Willempie

Ik vind dat je groot gelijk hebt 
Lees Lewis.  Brieven uit de hel. En onversneden christendom.  En zo.   Als ik ze nog had zou je ze zo van me krijgen. De verzendkosten zou ik zelf nog voor je betalen ook. Maar 'kheb ze niet meer.  Go get them. Lees zelf.

Ook CIA maakt(e) profetische toekomstvoorspellingen, zo blijkt.
Maar er is nog iets. Het ontstaan en de ontwikkeling van de op ons af komende ramp is niet alleen gedetailleerd voorspeld, het (CIA)-standpunt zal ongetwijfeld ook bekend zijn (geweest) bij de elite, de leiding van de strijdkrachten en de regeringen van de EU. Dat desondanks er geen tegenmaatregelen genomen zijn – de grenzen zijn niet gesloten en er wordt zelfs geen stap in die richting gezet, criminelen onder de migranten worden niet in hechtenis genomen of teruggestuurd, wet- en regelgeving gelden alleen voor de autochtone bevolkingen maar niet voor migranten – laat zien dat het een van tevoren doordacht scenario is wat zich heden ten dage afspeelt. De weg is ingezet naar totale chaos (“burgeroorlogen” volgens Hayden). Het feit dat in Spanje de regio Catalonië afstevent op een gewelddadige confrontatie met een fascistische, corrupte premier en zijn handlangers, en Brussel geen vinger uitsteekt naar hetzij de bevolking hetzij naar het bemiddelen en bereiken van een consensus, geeft aan dat Juncker c.s. al bijvoorbaat instemmen met een “burgeroorlog”. Het nige lichtpuntje is dat volgens Hayden de Europese Unie uiteen zal vallen. Dat kan ons niet snel genoeg gaan, en misschien moet de heersende elite zich dan ook nog verantwoorden voor hetgeen zij gedaan èn nagelaten hebben (ondanks het feit dat zij zichzelf – met een vooruitziende blik – tevoren al een vrijbrief hebben gegeven voor hun (wan)daden. (bron)

Dit is een goed advies.
Zullen we dit gesprek maar staken? Het is eigenlijk niet eens een gesprek meer. Je houdt er kennelijk nogal van om anderen de les te lezen. Weet je wat ik zo geweldig vind van Jezus? Dat Hij dat helemaal niet deed, in ieder geval niet zoals jij constant doet. Hij zei tegen Mattheüs, die bij zijn tolpoortje zat: "Kom op. Volg mij." Niks geen gepreek.

Gilbert Keith Chesterton
Het is de toetssteen van een goede religie, of je er grapjes over kunt maken.
De Bijbel zegt ons onze naasten lief te hebben, en ook onze vijanden lief te hebben; waarschijnlijk omdat het gewoonlijk dezelfden zijn.
PS: Ik ben het niet per definitie eens met zijn uitspraken, maar kan de humor van een goeie grap best waarderen (meestal met gegrinnik).

En ik schrik me kapot van sommige van jouw reacties. Je weet wel wat het betekent als er in de bijbel staat dat je niet moet oordelen zodat je zelf niet geoordeeld wordt en ook dat je zult worden geoordeeld met de dezelfde maatstaf waarmee je anderen oordeelt. Dat zou ons al tot grote voorzichtigheid moeten manen. Maar weet je ook wat het betekent als er staat dat als je een ander oordeelt, je dan de wet oordeelt?

We zitten lekker langs elkaar heen te praten, zie ik. Geeft niet hoor maar ik stop er maar weer even mee want dit is zinloos.

Overigens komt misbruik bij atheisten ook en waarschijnlijk net zo veel of  nog meer voor, maar aangezien die niet als zodanig georganiseerd zijn, blijft dat uit het nieuws .  Ik heb er zelf als kind mee te maken gehad, zij het dat het allerergste (penetratie) bij mij niet is gebeurd, omdat ik, zo jong als ik was, op mijn ingevingen heb vertrouwd en ernaar heb geluisterd en daarom vanaf een cruciaal moment ben weggebleven van het huis waarin dit gebeurde. Het wegblijven hield wel in dat ik dan tussen de middag niet kon eten.  Gelukkig kwam er een vriendinnetje op mijn pad die mij meestal meenam naar haar huis. Een straatarm gezin, met wel  altijd een boterham en een koppie thee voor nog een kind.

Wie vertelt er dan dat je behouden wordt door goede werken? Lewis juist niet, Tolkien niet en Graham ook niet. Waar komt dan dat geroddel vandaan? Waar gaat dat dan in hemelsnaam over? Ik weet van iemand die er erg blij mee zal zijn maar dat is niet diegene die wij pretenderen te dienen en te volgen.  

