Spring naar bijdragen

Eli7

Members
  • Aantal bijdragen

    12.231
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Berichten geplaatst door Eli7

  1. Eli je hebt het over iemand die niet in liefde gelooft die een liefdesliedje interpreteert. Als vergelijking voor een atheïst die God probeert te duiden. Maar je kent de intentie van de schrijver van het lied zelf ook niet. Daarom zul je over God niet meer weten dan een atheïst. Je godsbeeld zal zeker meer ontwikkeld zijn ja, maar dat is heel wat anders. Niemand weet iets over God, omdat niemand kan achterhalen wat zijn bedoeling is. Dat blijkt wel uit het gegeven dat geen gelovige hetzelde denkt over God. Iedereen creëert een God waar hij of zij zelf mee uit de voeten kan. En daar is op zich mis mee. Maar ik vind het altijd zo gek als gelovigen zeggen dat atheïsten een stropop maken van God. Dan zeggen ze dat je tegen een God bent die helemaal niet hun God is. Maar zelf kan een gelovige ook niet waarmaken dat hun Godsbeeld klopt.

    En wat mij betreft is dit dus een voorbeeld van iemand die niet geheel snapt waar hij het over heeft. En ook dat is niet erg, het is heel begrijpelijk.

    Dat alle christenen een ander beeld hebben van God is niet meer dan logisch. Vraag zelf maar 10 personen uit jouw naaste omgeving om iets uitgebreider te vertellen wie jij bent en ze zullen allemaal een ander antwoord geven. Tegelijkertijd zul je in al die verschillende antwoorden heel goed dezelfde persoon kunnen herkennen. Het zou pas eng worden wanneer ze allemaal precies hetzelfde over je zouden zeggen. Zoiets gebeurt namelijk meestal alleen in situaties als de De Grote Roerganger in Noord-Korea en dergelijke gevallen. Dat je zegt dat iedereen een God creëert waar ze zelf mee uit de voeten kunnen is alleen een gevolg van het feit dat je niet in God gelooft. Je kunt het op geen enkele manier onderbouwen. Voor mezelf zal ik het ontkennen, het is vaak genoeg zo geweest dat mijn beeld van God mij niet aanstond. Soms veranderde dan mijn beeld van God, in andere gevallen heb ik daarmee leren omgaan.

    Je maakt hier een denkfout. Maar om met je eigen woorden te spreken: dat is niet erg, het is heel begrijpelijk. Je trekt namelijk een vergelijking tussen personen die mij kennen en personen die God kennen. Vervolgens zeg je dat beide groepen mensen een ander beeld zullen geven (van mij of van God). En dat het daarom ook logisch is dat Christenen een verschillend beeld van God hebben. Echter het proces van het leren kennen van mij is totaal anders dan proces van het leren kennen van God. Daarom gaat je vergelijking ook niet op.

    Het kennen van een hond is anders dan het kennen van een mens. Het kennen van een mens online is anders dan het kennen van een mens irl. En het kennen van een mens is anders dan het kennen van God. Enigszins evident inderdaad. Toch gaat in alle gevallen op dat wanneer iemand gekend is door meerdere andere personen, er bij elk van die personen een ander beeld zal ontstaan. Dat heeft niet te maken met het verschil in de te kennen persoon, maar in een verschil in het waarnemen aan de kant van de kennende persoon. Dat proces is van mens tot mens precies hetzelfde als van mens tot God. En deze divergentie in beelden van een persoon groeit alleen maar wanneer de te kennen persoon complexer van aard is. Het is daarom echt niet meer dan logisch dat geen twee mensen een precies hetzelfde beeld hebben van God. De God die ze kennen is namelijk complexer dan wij überhaupt bevatten kunnen.

  2. Het maakt niet uit dat christenen een overeenkomend godsbeeld hebben. Dat valt nog wel te verwachten. Ook zonder contact met een god. De vraag blijft hoe toetsen we het godsbeeld.

