Jyoti

Nu ik dit topic toch tegenkom ga ik ook maar eens spammen: www.godsdienstonderwijs.be Deze website is een initiatief van de faculteit theologie van mijn Alma Mater. De website is vooral bedoeld voor godsdienstleerkrachten, maar alle geïnteresseerden hebben er vast wat aan. Bijzonder leuk zijn de zogenaamde in de kijkers, waar boeiende en actuele thema's op allerlei manieren besproken worden, ideaal om te gebruiken in lessen, jeugdgroepen, of gewoon als gespreksonderwerp met (gelovige) vrienden.

Ik vind het vooral zorgwekkend dat in zoveel gezinnen het evenwicht gewoon totaal zoek is. Ik zie best veel gezinnen waarin ouders totaal geen autoriteit hebben, waar kinderen helemaal geen respect hebben, en waar alles maar kan. Dat lijkt me sowieso een enorm negatieve situatie, waar niets goeds uit kan komen. In mijn ogen moet een goede opvoeding echter helemaal niet gepaard gaan met zo'n pedagogische tik, in tegendeel, het lijkt me des te beter als gezinnen goed kunnen functioneren zonder dat zo'n tikken nodig zijn. Een tik moet zeker niet traumatiserend zijn, dat ben ik met je eens, maar i

Het was toch meer dan enkel angst voor een straf. Van mijn moeder kregen we ook wel eens straffen (zelfs nu volgen er nog sancties als ik iets mispeuter, en dat zal allicht zo blijven zo lang ik thuis woon, en dat lijkt me ook normaal), en daar hadden we natuurlijk ook wel schrik voor, maar toch op een andere manier. Als ik terugdenk aan mijn vader was de angst voor de straf bij hem overheersend, terwijl bij mijn moeder de liefde en het respect toch op de eerste plaats kwamen, en als we dan straf kregen waren we daar op dat moment wel bang voor, maar konden we dat achteraf best relativeren als

Vrijdag (ja, mijn weekend begint op vrijdag ) ben ik gaan winkelen in Brussel met een vriendin, en dat was erg leuk. Die avond ben ik uit geweest maar het zat nogal tegen, ik heb me niet zo geamuzeerd, wat jammer was aangezien ik voor vervoer afhankelijk was van een vriendin, en die is tot vijf uur 's ochtends gebleven, terwijl ik zelf eigenlijk best eerder door wou gaan. Zaterdag heb ik lekker lang uitgeslapen, en dan ben ik naar mijn vriend gegaan, die bij wijze van verrassing lekker gekookt had en een paar films had gehuurd. Ik ben bij mijn vriend blijven slapen, en dan heb ik deze namiddag

Ik kan me zelf eigenlijk echt niet indenken hoe een mep, een tik, of wat je er ook van wilt maken, nu de enige oplossing kan zijn. Ik kreeg zelf van mijn moeder geen tikken als kind, en mijn broertjes voor zo ver ik weet ook niet, maar ik weet wel dat wij mijn moeder ontzettend respecteerden (en dat overigens nog altijd doen), en als mijn moeder grenzen stelde deed ze dat met een autoriteit die er voor zorgde dat die grenzen voor ons een evidentie werden. Al bij al kan ik zeggen dat mijn moeder een prima moeder is, en dat wij ook alledrie prima jongeren geworden zijn, zonder dat daar een tik a

Er is inderdaad een (behoorlijk groot) verschil tussen het houden van de sabbat, en het herdenken van de verrijzenis. Er is dan ook een verschil tussen joden en christenen. De zondag is inderdaad oorspronkelijk de eerste, en niet de zevende dag van de week, het is een dag van nieuw begin, van nieuw leven. We zijn het er dus duidelijk over eens dat het twee verschillende dingen zijn, maar wat is het probleem dan? Ik zie niet in wat er mis kan zijn aan het herdenken van en het stilstaan bij de verrijzenis, en ik kan uit jouw posts ook niet opmaken waarom dit fout zou zijn.

Da's waar, ik vind het ook ongepast om te koop te lopen met je lingerie. Het heet niet voor niets onder-goed.

Hmm, ik denk het. Of, nee, wacht, je bent gewoon een jongen.

Och, zelfvertrouwen, ik weet niet. Ik denk niet dat het verschilt van het feit dat je nu eenmaal kleren draagt die je mooi vindt omdat je je daarin beter voelt dan wanneer je kleren draagt die je maar stom of saai vindt. Audiophile, dat doe jij vast ook, toch? Ik denk niet meteen dat dat echt komt doordat je iets moet compenseren, het is gewoon leuk om je op je best uit te dossen, en dat geldt dus ook voor de delen van je kleding die niemand te zien krijgt.

