TTC

Dat we het spoor bijster kunnen raken in concepten zoals diepe tijd is niet eens zo moeilijk om te begrijpen, en ondertussen draait de wereld door om het volgende stuk in die diepe tijd te schrijven.

Het idee dat de ontdekking van diepe tijd waarschijnlijk de belangrijkste bijdrage is van de geologie aan de mensheid deelt Marcia Bjornerud met Helen Gordon. Maar Bjornerud, professor in de geologie, gaat in haar boek 'Timefulness, How Thinking Like A Geologist Can Help Save The World' een stap verder dan Gordon. Zij beperkt zich niet enkel tot het plezier van het tijdreizen in diepe tijd, zij ziet ook een maatschappelijke meerwaarde in diepe tijd, onder het motto 'turning stones into verbs'.

En jij maar hopen dat iedereen in je vallen trapt? Geleidelijk drong het tot ons door dat we moesten leren te ‘denken als een berg’, zoals de Amerikaanse auteur en ecoloog Aldo Leopold ons in zijn boek A Sand County Almanac voorhield. De ontdekking van ‘diepe tijd’, het onmetelijke van de prehistorische tijd, is wellicht een van de meest ontnuchterende wetenschappelijke verwezenlijkingen van de mens, een ontdekking die ons mens- en wereldbeeld totaal overhoop gehaald heeft.

En maar blijven proberen, het is amusant.

De vrijheid en flexibiliteit van pseudocode kunnen leiden tot ambiguïteit, vooral als er geen duidelijke afspraken zijn binnen een team over de manier waarop pseudocode moet worden geschreven.

Hypothetische kaarten we niet eens te verzinnen, en ze liggen al in de prullenmand zonder ze te kennen.

Dichters en schrijvers gebruiken archaïsmen als stijlfiguur om hun werk bijvoorbeeld plechtstatiger te doen klinken, of om er couleur locale in aan te brengen of historisch te kleuren.

Straks zijn we allemaal visionair, omdat de responsen zo voorspelbaar worden dat het op een grap begint te lijken.

Diepe tijd is een begrip waarmee de geologische tijdspanne wordt aangeduid. Begrip van diepe tijd kan gebruikt worden bij het bestuderen van geologische en van evolutionaire processen.

Houden het werkelijk niet voor mogelijk, de synthese in dit topic is simpelweg wat these-antithese herbergt. In die zin past het op een bierviltje, niet meer, niet minder.

Nog wat, doe je best eens een keertje gaat vlotjes.

Onwaarschijnlijk, een synthese zou op een bierviltje kunnen passen, de destructie zegeviert telkens weer opnieuw.

Alsof dat niet in boekjes staat, amper geloofwaardig.

Zoals je het zegt, daarom dat je maar niet wil begrijpen hoe paradoxen een neerwaartse zuigkracht uitoefenen binnen de memetica, en vervolgens niet anders meer weet dan iedereen verrot te schelden onder het toeziend ook van een God die je in jouw beleving daartoe legitimeert.

Met als benchmark de bollenkubus van Hoekveld is redelijk afleidbaar hoe verschillende wereldbeelden kunnen ontstaan. Dit kan op basis van redelijke argumentatie leiden tot een reeks hypothetische kaarten die op zich gebaseerd kunnen zijn op het gebruik van pseudocode, of beeldend zoals in diverse workshops gestimuleerd. Bedachtzaamheid is echter gepast omwille van de spanningsvelden die tussen de verschillende referentiekaders kunnen ontstaan, een proces dat niet alleen pipet en pincet kan verdragen maar ook de vaak ondergewaardeerde rol van zorg- en/of hulpverleners in de schijnwerpers plaat

In de afgelopen jaren is er een opmerkelijke toename van publicaties over ethiek en psychotherapie. Koch en Cratsley noemen dit 'the normative turn'. Het wordt in verband gebracht met het opkomen van theorieën over intersubjectiviteit en mentaliseren, en ook met invloeden vanuit het feminisme, sociale rechtvaardigheids- en mensenrechtenbewegingen.

Hilarisch, heb je niks beters?

Niet moeilijk, die wachten tot je hen de tweedeling van Marcuse komt uitleggen, maar dat lukt niet zo goed merken we.

We geloven het, we zitten op het niveau van de basisschool en je weet van iedereen te stellen dat ze zonder empathie zijn?

Vergeet al die andere niet mee te tellen, in liefde en verbondenheid.

Jongens toch, hoe moeilijk kan het zijn?

Nu dat weer, je hebt het zelf geschreven zei je.

Het onwaarschijnlijke doet zich voor door in het begin niet te zien wat er stond, maar zoals altijd gekaapt wordt door het te betrekken binnen maar al te bekrompen visies over wat het christendom stelt. Wees bedachtzaam, hou moed.

Alsof 90 pagina's in verhouding zou staan met eeuwen discours over hetzelfde?

In de Bijbel staat niet anders, maar wellicht in een ander hoofdstuk. Pro captu lectoris habent sua fata libelli.