnen de gemeente. De gemeente moet een afspiegeling zijn van de hele bruid (kerk) van Christus, die op Zijn beurt de Bruidegom is.

Paulus hecht eraan dat mannen en vrouwen qua uiterlijk niet hetzelfde zijn, waarin het beeld verborgen ligt dat de bruid niet hetzelfde is als de Bruidegom.

Daarom zegt hij ook in een ander deel dat mannen geen vrouwenkleding moeten dragen (en andersom).

Dat tegenwoordig de haardracht, en het verschil van kapsel bij mannen en vrouwen op een andere manier aanwezig is, is inderdaad een cultuurgebonden aspect. Dat doet mijns inziens niets toe of af aan de boodschap van Paulus in dit gedeelte.

Ik bedoelde dus dat als het inderdaad zo gegaan is zoals ik het geloof, namelijk dat Mozes tijdens nachtelijke visioenen of dromen per nacht steeds een deel van de schepping heeft 'gezien', dan klopt het wel dat er al van 'dagen' wordt gesproken terwijl daarmee geen leterlijke dagen worden bedoeld.

Dat het licht in dit (vers 2) een ander licht is dan de zon, blijkt wel omdat de schepping van de zon pas later (vers 6) beschreven wordt.

De noodzaak dat de Eeuwige zegt dat er licht moet zijn op de aarde, is beschreven in het voorgaande, waar staat: " 2 De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water."