_Anja_

De bedelingen liggen op tafel en ze liggen daar goed.

Daar lijkt het wel op.

*knip

Hier heb je gewoon gelijk in. De tekst is niet onduidelijk, dat brandoffer heeft plaatsgevonden. De in zonde gevallen mensheid deed die gruwelijke dingen, en doet die ten dele trouwens nog steeds. Misschien niet op dezelfde manier en dezelfde schaalgrootte als toen, maar kinderoffers vinden in bepaalde culturen nog steeds plaats.

Ook de Maya's, wat laatst een hype was, hadden deze gruwelijkheden.

De Maya's blonken daar behoorlijk in uit ja. Ook bij de Inca's en de Azteken kwam het voor. Maar ook vandaag de dag nog komt het voor. Bijvoorbeeld in Oeganda:

http://metterdaad.eo.nl/projecten/afger ... anda-afl-1

Kindoffering is een schadelijke praktijk waarbij lichaamsdelen, bloed of weefsel uit een levend kind worden verwijderd door een medicijnman. Deze lichaamsdelen, bloed of weefsel worden gedragen, begraven of opgegeten in een ceremonieel offerritueel door een persoon die gelooft hiermee rijkdom of voorspoed te verwerven of door voorouders te worden gezegend.

https://www.kidsrights.nl/Portals/0/Pet ... 0final.pdf

Medicijnmannen en toverdokters

Steeds meer rijkere Oegandezen geloven in de kracht van traditionele geneeskunde. Medicijnmannen, ook wel toverdokters genoemd, voeren tegen betaling de rituelen uit om de rijkdom en welvaart van de klant veilig te stellen en te vergroten. Het sterkste effect om dit te bereiken is het gebruiken van menselijk bloed. Kinderen zijn een gemakkelijk prooi om ontvoert en gebruikt te worden als menselijk offer. Geslachtorganen van de kinderen worden afgehakt, ze worden op gruwelijke wijze gedood of in de fundering van een gebouw gemetseld om zo de voorspoed van het gebouw te vergroten. De kinderen dit weten te overleven zijn verminkt en beschadigd voor het leven.

http://metterdaad.eo.nl/projecten/afger ... nderoffers

http://www.volkskrant.nl/archief/kinder ... ~a2966970/

Kort artikeltje over kinderoffers door de eeuwen heen : http://www.mamaplaats.nl/blog/kinderoff ... aan-denken

In het bewustzijn van de mensheid zat en zit het besef van schuld, of dat men nou (h ) erkent of niet. Het idee dat de mens een offer moest brengen, komt daaruit voort.

Ik heb geen enkel besef van schuld. Ik heb ook geen enkel idee dat ik iets zou moeten offeren als genoegdoening.

Lees het verhaal van de verloren zoon: we zijn vertrokken en daarmee hebben we het onszelf veel moeilijker gemaakt dan nodig.

Geen schuld naar het goddelijke, gewoon onszelf tekort gedaan.

Bij mij is dat besef er. En daarom de wens / het verlangen de eenheid te herstellen.

Zo kun je het ook verwoorden.

In die zin is het dan m.i. ook te verstaan dat, om de mensheid over dit bewustzijnsdieptepunt héén te brengen, God Zelf mens moest worden om dit enerzijds voor te leven en anderzijds zich moest offeren in Jezus van Nazareth en Paulus hierop zijn theologie moest bouwen, opdat de mensheid op zou houden met die onzinnige mensen- én dierenoffers en verantwoording opnemen voor de eigen bewustzijnsontwikkeling.

Dat is wel een aardige variant.

Jezus offeren en daarmee trachten alle andere offers te stoppen.

Ga ik eens over nadenken, vind ik wel een leuke insteek.

Als de joden iets verkeerd deden, draaiden ze een kippetje de nek om en dan was het opgelost, ingelost. En dat herhaalden ze dan gewoon als ze het weer deden. Paulus trachtte alle offers te doen ophouden. En God heeft die nooit gewild......

Dat ze in de wet staan, is omdat mensen dachten dat het goddelijke dat zou willen.

Was een zeer lastig uit te roeien ritueel.

Inderdaad. Ze waren daar niet zomaar vanaf te brengen.

