Raido

In de King James Version wordt Thy/Thou gebruikt als beleefdheidstitel voor God (in plaats van het gewone you). Je kunt ze dus door elkaar gebruiken net als je/u. Tekstueel doet het mij erg veel aan Saviour Machine denken, dusdanig dat ik een donkere opera stem hoor die dit voorleest.

Daarnaast moet ik aan Swallow the Sun denken.

'waarneer'

een creatieve verhaspeling van 'wanneer'

Mijn zusje had het vroeger vaak over 'Hoeneer' en een 'Ontplosie'

Het ziet jou als rechtvaardige, maar je bent zondaar. Dat lijkt mij de meest gezonde conclusie. Dit omdat verootmoediging vanwege onze zonden je hele leven blijft. Je doet zonde, je doet God pijn. Hij is niet gekomen voor rechtvaardigen, maar voor zondaren.

Vilein

Het zijn gedichten, maar hou er rekening mee dat b.v. het woord 'Word' en 'Sword' alleen op papier rijmen.

Word

wÉœrd

Sword

sɔrd, soʊrd

Ik heb Easy Star All Stars, Ska-P en Madness gezien. (En nog wat andere bandjes)

Paulus heeft het daar over zijn natuur, het vlees dat hij nog heeft en dat elke gelovige heeft.

Maar hij bedoelt daarmee niet dat zijn fysieke lichaam an sich zondig of minderwaardig is.

In het hoofdstuk daarna verteld hij over zijn overwinning.

Er is ook niemand in dit topic die zegt dat er geen overwinning kan zijn.

Elke gelovige kan overwinning halen over het vlees en zonden.

Klopt.

Daarnaast kunnen gelovigen verkeerde verlangens hebben. Het is alleen van belang niet toe te geven aan die verlangens.

Klopt.

Rechtvaardigen kunnen best zonden doen, maar verliezen daarmee niet meteen hun status als rechtvaardigen.

Klopt.

In Christus zijn ze dan nog steeds rechtvaardig.

Klopt

Rechtvaardigen kunnen vergeving voor zonden krijgen.

Hebben vergeving van zonden gekregen, klopt.

De status van zondaren ontvangen ze dan niet. Dat is een status die achter gelovigen ligt.

Oneens.

Wie zondaar af denkt te zijn vergeet zijn plek als mens voor God.

Spreek je nu niet jezelf tegen? Eerder zei je: "Ik zou geen Bijbelgedeelten weten met een relatie tussen verbond en doop."

Het wordt er niet helderder op?

* Ursa denkt dat Raido gelijk heeft

Ik zou Bijbelgedeelten weten met een relatie tussen geloof/belijdenis en doop (en ik zou misschien wel Bijbelgedeelten weten met een relatie tussen geloof/belijdenis en verbond), maar ik zou zo geen Bijbelgedeelten weten met een directe relatie tussen verbond en doop.

* Eulogia denkt dat Raido gelijk heeft

Nou ik heb niet zozeer gelijk, het is even hoe je het formuleert. Naar mijn weten ben je vrijgemaakt dus onze verbondsvisies verschillen een beetje, dat ten eerste.

Ten tweede, de Dordtse Leerregels geven aan waarom we kinderen dopen. Kort: ze worden opgenomen in de gemeente van gelovigen omdat hun ouders geloven. Deze kinderen zijn in het geloof van hun ouders geborgen.

Een christen is geen verloste zondaar. Een christen is wel verlost, maar geen zondaar. Een christen was vroeger een zondaar, maar is dat niet meer sinds hij/zij Jezus heeft aangenomen. Óf je bent een zondaar, óf je bent rechtvaardig.

Nee, je bent een gerechtvaardigde zondaar. Een christen doet immers nog zonden, maar die zijn hem vergeven. Hij is rechtvaardig in de ogen van God, maar doet nog wel zonde.

'Ik ben verlost dús maakt het allemaal niet uit wat ik doe', zal denk ik geen enkele christen zeggen. Christenen zijn serieus over wat ze doen.Nou ja. Paulus geeft het zelf aan in de Schrift.

