TTC

Verstomd bleven ze achter dat het niet gewoon standaardkennis was, wat ging er mis?

In bedoelde eigenlijk 'inflatie' letterlijk, zoals bedoeld in de drie-eenheid 'inflatie-deflatie-biflatie'. Opblazen kan veel betekenissen hebben, zelfs bommen kunnen opgeblazen worden, wellicht was m'n vraag niet duidelijk.

Vragen het ons af, staat het woord 'inflatie' ergens letterlijk in de Bijbel?

Centraal hierbij staat het elaboration continuum, dat van weinig uitgesproken (onbewust) tot zeer uitgesproken (zeer bewust) reikt. Afhankelijk van de mate van uitgesprokenheid kunnen verschillende processen van invloed zijn op de uiteindelijke overtuiging of attitude, staat allemaal in de boekjes.

Jurriën Sr is niet meer aanwezig, louter ter info. Het grote voordeel van religie is dat we op het spoor kunnen komen van wat we vergeten zijn, heel soms via gigantische omwegen.

Apart is de bedenking dat wie een synthese zou willen maken van duizenden bronnen, finaal uitkomt bij van die leuke prentjes die soms het vermoeden wekken dat het al in orde is, maar eigenlijk niet is. Of, naargelang subjectieve beleving misschien wel, maar dan is het weer een kwestie van tijdsgeest, schijnbaar herbergend een vorm van tijdloosheid, heel bizar.

We zijn alweer een flink eind opgeschoten, E-werkers die simpele hulpvragen hebben over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, het correct interpreteren daarvan op basis van vereenvoudigde denkexperimenten, hebben een harnas nodig van gewapend beton. En over wat het dan precies gaat, nog steeds geen enkel idee, te simpel voor het intellect. Voor dummies, nous en dianoia, amper geloofwaardig dat het überhaupt mogelijk is, des levens.

Apart is de bedenking dat E-werkers amper een ggz-expert kunnen vinden die gecharmeerd raakt door economie, wellicht omdat kwetsbare mensen een berg hulpvragen hebben over de impact van allerhande onderliggend verweven platitudes. En zelfs wanneer deze mening een gok is wegens het gemis aan ontvankelijkheid, het is misschien veel eenvoudiger dan we willen denken, net zoals onze harten bloeden, in hoop en liefde, in verschrikking en verbijstering, onmachtig.

Gouden tip, laat je niet vangen door de oefening zelf, deze mag weliswaar kunnen gemaakt worden maar er is iets totaal anders dat je misschien opvalt, niet meer dan een kwestie van aandacht. En al is dat steeds verweven, in deze zin gaat het niet zozeer om economie maar over de manier van kijken, denken en perceptie, puur psychologisch dus, kinderlijk speels, niet meer, niet minder.

Refresh met interessant beeld dat veel omvat, los van de vier kwadranten zien we cirkels (wereldbeelden) die elk hun specifieke kenmerken (gedachten, aspiraties en strategieën) hebben en onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De dominerende cirkel of wereldbeeld bepaalt het zwaartepunt van het geheel, waardoor de focus komt te liggen op de blauwe cirkel waarin geld, macht en bezit centraal staan, met inbegrip van alle effecten die hier eigen aan zijn, goedschiks, kwaadschiks.

Met hun oefeningen over co-creatieve rente wilden ze enkel maar duiden dat verschillende manieren van denken ook tot een heel andere uitkomst zou kunnen leiden, maar tegelijk ook in de schijnwerpers plaatste dat we als samenleving niet alle denksporen benutten die legitiem tot het normale perceptiedomein kunnen gerekend worden. Ook hierover werden hulpvragen gesteld aan ggz-experten, maar verdwenen sneller dan ze gesteld konden worden, de malaise diep, onbewust.

O, dan hebben we ons vergist, op wie wachten we dan wel?

Bizar genoeg, het ging nog altijd over dezelfde bronkennis, wat liet vermoeden dat het misschien toch iets met aandacht zou te maken hebben.

Het grote voordeel van tijdloos is dat het morgen niet anders zal zijn, het is nu wachten op godot, die nooit komt.

Moesten ze nog een middel kunnen vinden om ook hun morele geweten los te laten, zouden ze misschien ook veel minder last van al dat stigma ondervinden.

Dat is nu eenmaal de wereld van vandaag, we zijn expert geworden in een absurd systeem waar we eigenlijk niets van begrijpen, maar het went.

Als je de indruk kreeg dat het nog over dit topic gaat, vergeef ons dan.

Dat is het hele punt inderdaad, de meeste mensen begrijpen een oefening pas nadat ze ze degelijk doorgrond hebben, uitzonderingen bevestigen die regel. Maar ook hier geldt de standaard regel, we kunnen het water wel naar het paard brengen, niet verplichten om te drinken, van harte.

Eenmaal we een antwoord op deze of gene kwestie hebben, in de vorm van innerlijke bevrijding van diverse obstakels, vloeien de hulpvragen spontaan. Maar dat wordt door velen niet herkend, net omwille van diverse stereotiep inflatoire obstakels die onbewust meespelen, met akelige neveneffecten die op zichzelf absurd zijn, indien helder gemaakt.

En waarin ligt nu precies het verschil tussen nous en dianoia? Niet dat we dat zelf bedenken maar het is nuchter waarneembaar, er zijn mensen die de abstractie met aandacht beschouwen en onmiddellijk de link leggen, als een plots inzicht dat ons wakker schudt, als een vanzelfsprekendheid. Er is niks vijandigs of schokkends aan, het vult de harten met hoop om er dan in alle integriteit samenwerking voor te zoeken, maar niet eens terecht kunnen bij ggz-experten, jammer genoeg.

Het is nog veel erger dan dat, in de oefening is het abstract tijdloos beschikbaar en toepasbaar wanneer we dat maar willen. Maar mensen weten niet dat het bestaat, noch weten we hoe hiermee om te gaan wanneer een en ander gepresenteerd wordt. Finaal wil dat zeggen dat er ergens in schuiven informatie ligt die voor iedereen kristalhelder zou kunnen zijn, en ondertussen leven we in een wereld waar altijd geldtekorten zijn, in methodische zin oplosbaar op een bierviltje.

Denk dat we dan best eerst opzoeken hoeveel verschillende soorten er bestaan, om de spanning binnen economische markten te neutraliseren kunnen we gebruik maken van katalysatoren. Naargelang perceptie zijn deze te vinden in de overkoepelende waarheid, het eenvoudig kennis nemen hiervan betekent dat we ons bewust kunnen worden van een tragische absurditeit, niet in de zin van een scheldwoord maar als de geijkte term van toepassing op situaties waarin we ons bezighouden met problemen die principieel, op allerhande kladjes en geestelijk voor wie het aandacht schenkt, al opgelost zijn. Kwetsbare m

Vergeten is een optie die uitgevonden werd door iemand die we niet kennen, tenzij je daar een andere mening over hebt.

Heb eens gelezen dat de hemel die plaats zal zijn als de voortzetting van hoe je in dit leven dacht, maar of dat ook bevestigd kan worden?

Het gaat over simpele logica, nu dit weer. Bronkennis gaat vooraf aan het gebruik van die kennis, overgeleverd aan de vrije wil van de mens. Het is als zeggen dat we een wagen ter beschikking krijgen, het staat ons vrij om hiermee tegen een muur te rijden, maar het hoeft niet persé.