TTC

Iets van te weten dat gij zoudt afleggen, aangaande de vorige wandeling, den ouden mens, die verdorven wordt door de begeerlijkheden der verleiding; En dat gij zoudt vernieuwd worden in den geest uws gemoeds?

Klopt Sjako, het ware zelf ontdekken we door wat we geleerd hebben terug af te leren, dan rest wat je zoekt, voorbij aan tijd en ruimte waarin al die kennis gelegen is, om er iets zinnigs mee te doen. 
Wees liever eerlijk, als we zeer gegronde argumentatie aanleveren dan zijn we plots honden, leugenaars, fundamentalisten en kippen zonder kop, en dat noemt een aantal christelijk? Het christendom in Jip en Jannekes taal? 

Misschien heb je iets aan het Dunning-Krugereffect en het Elaboration Likelihood Model, in combinatie met een aantal hogere impulsen die iedereen in de overkoepelende waarheid kan terugvinden, zo kan je zelfstandig onderzoeken wat je hier allemaal aanricht onder het mom van dat wat je christendom pleegt te noemen. Maar doe rustig verder, het is een goede graadmeter om te kunnen inschatten hoe diep en ernstig de situatie heden is, we spreken dan over échte mensenlevens, van vlees en bloed, met een hart en gevoelens, over het maatschappelijke welzijn en de toekomst van onze kinderen. Over wat vandaag gebeurt, over dat wat in onze harten ligt, als medemensen onder elkaar, in liefde en verbondenheid, normaal menselijk. 

Dan zet ik jou vanaf nu voorlopig ook op negeer, ik hoef niet elke keer die 'automatische gegenereerde reactie' te lezen.

Teveel teksten niet, ik heb er een paar waar ik jaren mee toe kan en dieper en dieper gaan.
Ik wilde inderdaad interpreteren schrijven, maar weet wat je dán over je heen krijgt hier.
Wat het geloof bewijst, komt in de teksten naar voren.
Mijns inziens is dat de mooiste interpretatie.. en de enige juiste  

Misschien dat we dan verder kunnen met waar het echt om gaat, zou bijzonder zijn. 
Soms zegt men dat één van de grootste problemen in de Westerse samenleving de kloof tussen arm en rijk is, dat is waar. Echter, dit is een ‘Westerse’ manier om ernaar te kijken, louter gekwantificeerd als de inkomenskloof. En hoe alarmerend die kloof ook is, er is nog een zorgwekkender kloof nl. de innerlijke kloof, een cultuurkloof, een kloof in bewustzijn, een kloof in de diepte. Als het zwaartepunt van een samenleving meer en meer verschuift, als steeds meer mensen overgaan van egocentrisch naar etnocentrisch en wereldcentrisch, dan plaatst dit een zware last op de samenleving om die mensen ‘verticaal’ te integreren op verschillende diepten in hun eigen ontwikkeling. En hoe dieper het zwaartepunt van een cultuur ligt, des te groter is de noodzaak en de last van deze verticale integratie. Zoals altijd maakt het nieuwe en hogere zwaartepunt de beschikbaarheid van de hogere of diepere structuren voor individuele burgers mogelijk, maar garandeert het die niet.  Binnen dit kader is het meest eenvoudig oplosbare probleem schijnbaar ook het moeilijkste, niet door een gemis aan beschikbare kennis dan wel gelegen in de manier hoe naar dat probleem gekeken wordt, en het tumult dat hierop volgt in de vorm van allerhande perverse effecten zonder rekening te houden met de onderliggende problematiek waar geen aandacht voor bestaat. 

Volgens mij ben je nog een zinnetje vergeten: “Three seconds left to self destruct”.

Je raakt precies totaal de kluts kwijt, wees toch maar voorzichtig in deze fase, kan je best niet onderschatten. 

Sterker, het zou zelfs kunnen zijn dat je geen mens bent, simpelweg omdat we niet weten wat een mens in essentie is, maar het is wel leuk om dat te weten te komen. En ja, wie of wat is het dan dat verschijnt aan welke troon dan ook? 

Het reageert, het moet zijn dat er iets is waar je geen controle over hebt, bizar.

Strikt gesproken is heel het leven religieus, in wat we ook geloven, het zijn creaties of concepten binnen bewustzijn. 
Of wat Einstein al liet weten, als een idee aanvankelijk niet absurd is, biedt het geen hoop. Die plek waartoe deze uitspraak bestemd is, mag je dan zelf invullen.

Strikt gesproken is heel het leven religieus, in wat we ook geloven, het zijn creaties of concepten binnen bewustzijn. 
Of wat Einstein al liet weten, als een idee aanvankelijk niet absurd is, biedt het geen hoop. Die plek waartoe deze uitspraak bestemd is, mag je dan zelf invullen.