    Je moet het niet vergelijken met Hitchens en zijn naaste omgeving. Eerder met de koning. We kennen hem van tv. We hebben een beeld hoe het zou zijn om met hem een pilsje te drinken in de kroeg, maar de meesten van ons hebben dat nog nooit gedaan. De media kunnen ons beeld van de koning beïnvloed hebben. Dat is eigenlijk wel zeker. Indien we daadwerkelijk een pilsje met hem zouden gaan drinken kan blijken dat het beeld behoorlijk bijgesteld moet worden.

    Daarmee ga je uit van het idee dat het vrijwel onmogelijk zou zijn om God te kennen. Voor een atheïst is dat uiteraard evident. Voor mij is het zo dat er eerder sprake is van een overvloed aan bronnen dan een tekort. De hele aarde is een getuigenis van wie God is, alle gelovigen om mij heen getuigen van wie God is, er is een Bijbel, er is een complete kerkgeschiedenis, er is een persoonlijke ervaring met God. Echt, het aantal mogelijkheden waardoor een mens God kan kennen is vrijwel oneindig...

    Al die dingen die je noemt klinken leuk, maar iedereen kan het verzinnen. Het is simpelweg niet toetsbaar en het zegt niets over God. Het zegt iets over je Godsbeeld.

    Atheïsten zijn over het algemeen de enigen die steeds beginnen over het idee dat geloof toetsbaar moet zijn. Om eerlijk te zijn erger ik me daar wel eens een beetje aan, natuurlijk is God niet toetsbaar! Dat is ook helemaal geen nieuws, Thomas van Aquino zei het ook al en dat is zo'n 1000 jaar geleden. Er is simpelweg helemaal niets dat objectief toetsbaar is, want alle maatstaven waaraan je iets zou willen toetsen zijn uiteindelijk zelf weer subjectief. Dus waarom zou God dan opeens wel objectief toetsbaar moeten zijn?

    Freud was (één van) degene die bedacht dat alles wat mensen over God zeggen, eigenlijk een projectie is van de mensen zelf. Waarbij hij vergat dat zijn atheïsme een premisse was van deze conclusie. Als je geen atheïst bent, is dit geen logische conclusie die te trekken valt. Wij zijn echter gelovigen en met deze theïstische premisse is het een zeer logische gevolgtrekking om overal God te zien. Je zult wellicht tegenwerpen dat de enige reden dat wij God zien is omdat wij in God geloven. Omgekeerd valt echter precies hetzelfde te zeggen, de enige reden waarom jij God niet ziet, is omdat je niet in God gelooft. In beide gevallen is er geen sprake van een argument voor of tegen God. Er is alleen maar sprake van een logische gevolgtrekking vanuit een bepaalde veronderstelling.

    Als christen blijf ik zeggen dat God overal aanwezig is en op ontelbaar veel wijzen te kennen valt.

  3. Het maakt niet uit dat christenen een overeenkomend godsbeeld hebben. Dat valt nog wel te verwachten. Ook zonder contact met een god. De vraag blijft hoe toetsen we het godsbeeld.

    Je moet het niet vergelijken met Hitchens en zijn naaste omgeving. Eerder met de koning. We kennen hem van tv. We hebben een beeld hoe het zou zijn om met hem een pilsje te drinken in de kroeg, maar de meesten van ons hebben dat nog nooit gedaan. De media kunnen ons beeld van de koning beïnvloed hebben. Dat is eigenlijk wel zeker. Indien we daadwerkelijk een pilsje met hem zouden gaan drinken kan blijken dat het beeld behoorlijk bijgesteld moet worden.

    Daarmee ga je uit van het idee dat het vrijwel onmogelijk zou zijn om God te kennen. Voor een atheïst is dat uiteraard evident. Voor mij is het zo dat er eerder sprake is van een overvloed aan bronnen dan een tekort. De hele aarde is een getuigenis van wie God is, alle gelovigen om mij heen getuigen van wie God is, er is een Bijbel, er is een complete kerkgeschiedenis, er is een persoonlijke ervaring met God. Echt, het aantal mogelijkheden waardoor een mens God kan kennen is vrijwel oneindig...