Ahhh.....dank voor deze teksten. Ik kon ze zo gauw niet vinden.

Graag gedaan. Jij ook bedankt voor het delen van jouw insteek.

Dus als ik het goed begrijp dan laat een god die zich in het hele OT gedraagt als een verwend kind en iedereen doodslaat die iets doet wat hem niet bevalt en bijvoorbeeld alle eerstgeborene in Egypte dood (om maar even aan te tonen hoe scrupuleus hij is), zich vermurwen tot het toestaan van offers, wat hij eigenlijk niet zou willen, door een volk dat zojuist met een gouden kalf zijn eerste gebod vol overgave gebroken heeft?

Je begrijpt dat ik moeite heb met de logica van die redenering?

Die redenering leg je er zelf. Zodoende zal de Schrift voldoen aan jouw criteria voor afwijzing. . Ik heb niet de behoefte noch de mogelijkheid jou te bekeren en alles wat je erbij sleurt om maar jouw afgewezen godsbeeld op de Schrift te projecteren te bevechten . Tot inkeer (metanoia noemde Jezus dat, je omkeren, naar binnen) komen kan een mens alleen zelf. Voor de besnijdenis van het hart zal een mens echt zelf moeten kiezen. En dat kan ie alleen maar doen voor zichzelf. Niet voor een ander. En niemand kan het een ander geven.

Vraag is hoelang we het nog laten duren. Het goddelijke wacht geduldig tot wij huiswaarts keren.

Vrije wil.

Inderdaad. God heeft nooit offers gewild, behalve offers van het lagere zelf:

Het gaat God om het hart van de mens.

Dat God aan Jefta de overwinning gaf wil zeggen dat Hij het grootste vertrouwen had in hem ! God had hem zonder de belofte ook de overwinning kunnen geven. Dat gebeurde wel meermaals in de Joodse geschiedenis ! Jefta maakte een belofte en belofte maakt schuld ! En omdat het een vrome man was is hij die nagekomen. Niet door zijn dochter "door het vuur te laten gaan"

Dat is simpelweg niet wat er staat. Een beetje integere theoloog weet dat ook de joden de gebruiken van volkeren rondom hen overnamen en dat kinderoffers aan de orde van de dag waren. Helaas voor jou, er staat gewoon dat Jefta een brandoffer heeft beloofd en ook dat dit heeft plaatsgevonden.

maar haar leven lang te laten dienen in de tempel. Dat was de beste en grootste gave die Jefta ooit kon geven.

Dat is wat jij ervan maakt, maar niet waar de bijbel feitelijk gewag van maakt.

Paulus trachtte alle offers te doen ophouden. En God heeft die nooit gewild......

Als god die offers nooit gewild heeft waarom staat dan in Leviticus 7 gedetailleerd beschreven welke offers waarvoor gebracht moeten worden? Hetzelfde geldt voor Numeri 15. Waarom staat dan in Leviticus 19 dat men "naar uw welgevallen" moet offeren maar dat het offer na de derde dag verbrand moet worden omdat het offer anders niet wordt aanvaard. Het wordt dus wel aanvaard men zich aan de regels houdt? Waarom wordt dan in Ezra 3 vermeld dat men een altaar bouwde om op te offeren zoals in de wet van Mozes is voorgeschreven?

Kende Paulus de schrift niet of was hij zijn eigen religie aan het creëren?

Pas toen de Israëlieten bij het gouden kalf lieten zien dat zij niet of buitengewoon moeilijk zonder offers en rituelen konden, werden de offers ingevoerd. Maar.....ook toen werden ze meteen al ingeperkt. De Vader heeft niet Zelf offers ingesteld, maar gebruikt het kwade ten goede voor hen die Hem liefhebben. De mensen wilden offeren. Een mens leert nou eenmaal slechts door N+1, waarbij N het bewustzijnsniveau is dat hij of zij reeds bezit. Iedere onderwijskundige kan je dat ook heden ten dage vertellen.

De volgende inperkingen golden meteen al:

1) Offers mochten alleen in de tempel gebracht worden :

2) Er mocht slechts één tempel gebouwd worden :

3) Alleen priesters mochten offeren.

