Jyoti

Het staat iedereen overigens nu ook al vrij om de studiekeuze een jaartje uit te stellen. Ik ken verschillende mensen die eerst een jaar zijn gaan werken, vrijwilligerswerk zijn gaan doen of zijn gaan reizen en die daarna veel beter wisten wat ze wilden doen. Er is geen wet die mensen verplicht om gelijk op hun achttiende te gaan studeren als ze nog geen idee hebben wat hen interesseert.

Quote: Op dinsdag 25 januari 2011 12:13:42 schreef RobertF het volgende: Ik zou er zelf geen probleem mee hebben als zo'n bezinningsjaar deels door de student betaald wordt en deels door de belastingbetaler. Als samenleving profiteren wij er immers ook van wanneer studenten door zo'n jaar sneller en meer overwogen de goede keuzes maken en echt voorbereid zijn op de arbeidsmarkt. Zéker als je het jaar zou willen verplichten, zou het voor geen student een financiele strop moeten zijn. En ik denk dat het niet verkeerd is om er geen vrijblijvend iets van te maken. Oh alsjebliéft nie

Haha, ja, het is vakantie dus mijn slaapritme is weer zwaar f*cked. Dat van mijn moeder helaas niet dus ik zal tot morgen moeten wachten voor ik het haar kan vragen.

Ik zal het eens aan moederlief vragen. Herinner me daar maar aan als ik het morgen niet doe.

Oh, ik ben het met je eens dat vakanties en boeiende extracurriculaire activiteiten fijn en goed zijn hoor. Ik doe zelf ook dingen naast mijn studie en maak flinke reizen (waar ik ook flink voor werk want dat geld komt natuurlijk niet zomaar aanwaaien), maar ik zorg wel dat zulke dingen mijn studie niet in gevaar brengen. En ja, dat betekent soms keuzes maken. Ik erger me gewoon een beetje aan studenten die doen alsof een beetje normaal studentenleven niet meer mogelijk is zonder vertraging, dat is gewoon niet zo. In de ideale wereld heeft iedereen zat tijd om zich in te zetten voor wat hij/zi

Moelleux au chocolat = de hemel. Like, seriously. Soort van chocoladecakebeslag om vingers en tenen bij af te likken dat je eeeeventjes in de oven zet, de timing is echt cruciaal (ik laat het dan ook altijd aan mijn mama over ), net zo lang tot je iets krijgt dat bovenaan een gewoon lekker krokant cakeje is, maar binnenin vol smeuïg vloeibaar warm chocoladedeeg zit. Lekkerste dessert ter wereld, als het tenminste goed klaargemaakt is. En patattan zijn gewoon aardappelen, in dit geval gekookt ("gezoie patatten" dus), gebakken aardappelen zijn bij ons gebakken patatten, puree is puree, stampp

Vind je dat geen eng idee, gelijk als je aan het werk gaat al met schulden zitten? Ik ben blij dat ik dat (voorlopig tenminste) niet hoef, het lijkt me best naar, gelijk je loopbaan beginnen op zo'n manier.

Moet je dat niet gruwelijk lang in de oven laten staan voordat het gaar is? Ik asocieer rodekool altijd met uren werk... Mijn mama is me trouwens heerlijk aan het verwennen met Belgische kost, fantastisch vind ik dat. Vandaag kervelsoep en ballekes in tomatensaus met patatten, morgen de rest van de kervelsoep en rode kool met spek en patatten, overmorgen kaaskroketten en spinaziestoemp met chipolatta. Home sweet home. Als ik het lief vraag zit er misschien wel ergens home-made moelleux au chocolat in als dessert...

Misschien moet je in plaats van een tastbaar cadeau meer denken in de richting van iets gaan doen? Haar trakteren op een activiteit waar ze plezier aan zou hebben, en dan misschien achteraf een foto van die dag als herinnering mooi laten afdrukken ofzo? Haar interesses sluiten niet echt aan op de mijne dus ik weet niet echt wat leuks te bedenken in die richting, misschien een rondleiding met proeven in een brouwerij ofzo? Of kaartjes voor een wedstrijd van een sportclub die ze leuk vindt, of de kans om een bijzondere sport een keertje uit te gaan proberen oid?

Waar houdt je vriendin van, wat voor type is ze?

Ik ben momenteel voornamelijk "a suitable boy" van Vikram Seth en "Oliver Twist" van Dickens aan het lezen. In die eerste was ik een half jaar geleden al eens begonnen maar toen had ik het druk en kwam het er niet echt van, ben dus maar opnieuw begonnen want intussen was ik de draad al helemaal kwijt. Die tweede heb ik vroeger wel eens gelezen maar ik ben nogal een herlezer. Verder tussendoor nog wat andere boeken aan het lezen, maar niet echt fanatiek.

Voor mezelf heb ik ook wel een beetje dat idee Holla. In Leuven ging ik vrijwel nooit ergens anders als mijn vaste parochiekerk, tenzij het toevallig zo uitkwam dat ik op zondag elders logeerde waar een andere kerk veel dichter bij was. Sinds ik in Leiden woon heb ik niet echt een vaste kerk en zit ik overal een beetje rond te kijken omdat ik het wel interessant vind om eens te zien wat voor kerken er allemaal zijn, in Nederland is dat toch heel anders dan bij ons. Maar ik merk wel dat ik, nu ik er een paar maand woon, en wetende dat ik er de komende paar jaar ook wil blijven wonen, nood krijg

Klinkt zeker lezenswaardig.