Wordt er in de bijbel inderdaad gesproken over verschillen tussen geloofsdoop en verbondsdoop? Zo ja, waar staan deze?

In de Bijbel wordt gesproken over één doop (Ef. 4:5).

Daarnaast zou ik alleen Bijbelgedeelten weten waarbij een relatie bestaat tussen geloof en doop.

Ik zou geen Bijbelgedeelten weten met een relatie tussen verbond en doop.

(Verbond houdt relatie met avondmaal/eucharistie.)

Wellicht mosterd na de maaltijd, maar zo maak je er een semantische discussie van. Wat denk je dat het verbond inhoudt? Dat je opgenomen wordt in de schare van gelovigen. Geloven = toetreden tot het verbond. En dat wordt 'officieel' weergegeven in een sacrament, zoals deze door Jezus ingesteld zijn. Vanaf dan (als 'belijdend' lid) ben je ook welkom aan het avondmaal.

Als dat de definitie van verbond is moet je geen kinderen dopen aangezien die dan nog niet geloven.

/me voelt een verbondsfittie aankomen

Ik heb het nooit zo op het borstklopperige christendom gehad, ik geloof niet in totale heiligheid in dit leven. Dat is onhaalbaar, niet omdat God dat niet kán, maar omdat wij mensen zijn en dit leven beproeving bevat. Dat wil niet zeggen dat je afwachtend, achterover hangend niets hoef te doen aan levensheiliging (wat dat dan ook zou mogen zijn), maar wel dat wij onze plaats moeten kennen.

We zijn verloste zondaren, we zijn verlost van de eeuwige straf op de zonde (de dood) maar we zijn 'verlost' in de zin dat we geen zonde meer doen. God rekent ze ons niet meer aan, dat is een ander verhaal. Omdat we een verbintenis hebben met God, in relatie staan tot Hem kan dit niet vervallen in automatisme of systeemdenken. 'Ik ben verlost dús maakt het allemaal niet uit wat ik doe' past niet in een relatie.

Christenen moeten niet lijden, maar ze zullen lijden. Niet omdat het 'moet', maar omdat het eigenlijk gewoon ook bij het leven hier op aarde hoort. Een christen 'moet' iet lijden omdat er verlokkingen in de wereld zijn, maar hij zal er wel onder lijden.

Wat vonden ze dan van voorlezen? Dat is alweer een stapje naar het toneel toe.

We werden veel voorgelezen, maar dan 'speel' je niet iemand anders en je doet je niet voor als iemand anders.

Wat maakt acteren en toneelspelen hypocriet?

Hypocriet komt naar mijn weten van het woord voor toneelspelen in het Grieks. Je anders voordoen dan je werkelijk bent. Vandaar, je mag je niet anders voor doen dan jezelf. Ik ken volgens mij maar één voorbeeld in de Bijbel waar acteren een positief resultaat heeft. David is dan gevangen door koning Achis en doet zich voor als een zot (Daarom veranderde hij zijn gelaat voor hun ogen, en hij maakte zichzelven gek onder hun handen; en hij bekrabbelde de deuren der poort, en hij liet zijn zever in zijn baard aflopen.

Ik ben zelf niet tegen televisie en niet tegen acteren. Dat 'leugen'-argument vind ik maar kletskoek; je weet dat je 'bedrogen' wordt, daar kies je bewust voor dus dat is een onderdeel van het spelletje dat publiek en acteur met elkaar spelen.

Het komt denk ik grotendeels door een bepaald uitgangspunt in de 'ethiek'. Waar ik meer neig naar het zien van de tien geboden in een de context van de interactie tussen mensen. Wat Jezus opzich natuurlijk ook al zegt wanneer Hij zegt dat 'Heb uw naaste lief als u zelf en God boven alles'.