Dit valt onder de rubriek `roddelen`. Weet je, de bijbel vertelt ons dat we daar ooit verantwoording voor zullen moeten afleggen. Ik vind dat geroddel van christenen over andere christenen heel verschrikkelijk en ik weet wel zeker dat dit niet afkomstig is van de Heilige Geest.

Dit valt onder de rubriek `roddelen`. Weet je, de bijbel vertelt ons dat we daar ooit verantwoording voor zullen moeten afleggen. Ik vind dat geroddel van christenen over andere christenen heel verschrikkelijk en ik weet wel zeker dat dit niet afkomstig is van de Heilige Geest.

Er staat nog meer over deze kwestie in de Bijbel:
En dit is de vrijmoedigheid, die wij tot Hem hebben, dat zo wij iets bidden naar Zijn wil, Hij ons verhoort. (1Joh.5:14)

Als dat al zo is, is de liefde van God waarschijnlijk nog niet in die harten ontvangen. Ik voel mezelf zo verschrikkelijk onwaardig voor God's genade dat het niet eens bij me opkomt om iemand anders te veroordelen. Discussiëren over verschillende zaken en meningen tegenover elkaar zetten is heel iets anders dan een ander iets slechts toewensen. Plaatsvervangende schaamte daarvoor.  

Ik wel. Misschien zal uiteindelijk zelfs blijken dat ieder mens krijgt wat hij ten diepste zelf wil. Wie weet? C.S. Lewis hint volgens mij ook wel in die richting en die was niet dom.

Eerder gaf je wel eens aan dat de watercyclus zo prachtig in de bijbel beschreven stond.
Hadden ze daar dan wel een flauw benul van ?

Dat ben ik helemaal met je eens en het was ook geenszins mijn bedoeling dat zo voor te stellen. Ik ben een ex-militair en weet dat een gebrek aan angst niet normaal is. Zelf ken ik echter geen echte angst, zelfs niet onder schot, maar ik beschouw dat als een afwijking van mij, alhoewel ik ook rationeel kan beredeneren dat angst je verlamt en niet helpt. Het is normaal om angst te kennen en de kunst die te overwinnen. Het is, denk ik, ook normaal om geen angst te hebben als je volledig op God vertrouwt en weet dat alles in Zijn hand is. Indien het zo is dat Jezus met alle menselijke "problemen" vertrouwd was zal het wel zo zijn dat hij ook zijn angsten heeft moeten overwinnen. Het spijt me als ik een andere indruk heb gewekt. Ik leer ook nog elke dag. En ik blijf zeggen dat er altijd minstens twee kanten aan een zaak zitten.  Maar er staat wel 365 keer in de Bijbel dat we niet bang moeten zijn.