Hebben hem dat eerder al laten weten maar dan zijn we leugenaars, er bestaat een wezenlijk verschil tussen iets opbouwen naar iets dat naar een climax of verlossing zou moeten leiden en diverse impulsen die direct tot inzicht leiden, wat veel efficiënter is en specifiek het probleem duidt. De simplistische verwerping hiervan en telkens opnieuw het verhaal bij Adam en Eva beginnen, heeft niets meer met de verzoeningsleer te maken aangezien dat zich afspeelt in het hier en nu, het is levensecht met voeling wat er morgen staat te gebeuren in deze wereld. En dat doet geen afbreuk aan het mythische verhaal van Adam en Eva aangezien dat geen geschiedkundig gegeven is maar een levensbeschouwelijk fenomeen, in die zin zich tijdloos manifesterend binnen een continuerend scheppingsverhaal waaraan we deelachtig zijn, in meer of mindere mate bewust hiervan. Simpeler gezegd en rationeel middels logische argumentatie deskundig te onderbouwen, vandaag leveren we strijd tegen problemen die niet werkelijk zijn, om de eenvoudige reden dat ze technisch of theoretisch al opgelost zijn, en dat is binnen het kader van de verzoeningsleer materie die best niet kan onderschat worden, doch bijzonder hoopvol voor wie begrijpen wil. Maar als Jurriën meent dat we niet kunnen lezen wat hij zelf schrijft, is ons medelijden des te groter, dan wordt het zelfbedrog.  

Ik denk dat Jurriën, nat als iedereen hier, gehoord wil worden in wat zijn gedachtengoed is. En dat is zijn goed recht om dat te ventileren. Daar is dit forum voor bedoeld.
Echter, dat er andere meningen over kunnen zijn, is dan vervelend, want is er geen begrip zoals je die verwachten zou. Er wordt dan aan je zorgvuldig opgebouwde constructie gerommeld. En het stond zo mooi, en nu wordt er aan getrokken..  
Vermoeiend wordt het dan, de stukken terug te plaatsen willen.
 

Spirituele of/of tradities leren dat we om te kunnen ontwaken eerst onze schijnbare natuur in de leegte van sluimerend bewustzijn moeten verliezen. Dat is echter geen ontwaken maar inslapen, we doen dit iedere nacht als we weer versmelten met de eenheid van sluimerend bewustzijn. Ontwaken is daarentegen het bewust ervaren van onze essentiële natuur. En alleen als we een persoon in de levensdroom lijken te zijn, hebben we bewustzijn, dus alleen door een schijnbare natuur te hebben, kunnen we ons ook bewust worden van onze essentiële natuur als beschouwend bewustzijn.

Over creativiteit en de flinterdunne grens dat de stoppen ook kunnen doorslaan, wat binnen een sterk dogmatische context heel anders kan geïnterpreteerd worden, met alle gevolgen van dien. 
 

Mattheüs 6:22 De kaars des lichaams is het oog; indien dan uw oog eenvoudig is, zo zal uw gehele lichaam verlicht wezen; Maar indien uw oog boos is, zo zal geheel uw lichaam duister zijn. Indien dan het licht, dat in u is, duisternis is, hoe groot [zal] de duisternis [zelve] [zijn]!

Dan had je al lang een ernstig antwoord kunnen geven op normale mensen die de verzoeningsleer ernstig nemen, dat lukt je niet. 

Nee, het is als in een kleuterschool, als een leerling een vraag stelt die niet in het programmaboekje staat, mag je buiten gaan staan.

Dan zal het wel druk op de gang zijn.

Een dikke plume voor deze vaststelling. Oeps. Pluim natuurlijk. Schreef ik plume? Haha, silly me.

Het is de inhoud wat mij aansprak, en waarin de herkenning ligt TTC.

Het is wat inderdaad, laat ons hopen dat het niet louter projectie is, wat schokkend kan zijn. 
Geef zelf dan eens een definitie, dan is dat tenminste toch al duidelijk voor anderen, niet? 

Nog niet wedergeboren wellicht?
De dromende staat meer misschien. 

Als een blind spektakel waarin bewustzijn zichzelf niet meer herkent als alle spelers, geïdentificeerd met vormen om het spel überhaupt mogelijk te maken. Door de vele variaties en niveaus van ontwikkeling wordt het dan als gekkenwerk om überhaupt nog een redelijke dialoog te verwachten, ver voorbij aan de eenvoud en kleine dingen die in deze verduisterende chaos niet meer opgemerkt worden, het inhoudelijke waarin de verzoening of neutralisatie gevonden kan worden, psycho-dramatisch.