TTC

Waarom sommge hulpvragen een preventief kenmerk herbergen, kom je, soms toch, meestal pas achteraf te weten.

Heel misschien bestaat er ook wel een correlaat tussen beeldende kunst en de pantoum, tegelijk zeggend dat elk pad uniek is met inbegrip, of gedragen, soms contradictorisch verwarrend, van een universeler grondslag. Wat eenvoud vermag.

Gisteren geproefd van de pantoum, vandaag in verwarring.

Wiskundige precisie is in sommige domeinen essentieel voor veiligheid, betrouwbaarheid en werking. In die gevallen is het geen 'perfectionisme', maar een functionele noodzaak.

Een buzz- of zoemwoord is een modewoord dat geen duidelijke betekenis heeft. Denk dat sommigen het Telos noemen, waarin universele waarden in meer of mindere mate gecultiveerd herkenbaar zijn.

Het is moeilijk om ze weg te denken, zelfs onmogelijk.

Ja, de synthese ligt vooraf aan wat ermee gemanifesteerd wordt, dat is speltheorie en psychodrama.

Probeer maar, de synthese blijft onveranderlijk, dat is het simpele stuk.

Dat is nu eenmaal wat horizontale en/of verticale groei zo moeizaam kan doen verlopen, en wanneer dezelfde patronen zichzelf blijven herhalen wordt het bijgevolg onmogelijk om het verleden los te laten. Naargelang de filosofische positie van waaruit gekeken kunnen we dan ook stellen dat het verleden naar ons toekomt, alleen het tijdsgewricht is veranderd. En de schade die we met pijl en boog kunnen aanrichten is betrekkelijk mild in vergelijking met de nieuwste technologieën. Het is an sich hoogwaardige creativiteit ingezet voor de laagste doeleinden, wat verwoestend is. Hoop rest, in weerzin

Het is in de statistiek dat we marginaliserende tendensen kunnen opmerken, sterk afhankelijk van gekozen criteria waarvan het resultaat altijd onderhevig is aan interpretatie. Tegelijk kunnen we niet interpreteren wat niet binnen het aandachtsveld valt, wat mogelijks leidt tot de conclusie dat binnen het samenspel van these-antithese de synthese buitenspel valt, universeel, onopgemerkt.

Ja, en we vinden alles terug in simplificaties, optioneel. Onder voorwaarden zeg je, het zijn er nogal wat. 'Ceteris paribus' past binnen abstracties die 'stilstaand' beschouwd kunnen worden, de wereld draait door.

In simplificaties vinden we de kracht van eenvoud, de hoop, de vernedering en het afscheid.

Onderzoek naar posttraumatische groei laat zien dat, ondanks het meemaken van negatieve gebeurtenissen mensen kunnen groeien. Zo geven mensen aan dat ze door een traumatische ervaring andere prioriteiten zijn gaan stellen.

Er zijn ook gevallen bekend van studiegebieden die oorspronkelijk werden beschouwd als pseudowetenschappelijk, maar die nu, doordat de wetenschappelijke kennis erover sterk is toegenomen, aanvaard worden als geldige hypothesen.

Dat staat in het begin, een universele stimulus is per definitie onpersoonlijk, de variaties quasi ontelbaar.

ACT heeft te maken met defusie, veel vaker gaat het ook om subtiele nuances die we des levens makkelijk kunnen missen.

Binnen het kader van ACT-trajecten onthullen zich steeds meer opties, en daarom misschien minder makkelijk dan sommige theorieën doen vermoeden. Verzorg je, zal beslist ook niet prettig zijn voor je, kunnen slechts blijven hopen, niet meer, niet minder.

Zo gaat het in deze wereld, kan je weinig aan doen.

Aan de laatste stelling van Fermat kan je precies beter niet beginnen, pas 357 jaar later werd door Andrew Willes het bewijs geleverd.

De conclusie staat op de eerste pagina, omwille van circulair. Heb je ook gezien wat er steeds op een haast wonderbaarlijke manier verdwijnt?

Of andersom, beetje als hordenlopen in spreidstand, om steeds tot dezelfde conclusie te komen.

Logisch lijkt dat aantoonbaar niet hetzelfde is dan interessant gevonden, wat a priori de bereidheid tot nader onderzoek impliceert.

Het lijkt er sterk op dat ik me volledig heb ingegraven in een geometrisch bolwerk, en het domme is dat ik niet meer weet hoe ik dat precies gedaan heb.

Er zijn twee versies van wat geologen de sneeuwbalaarde hebben genoemd. De natte sneeuwbaltheorie, waarbij de oceanen rond de evenaar nog deels open water zijn, en de droge variant, waarbij de hele aarde bedekt was. Welke van de twee correct is, is nog niet bekend en kan mogelijk van periode tot periode verschillen.

Bij ADM wordt gebruik gemaakt van gegevens, apparatuur en algoritmen om beslissingen te nemen in uiteenlopende omgevingen, met een verschillende mate van menselijke betrokkenheid. Grofweg zijn er drie gradaties, MIDL, MODL en MUDL.