Iets zeggen wat niet waar is is altijd verkeerd, ook wanneer je Romeo zegt te zijn. Dat is niet waar, je bent niet Romeo. Dat dit 'ik ben Romeo' anders geïnterpreteerd dient te worden omdat het op het toneel speelt lijkt niet in 'ze' op te komen. Het lijkt er dus op dat 'ze' het in elk geval met dit gebod meer benaderen vanuit soort Kantiaanse visie op ethiek. Waarbij 'je anders voordoen' an sich zonde is. Dus ook in een toneelstuk. Andere geboden worden meer deugdethisch gezien denk ik.

Daarnaast kan ik me ook vinden in wat je zegt over het 'bedrogen' willen worden, alhoewel die elkaar natuurlijk uitsluiten. Wanneer je bedrogen wilt worden wordt je niet bedrogen door bedrog. Bij jou posting moet overigens denken aan een essay van Barthes over All-In Wrestling.

The public is completely uninterested in knowing whether the contest is rigged or not, and rightly so; it abandons itself to the primary virtue of the spectacle, which is to abolish all motives and all consequences: what matters is not what it thinks but what it sees.

In die essay gaat het dus o.a. over weten dat je bedrogen wordt, maar dat het daar niet om gaat.

Om er een filosofische noot in te gooien: als je toneelspel afwijst ga je er blijkbaar vanuit dat mensen altijd 'zichzelf' moeten kunnen zijn. Volgens mij is dit al een farce (sorry als ik een stropop verbrand). Iedereen meet zich in verschillende groepen of situaties verschillende rollen aan. Sterker, mensen hebben bepaalde ideeën over wat een bepaalde rol inhoudt, zoals 'vader-zijn' of 'werknemer-zijn' of 'goed christen zijn', en zelfs 'jezelf zijn'. In die zin kies je dus al een rol, en probeer je je er aan te houden.

Je kunt niet wat anders dan jezelf zijn, dit vind ik dan ook weer een stompzinnige Nederlandse uitdrukken, maar ja verander je zo weinig aan. In al die rollen (zoals jij ze noemt) bén je jezelf alleen is dat een ander facet van jezelf. Je identiteit, jezelf is een complexe structuur van interne en externe zaken.

Jij over je eigen innerlijke

Jij over je eigen uiterlijk

Anderen over jouw innerlijk

Anderen over jouw uiterlijk

Dat is heel kort waar de identiteit 'zit'. Dat is hetzelfde met de verschillende kanten van jezelf in verschillende groepen en functies. Dat noemen we dan misschien rol, maar dat is wat anders dan een rol in een toneelstuk waar je iemand anders speelt.

Ik zie een paar keer het 8e gebod voorbij komen, Maar wat heeft het 8e gebod met dit onderwerp te maken?

Het is het negende gebod..

Smoksen

o.a. Het heen en weer gaan van een achterwerk waarneer het zadel te hoog staat.

Deze draad n.a.v. volgend artikel:

Calvijn College zet treurspel Revius op DVD.

„We spelen niet, we lezen.â€

Revius heeft zich met â€Haman†gevoegd in de traditie van de renaissance. Een opvoering heeft hij echter nooit gewild. Net als andere orthodoxe predikanten wees hij toneel af, onder meer omdat de spelers zich in hun rol anders voordoen dan ze zijn en dus leugenachtig handelen. Dat wil overigens niet zeggen dat geschreven toneel een probleem was. Ook predikanten als Voetius en Wittewrongel, die toneel scherp hebben afgewezen, vonden het lezen van dialogen door verschillende personen prima, mits de inhoud acceptabel was. Ze zagen het zogenoemde leesdrama als een vorm van dichtkunst, een kunst die ze erg waardeerden.

Ik ben opgegroeid met een afwijzing van toneel en film. Niet direct door mijn ouders, maar door het 'veld' waarin ik ben opgegroeid en dat daar 'nu eenmaal zo' was. Daarnaast zijn de meeste toneelstukken nu eenmaal niet direct in de lijn van het gereformeerde gedachte goed te plaatsen. Ik ken ook het idee en de overtuiging dat het verkeerd is omdat iemand zich anders voordoet leugenachtig is (en dat is een overtreding van het achste gebod). Ook de Mattheüs Passion wordt nogal eens afgeraden omdat een persoon Jezus Christus zingt, dat valt niet direct onder het achtste gebod. Maar door slechts een klein deel van God te vertonen (wat woorden gezongen) zonder waarlijk God zelf te zijn is 'afkeuringswaardig' en daar doe je God mee te kort (net als met de film 'The Passion of The Christ').

Hoe kijken jullie aan tegen acteren en/of toneelspelen?

Jullie kennen het reilen en zeilen ondertussen toch wel? Waar maken jullie je dan toch zo ontzettend druk om.

Dat vind ik dus ook vallen onder de kop 'To Much Drama'. Dat is iets wat ik al heel lang voor mij houdt, maar dat stoot mij soms wat tegen de borst.

Hoe dan ook, ik heb heel geen zin om bij te dragen aan nog meer Drama.

Dat klopt, ik was er ook in die tijd. Wat je nu echter doet is niet wat ik bedoelde. Mij maakt het werkelijk niet uit. Ik vraag me echter af of het slim is (nou ja was) om de geschiedenis zo rigoreus af te snijden, met het idee dat het 'open en bloot' terug te vinden is. Dat het veel meer een uitstel is van executie. Dat lijkt me gewoon niet handig, omdat je dat niet helemaal in eigen handen hebt. Dat heb je nu wel, door het gewoon aan te geven. Dat haalt die 'prikkel' er uit.

Daarnaast heb ik de posting zo 'algemeen' mogelijk geprobeerd te schrijven, het was dus niet direct de bedoeling om je aan te zetten to iets. Het was slechts dat wat ik vond.

De titel is alleen totaal af te raden omdat het gros van de Nederlanders waarschijnlijk denkt dat zowel de kerkprostitutie als ook de tempelprostitutie groeien.

Dit soort zaken komen bij mij altijd wat 'To Much Drama' over. Blijkbaar is er een tijd geweest in je leven waarin je veel zaken meemaakte én die gedeelt hebt op dit forum. Dat is onderdeel van de poster in kwestie's geschiedenis, van Credible's geschiedenis en van de geschiedenis. Dat is lastig terug te draaien. Natuurlijk is dat wat te 'vermoeilijken' door een andere naam aan te nemen. Dat gebeurd in het echte leven ook, om goede en kwade redenen. Wel moet ik bekennen dat ik het geen goed plan vind. Mij boeiend het geen 'bal' wie die poster in kwestie 'was', maar door al dat geheimzinnige gedoe krijg ik meer zin om te gaan 'napluizen'.

Het is niets voor mij, ik begrijp het ergens een pietsie, maar het komt toch wel een keer 'uit'. Er zal ooit vast iemand zijn die deze 'façade' doorprikt en de 'echte naam' van de poster zal posten. Wat dan? Moet er dan weer ondergedoken worden? Weer 'achter de schermen' 'tactische onderhandelingen' plaats vinden?

Wat mij betreft kloont iedereen maar raak en wanneer de crew er achter komt (of het vervelend is) wordt er gebanned. Het is vooral de 'aanleiding' om mensen een nieuwe identiteit aan te meten waar ik weinig mee heb.

De tweekoppige Hydracrew

Volgens mij is AFromFlevo ook een 'Kloon' (dat klinkt direct negatief), maar dat bedoel ik niet. Is dat ook bekend/valt onder zelfde regeling?

Ik speel helemaal niks, maar heb wel de oudgereformeerde Jahriddim Lijkt me chil, maar daar heb je helemaal niets aan. Ooit speel ik bas en begin in een ska-band.

Slof

Knapperige dingen (chips, koekjes) die slappig worden. Dan zijn ze dus 'slof'.

Hyves zuigt!

Chapeau! Weer een wachtwoord minder te onthouden