TTC

Zoals je zegt, er valt niets aan te verhelpen, dat is hopeloos.

Als het maar kapot kan, er valt niets aan te verhelpen.

Als het maar kapot kan, dan zit het goed.

Ja, het ARS-complex is flexibel in gebruik, door niemand bedacht.

Alles aan flarden, dat is het motto.

Ja, in termen van kwetsbaarheid kan dat wel tellen, er blijft niets van over.

Aan het ARS-complex en het pardoeseffect kan het niet liggen, wat eenvoud vermag.

Ja, ga maar weer wandelen, geniet ervan.

En dat is maar een voorbeeld, over basiskennis.

Ja, misschien is het werkelijk magie, dat getal is plots verdwenen.

Het is als 300 pagina's reduceren tot, bijvoorbeeld 543210, een getal, en dan denken dat het om magie gaat.

Het is als verbindende communicatie, de kunst om zo dicht mogelijk langs elkaar heen te praten.

Ja, de takken van een boom leiden naar de stam, zowel in natuurkundige als in metaforische zin. En niet veel later zien we het bos door de bomen niet meer, het aantal variaties ontelbaar.

Zelfs met een kerk lukt dat al niet, terwijl het topic over simpele dingen gaat.

Ja, bijpassende visualisaties kunnen dan wel als universeel gezien worden, het zegt niet dat er ook aandacht voor bestaat. Ja, natuurkundigen reduceren heel de wereld tot een punt, het thema van onderzoek komt dan anders te liggen.

In mensentaal komt het me toe alsof we basiskennis kunnen vergeten dan wel betrokken raken in een kluwen aan meningen waarin die basiskennis nog amper aan bod komt. En wie dat in alle nuchterheid opmerkt heeft nog een groter probleem, in de vorm van onmacht om die vergetelheid onder de aandacht te brengen. Maar dat op zichzelf is, net omwille van basiskennis, een soort van eeuwige kwestie.

Ja, niet zomaar wordt gesproken over ankers van onpersoonlijke signature, in die strijd valt dat minder op. Over wat gaat het precies, het lijkt een breed spectrum.

De lijst met mogelijke ascentiesymptomen is ellenlang en omvat allerlei fysieke problemen en aanpassingen, perceptuele veranderingen, intuïtie-ontwikkelingen en spontane gelukzalige ervaringen van eenwording met alle dingen.

Ja, dat is in de periferie, het kan meermaals terugkomen om ons ervan te vergewissen.

Moest er al gevolgd worden, het zou ons verbazen. Dat is wat je denkt, ben je er al geweest?

Soms moeten we maar blij zijn dat je je met fotonen bezighoudt, het scheelt ons heel wat miserie.

Het is pas in het begin van de 20ste eeuw dat er veel meer sterren zijn geschapen, en daarmee is de hemel weggetoverd.

Kunnen we terug vooraan beginnen, over alledaagse dingen binnen complexen die zichzelf auto-immuun onderhouden.

Sommigen suggereren een verschil tussen een doolhof en een labyrint, het is me echter volstrekt onduidelijk hoe ze daartoe komen.

Toen was het nog simpel, en om er nu wegwijs uit te raken hebben we de hulp van fabeldieren nodig.