Jyoti

Fijn, jullie staan bij op het lijstje. Maar jongens (en meisjes), vergeet niet ook vragen te bedenken voor Esther he!

Ik denk zelf dat heel expliciet telkens beginnen over Jezus/de Bijbel/de kerk mensen flink kan afschrikken en dat het beter werkt om inderdaad wat indirecter tot een gesprek over geloof te komen. Maar bij de manieren die jij hier voorstelt heb ik wel een paar kritische kanttekeningen: -Nuja, je zegt het zelf al, het heeft wel iets manipulatiefs. Het hangt er natuurlijk maar vanaf hoe je het aanpakt, maar als het erop uitdraait dat je telkens gesprekken begint die heel open lijken maar dan toch telkens weer op maar één conclusie uitdraaien kan dat mensen ook erg afschrikken. Het komt zo ove

Tuurlijk mag dat. En prima, jij bent de volgende. Ik zal in de OP anders even een lijstje bijhouden.

Zo, mijn vragen! -Je bent verhuisd naar Australië, wat vast een erg grote stap was. Waaraan heb je het meeste moeten wennen? -Bekijk je Nederland/Nederlanders nu ook anders dan toen je er zelf woonde? -Ben je zelf gelovig opgevoed? -Indien ja: lijkt je geloof nog steeds sterk op dat van je ouders, of ben je toch wel een andere richting in gegaan? -Indien nee: wie/wat heeft er dan invloed op gehad dat je christen werd? -Is je kerk in Australië heel anders dan hoe je het in Nederland gewoon was? -Je bent nu al een tijdje getrouwd, staan de ideeën die je op voorhand over het huwe

Ach, dat komt wel goed. Ik stel voor dat we het gewoon proberen! Bij dezen mag iedereen vragen voor Esther bedenken. Ik post er zometeen alvast een aantal, eerst even over nadenken.

Jaaa, het Land van Ooit! En de Beatles. Mama bracht ons samen met nog wat kinderen uit de buurt naar school in een oude eend zonder radio dus zongen we zelf beatles-liedjes op weg van en naar school. En het oude tuinhuis in het bosje in de buurt dat we het heksenhuisje noemden en waar we met de buurjongens kampen in bouwden als kind (en stiekem wiet gingen roken als tiener), als ik daar langsloop word ik nog altijd wat nostalgisch.

Ik kan me het topic niet herinneren, maar het kan best. En zo hebben mensen die weinig inspiratie hebben om vragen te bedenken gelijk een handig spiek-linkje.

Haha, ik zeur al veel te veel over mezelf op dit forum, laat maar eens iemand anders in de spotlights staan.

De eerste die zin heeft om zich kandidaat te stellen. Jij?

Dit idee heb ik van op een ander forum waarop het echt leuke topics opgeleverd heeft dus ik dacht, we kunnen eens kijken of het hier ook draait. Het concept is simpel: één user staat een paar dagen in het middelpunt, andere users kunnen hem/haar \"interviewen\" en als de boeiende vragen stilaan gesteld zijn en/of de geïnterviewde er wel genoeg van heeft gaan we over naar een volgende kandidaat. De regels: Voor degene die geïnterviewd wordt: -Mensen mogen zichzelf opgeven als kandidaat (post dan even een berichtje in mijn profiel, dan zet ik je bij op de lijst) of mogen iemand anders

Ik heb trouwens ook een periode gehad dat ik plots helemaal gefascineerd was door Russische literatuur, mijn moeder studeerde destijds Russisch en had me enorm aangestoken, toen heb ik met veel enthousiasme Tolstoy zitten lezen en wou ik ook Russisch leren enzo, maar dat is vrij snel weer voorbijgegaan. Achteraf weet ik ook niet zo goed waar het vandaan kwam.

Ik hou erg van lezen en hoewel dat lang niet altijd de naam literatuur waardig is (ik beken, ik ben gek op chicklit) is er toch ook aardig wat (wereld)literatuur waarvan ik erg geniet. Naast Engelstalige en Nederlandstalige schrijvers lees ik vooral graag Spaanstalige literatuur, het magisch realisme van bijvoorbeeld Gabriel Garcia Marquez, Isabel Allende en Laura Esquivel vind ik prachtig. De laatste tijd lees ik ook meer en meer Indiase auteurs zoals Salman Rushdie, Vikram Seth en Jhumpa Lahiri.

Langs de andere kant vraag ik me wel af in hoeverre die drempel nu echt significant verlaagd wordt door een uurtje verschil. Ja, zelf vond ik het best een drempel om plots op zondag de wekker te gaan zetten om naar de kerk te gaan, maar als dat een uurtje later was geweest had ik nog steeds de wekker moeten zetten hoor. Je kan dan gelijk besluiten de dienst 's avonds te zetten, maar dan haken weer een hoop andere mensen af omdat dat weer helemaal niet in hun ritme past. Ik ben er voorstander van om bepaalde op evangelisatie gerichte open activiteiten op een avond te houden om die eventuele dre

Nuja goed, feit is wel dat de meerderheid van de mensen, of ze nu in een bedrijf werken of op hun eigen boerderij of naar school gaan, het gewoon zijn om dagelijks voor 8 uur op te staan. Het schijnt dat mensen hun bioritme daar dan wel op ingesteld raakt. Zelf heb ik daar nooit wat van mogen merken, ik kan maanden lang 5 dagen per week elke dag vroeg op moeten en dat blijft nog steeds 5 keer per week een strijd met mezelf (en oh wat baal ik er dan van als ik dat in het weekend niet mag inhalen met 15 uur slaap per nacht), maar op zich is het niet zo'n vreemd idee dat het voor veel mensen wel

Ik heb ook echt niks met dat prikken hoor, het schijnt dat sommige mensen dat een kick vinden ofzo maar zelf vind ik het best eng (bloedprikken trouwens ook), maar ik vind het er zo mooi uitzien dat ik die prik er dan wel voor over heb.

