TTC

Kruispuntdenken, ook wel intersectionaliteit genoemd, is een sociologisch denkkader dat analyseert hoe verschillende sociale identiteiten zoals gender, afkomst, klasse, en handicap elkaar kruisen en unieke ervaringen van discriminatie, privilege, of onderdrukking creëren. In plaats van problemen te zien als op zichzelf staand, benadrukt kruispuntdenken de samenloop van factoren die iemands maatschappelijke positie en kansen bepalen.

Pseudocode is nergens echt gedefinieerd, zoals dat bij het ontwerpen van een echte programmeertaal wel gebeurt, waardoor de schrijver van de pseudocode een grote vrijheid heeft. Hierdoor kan een hoger abstractieniveau worden gebruikt dan in een programmeertaal, hetgeen de leesbaarheid ten goede komt.

Foucault beschrijft genealogie als een specifiek onderzoek naar die elementen waarvan we geneigd zijn te voelen dat ze geen geschiedenis hebben. Genealogie is derhalve geen zoektocht naar oorsprongen en ook niet de constructie van lineaire ontwikkeling.

Discoursethiek is een mogelijke basis voor kritische theorie. In die context betoogt zij dat immorele maatschappelijke kwalen ontstaan door een geblokkeerd discours, waarbij bepaalde deelnemers hun standpunten niet kunnen of willen voorleggen aan rationeel overleg.

Voor wie begrijpen wil, haecceïteit kan in sommige woordenboeken worden gedefinieerd als simpelweg de essentie van een ding, of als eenvoudig synoniem voor quidditeit of hypokeimenon. Dacht voor heel even pokemon gelezen te hebben.

Als niet meer dan een clown tracht ik m'n tekortkomingen te camoufleren door te jongleren met een set simplificaties, idealiter zo vaag, mistig en verwarrend mogelijk.

In een workshop over burnout zeggen dat je moe bent, is als zeggen dat water nat is.

De theorie van complexe systemen is verwant aan de chaostheorie, die op haar beurt haar oorsprong vindt meer dan een eeuw geleden in het werk van de Franse wiskundige Henri Poincaré. Chaos wordt soms gezien als extreem gecompliceerde informatie, in plaats van als een afwezigheid van orde.

Marieke was het oeverloos gemekker inmiddels zo beu dat ze spontaan de ramen begon te poetsen, om zich ervan te vergewissen dat er buiten nog wel lucht was.

Enigszins bizar is het fenomeen dat binnen die strijd het onderliggende basisconcept onveranderlijk blijft, en elke poging om daar toch even op attent te maken ook in die strijd lijkt op te gaan. In die zin, en dat is begrijpelijkerwijs enkel in simulaties mogelijk, zouden we in de periferie van het tumult een geheel nieuwe wereld kunnen bouwen, en het zou misschien niet eens opvallen. Theorie en praktijk, als broken dreams, als zielsfluisteringen, als kanaries in de koolmijn, vreedzaam, de hoop ijdel.

Aangenomen het idee dat omwille van de verticaliteit van dergelijke processen die lijst met symptomen onveranderlijk blijft, kan het misschien raadzaam zijn om je onmiddellijk bij mensen van de derde orde ggz aan te melden. Er zou, las ik ergens, ook al een vierde en vijfde zijn, begrijp ik, een kluwen is het, nog veel minder van.

Hoe Deleuze ooit tot z'n duizend plateaus is gekomen, is me werkelijk een raadsel.

In de taalkunde verwijst vertakking naar de vorm van de parsebomen die de structuur van zinnen vertegenwoordigen. Ervan uitgaande dat de taal van links naar rechts wordt geschreven of getranscribeerd, zijn parsebomen die naar beneden en naar rechts groeien rechtsvertakkend, en parsebomen die naar beneden en naar links groeien linksvertakkend.

Dat crawlen gaandeweg meer op zwemmen begint te lijken past misschien beter binnen een metaforische context, met aangepaste snorkel en een vleugje humor om er de moed in te houden.

Krijg je eens een boek cadeau met informatie over een zeil dat ergens in de ruimte zou moeten komen om afval te ruimen, it's not my cup of tea.

Het idee van een onmogelijke driehoek zoals binnen economische contexten bedoeld wordt, is niet te verwarren met de onmogelijke driehoek van Penrose.

Associaties in overvloed, en sterren schitteren.

Ja, en ruimteafval wordt verzameld in de kerkhofbaan, net achter de wolken.

Herinner me dat nog, van in onze tijd, de Wondere Wereld met Chriet Titulaer. Dit programma werd op wisselende tijden uitgezonden, rond etenstijd maar ook vroeger in de middag, of later op de avond en duurde zo'n 25 minuten.

Beetje als Escher zo lijkt wel, geen ontsnappen aan. Ze zijn eenvoudig terug te vinden, dat is een voordeel.

Inmiddels is het wel helder, het zijn nog steeds dezelfde anomalieën.

Als de stimulus onveranderlijk veranderlijk is, hoe lang zou dan de weg niet kunnen worden?

Nuttig advies bij paalstokspringen is eerst meten hoe diep de gracht is.

Weerpijn blijkt voornamelijk op te treden wanneer afferenten geprikkeld worden die afkomstig zijn van diepe structuren, in dat geval interpreteert het brein verkeerd.

Een vectorillustratie is een digitale tekening die niet uit pixels bestaat, maar uit wiskundige lijnen, punten en vormen.