Is dat dan zo fout, iets dragen omdat jij je daar nu eenmaal lekker bij voelt, en er blij van wordt? Jij draagt toch ook de kledij die je zelf het leukste vindt, en ik neem aan dat je daar ook vooral jezelf blij mee maakt, en dat niet draagt omdat je moeder het zo mooi vindt ofzo. Of als jij op je jamer muziek opzet is dat toch ook gewoon omdat jij daar zin in hebt en daar vrolijk (of wat dan ook) van wordt. Ik bedoel maar, er zijn zo veel dingen die niet meteen een hoger doel hebben dan 'ik vind het fijn', maar maakt dat iets slecht?

Ow, ik heb mijn mailbox nog niet gechekt, doe ik dadelijk. Wel, hij schreef dingen als 'Marlyn Manson' (wat doet die eigenlijk überhaupt in een scriptie over gothic? ) en 'Fields of Nephilim', dat kan ik gewoon niet serieus nemen.

Dat was iets wat mij ook nogal opviel in die samenvatting, stond iets over dat goths bloed drinken ofzo, en dan zei de auteur dat geen van de goths die hij gesproken had zei dat ze dat zelf ooit deden. Zijn conclusie was dat dit te intiem was om te delen met buitenstaanders, dus logen ze maar. Het lijkt mij wetenschappelijk toch niet echt 'done' om zo'n conclusie te trekken, de voorzichtigere (en in mijn ogen ook gewoon ware) conclusie is dat dit gewoon niet echt gedaan wordt, buiten door uitzonderlijke gevallen. Samengevoegd: Nuja, ik heb ook alleen maar de samenvatting gelezen, het is

Ik moet zelf zeggen dat ik dat negatieve beeld van 'bekeerders' dat jij hier schetst toch niet herken als de meerderheid. Heel af en toe kom ik het tegen dat iemand mij wil overtuigen om christen te worden op een erg storende en opdringerige manier, maar dit lijken me nu toch echt uitzonderingen. Om nu te gaan stellen dat iedereen die graag met mensen praat over het christendom en daarbij toch ook de hoop heeft dat die mensen zelf wel de waarheid van het christendom zouden gaan inzien zich zo gedragen vind ik nu wel erg kort door de bocht. Het is altijd makkelijk om iets aan te vallen op de ex

Dankje. Die samenvatting heb ik ooit eerder gelezen, ze is zelfs nog besproken op een gothicforum waar ik vaak zit. De algemene consensus daar was dat er ofwel een totaal andere gothicscene bestaat waar niemand van ons weet van had, ofwel dat veel van wat hier instaat gewoon niet klopt. Samengevoegd: Ik zit de samenvatting even opnieuw door te lezen omdat ik me niet goed meer herinner wat er instaat, je komt wel vaker zulke werken over gothic tegen, en los van de inhoudelijke misvattingen, die best moeilijk aan te tonen zijn aangezien het uiteindelijk voor een groot deel over persoonl

Ik ben blij om je terug te zien!

Aimé, ik ben nu wel erg benieuwd naar die scriptie, ik zou ze zelf ook graag eens lezen, zowel omdat ik zelf behoorlijk geïnteresseerd ben in gothic (maar dat was allicht al duidelijk ) als omdat ik zelf studente godsdienstwetenschappen ben en momenteel bezig ben aan een scriptie. Helaas heb ik zelf ook al wel zogenaamd wetenschappelijke werken over gothic gelezen waarvan ik toch echt afvroeg hoe iemand er in hemelsnaam bij kwam, ik vraag me ook af waaraan dat ligt. Misschien wel aan de aversie van vele goths die het kotsbeu zijn dat er nog maar eens iemand hen als studie-object wil bestuder

Ik denk dat het bij veel mensen een combinatie van beiden is (bij mij althans). Enerzijds vind ik gewoon zowel de kledij als de muziek echt mooi (nuja, sommige dingen ervan toch), het past bij elkaar en het past bij mij, maar anderzijds merk ik ook wel dat je bvb door naar gothicfeestjes te gaan meer geneigd bent om je er naar te kleden.