Ofwel: lekker rondkijken in het plaatselijke kerklandschap, op zoek naar die ene kerk die bij jou past, de kerk met de mooiste diensten, of gewoon omdat het leuk is om eens te kijken wat er \"op de reli-markt\" is. Kennen jullie dat fenomeen zelf ook, of niet? En wat vinden jullie er van, is het goed dat mensen bewuster gaan kijken wat voor kerken er zijn en bewuster een keuze maken bij welke ze zich willen aansluiten, of is het net een slechte evolutie dat mensen naar de kerk gaan soms meer lijken aan te pakken als het kopen van een nieuw paar schoenen?

Ik stel me behoorlijk vragen bij de plannen zoals ze nu op tafel liggen, maar bepaalde eisen van studenten vind ik ook maar onzin. Neem nu bijvoorbeeld in het bestuur van je vereniging zitten. Leuk en interessant enzo, maar waarom moét dat met een jaar uitloop? Waarom kan je dat niet combineren met je studie? Het volstrekt nornaal vinden dat anderen belasting betalen om jouw hobby te financieren, dat gaat mij als student die ook graag een leven naast de studie heeft wel te ver. Natuurlijk, als je alles wilt, leuke studie en een goed baantje en een bestuursfunctie en een uitgaansleven en elk j

Oh, wat een geweldige naam, daarvoor alleen zou je 't al klaarmaken. Grappige anekdote trouwens, op die site. Als wij vroegen "wat gaan we eten?" antwoordde mijn mama altijd "pap met scheten".

Haha RaiN, jij nep-Nederlander. Met onbeleefde vriendelijkheid bedoel ik trouwens dat Nederlanders voor ons best bot en onbeleefd kunnen overkomen, maar wel op een erg open en vriendelijke manier. Ze zijn minder afstandelijk, wat directer, en enerzijds komt dat al gauw wat onbeschoft over voor bedeesde buitenlanders als ik, anderzijds is het wel gewoon leuk bedoeld. Willem, ken je dat niet dan, van die chocoladekaas? Nuja, wij noemen het thuis altijd zo, de merknaam is geloof ik Paschka, altijd heel populair spul geweest in mijn familie.

@Aviator: meestal met een schuursponsje, de zachte kant voor de dingen die je makkelijk afwast, de harde kant voor hardnekkig vuil. Afwasborstels zijn ook wel te vinden in België, mijn voormalige huisgenote gebruikte ze bvb, maar 't is niet het standaard-ding. @Paultje: Kip, friet en appelmoes is in België ook normaal hoor (hoewel ik er zelf niet zo van hou.) Het woord "patat" voor friet is natuurlijk wel heel Nederlands. Typisch Indiaas: Het is nergens stil en nog het minst in tempels, banen hebben zelden rijvakken en als ze die hebben negeert iedereen ze (waarom zou je drie rijvakken

Haha, ik heb gisteravond nog een blogje over typisch Nederlandse dingen geschreven. Vind het ook altijd wel leuk, dat soort dingen, zeker nu ik zelf in het buitenland woon. Typisch Nederlands: toetjes, stamppot, rookworst, afwassen met de afwasborstel, ooooveral fietsen, windmolens, idioot veel roze eten, mensen feliciteren met andermans verjaardag, onbeleefde vriendelijkheid, broodjes kroket, "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg", de geur van shoarma en weed, weilanden die er permanent overstroomd uitzien, vijf verschillende kerken in de zelfde wijk,... Typisch Belgisch: vijf kath

Is het uiteindelijk eigenlijk allemaal goed gegaan met dat hele slaapplaatsentekort?

Waarom kan je enkel het christendom aannemen als je bewijs krijgt dat de Bijbel het letterlijke woord van God is? Een hele hoop christenen geloven dat zelf niet. Ik denk persoonlijk niet dat het mogelijk is daar redelijk bewijs voor te vinden, in tegendeel. Argumenten op basis van de Bijbel zelf lijken me ook weinig zinvol aangezien je er dan van uitgaat dat wat de Bijbel zegt inderdaad waar is, en dat is nu net hetgene wat je wilt bewijzen. Maar als je in God gelooft, bid dan en vraag het Hem. Misschien kom je daar verder mee. Misschien ook niet, maar goed, proberen kan geen kwaad he.

Dat ken ik dus echt niet he, foelie. Ik heb het volgens mij nooit gezien of gebruikt. Nu vraag ik me af of dat in de Belgische keuken minder voorkomt ofzo, of dat het bij ons een andere naam heeft. Of misschien is het gewoon toevallig zo dat mijn mama het niet lekker vindt en ik het daardoor van huis uit niet ken, wie weet.

Mwah, ik zie "huisje, boompje, beestje" niet zozeer als duidend op materialisme, maar meer in het licht van zeg maar het standaard "goede leven" met een fijn plekje om te wonen, een leuke baan, een gezinnetje,... Zeg maar het cliché-ideaal van een geslaagd, gelukkig leven. En dan de vraag naar een extra dimensie, naar meer dan dat aardse geluk. Ik heb trouwens totaal geen ervaring met de Alpha-cursus, maar de poster vind ik alvast wel leuk.

Dat klopt ja. Ik heb het verhaal hier wat ingekort en enkel de essentiële stukken verteld omdat we voor deze stukjes de afspraak hebben om het bij een bepaalde lengte te houden en daar zat ik al bijna overheen. De vader van prins Siddharta had een profetie gehoord over zijn zoon waarin gezegd werd dat alle tekenen erop wezen dat Siddharta een groot man zou worden, ofwel in religieuze sfeer, ofwel in aardse macht. Omdat vaderlief natuurlijk wel wou dat zijn zoon hem als koning zou opvolgen, dacht hij het lot een handje te helpen en zijn zoon geen reden te geven om het religieuze leven op te z

Klinkt lekker! Sowieso vind ik pompoen erg goed combineren met kerrie en gember, doe ik ook altijd flinke hoeveelheden van in mijn pompoen-linzensoep.