  4. Eli je hebt het over iemand die niet in liefde gelooft die een liefdesliedje interpreteert. Als vergelijking voor een atheïst die God probeert te duiden. Maar je kent de intentie van de schrijver van het lied zelf ook niet. Daarom zul je over God niet meer weten dan een atheïst. Je godsbeeld zal zeker meer ontwikkeld zijn ja, maar dat is heel wat anders. Niemand weet iets over God, omdat niemand kan achterhalen wat zijn bedoeling is. Dat blijkt wel uit het gegeven dat geen gelovige hetzelde denkt over God. Iedereen creëert een God waar hij of zij zelf mee uit de voeten kan. En daar is op zich mis mee. Maar ik vind het altijd zo gek als gelovigen zeggen dat atheïsten een stropop maken van God. Dan zeggen ze dat je tegen een God bent die helemaal niet hun God is. Maar zelf kan een gelovige ook niet waarmaken dat hun Godsbeeld klopt.

    En wat mij betreft is dit dus een voorbeeld van iemand die niet geheel snapt waar hij het over heeft. En ook dat is niet erg, het is heel begrijpelijk.

    Dat alle christenen een ander beeld hebben van God is niet meer dan logisch. Vraag zelf maar 10 personen uit jouw naaste omgeving om iets uitgebreider te vertellen wie jij bent en ze zullen allemaal een ander antwoord geven. Tegelijkertijd zul je in al die verschillende antwoorden heel goed dezelfde persoon kunnen herkennen. Het zou pas eng worden wanneer ze allemaal precies hetzelfde over je zouden zeggen. Zoiets gebeurt namelijk meestal alleen in situaties als de De Grote Roerganger in Noord-Korea en dergelijke gevallen. Dat je zegt dat iedereen een God creëert waar ze zelf mee uit de voeten kunnen is alleen een gevolg van het feit dat je niet in God gelooft. Je kunt het op geen enkele manier onderbouwen. Voor mezelf zal ik het ontkennen, het is vaak genoeg zo geweest dat mijn beeld van God mij niet aanstond. Soms veranderde dan mijn beeld van God, in andere gevallen heb ik daarmee leren omgaan.

    En aangaande atheïsten: vaak discussiëren ze met een relatief eenduidig godsbeeld in hun hoofd. En dat godsbeeld komt inderdaad redelijk vaak niet overeen met het vaak veel meer meerduidige godsbeeld van de persoon tegenover hen. Als God niet paradoxaal zou zijn, zou ik Hem denk ik veel minder snel geloven om maar een voorbeeld te geven.

  5. En dat is dus een rare gedachte van die atheïst. Een natuurkundige gaat toch ook niet zomaar doen alsof hij weet hoe je literatuur moet interpreteren? Christenen zijn meestal al enkele jaren bezig met hun geloof en hebben zich daarin behoorlijk verdiept. Als er dan iemand is die toevallig The God delusion heeft gelezen en daarom vindt dat hij ook wat over geloof weet, dan overschat die atheïst zichzelf toch op zijn minst een beetje?

    Ik (als natuurkundige) besef dat literatuur studie een vak is. Het gaat om het bepalen van de gedachte van de schrijver. Het is ook te controleren. (bij levende schrijvers).

    Bij de interpretatie van de Bijbel gaat het om de intentie die God heeft. Dat is niet te bepalen. Dus heeft iedereen even veel kans ernaast te zitten.

    Vergelijk het dan met het volgende:

    Iemand die niet in liefde gelooft die liefdesliedjes interpreteert. Voor alle mensen die niet in liefde geloven haalt deze persoon er wellicht interessante interpretaties uit. Alle mensen die wel in liefde geloven zullen wellicht een beetje meewarig hun schouders ophalen omdat deze persoon volgens hun geen enkel idee heeft waar deze persoon het over heeft. En natuurlijk kan iemand die niet in liefde gelooft zeer goede interpretaties geven van een liefdesliedje, maar dan zal hij zich wel grondig moeten verdiepen in het fenomeen dat door bepaalde mensen liefde wordt genoemd. Want juist liefde is het fenomeen waar het liefdesliedje over zegt te gaan.