4) Alleen de leden van een bepaalde familie konden priester worden.

5) Zondoffers konden alleen gebracht worden voor onopzettelijke overtredingen en in bepaalde, zeldzame gevallen. Zie Leviticus 4 en 5

Oke. Zelf heb ik niets met het concept van gered moeten worden.

Zeker niet, hiermee leggen we de verantwoordelijkheid bij een externe autoriteit, Satan is daar natuurlijk heel blij mee. Zo ontstaat dat ludieke verhaaltje van 'Wachten op Godot', je kan zo eeuwig wachten op iets dat van buitenaf zou moeten komen. Het komt van binnenuit, de herontdekking dat je nog steeds dezelfde bent van voor je geboren was, dat wat men nogal eens de tweede geboorte wil noemen.

Het komt mijns inziens van binnenuit zowel als van buitenaf. Kabbalisten zeggen het zo: ' niets komt van buitenaf (of van boven) wat niet van binnenuit (of van beneden) is opgewekt.'

Het herinneren komt naar mijn ervaring van binnenuit, inderdaad de tweede geboorte. Maar tegelijkertijd wordt je oude natuur gekruisigd en dat kan een mens niet volledig en alleen op eigen kracht. De Heilige Geest helpt hem daarbij (overtuigt van zonde en tegelijkertijd bemoedigt en troost) en schakelt daar ook andere mensen cq situates bij in.

Er zijn ook nog wel wat andere verklaringen HJW.

Lees de Wiki in 't Engels er maar eens op na.

Kijk, daar heb je wat aan.

Dank, ik heb het gelezen. In het engels staat er overigens ook gewoon "burnt offering".

Korte samenvatting van aantal verklaringen:

1. Israëlieten waren toen barbaars en hadden geen respect voor de Mozaïsche wet

2. Richteren is een overzicht van een morele neergang, door ook over te gaan op kindoffers

3. Dat de daad uiteindelijk niet expliciet benoemd staat, geeft aan dat God het offer niet accepteert

4. God laat het gebeuren om zo te voorkomen dat er meer van dit soort drieste beloftes worden gedaan

5. Er is een ander woord niet goed vertaald, waardoor er niet staat "en ik zal het offeren", maar zou er staan "of ik zal het offeren".

6. Vanaf 12e/14e eeuw zijn er joodse geleerden die het uitleggen als opsluiting. Later door christenen overgenomen.

Dus van de daar genoemde verklaringen gaan 1, 2 en 4 expliciet uit van een daadwerkelijke offering, dus de dood.

De Israëlieten waren ook gewoon barbaren. Heel simpel. De hele mensheid was barbaars, en is dat voor een deel nog steeds.

Abraham was ook nog behoorlijk barbaars, ook al wordt ie soms afgeschilderd als een heilige. Hij zocht God ja, dat wel. Maar nadat hij eerst Hagar zwanger maakte en een kind, Isamël bij haar kreeg, stuurde hij moeder en kind gewoon de woestijn in, omdat zijn vrouw Sara jaloers was. Allemaal ongeofferde lagere zelven. Vandaag de dag leven we nog steeds met de gevolgen hiervan, te zien aan de broederhaat tussen moslims en joden. Óók allemaal ongeofferde, ongekruisigde, lagere naturen cq oude zelven. God had en heeft nog een hele weg met de mensheid te gaan om ze tot bewustzijn te brengen. Maar ook die broedervolkeren zullen ooit weer bij elkaar komen en zich met elkaar verzoenen.

Ik moet Kwispel bijtreden. Jefta's dochter ging haar leven lang dienen in de tempel. Dit was al een groot offer voor beiden.

Dat is niet wat er staat. ik snap dat de tekst lastig en vervelend is, maar ervoor weglopen is niet de oplossing.

Daarbij komt nog dat God nooit om een mensenoffer vroeg, hoe zou Jefta dan kunnen een gelofte gedaan hebben met het inzicht een mens op het altaar te offeren ?

In dit geval is het ook geen offer dat God vroeg, het was een dwaze belofte van Jefta.

Jefta had, buiten zijn enige dochter, wel andere lieden in zijn huis die hij kon aanbieden als dienaar van God in de tempel.

