TTC

Zo simpel is het eigenlijk, we scheppen de realiteit waarin we leven. Ergo, op deze manier kunnen we innerlijk hoop cultiveren omdat heel wat 'monetaire' issues niet meer zijn dan het product van deze of gene manier van denken, duister en/of helder. Die katalysator is daarbij een hulpmiddel, door niemand bedacht, tijdloos.

De context is heel de wereld, elk monetair artefact is een afgeleide van biflatie, onveranderlijk veranderlijk doorheen de tijd. Technisch of in verbeelding zou je naar de middeleeuwen kunnen reizen, biflatie verandert niet. Toepasbaar op het actuele hier en nu van die tijd, net zoals vandaag, morgen, overmorgen, of wanneer dan ook. Probeer anders maar, je zal snel merken waar het precies over gaat, bedachtzaamheid gepast.

Dat is het niet, biflatie aan de bron zegt daarover helemaal niets.

Middels de onderzoeksmethode these-antithese-synthese te achterhalen, toepassingsgebied de monetaire economie die principieel los staat van de reële economie (vraag/aanbod). Vandaag is de these dominant inflatoir, antithese deflatie, leidend tot een non-lineaire katalysator als gulden middenweg, biflatie. Biflatie zit tussen onze twee oren, onveranderlijk veranderlijk, tijdloos.

Kies maar, door die non-lineaire katalysator valt veel op z'n plaats, maar wees bedachtzaam.

De noösfeer is de planetaire sfeer van de geest of denklaag van planeet Aarde. Om het idee van de noösfeer te begrijpen, moeten we ons bewustzijn verheffen en onszelf openen tot de meest algemene, elementaire en kosmische principes van het leven op aarde. Als het mentale omhulsel van de planeet karakteriseert de noösfeer geest en bewustzijn als een unitair fenomeen. Dit betekent dat de kwaliteit en de aard van onze individuele en collectieve gedachten direct de noösfeer beïnvloedt en de kwaliteit schept van ons milieu - de biosfeer. Als het "mentale omhulsel" van de Aarde vertegenwoordigt de n

Fundamenteel wetenschappelijk onderzoek zegt niets over de toepassing, in die zin bestaat het probleem enkel nog in de hoofden van wie er geen aandacht voor heeft. Wetenschappelijk niets verkeerd mee, maar ook voeding voor heel wat metaforen en aforismen die naar deze tragische absurditeit verwijzen, als een open geheim.

Op de wereldfabriek past een integrale verkeersvergelijking die toelaat om middels een katalysator alle schulden te herleiden tot nihil, dit wil zeggen dat overvloed ons deelachtig is. Dit is nooit anders geweest omwille van de beschikbaarheid van de methode. Die katalysator is van onpersoonlijke signature dan wel onveranderlijk veranderlijk naargelang het gebruik dat wordt overgeleverd aan de menselijke vrije wil. Het staat overigens gewoon in de bijbel, net zoals we kunnen zeggen dat de scheidslijn tussen twee paradigma's flinterdun is. Op basis van deze informatie die voor iedereen toegank

Het deert allemaal zo niet, daar gaat het om. Waar het vandaag over gaat, de actualiteit. Een paradigmashift is een ontwikkeling in de wetenschap die leidt tot een dramatisch ander beeld van de werkelijkheid. Vaak ontstaat bij zo’n ontwikkeling een grote tegenstelling tussen de voor- en tegenstanders. Een doorbraak naar het nieuwe paradigma wordt doorgaans afgedwongen doordat bepaalde nieuwe wetenschappelijke inzichten steeds opnieuw en door steeds meer wetenschappers proefondervindelijk worden gestaafd. De nieuwe kennis kan niet langer vanuit het oude paradigma worden verklaard

Stel dat dat probleem al opgelost is maar je weet dat niet, word je daar dan vrolijk van?