    Ik denk dat vrijwel elke theoloog daarop zonder twijfel zal antwoorden dat de brieven van Paulus ouder zijn hoor. ;) Op wellicht enkele brieven na zoals Hebreeën, waarvan het ook al hoogst twijfelachtig is of ze door Paulus geschreven zijn.

    Theologen gaan uit van de waarheid van de Bijbel en zijn daarom niet de beste kandidaten dit te beoordelen.

    Theologie is een academische studie en de meest grote atheïsten kunnen die studie ook doen. Een theoloog is daarom niet per se iemand die in de waarheid van de Bijbel gelooft. Sowieso heeft de uitspraak 'de Bijbel is waar' zeer veel verschillende mogelijke betekenissen.

    Je zou trouwens net zo goed kunnen zeggen dat natuurkundigen niet de beste kandidaten zijn om natuurkundige theorieën te beoordelen, omdat zij (minimaal methodisch) geloven in de betrouwbaarheid van de menselijke waarneming...

  6. De grap is: Je kan niet tegen iets zijn wat je ontkent. Een atheïst die tegen God is, ontkent zichzelf.

    Voeg een beetje fantasie toe. ;) De idee van de dood van God is ook bedacht door een atheïst. Dat betekende op geen enkele manier dat Nietzsche dacht dat God werkelijk was overleden, maar vooral dat God volgens hem niet meer relevant was voor de samenleving. Tegen god zijn is dan hetzelfde als dat je tegen de idee god bent. Op de vraag of God zou mogen/moeten bestaan, zouden bepaalde mensen ook met nee antwoorden. In dat geval kun je, met een beetje verbeelding, best zeggen dat die mensen tegen god zijn.

    In ieder geval onjuist ten opzichte van het godsbeeld van de persoon met wie ze in gesprek zijn.

    Ok, maar besef wel dat volgens de atheïst hij net zoveel verstand heeft van hoe je de Bijbel moet interpreteren als de gelovige. Niemand kan van de ander zeggen dat hij het fout doet. Daarvoor zou je moeten kunnen controleren of een godsbeeld met god overeenkomt, en dat kan niet.

    En dat is dus een rare gedachte van die atheïst. Een natuurkundige gaat toch ook niet zomaar doen alsof hij weet hoe je literatuur moet interpreteren? Christenen zijn meestal al enkele jaren bezig met hun geloof en hebben zich daarin behoorlijk verdiept. Als er dan iemand is die toevallig The God delusion heeft gelezen en daarom vindt dat hij ook wat over geloof weet, dan overschat die atheïst zichzelf toch op zijn minst een beetje?

    Ik denk iedereen zelfs. Het christendom is een nogal zeer complexe religie.

    Oh, dan ga je al heel diep. Een simpele vraag als "Wat is eerder geschreven de evangeliën of de brieven van Paulus?" kan al verrassingen naar voren brengen.

    Ik denk dat vrijwel elke theoloog daarop zonder twijfel zal antwoorden dat de brieven van Paulus ouder zijn hoor. ;) Op wellicht enkele brieven na zoals Hebreeën, waarvan het ook al hoogst twijfelachtig is of ze door Paulus geschreven zijn.

  7. De God waar ze tegen zijn vertoont vaak weinig overeenkomsten met hoe de meeste gelovigen zelf God ervaren.

    Ik ben nog nooit een atheïst tegengekomen die tegen een god is.

    Sommige atheïsten (en dan vooral diegenen die zelf een christelijke achtergrond hebben) willen nog wel eens last hebben van anti-christelijke neigingen hoor.

    Maar wat ik vooral bedoelde is dat je redelijk regelmatig ziet dat men de discussie aangaat met gelovigen, waarbij ze een beeld van de god van die gelovigen hebben dat niet erg klopt. Dus ja, letterlijk gezien zijn ze er wellicht niet altijd op tegen (hoewel veel van de klassieke atheïsten uit de 19e eeuw daar wel behoorlijk last van hadden...), ze voeren vaak wel argumenten aan tegen een godsbeeld dat voor veel gelovigen enigszins vreemd is.