Dan had hij een andere belofte moeten maken.

Hij kon ook nooit op voorhand weten dat zijn dochter de eerste zou zijn die hem tegenkwam !

Dat maakt de belofte alleen maar nog dwazer.

Ook wist waarschijnlijk niemand van de dag en het uur waarop hij terugkeerde. Het was gewoon toeval dat zijn dochter het eerste buiten kwam. Jefta was een vrome man en kwam zijn belofte na, ook al deed het hem een groot verdriet.

Dat klopt, dat staat er ook. Dus zijn belofte van een brandoffer is hij nagekomen.

Afschuwelijke tekst, afschuwelijk als het historisch waar is, maar het is wel wat er staat.

Geen gemakkelijke tekst. Maar daar zijn er wel meer van.

Hier heb je gewoon gelijk in. De tekst is niet onduidelijk, dat brandoffer heeft plaatsgevonden. De in zonde gevallen mensheid deed die gruwelijke dingen, en doet die ten dele trouwens nog steeds. Misschien niet op dezelfde manier en dezelfde schaalgrootte als toen, maar kinderoffers vinden in bepaalde culturen nog steeds plaats.

In het bewustzijn van de mensheid zat en zit het besef van schuld, of dat men nou (h ) erkent of niet. Het idee dat de mens een offer moest brengen, komt daaruit voort. Het besef dat het erom gaat het oude zelf, het lagere zelf, te offeren, was er nog niet. In die zin is het dan m.i. ook te verstaan dat, om de mensheid over dit bewustzijnsdieptepunt héén te brengen, God Zelf mens moest worden om dit enerzijds voor te leven en anderzijds zich moest offeren in Jezus van Nazareth en Paulus hierop zijn theologie moest bouwen, opdat de mensheid op zou houden met die onzinnige mensen- én dierenoffers en verantwoording opnemen voor de eigen bewustzijnsontwikkeling. Als de joden iets verkeerd deden, draaiden ze een kippetje de nek om en dan was het opgelost, ingelost. En dat herhaalden ze dan gewoon als ze het weer deden. Paulus trachtte alle offers te doen ophouden. En God heeft die nooit gewild......

Op het Christelijk Informatie platform staan sinds een paar dagen video opname die inmiddels op "You tube" staan.

Toen ik het las moest ik denken aan het topic "oordeelt niet", waar felle kritiek wordt uitgesproken over een groepering die begrafenissen verstoort met hun opdringerige boodschappen.

Deze topic is weer gespeend van enig onderscheidingsvermogen whatsoever. Echt bizar. Het verstoren door zogenaamde gelovigen van een begrafenis van mensen, en in dit geval van vooral buitenkerkelijke mensen, die nota bene vermoord zijn......., niet alleen maar ziek of oud (overigens eveneens niet te verstoren begrafenissen), nee vermoord, uit het leven gerukt door lieden die vonden dat deze jonge mensen het leven niet waard waren, en dat waag jij op één lijn te stellen met wat er binnen een kerkorganisatie in een dienst gebeurt. Dat men zoiets in zijn hoofd haalt, dit gelijk te stellen.......

Afwezigheid van enig besef van het mysterie van het leven en de dood, en van medelevend vermogen. Woorden, woorden, woorden.

Tijdens de eucharistie gedenken wij inderdaad de dood des Heren, totdat Hij komt. Maar we kunnen zijn dood natuurlijk nimmer los zien van de verrijzenis, want beiden zijn één. Met name in het evangelie naar Johannes worden dood, verrijzenis en hemelvaart als één doorlopende gebeurtenis afgeschilderd.

En het is ook een doorlopende gebeurtenis met de doop. Mooi stukje van Anselm Grün, wat ik gisteren al had getypt maar niet geplaatst, nu dan toch nog maar een keer getypt:

In de Heilige Geest worden wij opgeheven tot in het leven van de Drie-eenheid. Wat in de doop begon, wordt telkens opnieuw voelbaar in de eucharistie. Doop en avondmaal zijn in de evangelische kerk de enige sacramenten terwijl de katholieke kerk er zeven kent. Maar ook voor de katholieke theologen zijn doop en eucharistie de centrale sacramenten.

