TTC

Precair kent vele synoniemen, maar meestal is het niets om mee te lachen.

Een planetaire nevel is een uitdijende gasschil in de ruimte geproduceerd door sterren met een massa tussen 1 en 8 zonsmassa's aan het eind van hun leven in de reuzentak van het Hertzsprung-Russelldiagram.

Het gezegde 'gekkenwerk is jongleren met acroniemen' klinkt als een dichtregel of een verzuchting van iemand die net een middag een beleidsdocument of een IT-handleiding heeft bestudeerd.

In wiskundige context betekent discreet dat het gaat om objecten die niet vloeiend in elkaar overlopen, maar los van elkaar staan.

Ik ervaar het als redelijk moeilijk om te vergeten waar ik sowieso al niets vanaf weet, maar blijf het hoe absurd ook toch maar proberen.

Waarmee je suggereert dat besluitvormingsprocessen geen natuurlijk fenomeen zijn? Het is maar hoe je het bekijken wil wellicht.

Het is nog altijd dezelfde synthese zoals in de stimulus meegegeven, het begrijpen is aan de gebruiker. En ja, met je eens, pragmastisch nut heeft het enkel binnen concrete situaties, dat is het alledaagse leven. Ja, wat als we al het kenbare tot een puntmassa herleiden, wat ligt er dan buiten dat punt?

Bizar, zo we het meestal wel begrijpen is een compilatie het bij elkaar brengen van informatie, maar het betekent eigenlijk plunderen.

Ja, het begint bij ja en/of neen, dat er meer is bewtijfelt denkelijk niemand, om dan terug te keren naar de synthese. Zuid-Oost Aziatische abstractie is bijvoorbeeld een geografische verwijzing, wat eigenlijk al irrelevant is in relatie tot dat wat a priori gegeven is. Het zou, zo gezien, dus iets met het innerlijke te maken kunnen hebben, dichterbij dan wat we vermoeden, of zelfs misschien, net omwille van een realiteit in beweging, niet eens aan denken als optioneel. Ja, tal van ezelbruggetjes kunnen misschien dan wel beschikbaar zijn, het zegt niets over welke en hoe ze te bewandele

Een eerste aanzet voor het Dadaïsme is te herkennen in het Fietswiel op een tabouret uit 1913 van de Franse kunstenaar Marcel Duchamp, dat hij echter uitsluitend voor zijn eigen genoegen gemaakt had en dat nooit op een expositie gepresenteerd werd.

De schoonheid van de wetenschap ligt niet alleen in het weten, maar in het blijven zoeken.

Ingenieur en ondernemer Elon Musk is een voorstander van het gebruiken van trial-and-error bij het ontwikkelen van SpaceX-raketten en Tesla-auto’s. Volgens hem kost het eindeloos doorrekenen van ontwerpen veel tijd en worden door het snel bouwen en testen van prototypes de zwakke plekken eerder ontdekt, ook op plekken die theoretisch goed zouden moeten zijn.

Je zegt het, het verschil tussen technische denkbaarheid en besluitvormingsprocessen kan verschillen, dat is dualiteit.

Ja, het staat met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven in een overvloed aan studiewerken. Zullen we gewoon even wachten tot de tarievenoorlog achter de rug is, dat is als wachten op Godot.

Misschien zijn er ook verschillende wereldbeelden, om nog niet te spreken over allerhande belangenconflicten.

Ja, en die stimulus is al eeuwen oud, kan je nagaan.

Verbaasd hoeven we niet te zijn, het is immers maar waar je de focus op legt. Men heeft dat zo genoemd, het is altijd al complex geweest.

Er bestaan allerlei varianten van het vervulbaarheidsprobleem, zoals CNF-SAT of k-SAT. Veel bestudeerde varianten van k-SAT zijn 2-SAT en 3-SAT. Als wetenschap toveren wordt, kan er veel gebeuren.

Louter ter info, makkelijker is F=(A+B)/A. Ik twijfel nog tussen clown blijven of worden, er iets van begrijpen zal ik wel nooit.

Die formule, dacht heel even dat het over het topic zou gaan, maar sowieso kunnen we dat ook niet uitsluiten.

Welke formule bedoel je hier precies?

De zandraket is een robuuste plant die niet veel eisen stelt aan zijn omgeving. Hij groeit vaak aan de randen van wegen, tussen trottoirtegels en op landbouwgronden, waardoor het veelal als onkruid wordt gezien.

Dit alles wordt mee opgenomen binnen een veelvoud aan soortgelijken, het doet geen afbreuk aan de synthese.

De kracht van eenvoud en kleine dingen wordt nogal eens onderschat, dat betwist denkelijk niemand.

Zoveel is wel zeker, het verandert wonderbaarlijk genoeg de synthese niet, die is immers a priori gegeven. Een dergelijk bewijs kan onmogelijk zoveel tekst benodigen, anders hadden we ze wel veel sneller gevonden.