Mwah, ik moet zeggen dat ik ook als ik netjes om 12 uur mijn ogen dicht heb flink moeite heb met om 8 uur weer opstaan. Onmogelijk is het niet, maar als ik kan kiezen sta ik liever om 10 uur op. Wat mij op zich lukt zondagochtend omdat de dienst laat begint, de kerk niet ver is en ik niet ontbijt op zondag, maar als je met je familie ontbijt voor de dienst en een eindje moet rijden is 8 uur niet abnormaal denk ik.

Ik heb ook de indruk dat de keuze vaak niet zozeer neerkomt op God of de duivel, maar God of jezelf. Het idee dat je het zelf allemaal kan en daar God niet bij nodig hebt, dat Hij eigenlijk overbodig is. In de Bijbel lees ik ook weinig over mensen die expliciet de duivel gaan aanbidden, maar vooral over mensen die hun vertrouwen niet meer in God plaatsen en denken dat ze het wel zonder Hem kunnen. Maar op zich is dat wel de zelfde keuze die de duivel ook maakte denk ik.

Quote: Op maandag 27 december 2010 20:19:42 schreef Eli7 het volgende: Wat ik overigens wel vind is dat dergelijk vroege diensten volgens mij niet heel erg uitnodigend werken voor mensen die normaal gesproken nooit een kerk van binnen zouden bekijken. Uit missionair oogpunt zou je dan wellicht het beste een kerkdienst kunnen hebben rond een uurtje of 8 Ã 9 's avonds (afhankelijk van hoe lang de dienst duurt). De katholieken hebben daar inderdaad al een mooie oplossing voor met de zaterdagavondmis. Dat vind ik eigenlijk ook wel. Voor mij was dat een gigantische drempel t

@Dagmar: Oh, dat ben ik helemaal met je eens hoor.

Quote: Op maandag 27 december 2010 20:08:51 schreef Timon het volgende: Theologisch vind ik de keuze voor de zondag eigenlijk erg magertjes. Waarom eigenlijk? Misschien gaat dat wat te ver voor dit topic, maar ik vind het wel interessant om te weten wat je daar zo magertjes aan vindt.

Quote: Op maandag 27 december 2010 20:07:44 schreef Dagmar het volgende: Er ligt sneeuw, dus fietsen is geen optie want dochter moet mee (en ik ga niet met dochter op de fiets met dit weer), bussen rijden nauwelijks (ja echt..) en lopen duurt nu zeker anderhalf uur. Nu is dit soort sneeuwval natuurlijk wel een uitzonderlijke situatie waarop je moeilijk kan verwachten dat de parochie haar misuren gaat baseren. Als je altijd moet rekening houden met dat soort situaties, kan er op den duur niks meer voor de middag beginnen. Waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat het niet vervelend i

@dingo: Haha, da's wel waar ja, ik ga wel eens naar een gereformeerd vrijgemaakte kerk in de buurt maar nooit naar de ochtenddienst. Maar goed, van mij wordt dat wel geaccepteerd als buitenstaander die af en toe op bezoek komt (en dan vaak in de ochtend wel naar een andere dienst in een andere kerk geweest is), maar het lijkt me in principe niet echt de bedoeling, toch? Of is dat wel "done" als lid van zo'n gemeente?

Zelf heb ik er niet zo'n last van, in de meeste parochies die ik ken is 10:30-11:00 een gangbare begintijd en ik ben pragmatisch genoeg om vooral naar een kerk te gaan die dichtbij is, maar wetende op wat voor onchristelijk uur de TS op zondag uit bed moet (voor 8 uur) kan ik me de drempelwerking wel enigszins indenken. Maar nuja, in hoeverre kerken zich daaraan moeten aanpassen is nog maar de vraag, als je het te laat maakt wordt het ook weer onpraktisch met lunch enzo dus een voor iedereen ideaal tijdstip heb je niet denk ik.

Nouja zeg, da's ook niet zo aardig voor nath. Ik ken het trouwens ook op die manier (wel oppassen dat je het metaal niet beschadigt met die tang, krasjes in je piercing leiden heel makkelijk tot ontstekingen), maar het is en blijft een vervelend prutswerkje, eigenlijk is het het makkelijkste om het even te vragen aan je piercer, juweeltjes verwisselen doen ze normaal gezien gratis.

http://i.ehow.com/images/a02/6p/9u/draw-buddha-200X200.jpg[/img] Ongeacht hun geloof hebben veel mensen een Boeddhabeeldje in huis staan. Ze associëren zo’n beeld met rust, met spiritualiteit, of ze vinden het gewoon mooi, eens wat anders dan een vaas of een kamerplant. Maar mensen weten vaak niet zo veel over wat zo’n Boeddha nu eigenlijk betekent. Misschien zouden ze je kunnen vertellen dat Boeddha vele millennia geleden in India leefde en dat op basis van zijn woorden en daden het boeddhisme ontstond. Dat is echter maar een klein deel van het plaatje. Het woord Boeddha is immers geen