    De mate waarin de Bijbel letterlijk genomen wordt is sterk afhankelijk van de groep christen en van de tijd. Als een groep van hier op een gereformeerd forum gaat zitten zal je die tegenstelling duidelijk merken. Als atheïst mag ik best gelovigen daar op wijzen. Dat is iets anders dan zeggen hoe ze de Bijbel moeten lezen.

    Ik ken de gereformeerde groep mensen behoorlijk goed, heb 6 jaar op een reformatorische studentenvereniging gezeten. Maar ook daar zijn de meningen legio en vooral op allerlei wijze in ontwikkeling. En inderdaad zijn lang niet alle christenen het met elkaar eens, ik vind het zelf ook maar al te interessant om mijn mede-christenen te wijzen op inconsequenties in hun denken. Maar het is mij nog redelijk regelmatig overkomen dat atheïsten mij vertelden dat ik ongelijk had, omdat ik de Bijbel op hun manier moest interpreteren. Daar kan ik dan niet zoveel mee.

    Ondanks dat veel atheïsten niet geloven hebben ze toch een soort van godsbeeld ontwikkeld en dat is vaak een primitief/eenzijdig/onjuist godsbeeld.
    Alle godsbeelden zijn primitief :). Hoe weet jij wat een onjuist godsbeeld is?

    In ieder geval onjuist ten opzichte van het godsbeeld van de persoon met wie ze in gesprek zijn.

    Besef je dat ook veel christenen een heel beperkt beeld hebben van (hun) godsdienst?

    Absoluut. Sommige mensen zijn gezegend met een eenvoudigheid van denken waar ik zelden bij in de buurt kan komen. Ik verwacht ook niet van iedereen dat ze een zeer ruime blik hebben op geloof en alles daar omheen. Het is alleen wel zo netjes om je te verdiepen in wat de ander vindt, wanneer je met hem in discussie gaat. Dat geldt voor christenen onderling voor gelovigen vs. ongelovigen en voor eigenlijk elke andere discussie. Wanneer dus een atheïst in discussie wil gaan met christenen, verwacht ik van die persoon op zijn minst de bereidwilligheid om zich te verdiepen in de gedachtegang van de christenen met wie hij in gesprek is.

  8. Dat is wel een gevaarlijk advies hoor... Als een atheïst zich een beetje te serieus verdiept in de theologie zie je vaak dat hij een hoop van zijn standpunten op moet geven. Omdat hij er dan achter komt dat het theïsme compleet anders is dan hij altijd heeft gedacht. En vooral dat theïsme en natuurwetenschappen nogal lastig met elkaar te vergelijken zijn inderdaad...

    @Eli,

    Je weet wel beter, grootspraak. Ooit "volwassen geloof" van Rereformed gelezen zo niet..durf je het?

    Wees blij met je geloof, voor mij part trots maar denk niet dat atheisten hun standpunten op moeten geven omdat theisme compleet anders is dan ze gedacht hadden. Hoe vaag kun je zijn; theisme.

    Ik ben een beetje vaag geweest in mijn bewoordingen. Wat ik bedoelde was niet dat een atheïst vanzelf wel een gelovige zou worden wanneer hij zich zou gaan verdiepen in wat die gelovigen zeggen. Zeker niet, daar zou iemand altijd nog zelf een keuze in moeten maken of hij wat hij ontdekt overtuigend vindt of niet.

    Wat ik bedoel is dat heel veel atheïsten vaak een heel beperkt beeld hebben bij wat zij gelovigen noemen. De God waar ze tegen zijn vertoont vaak weinig overeenkomsten met hoe de meeste gelovigen zelf God ervaren. Zo ben ik het heel vaak eens met de godsbeelden waar veel atheïsten zo op tegen zijn. Ondanks dat veel atheïsten niet geloven hebben ze toch een soort van godsbeeld ontwikkeld en dat is vaak een primitief/eenzijdig/onjuist godsbeeld. Wanneer dergelijke personen zich verdiepen in het theïsme, zullen ze vanzelf ontdekken dat de godsbeelden die binnen het theïsme bestaan soms werkelijk mijlenver afstaan van het idee wat die persoon zelf had van wat god zou moeten zijn.