En inderdaad wetende en vertrouwende dat God op onze beden "Heer, kom mijn ongeloof te hulp" ons te hulp schiet. Wij hebben immers niet alleen het geloof in Jezus ontvangen, maar ook het geloof van Jezus Christus.
Ik ben het in dezen met je inhoudelijke beoordeling van het bericht van Kaasjeskruid niet eens.  Als ik met dezelfde bril waarmee je nu het bericht van Kaasjeskruid beoordeelt als zijnde harteloos, jouw bericht lees, dan zou ik net zo goed kunnen zeggen dat de keerzijde van de medaille is dat je met je bericht de verleidingen waartoe depressie uitnodigt, versterkt.  Dat doe ik echter niet, omdat ik je berichten en je insteek ken en waardeer, en de beperkingen ervan op de koop toe neem. We moeten het samen doen, met waardering voor ieders rol en insteek. 
Naar mijn ervaring is suicidaliteit een besmettelijk iets en levensgevaarlijk. Daar lichtvaardiger over doen, alsof die mens zijn hersenen zou zijn en geen vrije wil heeft, lijkt misschien hartelijker, maar zachte heelmeesters hebben ook zo hun gevaarlijke kanten. Ik ben heel blij en 100 % dankbaar dat er op het juiste moment in mijn leven (vlak voordat ik tot geloof kwam) een theoloog mijn leven binnenwandelde die suicideplegers ronduit idioten noemde en goed duidelijk maakte wat een grote kosmische misdaad dat is. (Overigens komt dat overeen met wat in internationaal onderzoek zeer duidelijk naar voren komt).  En die deed dat behoorlijk lijkend op de manier waarop Kaasjeskruid het onderwerp benadert.  Ik ging in de tijd door diepe dalen en worstelde enorm met de zelfmoord van een leerling vijf jaar voordien. En die zelfmoord in combinatie met mijn gevoeligheid en karakter heeft een belangrijk deel van mijn persoonlijke zowel als werkende leven compleet geruïneerd.   Ik werd vijf jaar na dato meegezogen op zijn daad, doordat ik me bleef inleven, omdat je met zoveel vragen blijft zitten.     Ik was zelf niet suicidaal maar geraakte wel dusdanig verstrikt  in de wanhoop van de vragen en het (volkomen onterechte) schuldgevoel, dat ik de rode draad van mijn eigen leven kwijt was. De Kaasjeskruid-aanpak van het onderwerp heeft mij - en niet alleen mij, ook anderen - voor de dood (niet door suicidale verlangens maar als overempathische superEmpaat, door dreigend realiteitsverlies in wanhoop) weggehaald en gered!  En de man die mij hielp (in het onderwijs), wordt ook regelmatig door de GGZ ingeschakeld  voor presuicidale gespreksvoering. Waar psychiaters er geen raad meer mee weten, schiet hij te hulp. De Kaasjeskruid-aanpak heeft geholpen om samen met Het Fundament die Christus is, de fundering en de muren van de tempel van God innerlijk op te bouwen.   Empathie kan een enorme valkuil worden! Ein' feste Burg ist unser Gott!
P.S. Ik ken Kaasjeskruid verder niet.  Ik ken, herken, en erken wel zijn of haar gezichtspunt. Het is waardevol! Naast en samen met die van anderen. Als ik zo iemand niet was tegengekomen, dan was ik er nu waarschijnlijk niet meer geweest.

"Vader waarom hebt gij mij verlaten" aan het kruis op Golgotha lijkt anders als uitspraak behoorlijk veel te lijken op de ervaring op de bodem van de depressieput. 

Het is een vraag om je mee te geven dat ik denk dat de 'ware geredde christen' niet zo perfect is als jij schijnt te denken. Wellicht zie jij jezelf als 'ware geredde christen', maar jij hebt toch echt een moderator hier met geweld bedreigt. Dus vandaar mijn vraag, wat bedoel je met 'van de wijs brengen'?
Doet het ertoe? Hij voelde angst. En om dan te verlangen dat 'ware geredde chirstenen' geen angst mogen kennen lijkt me de lat wat te hoog leggen.

Ik heb er ook tamelijk veel mee te maken gehad en ik durf er niet over te oordelen, misschien ook vooral omdat ik de gedachten zelf ook heb gehad, van kinds af aan, en soms nog heb. Maar mensen die het ondanks alle aandrang niet doen zijn in mijn ogen grotere helden dan ze zelf beseffen. Ik beschouw mezelf echter niet als een held. Ik blijf alleen maar staande door God's bovennatuurlijke hulp die ik voortdurend en telkens weer ervaar. Sinds ik, nog niet zolang geleden, bijna gestikt ben ervaar ik zelfs iedere ademtocht als een geschenk van boven. Als ik het gevoel heb dat ik niet meer verder kan schreeuw ik om hulp en telkens weer helpt Hij. God is veel trouwer dan wij.

Naar mijn bescheiden mening wordt de verwarring (mede) veroorzaakt door het denken in contrasten. Jezus is nooit werkelijk weggeweest en komt toch terug. Is dat tegenstrijdig? Nee, want Jezus is op deze aarde aanwezig in Zijn Kerk en door de Heilige Geest die aan een ieder geschonken wordt die daarom vraagt. En toch komt Hij ook lijfelijk terug om Zijn aardse koningschap te aanvaarden. Veel zaken die ogenschijnlijk met elkaar in tegenspraak zijn, zijn dat in werkelijkheid toch niet.

Ik had je denken eigenlijk de andere kant op willen laten gaan... Immers: er staat ook dat Jezus bedroefd was (zie een van de vorige bijdragen) of boos. Maar: als iemand volkomen op God vertrouwt, en weet dat zijn wil geschiede, en enkel zijn wil... Hoe kan iemand dan dergelijke emoties tonen? Dat is dan toch immers ook zonde?
Of... Of we moeten hier ons begrip van dat woord "zonde" bijstellen... Vanuit het besef dat een mens gewoon emoties kent... Verdriet, boosheid, angst, twijfels ("mijn God mijn God, waarom verlaat U mij?")... Als we Jezus dan als voorbeeld moeten nemen, dan niet op basis van een vermeende onbewogenheid (ἀπάθεια - apatheia), maar juist op het vlak van je emoties tonen "voor het aangezicht van God". Wetend dat God niet het onmogelijke van ons vraagt, maar ons gewoon mens laat zijn...