Misschien is dat voor sommigen inderdaad de rode draad in hun beveling van het gothic-zijn (wat een vreemde uitdrukking, maar ik krijg het even niet anders gezegd), maar zelf herken ik het echt niet. Voor mij draait het eigenlijk veeleer rond positieve gevoelens, zoals schoonheid, creativiteit, humor,... Zoals ik eerder al zei herken ik er wel een hoop melancholie in, het is (vrij letterlijk) nogal duister, maar in mijn ogen gaat het dan nog altijd eerder om de schoonheid die net kan schuilen in thema's die niet zo positief zijn, zoals bijvoorbeeld een behoorlijk zware film waarin best rottige

Aimé, mag ik vragen waar jij haalt dat depressie de kern van gothic is? Dat is namelijk iets dat ik zelf niet meteen terugvind. Melancholie soms wel, dat heeft ergens een mooie kant waar wel degelijk mee geflirt wordt in muziekteksten enzo, maar een depressie is gewoon iets afschuwelijks, ik denk dat niemand dat aangenaam vindt of depressief wil zijn of depressief zijn verheerlijkt ofzo. Ik denk dat alle mensen gewoon het liefst gelukkig willen zijn, goths niet uitgesloten.

Quote: Op woensdag 11 april 2007 22:39:20 schreef Leidenschaft het volgende: Hoe het ook zij, ik vind alle subculturen bah. Ben een subcultuur op mezelf en vind dat goed zo. Een heel verrijkende opmerking natuurlijk, maar ik meen het echt. Ik snap niet de behoefte van mensen om je in een bepaalde stijl te kleden, bepaalde muziek te luisteren en met soortgelijke geesten rond te hangen. Nou dat laatste wel qua muziek, maar zolang er geen cultus bij komt kijken zoals in al die subcultuurtjes. Vreselijk vind ik dat. Ik vind alles lelijk, gothic, alto, emo, simpelweg omdat het een systeem

Quote: Op woensdag 11 april 2007 20:26:14 schreef lasker het volgende: [...] Willen delen klinkt natuurlijk positief. Vind jij het fijn als moslims en andere gelovigen jouw kinderen benaderen om hun geloof met hen te delen? En wat als je kinderen daarna moslim willen worden? Verder als God het belangrijk vind dat mensen hem leren kennen, kan hij dat veel directer doen en als hij dat niet doet, ligt dan niet veel meer voor de hand dat God juist al die religies heeft gemaakt zodat mensen God kunnen kennen, ieder hun eigen manier? Ik heb geen kinderen, maar ik kan me voorstelle

Dan hebben wij daarover dus een andere mening, ik vind het net erg belangrijk dat je over je geloof praat, en dat je anderen wil laten delen in wat jij gelooft, zo lang dat gebeurt op een manier die niet opdringerig is. Ik denk dat geloof ook meer is dan enkel iets persoonlijks. Natuurlijk gaat het in de eerste plaats om die persoonlijke relatie met God, maar daar komt in mijn ogen ook wel een element van gemeenschap bij. Dat is trouwens niet alleen zo voor geloof, ik denk dat het hoe dan ook belangrijk is om dingen die belang hebben in jouw leven te delen met anderen, net zoals ik bijvoorbeel

Lasker, blijkbaar heb jij het over een behoorlijk extreme en specifieke vorm van bekering, waarbij de cultuur van een bepaald volk als het ware platgewalsd wordt om daar massaal christenen van te maken. Daar ging dit topic niet echt over, en ik vind het ergens verbazend dat dat blijkbaar het beeld is dat jij hebt bij bekering. In mijn eerdere posts sprak ik eigenlijk altijd over bekering in de zin van gewone mensen die samen het gesprek aangaan over geloven, waarbij de ene hoopt dat hij de andere de waarheid van zijn of haar geloof kan laten zien. Daar moeten helemaal geen extreme toestanden a

Quote: Op woensdag 11 april 2007 18:25:37 schreef lasker het volgende: Je zou op dezelfde manier ook kunnen zeggen: ik heb de liefste moeder ter wereld. Eerlijk geen een moeder is zo lief als die van mij. Jouw moeder haalt het niet bij die van mij. Daarom moet je mijn moeder aanvaarden en je eigen moeder loslaten. Snappen jullie niet dat voor een ander zijn geloof net zo belangrijk is als jullie geloof voor jullie? Ik denk echt niet dat je dat kan vergelijken. Dit impliceert dat verschillende religies naast elkaar bestaan, en allemaal iets verkondigen wat eigenlijk wel waar is, ma

Ik heb de indruk dat jij redeneert vanuit een perspectief waarin alle geloven gelijk zijn, en het christendom niet meer of minder waar is dan een ander geloof. Als je zelf gelooft gaat het echter wel om een Waarheid, en dat heeft bepaalde implicaties. God kan niet tegelijk trinitair en niet-trinitair zijn, je kan niet tegelijkertijd naar de hemel en naar het nirwana gaan, enzovoort. Als je zelf echt in iets gelooft denk ik dat het ook logisch is dat jij die waarheid zo fantastisch vindt, dat je die met anderen wil delen. Als jij op de hoogte bent van een waarheid die zo alomvattend en levensbe