    Een duidelijk voorbeeld is dat bepaalde atheïsten een godsbeeld hebben dat voorkomt uit een natuurwetenschappelijke lezing van de bijbel. Ze zeggen dan dat wij (zouden moeten) geloven dat alles wat in de Bijbel puur letterlijk en wetenschappelijk geïnterpreteerd moet worden. Maar daarmee tonen ze voornamelijk een groot onbegrip in hoe gelovigen de Bijbel begrijpen. En je ziet ook dat veel atheïsten hier op credible een hoop bij leren over wat die christenen hier nu werkelijk denken. En dat is mooi, want dan hoeven er geen stropoppen meer verbrand te worden, maar kan het gesprek een stuk constructiever plaatsvinden.

    Het enige wat ik dus denk is dat veel atheïsten hun standpunten omtrent wat het theïsme is zullen moeten aanpassen wanneer zij zich in het theïsme zouden verdiepen. Dit omdat hun kennis omtrent wat het theïsme is, vaak nogal beperkt en oppervlakkig is. Dit geldt overigens niet voor iedereen. Maar het is ook op credible een terugkerend thema.

    En wat dat boek van rereformed betreft, ik denk dat ik het zeer interessant zou vinden om te lezen. Heb altijd al een sterke voorkeur gehad voor de literatuur van de 'godverlaters'. Het verhaal van de zanger van Vengeance Rising (speed/trash/death-achtige metal als me dat goed bijstaat) vind bijvoorbeeld ook zeer intrigerend. Hij was eens de zanger van een zeer christelijke metalband, maar is ondertussen atheïst en/of satanist, in ieder geval behoorlijk anti-christelijk.

  9. Respecteer het (ouderlijk) gezag van je man en blijf bidden tot je knieën kapot zijn. Er is namelijk iets dat veel belangrijker is dat één keer per week naar de kerk gaan, dat is het goede voorbeeld dat jij als moeder kunt geven. Wanneer zij jou herinnert als een altijd liefdevolle moeder, zal dat veel meer indruk op haar maken dan ruzies tussen jou en je man over de vraag of ze nu wel of niet naar de kerk moet. Laat door heel je leven heen zien dat je God wilt dienen, daarmee geef je je dochter de best mogelijke eerlijke kans om God te leren kennen.

    Het is geen ideale situatie, dat snap je zelf waarschijnlijk ook wel. Maar dit is wat ik zou adviseren. Heel veel sterkte ermee en Gods zegen toegewenst. *:} (ik zal zo voor je bidden)

  10. Nou er is anders weinig twijfel aan de eigen uitleg die de verschillende denominaties hebben.

    Dat is; tot de volgende scheuring.

    Wat je hier zegt is werkelijk onzin. Dan raad ik je toch aan eens in theologie te verdiepen.

    Dat is wel een gevaarlijk advies hoor... Als een atheïst zich een beetje te serieus verdiept in de theologie zie je vaak dat hij een hoop van zijn standpunten op moet geven. Omdat hij er dan achter komt dat het theïsme compleet anders is dan hij altijd heeft gedacht. En vooral dat theïsme en natuurwetenschappen nogal lastig met elkaar te vergelijken zijn inderdaad...

  11. Maar aan de andere kant, uit het massale verzet en de felheid (die VN vrouw is bedreigd!) krijg ik een beetje het idee dat er wel degelijk gekozen wordt om het zo te houden, ondanks de problemen.

    Ik denk dat dat vooral komt omdat veel mensen het gevoel hadden dat ze van racisme werden beschuldigd door deze persoon van de VN. Sinterklaas is een feest dat door vrijwel alle Nederlanders wel gevierd wordt en het ligt de meeste Nederlanders wel na aan het hart. Ook hebben ze er meestal positieve herinneringen aan. Als er dan iemand komt die zegt dat dat feest eigenlijk racistisch is, dan kan ik me goed voorstellen dat je massaal in de verdediging schiet. Want wie is die vrouw wel niet om te denken dat wij een racistisch feest vieren?

