TTC

Er zijn vele andere gelijkwaardige formuleringen van het keuzeaxioma. Deze zijn in die zin equivalent dat zij, in het bijzijn van andere fundamentele axioma's van de verzamelingenleer, het keuzeaxioma impliceren en dat omgekeerd het keuzeaxioma door hen geïmpliceerd wordt.

Je bedoelt wellicht dat universele waarden tijdloos zijn, in tegenstelling tot een denkwijze gedomineerd door paradoxen.

Wat eenvoudig opgemerkt kan worden is dat in eerste lijn steeds dezelfde methodiek gepresenteerd wordt, niets mis mee. Het is echter nog niet zo duidelijk of men dat in tweede lijn ook weet. Maar dat is geen thema die de noodlijdende klant dient te onderzoeken, het is daarentegen een interne kwestie.

Tussen miljarden sterrenstelsels komen we per abuis Hopper tegen, die al z'n medemensen voor naakte apen verslijt. Maar het gaat goed, wat liefde en verbondenheid vermag, wat eenvoud vermag.

Wat zo simpel is, maak je een nachtmerrie van.

Onwaarschijnlijk, de teloorgang van het christendom mag wel duidelijk zijn, het zijn nietsontziende houthakkers geworden.

Het wordt een beetje hilarisch, alsof je met een weesgegroetje een bolide vol paradoxen zou kunnen ontmantelen misschien?

Ga je hem nu nadoen ook, het werd net een beetje helder.

Zolang het inhoudelijk niet begrepen wordt, zit je nog goed.

Voor mensen die zich op een Olijfberg begeven, kan het redelijk glibberig worden.

Een doorbraak naar het nieuwe paradigma wordt doorgaans afgedwongen doordat bepaalde nieuwe wetenschappelijke inzichten steeds opnieuw en door steeds meer wetenschappers proefondervindelijk worden gestaafd. De nieuwe proefondervindelijke kennis kan niet langer vanuit het oude paradigma worden verklaard en lijkt daarmee niet zelden zelfs in volledige tegenspraak te zijn. Meestal blijkt pas achteraf, wanneer de aanhangers van het oude, niet langer voldoende wetenschappelijke wereldbeeld hun invloed en macht hebben verloren, dat er sprake was van een conceptuele revolutie.

Terug naar de basis kan ook zonder toeters en bellen. Het is maar wat jij nodig hebt en hoe je er aan werkt. Als jij zorg wil en geholpen wil worden ben je aan het goede adres. Naast ons avondprogramma en ons voltijdse dagbehandeling hebben we nu ons nieuw pakket.

Het is een drama dat z'n hoogtepunt kent wanneer straks de wereld nog eens in elkaar stuikt, en je zal goedwillend al het mogelijke gedaan hebben om alles onder de mat te vegen.

Stoppen zal het niet doen, elke vorm van nuancering of enige verwijzing naar star dualistische obstakels zullen wellicht gerekend worden tot domeinen die niet bestaan.

Bizar alweer, naakte apen zijn niet per definitie blind.

Wat gezegd wil worden vinden we terug in relevante studiewerken, het oneigenlijk en ongepast gebruik van diverse uitspraken schept echter - haast per traditie - onnodig verwarring en chaos. Tot bewustwording komen vergt echter de bereidheid tot introspectie, wat vooral te maken heeft met het in alle sereniteit in vraag stellen van conform ingeburgerde geplogenheden. Maar dat op zichzelf leidt tot nogal wat wrevel, veel vaker omdat we hier technisch niet altijd de vinger kunnen op leggen, of zelfs niet eens geloven kunnen/willen.

Zonder puerilisten verloopt verbindende communicatie verdacht fluweelzacht, maar dat zal wellicht ook niet meer dan een kwestie van perceptie zijn.

Daar maken mensen zich een beetje zorgen om wat er op het toneel gebeurt, gewoon omdat het mensen zijn.

Nog even en het christendom is niet meer dan een sekte waarin tot twee tellen verboden is, dus laat ons bidden.

Amper geloofwaardig, tot daar het christendom.

De uitdrukking 'après nous, le déluge' heeft twee mogelijke betekenissen: 'Na mij zal de zondvloed komen', ofwel als de revolutie een eind maakt aan mijn heerschappij, zal de natie in chaos worden gedompeld. Of 'Laat na mij de zondvloed maar komen', wat impliceert dat het de spreker/schrijver niet veel meer uitmaakt wat er gebeurt als hij van het toneel is verdwenen.

Het is niet de bedoeling om te verhelderen, dan wel om in alle onbewustheid te verduisteren.

Hoe ook gedefinieerd, rationalisme gekaapt door tribalisme ondermijnt elke vorm van verheldering.

Borderline is met vuur spelen in grensgebieden, voor de ene letterlijk, de andere metaforisch.

Après nous, le déluge.