Devootje

Welke bijbel kan ik het best kopen als beginnende gelovige?

Vandaag werd het leven mij even teveel. Het leven is al jaren een gevecht voor mij. Ik kwam er vanavond achter dat ik het niet meer volhoud; ik heb God nodig. Weliswaar ben ik niet van plan de bijbel te lezen, mijn kritische blik op te geven of te bidden. Wel kom ik naar God toe om toe te geven dat ik Hem nodig heb en het niet meer zonder Hem kan.

De duivel regeert het universum, en creëerde het wellicht ook (wie anders?). Deze duivel probeert jullie leven te vernielen door je te laten geloven dat hij God is, en dat is hij ook.

Zoiets van: je moet het helemaal zelf weten als je na de dood naar de hel wilt. Lekkere keus dan hè? Heb je het weleens zó bekeken: christenen zijn helemaal vrij om te besluiten hun leven lang te geloven in een sprookje? Ik kan per definitie niet zeker weten of er wel of niet een God is. Daarom is het een kwestie van geloof. Dus het gaat niet aan mensen te bedreigen met zoiets als de hel, als het niet om een feit gaat!

Waarom moet geloof sterker worden? Waarom zou je je niet afvragen of je wel de opvatting hanteert die je zelf wilt hebben? Een sterk geloof houdt je ver van zonden, of dwalingen. Dat zou je kunnen zeggen. Maar ik kan toch ook tegen mezelf zeggen: "Dat kun je beter niet doen, Devootje", en/of "Daar zou je goed aan doen, Devootje"? Daar heb ik niet per se religie voor nodig.

Waarom moet geloof sterker worden? Waarom zou je je niet afvragen of je wel de opvatting hanteert die je zelf wilt hebben?

Er is alleen een duivel. Er is geen God.

-dubbel

-dubbel

Hoe weet je dat? Hoe weet je dat?

Sorry mensen, maar vanwege nieuwe medicatie ervaar ik hevige vermoeidheid. Ik heb dan ook geen energie dit topic te volgen. Anderen staat het vrij te blijven posten en ik zal mijn best doen het bij te houden.

Een uitstekende vraag! Maar het antwoord luidt helaas: "Omdat het in de bijbel staat", of "Omdat ik dit geloof". Dat lijkt me iets van een cirkelredenatie dan. Het komt uiteindelijk neer op blind vertrouwen. Ik denk dat je daarvan moet houden of niet. Wat me daarbij dwarszit is dat als je het niet met ze eens bent, ze je het eeuwige vuur 'gunnen', omdat de bijbel dat zegt. Lijkt me een goede reden om de bijbel met een zwierige zwaai in de open haard te gooien.

Beste Kwispel, ik snap dat de bijbel de richtsnoer van je bestaan is. Maar ik snap niet hoe je erbij komt dat de bijbel Gods woord is?

Ik moet wel zeggen dat er soms dingen voorvallen in mijn leven dat ik denk: dat was een engeltje op mijn schouder. Maar dat terzijde.

Ja, maar waarom dan überhaupt geloven? Ik heb een verklaring: stel dat er geen religie bestond. Er zouden dan 'clubjes' kunnen ontstaan van mensen die op één of andere manier (zonder een God) een centrale interesse zouden delen. Maar wat dan in het geval van existentiële vragen? Waartoe bestaan wij? Daarop zou geen antwoord zijn, en dat zou ons tot wanhoop drijven. Ik denk dat er helaas geen absoluut antwoord op is. Maar we kunnen wel doen alsof er een antwoord op is, en dat is religie.

Hoe bedoel je dat precies? Ik denk hieraan: Jezus zie ik soms wel als een inspirerende figuur. Zo las ik hier vandaag over dat Hij Het Voorhang Scheurde, waar ik natuurlijk al van gehoord had. Ik zou geïnteresseerd zijn in wat Hij hiermee bedoelde, dat vind ik veel interessanter dan zomaar alle standaardpraatjes afdraaien.

Ikzelf voel meer voor een filosofieclub. Ik ben geïnteresseerd in filosofie en wetenschap. In mijn jonge jaren (studententijd) ben ik uitgenodigd geweest voor een bijbelstudiegroep van de Pinkstergemeente, en die heb ik ook een seizoen bijgewoond. Nu was ik toen al ziek, en dat telt ook mee bij de invloed die het op me gehad heeft, maar waar de club eigenlijk op neerkwam is dat je uitgelegd werd hoe je de bijbel moest interpreteren en er was geen ruimte voor een ander gezichtspunt of kritiek. Nu zeg ik niet dat dit symptomatisch is voor de gehele kerk of alle gelovigen. Regelmatig lees ik met

Ikzelf geloof niet dat de bijbel het woord van God is. Hiervoor heb ik vele argumenten de revue zien passeren. Dus eigenlijk erger ik me als mensen die de bijbel het woord van God vinden daaraan voorbij gaan, maar dat is mijn makke haha. Nu is de vraag dus: als de bijbel niet het woord van God is, waarom wordt er in de kerk dan altijd gereflecteerd op dit boek? En waarom heet het 'De Schrift', alsof het iets heel belangrijks en voornaams is?

De redenen die ik noemde lijken steeds de redenen te zijn die als laatste uitweg lijken te worden genomen door christenen, waar de discussie altijd mee eindigt, zo van: de bijbel is het woord van God, punt. Als ik ga suggereren dat 'christenen dit en dit denken', zijn de eerste reacties waarschijnlijk van mensen die dat anders zien.

Waarom? Omdat ik denk dat als ik zeg wat ik denk dat men denkt, dat men dat dan misschien gaat betwisten. Als ik mensen zelf laat komen met hun antwoord, weet ik zeker dat het hun mening is. Maar ik zal de twee belangrijkste die ik kan bedenken noemen: De bijbel is het woord van God; De bijbel is het verhaal van Jezus, die gelijk God is.

Heb je zelf een idee? Ja, maar ik wou het eigenlijk van anderen horen.

Leek me wel een interessante vraag.

Het gaat mijn voorstellingsvermogen te boven haha

Een psycholoog zal er misschien niet zoveel mee kunnen, tenminste, mijn ervaring met die beroepsgroep (no offence) is dat ze eerder een spiegel zijn dan een wegwijzer. Ik bedoel, zo van: "Je weet het allemaal zelf wel" en zo... Het komt er dus op neer dat je het uiteindelijk zelf moet uitzoeken. Voor de duidelijkheid: ik heb niks tegen psychologen, ik vind het een mooi beroep en ik heb zelf ook overwogen het te studeren.

Zijn er nog mensen die het verhaal van Adam en Eva letterlijk geloven?