In de eucharistiemaaltijd worden wij één met Christus en door hem met God. Goddelijk leven doordringt ons in het lichaam en bloed van Jezus. Ignatius van Antiochië noemt de eucharistie 'geneesmiddel voor de onsterfelijkheid en tegengif, zodat men niet sterft maar altijd voor eeuwig leeft in Jezus Christus' (geciteerd naar Betz,212). In haar hebben wij deel aan het goddelijke leven van Jezus Christus en aan zijn verrijzenis. De dood heeft geen macht meer over ons. Wij zijn door het goddelijke leven van Jezus in onze sterfelijkheid zelf onsterfelijk geworden, in onze broosheid opgericht, in onze zwakheid met goddelijke kracht vervuld.

Natuurlijk zal de aardse dood ons inhalen. Maar hij zal ons niet voor altijd van God scheiden. Hij zal ons nog dieper binnenvoeren in de gemeenschap met God. Het leven van God, dat wij tijdens de eucharistie in ons opnemen, wordt ons in de dood niet meer ontnomen. Zo vieren wij in elke eucharistie onze overwinning op de dood. De eucharistie is een viering waarin wij terugdenken. Wij gedenken de dood en de verrijzenis van Jezus Christus, die ons leven heeft herschapen. Wij gedenken zijn liefde, waarmee hij ons, tot de dood toe, lief heeft gehad. Daarom wordt de eucharistieviering ook offer genoemd. Offer betekent overgave. Wij vieren de overgave van Jezus. Wij belijden in die viering dat wij voor Jezus Christus belangrijk waren en belangrijk zijn, zo belangrijk zelfs dat hij zich in de dood aan het kruis voor ons heeft gegeven en ons tot de voltooiing heeft liefgehad.

Er is in de mens een diep verlangen om onvoorwaardelijk bevestigd te worden. In de doop hebben wij de onvoorwaardelijke bevestiging ervaren in de woorden die ook Jezus tijdens zijn doop hoorde: 'Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde' (Luc.3,22)(Vergelijk ook Mk.9,11). In de eucharistieviering ervaren wij dat Jezus ons zozeer liefheeft dat hij zijn leven voor ons op het spel heeft gezet.

[.....]

Jezus ziet zijn overgave in zijn afscheidsredes in het Johannesevangelie als de uitdrukking van zijn liefde voor zijn vrienden:'Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden'(Joh.15,13). In de eucharistie vinden wij de bevestiging dat wij Jezus'vrienden zijn, dat wij ons als zijn vrienden onvoorwaardelijk geliefd mogen weten. En in de communie worden wij één met Jezus Christus, die ons tot de voltooiing liefheeft. Ook hier blijkt 'dat communie een ontmoeting van persoon tot persoon is, dat Christus in mij binnentreedt en ik in hem mag binnentreden'(Ratzinger, Gott und die Welt, 350). Het doel van de communie bestaat daarin 'dat wij ons in hem , in zijn diepe gemeenschap, laten binnenvoeren en daardoor uiteindelijk ook tot innerlijke gelijkenis kunnen groeien'(o.c.,351).

In zijn encycliek over de liefde beschrijft paus Benedictus XVI die communie als meegevoerd worden in de overgave van Jezus: 'Wij ontvangen niet enkel statisch de geïncarneerde logos maar worden in de dynamiek van zijn overgave opgenomen'(Benedictus XVI, 21)

In de eucharistieviering van de dood en de verrijzenis vernemen we nog wat anders: dat er geen dood is die niet omvormt tot nieuw leven, dat er niets zo verstard is dat het niet tot nieuw leven kan worden opengebroken. Dat er geen duisternis is waarin niet het licht van de goddelijke liefde kan schijnen, geen angst die niet doordrongen is van Gods liefde, geen depressie die niet omhelsd wordt door Gods tedere armen. En dat er geen falen is dat niet tot een begin van nieuw leven kan worden.

