TTC

Je zal zien dat het telkens opnieuw verduisterd wordt, en die logicakwesties veranderen paradoxaal genoeg niet.

Ja, misschien is het een combinatie van beiden. Je kan immers maar moeilijk zeggen dat vandaag dat kruis er staat, en morgen niet.

Zo wordt het veel eenvoudiger om die logicakwesties te begrijpen, kwestie van aandacht.

Voor wie dat interesseren kan, heel soms lijkt het handiger om er een kubus van te maken.

Ja, dat kruis op de wereldfabriek verandert ook niet natuurlijk, dat zou pas echt belachelijk worden.

Dat heeft te maken met die evolutionaire verzakking, het zou anders redelijk absurd worden om überhaupt over een paradigmashift een dialoog te voeren. Bizar is het fenomeen dat het geen ongekende materie is, het studiewerk daarover overvloedig en hoopvol.

Ja, je merkt dat snel wanneer je een oefening over a-logische redenaties suggereert, je bent daar expert in.

In navolging van Fechner meende Wundt dat psychologische fenomenen door middel van meetbare prikkels en de menselijk reacties daarop onderzocht konden worden met behulp van experimentele methoden. Tot dan toe was de psychologie een grotendeels theoretisch-filosofisch vak, waarbij allerlei denkbeelden over de werking van de menselijke geest en het menselijk gedrag werden geponeerd, zonder dat ze in de praktijk systematisch werden getoetst. Delen van Wundt's werk zijn ontwikkeld en bekend geworden door zijn Engelse student Edward B. Titchener, wiens systeem bekendstaat onder de naam van structur

Logischerwijs vertrekken we van de these, dat is de actuele toestand. Dit verklaart ook waarom er verschillende snelheden zijn, uiterst precaire processen zoals in veel theorieën deskundig beschreven staat. Er zijn veel vluchtwegen, misschien gaat dat meer over innerlijke processen. Misschien behoort dat tot de verdienste, we kunnen immers niet weten wat we niet weten.

Het a-logische kunnen we zien middels onderzoek, je zal dan zien dat er een kloof ontstaat die op zich ook logisch is.

Zolang we dat niet begrijpen, zien we dat niet.

Gustav Fechner zou de grondlegger zijn van de experimentele psychologie, hij ziet dat in drie fasen.

Ja, hoe meer problemen we in kaart brengen, hoe meer we ontmoedigd worden.

Hoor je dan wat er niet gezegd wordt?

Vraag misschien eens aan je vriendjes van AI of een wormgat een metafoor is, het antwoord zal je misschien verrassen.

Logica gaat niet over beledigen, het wordt alleen bemoeilijkt door geen rekening te houden met wat centraal staat.

Een gremlin is een fictief of mythisch wezen dat veel voorkomt in volksverhalen en andere media. Gremlins zouden volgens de verhalen kwaadaardige monsters zijn met een aanleg voor mechanica, die machines saboteren. Hun oorsprong ligt in verhalen die Britse piloten in de Tweede Wereldoorlog aan elkaar vertelden, waarin ze gremlins de schuld gaven van technische mankementen aan vliegtuigen. Zelfs Carl Gustav Jung zei al dat de vraagstelling de helft van het antwoord impliceert, hebben er een voorbeeld van gezien.

Meestal gaat dat zo met paraconsistente logica's, bizar genoeg blijft het beginsel wel voor iedereen hetzelfde.

Zo gaat het, heel christelijk.

We houden het amper voor mogelijk, in volledig contrast met wat zo vanzelfsprekend lijkt. Je hoeft niets te vinden, je kan er amper naast kijken. Enfin, als de koersen je niet elders naartoe leiden tenminste, kan gebeuren.

En maar genieten dat je iedereen kan misleiden, en de logica ontgaat je nog steeds. Wonderbaarlijk, dat het überhaupt kan, niet?

Het begint weer, is het te simpel voor je misschien?

Vreemde vraag, dan zie je die a-logische stellingen helder, waarom?

Je kan moeilijk zeggen dat door wormgaten kruipen hetzelfde is dan tunnelvisie, tenzij je blijft steken natuurlijk.

Op basis van je hoofd dat nu barstensvol met feiten zit, is het nu genadeleer of verdiensteleer?