Naar mijn bescheiden mening wordt de verwarring (mede) veroorzaakt door het denken in contrasten. Jezus is nooit werkelijk weggeweest en komt toch terug. Is dat tegenstrijdig? Nee, want Jezus is op deze aarde aanwezig in Zijn Kerk en door de Heilige Geest die aan een ieder geschonken wordt die daarom vraagt. En toch komt Hij ook lijfelijk terug om Zijn aardse koningschap te aanvaarden. Veel zaken die ogenschijnlijk met elkaar in tegenspraak zijn, zijn dat in werkelijkheid toch niet.

Voor mij is het niet zo nieuw. Als ik de verhalen lees dan lijkt het mij dat Jezus hoopte dat het Koninkrijk (voor Israël) zeer nabij was. Hij worstelde met God, tot bloedens toe, maar stelde uiteindelijk wel God's wil boven die van zichzelf. Hij was bereid de ultieme, universele Zondebok te worden i.p.v. de Koning van Israël en de hele wereld. De Bijbel vertelt ons dat Hij op alle mogelijke wijzen verzocht is geweest, zoals alle andere mensen, maar zonder te zondigen. De twijfel en strijd van Jezus die ik zie in wat ik lees is geen zonde.

Als je je roze bril zou afzetten, dan zou je je verbazen hoe veel ellende je om je heen ziet, ook bij die mensen die zich inderdaad realiseren dat onze enige houvast in leven en sterven is te weten het eigendom te zijn van onze trouwe heiland, Messias Jezus. Soms is wanhoop gewoonweg geen teken van gebrek aan geloof, met als remedie een nog harder je best doen om te geloven! Soms is het helaas het kernsymptoom van een vreselijke medische aandoening... Maar helaas lees ik in je m.i. harteloze opmerkingen niet veel meer dan de suggestie dat die depressieve mensen aan het eigen ongeloof ten prooi zijn gevallen. Natuurlijk maak ik me dan druk. De "evangelische wind" die door het land waait brengt veel goeds. God dank! Maar de keerzijde van de medaille is het ontstaan van dit soort gedachten... Dat iemand die depressief wordt kennelijk niet wedergeboren is, of zo iets dergelijks...

Inderdaad zijn Jezus en Christus dezelfde persoon. Doch Jezus is niet meer in het vlees en de Heilige Geest is beschikbaar geworden voor álle mensen, uitgestort over alle vlees.  Ieder die wil en die ernstig zoekt zal Hem vinden.  De Heilige Geest leidt in de volle waarheid.  Dat is dus geen stante pede volkomen weten, maar een immer voortgaand proces. 
Ik heb het boek en dus ook het bewuste hoofdstuk over Jezus nog niet in huis en dus nog niet gelezen. Evenwel kan ik het zeer waarderen als iemand Jezus dichter bij de mensen brengt. Jezus heeft zeer zeker twijfels gekend. "Vader waarom hebt gij mij verlaten", "mag deze beker aan mij voorbijgaan" , bloed zweten. Doch Jezus heeft daarin standgehouden en is de Vader trouw gebleven tot in de dood.   Jezus is er voor iedereen. Ook voor de depressieveling en voor de borderliner. Hij heeft al onze zonden gedragen en al ons leed geleden. Hij is bekend met alles wat wij kunnen beleven aan narigheid. Ik denk niet dat het Hem een krenking is als het twijfelaspect op de weg naar Golgotha in het Lijdensverhaal in bijzondere gevallen wat uitvergroot wordt. Wij hebben een God die met ons meelijdt.
Naar mijn kennis en ervaring hebben jullie allebei gelijk. Medicatie is nodig als de kans te groot is dat de patiënt de verkeerde dingen gaat doen, cq de lijdensdruk als hoger wordt ingeschat dan de draagkracht. Tegelijkertijd is mijn ervaring (niet alleen persoonlijk, ook met andere mensen) dat medicatie vaak verdooft en afstompt en daarmee de geestelijke ontwikkeling afremt en in ernstige gevallen stopt.  Maarja, als de patient zonder medicatie de verkeerde dingen doet stopt de ontwikkeling eveneens en erger.  Hulde voor de psychiaters die steeds die zware afweging moeten maken en er altijd op worden aangekeken als het misgaat of er iets niet naar wens verloopt.