Moest ik het allemaal weten, je zou me misschien niet eens geloven. De actualiteit in deze wereld lijkt daarom toegankelijker, daar hebben veel meer mensen voeling mee. Hoe zou God helpen bij een euvel dat zich in deze wereld heeft opgeworpen, moeilijk om naast te kijken, zeer pragmatisch. De schuld van alle landen in de wereld is het voorbije jaar als gevolg van de door de coronapandemie veroorzaakte crisis opgelopen tot een recordbedrag van 226.000 miljard dollar. Daarmee bedraagt de wereldwijde schuld 256 procent van het mondiale bruto binnenlands product, zo heeft het Internationaal

Het leven is het leven, het menselijke lijden verzachten lijkt bijvoorbeeld nuttig, dat is een kwestie van zingeving. Misschien bedoel je hier dat alle artefacten door mensen in het leven zijn geroepen, in die zin scheppen we in grote mate het soort realiteit waarin we leven.

Dat kan niet, omdat je stelt dat Jezus verder ging, niet?

Ja, maar als we die sferen continu door elkaar heen gaan gebruiken, is een redelijke dialoog onmogelijk. Ergo, wat is het nut om nog deel te nemen aan het leven wanneer je geen verlangen meer hebt?

Wellicht verwijs je hiermee naar zaken zoals in het onderstaande? Voor de goede orde, ik begrijp daar geen jota van. De boeddhistische kosmos bestaat uit drie sferen en beslaat een periode zonder aanwijsbaar begin, en zonder toekomstig einde. In het Theravada-boeddhisme worden in de drie sferen in totaal 31 verschillende bestaansniveaus (of werelden) onderscheiden, waarin wezens wedergeboren kunnen worden. In geen enkele van deze sferen is het leven eeuwig. Zelfs aan het einde van een zeer langdurig leven als een van de hoogste goden sterft men en wordt men over het algemeen wedergeboren

Wat is het nut daarvan zonder enig verlangen? Het ene huwelijk is wellicht het andere niet, zijn bijzondere ervaringen.

Om te mediteren hoeven we niet naar een klooster, denken over het denken kunnen we immers overal. Niet gering waarin je verzeild bent geraakt, is het innerlijke mystieke huwelijk je bekend? Hij heeft de mens immers een vrije wil gegeven om er z'n plan mee te trekken?

Alsof je naar een film zou kijken, zonder gevoelens, zonder hart, zonder empathie, zoiets?

Alles hangt samen, maar soms begrijpen we nog voor geen halve meter hoe dan precies, work at hand. 😉

Las laatst toevallig iets over emergente verschijnselen, misschien aanvullend interessant.

Sociale innovatie is creatieve destructie, dixit Schumpeter.

Het zelf kan dat perceptieveld overstijgen inderdaad, wellicht zullen er ook maar weinigen zijn die je begrijpen wanneer je stelt er onvermijdelijk tegenaan te lopen. Heb je dan nog een verlangen, of een wens of iets dergelijks?

Eindeloos kan het doorgaan inderdaad, vergelijkbaar met begrotingstekorten. 😉 Je bedoelt het onderstaande zoals het op wikipedia staat? Uitgeblust zijn is in het theravada een van de kenmerken van ontwaking of verlichting (pali: bodhi). Iemand die werkelijk verlicht is, weet wat het nibbana is en ervaart het ook. Nibbana is in de leer van het Theravada boeddhisme de volledige bevrijding uit het samsara, het steeds maar weer ervaren van lijden en geboorte, ziekte en dood. Het verschil tussen een leven in samsara en een leven in nibbana is dat iemand in samsara afwisselend verlangen

Spiritualiteit is een containerbegrip met veel niches en manifestatievormen, atomen krijgen geen kanker, honden wel. Als we niet weten wat ze betekenen, kunnen we daar maar weinig over zeggen. Beetje als Zijn zonder meer, er zou dan niets zijn om het oneens over te kunnen zijn, noch eens. Pantha rei, niemand spreekt.

Hier gaat het over inderdaad, het idee van een paradigmashift is van alle tijden, weten we.