TTC

Een centraal kenmerk van literatuur is polyinterpretabiliteit, de spanning die wordt veroorzaakt doordat verschillende interpretaties, uiteenlopende betekenissen naast elkaar kunnen bestaan.

Logisch lijkt dat wat we niet zien, ook niet over het hoofd kunnen zien.

De Nyaya Sutra is een oude Indiase Sanskrit tekst gecomponeerd door Aksapada Gautama, en de fundamentele tekst van de Nyaya school van de Hindu philosophy.The datum waarop de tekst werd samengesteld, en de biografie van de auteur is onbekend, maar op verschillende manieren naar schatting tussen de 6e-eeuwse BCE en de 2e eeuw CE. De tekst kan zijn samengesteld door meer dan één auteur, over een periode van tijd. De tekst bestaat uit vijf boeken, met twee hoofdstukken in elk boek, met een cumulatief totaal van 528 aforistische sutra's, over de regels van de rede, logica, epistemologie en metafys

Wellicht heeft het meer te maken met dat redelijke evenwicht bewaren, zo net voor WOIII beetje ridicuul om over te beginnen.

Dat analytische denken is minder makkelijk dan het lijkt, wellicht omdat simpel het moeilijkst is.

Advaita Vedanta beoogt, middels een intens innerlijk onderzoek gebaseerd op een combinatie van meditatie en analytisch denken, iemand tot het inzicht te brengen dat zuiver bewustzijn de onderliggende essentie van onze ervaring is, sat-chit-ananda, zijn-bewustzijn-gelukzaligheid. De wereld der verschijnselen is in deze manier van denken en waarnemen een zelf-gecreëerde illusie, als in een droom. Het doel van deze benadering is het ontwaken uit deze droom.

Ja, wellicht daarom dat binnen het panarchisme vrijheid van denken centraal staat, wat heel wat verheldering toelaat.

Volgens Nietzsche ontkennen zij die een sublieme moraal prediken de wil tot macht, een moraal voor de eigen machtshonger. Ze laten mensen geloven in een schimmige bovenwereld en devalueren daarmee de aardse werkelijkheid, waarden worden in een bovenwereld geprojecteerd zodat ze hun aardse kracht kwijt raken.

Wanneer de lijst aan ezelsbruggetjes te lang wordt, kunnen we ook dat weer vereenvoudigen.

Ik denk meer van pragmatische signature, met betrekking tot het leven van alledag en/of de evolutionaire context waarin we leven. Universeel in de zin dat niemand uitgesloten wordt, sommigen noemen het een psychodramatische expositie waarin die aandacht aan de orde komt, in deze of gene zin. Bij nader inzien, veel is voor interpretatie vatbaar denk ik. Heb de vraag eens gesteld aan GPT, wat is een universele stimulus? Een universele stimulus is een stimulus of prikkel die in staat is om een reactie uit te lokken bij alle leden van een bepaalde diersoort, ongeacht hun individuele

Dat is wat er staat, op basis van een universele stimulus kunnen we dat aandachtiger onderzoeken, nooit verplichtend.

Wat we geleerd hebben is dat een universele stimulus op verschillende manieren kan geïnterpreteerd worden, dit veronderstellend dat er überhaupt al aandacht voor zou bestaan.

Ruis kan onderverdeeld worden in intentionele en non-intentionele ruis, alleen intentionele ruis wordt met opzet gemaakt.

Bijzonder is dat GPT ook fouten kan maken, met welgemeende excuses wanneer we daar even op attent maken.

Iets met dat fenomeen tweelingzielen te maken misschien? Met zaken zoals Aristoteles' verbod op tegenspraak lijkt me dit niet meer dan een beschrijving van niet-weten, met bijgevolg het potentieel om een en ander te doorzien in de zin van in meer of mindere mate doordacht het metaforische wakker worden. En wij maar denken dat optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen al zo moeilijk is, die 'botsing' is mysterieus. Deterministische chaos betekent dat de schijnbare wanorde toch exact bepaald is en geordend tot stand komt volgens een algoritme of rekenregel.

Misschien de lichamen van Plato eens proberen? Elaboratieprocessen richten vooral naar de tijd die voor kwetsbare mensen nodig is om een overvloed aan studiewerken in de mate van het mogelijke degelijk verwerkt te krijgen, in tegenstelling tot experten voor wie dit allemaal de normaalste zaak van de wereld is.

Er is geen eenduidige definitie van een 'overkoepelende waarheid'. Het kan verwijzen naar een idee of concept dat de basis vormt van verschillende andere ideeën of concepten, of het kan verwijzen naar een universeel principe dat geldt voor alle dingen in het universum. Het idee van een overkoepelende waarheid kan worden gevonden in verschillende filosofieën, religies en spirituele tradities, waarbij vaak wordt verwezen naar het concept van een 'fundamenteel bewustzijn' of 'hogere waarheid' die de essentie vormt van alle dingen. Het idee van een overkoepelende waarheid kan ook relevant zijn in

Het concept van de noösfeer heeft in de loop van de tijd verschillende interpretaties gekregen en heeft bijgedragen aan discussies over de rol van de mensheid in de evolutie van het universum. Het is een idee dat nog steeds relevant is voor filosofen, wetenschappers en andere denkers die nadenken over de toekomst van de mensheid en onze relatie tot de wereld om ons heen.

Als fragiele klaproosjes is het allerminst een makkelijke opgave om bestand te zijn tegen de aanhoudende oorlogstaal zoals binnen de normaliteit kan begrepen worden, maar we blijven lachen.

Momenteel wordt er in Nederland een grootschalig onderzoek gevoerd naar de MERIT-therapie, met als doel de behandeling te vertalen en de effectiviteit ervan te meten.

De term 'onzichtbare hand' heeft niets te maken met een 'reset' van de economie. Het verwijst eerder naar het idee dat individuen die hun eigenbelang nastreven in een vrije markt uiteindelijk leiden tot een efficiënte economie. Het is dus een concept dat veronderstelt dat de economie van nature naar een evenwicht toegroeit zonder dat daar enige bewuste interventie voor nodig is. Een 'reset' van de economie daarentegen verwijst naar het bewust en abrupt veranderen van de economische omstandigheden, zoals bijvoorbeeld het herstructureren van de economie, het aanpassen van het monetair beleid of

Niet elke film of verhaal begint met een expositie, soms wordt dan gebruikgemaakt van een andere methode om noodzakelijke informatie over te brengen.

Denk dat Kurt Gödel met z'n stelling dat axioma's krachtig zijn, goed wist waarom hij dat zei.

De tegenstrijdigheid kan in haar rechtstreekse context volledig onzichtbaar zijn en daarom ook onzichtbaar voor waarnemers van buitenaf, en wordt alleen maar duidelijk als er een wat bredere context in ogenschouw wordt genomen. Typerend is dat degene, die een opdracht geeft aan het slachtoffer, iemand is die hij respecteert, maar dat de opdracht zelf impliceert dat die onmogelijk vervuld kan worden, omdat een of andere uitgebreidere context dat verbiedt.

Alhoewel dit voorbeeld vele facetten toont en zeer gemakkelijk op te lossen is, worden in de praktijk vaak problemen opgelost met duizenden en zelfs miljoenen variabelen.