    Het grote punt is denk ik dat vrijwel geen enkele Nederlander een racistische bedoeling heeft met Sinterklaas, maar dat het aan de andere kant wel als racistisch wordt ervaren door sommige mensen. Wie moet er dan inbinden? Of is het mogelijk om lekker te polderen zodat we met een aanvaardbaar alternatief voor iedereen kunnen komen?

    En tsja, die mevrouw van de VN heeft voor de komende jaren vrees ik meer kwaad dan goed gedaan... Veel mensen hebben nu de hakken in het zand gezet, terwijl ze anders wellicht amper door zouden hebben gehad wanneer 'zwarte piet' ieder jaar toch net weer een beetje anders was...

  12. De farizeeërs legden helemaal geen zware lasten op. "God deed dat", en de farizeeërs gingen slechts actief Gods Naam hoog houden, en God eer bewijzen en iedereen wijzen op de weg van geloof en leer in onderwerping aan het gezag van God.

    Waarom denk jij dat Jezus bij tijd en wijlen kritiek had op de Farizeeërs?

  13. Ik denk dat ik het zelf eigenlijk ook wel zou willen weten wanneer mijn vriendin voortdurend met andere meisjes vreemd zou gaan... Je hebt gelijk als je zegt dat het beter is wanneer die vriend zelf opbiecht wat hij heeft gedaan. Maar je maakt het zelf nogal wat ingewikkelder omdat je zelf één van de personen bent met wie die vriend is vreemdgegaan. Het is een beetje apart om te zeggen dat die vriend niet goed bezig is, omdat hij met jou is vreemdgegaan.

    Het beste wat je denk ik kunt doen is zelf naar die jongen toestappen en hem op zijn verantwoordelijkheid aanspreken. Je zult jezelf wellicht een huichelaar voelen, maar daarin zul je helaas zelf op je blaren moeten zitten. Eventueel kun je zeggen dat je het haar zelf zult vertellen als die vriend het dan alsnog niet zelf wil opbiechten. Ik vind het echter een moeilijk geval...

  14. Ben ik slim als ik zeg dat ik één en al twijfel ben? :P

    Maar om op het bericht in te gaan: dat zou zomaar kunnen. Ik zie geen reden waarom ik hieraan zou moeten twijfelen, behalve dan dat de seculiere cultuur die twijfel tot de hoogste kunst heeft verheven. Maar ik ben christen en ook niet seculier, dus waarom zou ik twijfelen?

  15. Vrees niet de hel, vrees niet het oordeel, vrees enkel Degene die het oordeel velt. Met andere woorden: vrees God. En ik denk dat het inderdaad goed is om God te vrezen. Want hoe meer je God leert kennen, hoe meer je ook je eigen onvolkomenheden gaat zien. Hoe meer je van God ziet, hoe meer je ook (net als Paulus) kunt spreken over 'ik ellendig mens'. Maar het is wel een vrees die met een steeds groter vertrouwen samen mag gaan. Want ook al zie je steeds meer redenen waarom God jou zou kunnen en moeten afwijzen, het vertrouwen in de God die vergeeft en barmhartig is mag tegelijkertijd groeien.

    Het is als de vrees voor een onderzoek door een arts. Hoe beter de arts, hoe meer hij zal kunnen vinden in jouw lichaam dat niet juist is. Je komt er steeds meer achter dat jouw lichaam in veel opzichten ziek is. Toch is die arts jouw enige hoop om beter te worden. En wanneer hij je beter heeft gemaakt, weet je niet meer waar je bang voor bent geweest.

    We mogen God vrezen vanwege de slechtheid van onze ziel, omdat onze slechtheid bij Hem genadeloos hard bloot wordt gelegd. En tegelijkertijd mogen we op God vertrouwen, omdat Hij de enige is die daar toch nog iets goeds van kan en wil maken. ;)

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid