Hobble-Frank

Nou en? Uiteindelijk moet hij dat helemaal zelf weten. Het zegt misschien wel iets over hem en het is wat lastig discussiëren maar je moet oppassen dat wat je ziet als zijn probleem niet het jouwe wordt door je er nodeloos over op te winden. In mijn optiek is alles met elkaar en met het goddelijke verbonden.

Je denkt afstel? Dat maakt toch ook niet zo veel uit? Ik wil de vraag nog wel even beantwoorden. Als ik de bijbel volg is het onmogelijk dat het Jodendom afgedaan heeft voor God. Als ik mijn eigen gedachten volg ... ten eerste is God voor mij geen persoon met persoonlijke gevoelens, en ten tweede kijkt mijn God niet naar nationaliteit, leeftijd, ras, godsdienst, politieke gezindheid, seksuele voorkeur of geslacht. Mijn God discrimineert niet.

Op zich een interessante vraag. Je zou de vraag ook kunnen omkeren "heeft God afgedaan voor het Joodse volk?" of breder trekken "heeft de mensheid afgedaan voor God?" of "heeft God afgedaan voor de mensheid?". Ik weet dit heeft alles niets te maken met de intentie van de vraag van HJW, maar de vraag op zich triggerde bij mij weer de gedachte aan een Chassidisch verhaal. Misschien vinden sommigen het niet leuk die Joodse verhaaltjes maar ik deel deze toch even:

Het is even een sprong maar we gaan van een viswijvenkoor naar de openingsmuziek van de film Exodus uit 1960 (Kaasjeskruid mag z'n vingers in de oren stoppen):

Inmiddels al weer een tijd ex-vriendin. Ook al hielden we er beiden niet van, in Ierland ontkom je bijna niet aan Keltische muziek als je naar een traditionele pub gaat. En van naar pubs gaan houden Ieren erg veel. Op zich is de Keltische muziek die je daar hoort nog wel te tolereren omdat men vaak de refreinen uit volle borst meebrult. En da's leuk. Een klassieker in het genre (waarvan ik de hele tekst nog uit mijn hoofd ken merk ik net):

Ik ben niet Langmarck en heb ook geen sprekersbijbel HSV in de aanbieding voor je, maar heb wel een tip: hou boekwinkeltjes.nl in de gaten. Ik heb daar al vele boeken gevonden die nergens anders meer te verkrijgen zijn.

Maar de hoofdmotivatie in je geloof is dan toch een belofte voor de toekomst (de komende wereld), voor jezelf en voor eenieder die je uit liefde wilt bekeren? Je werkt dan niet meer om deze wereld beter te maken (dat zou zinloos en contraproductief zijn als je denkt in de laatste dagen te leven) maar om je plaats in de komende wereld veilig te stellen.

Waarom ben je dan zo met de eindtijd en de toekomende wereld (en wie al dan niet daar toegang tot krijgt, hoe het er uit gaat zien etc.) bezig? Dat laat je dan toch niet aan God over?

Ok. Maar gezien de vraagstelling van de topic starter (Sjako) staat deze discussie open voor alle levensbeschouwingen, niet alleen de Christelijke. Ook jij mag dus je visie geven. Zeker, desalniettemin is de Joodse visie fundamenteel anders dan de Christelijke. Tenminste zo ver ik kan beoordelen. Lees de links maar die ik poste. Als je er geen zin in hebt komt het in het kort hier op neer:

Kijk dat is al beter. Ik vreesde even voor eeuwig in een hoekje te moeten zitten met Keltische muziek op de achtergrond. Perfect. Nog een liefhebber er bij dan kunnen we ook nog klaverjassen. De hemel wordt steeds beter.

Waarom is dat vreemd en gaat dat ver? Voor de goede orde, ik ben geen Jood, geen Noachiet en heb ook niet de intentie één van beide te worden. Ik vind de Joodse visie op bepaalde zaken interessant en haal daar inspiratie uit. Mijn kennis van het Jodendom is verder beperkt en slechts gebaseerd op boeken van Joodse schrijvers als Buber, Heschel, Weinreb, Cassuto en recentelijk Van Loopik. In geen van deze boeken vond ik een disclaimer die zei: "U mag de informatie die u in dit boek vindt niet delen, vooral niet met Christenen". Misschien heb ik iets te veralgemeniseerd maar onder de streep

Ik heb een Ierse vriendin gehad en die hield gelukkig niet van deze Keltische muziek (maar van Thin Lizzy, rock muziek met keltische invloeden). Muzieksmaak is toch zeer persoonlijk, ik hoop dat daar in de hemel toch een beetje rekening mee wordt gehouden. HJW's gedachte aan dieren in de hemel vind ik wel zeer sympathiek. Ik moet dan gelijk denk aan het nummer Old Shep, over een hond die naar de hondenhemel gaat. Ik zal het nummer hier niet plaatsen want het is nogal een zeurnummer maar in een hemel samen met alle huisdieren die ik heb gehad zou ik me ook prima vermaken.

Niet slecht maar het mist toch iets (waarschijnlijk Paul Simon ?) waardoor het me niet direct pakt. Misschien moet ik het wat vaker luisteren. Een nummer van Paul McCartney, geschreven voor John Lennon na diens dood. Here Today:

Ook weer mooi natuurlijk. Van Art Garfunkel ken ik behalve Bright Eyes eigenlijk geen solowerk. Ik zal eens wat gaan beluisteren. Ik zal niet nog een nummer van Simon & Garfunkel hier posten (voor je het weet staat het hele oeuvre hier), maar om het te combineren met het topic over het hiernamaals ... als er dan toch een hemel met engelen bestaat en ik krijg daar onverhoopt toegang toe, dan hoop ik dat tenminste één van die engelen mij toezingt met de stem van Art Garfunkel. Dan blijf ik daar wel een tijdje bij zitten.

Ja die is ook prachtig. Simon & Garfunkel hebben zo veel mooie dingen gemaakt. Art Garfunkel's stem ... For Emily, Whenever I May Find Her:

Ik weet het en tot zo ver kan ik met je meegaan. Hier scheiden zich onze wegen. Ik waardeer de achterliggende gedachte en als jouw overtuiging je rust geeft dan is dat toch mooi? Ik voel me zeker niet geroepen jou of iemand anders te overtuigen van mijn gedachten hier over.

Nutteloos is misschien een te zwaar woord. Laat ik het zo zeggen, het houdt mij niet bezig, ik maak me er geen zorgen over. Ik ga elke avond rustig slapen zonder me zorgen te maken of ik 's morgens wel weer wakker word. Voor mij is dat vergelijkbaar. Rust? In dat kader de taoïstische kijk er op:

Als ik mijn gedachten er over laat gaan kan ik me in ieder geval niet voorstellen dat mijn persoonlijkheid en lichaam in een of andere vorm voortleven. De materie waaruit mijn lichaam is opgebouwd zal weer gebruikt worden in de grote recycling machine die de natuur is (dat gebeurt natuurlijk eigenlijk nu ook al, ons lichaam vernieuwt zich continu). Wat er gebeurt met de energie die maakt dat de dode materie waaruit mijn lichaam bestaat leeft en die in die dode materie een bewustzijn creëert? Ik heb geen idee. Alle speculatie daarover is voor mij persoonlijk nutteloos. Ik kan mij alleen maar ve

Mooi nummer Lobke. Een favoriet van mij:

Voor mij heeft het concept van hemel en hel of het hiernamaals nooit een rol gespeeld in mijn leven. Ik ben niet gelovig opgevoed (wel op Christelijke scholen gezeten, simpelweg omdat die het dichtst in de buurt waren van waar ik woonde) en ben me pas op latere leeftijd echt gaan verdiepen in religie. Van waaruit die interesse ontstond is weer een ander verhaal en zou off topic zijn, maar ik beschouw mijzelf nu in ieder geval als gelovige in een hogere macht. Hoe ik er over denk heb ik al in de thread Christendom vs Jodendom gezegd. Ik herhaal mezelf nog maar eens door een simpele copy-paste v

Joodse interpretaties zijn zeer uitgebreid en gaan zeker in de kabbala vele lagen dieper. Als je alleen al kijkt naar een kabbalistische interpretatie van de eerste paar woorden van Genesis ... In de Zohar b.v. wordt veel super letterlijk gelezen (en vervolgens vergeestelijkt). Zo wordt "In het begin schiep God (Beresjiet bara Elohiem) zo gelezen dat God geschapen wordt door "In het begin". Het creërende is niet in eerste instantie God maar het Ein Sof (het niets, een onkenbaar creatief vormend principe dat oneindig is) waaruit als de oervonk "Begin" voortkomt, waaruit vervolgens God (Elohiem)

Men hoeft niet geestelijk te lezen, maar men kan het wel (bv in de kabbala gebeurt dat). De meeste eigennamen in de Joodse bijbel hebben een betekenis die ook geestelijk verdiept kan worden. Het begint al met de eerste mensen, Adam (= mens), Eva (= bron van leven), Kaïn (= verworvene), Abel (= ijlheid, in het Hebreeuws hewel, hetzelfde woord wordt b.v. ook gebruikt in Prediker "Alles is lucht en leegte"). De strijd tussen Kaïn en Abel zou je zo kunnen uitleggen als een strijd die plaatsvindt in elk mens tussen materiële verlangens (Kaïn, die de grond bewerkt en materie verwerft en God materie

Het boek is geschreven door iemand die de mystiek een warm hart toedraagt. Maar als je niet wilt of kunt begrijpen wat er staat ... Prima, ik kan mijn tijd wel beter besteden dus ga er niet verder op in.

De weg naar verlichting is dus een lange. Ben je al bij Q-lite 36, 37 en 38 aangekomen? In een recent aangeschaft boek kwam ik het volgende tegen dat ik in dit verband wel treffend vind.

Ik heb geen moeite met eventuele nare uitspraken van Jezus. Ik ben geen Christen voor wie de man onaantastbaar is. Maar gezien het feit dat de uitspraak niet karakteristiek is voor Jezus, en gezien het feit dat het meeste van Jezus zijn doen en laten is terug te voeren op het OT en andere Joodse literatuur uit die periode, lijkt mij een andere uitleg een zeer reële optie. In de thread “De verschillen van Joodse en Christelijke zienswijzen” vroeg ik je of er iets mis is met het anders interpreteren van teksten. Daarop antwoordde je: Volgens mij heeft je cynisme je die nobele ged