Zo vieren wij de dood en de verrijzenis van Jezus niet alleen als een gebeuren dat voorbij is, maar als het mysterie van ons eigen leven. Maar tegelijkertijd gedenken wij ook het lijden in deze wereld in de memoria passionis, de herdenkingsviering van het lijden van Jezus. We kunnen geen eucharistie vieren zonder aan de vele lijdenden in onze wereld te denken. De eucharistie brengt ons tot een diepe solidariteit met de geschonden, verachte, door de samenleving in de marge gedrongen, 'gekruisigde'mensen.

Zo is er in het christendom geen spirituele weg, geen liturgie, geen gebed dat ons niet ook met mensen verbindt. In solidariteit met alle mensen van deze wereld bidden wij en vieren wij eucharistie - als feest van de hoop, dat Christus'verrijzenis ook de 'kruisen' van deze wereld zal omvormen. Maar tegelijk roept de eucharistie ons ook op om het mysterie dat wij vieren ook in ons leven in de praktijk te brengen. Dat betekent: ons inzetten voor de lijdenden van deze wereld en de wereld telkens weer aan het lijden herinneren als hij het lijden verdringt en de lijdenden liever links wil laten liggen want niet passend in deze maatschappij. Zo mogen wij hopen dat de wereld zich met het lijden laat confronteren, de lijdenden aandacht schenkt en het lijden milder kan maken.

Bron: Anselm Grün, Geloof voor beginners, p. 73-76

Het gaat inhoudelijk nog verder maar dan wordt het te lang. Het hoofdstuk heet "De weg van de 'vergoddelijking'door de sacramenten".

Nog enkele stukjes uit het hoofdstuk:

Wij leven uit zijn liefde en wij ervaren in de sacramenten Jezus'liefde aan den lijve. De kerkvaders verklaren daarom: alles wat in Jezus zichtbaar is geworden, is in de sacramenten opgenomen. In de sacramenten worden wij als het ware aangeraakt door de hand van de historische Jezus. In de sacramenten gebeurt ons vandaag, wat toen anderen is gebeurd.

Vandaag reikt Jezus ons zijn lichaam aan in het brood en zijn bloed in de wijn, zoals hij toen, bij het avondmaal, zichzelf in die tekenen aan zijn leerlingen heeft gegeven.

[....]

In de sacramenten ontmoeten wij Jezus als het ware in levenden lijve, in de aanraking. En wij hebben deel aan zijn Geest, aan het goddelijke leven, dat hem vervulde. Maar dat goddelijke leven is niet alleen metafysisch. Het is de Geest van Jezus Christus. Wij worden van zijn Geest vervuld, om zo te spreken zoals hij, om de mensen te ontmoeten zoals hij en om hen aan te raken, met zijn uitstraling. De Heilige Geest is niet slechts iets goddelijks, maar het is de persoonlijke geest van Jezus, die hem heeft doordrongen en zijn wezen heeft gevormd. In de Heilige Geest worden wij tot een - zoals het in het middeleeuws Latijn heet - alter Christus, tot een andere Christus dus.

(p. 78)

Een allerlaatste stukje wat ik aanhaal omdat ik weliswaar weet en ervaren heb dat wonderen en tekenen van God wel degelijk nog steeds wel plaatsvinden, maar ook kennis heb gemaakt met de schaduwzijde van een overmatige en eenzijdige focus op grofstoffelijke genezing en welke misvattingen daarin tot geschreven en ongeschreven dogma's zijn verworden. Genezing komt zonder meer van God. Maar de hele leer die uitgesproken en onuitgesproken , geschreven en ongeschreven, daaromheen is gebouwd, heb ik ervaren als foutief en - als het had gekund- schadelijk. Ik heb er ook altijd op gewezen dat de Moederkerk naar mijn mening de beste omgang met wonderen en genezingen heeft bewaard. Anselm Grün schrijft:

Vandaag de dag ervaren veel mensen juist in de ziekenzalving hulp om zich met hun ziekte te verzoenen en daarin gesterkt te worden door de helende kracht van Jezus Christus. Voor Karl Rahner is elke ziekte een bode van de dood. Zij legt ook 'de diepste bedreiging en de vergankelijkheid bloot'(Rahner, Grundkurs, 407). De ziekenzalving laat mij zien dat ik niet alleen ben, noch in de ziekte noch in het sterven, dat Christus altijd bij mij is en mij begeleidt. In de ziekenzalving blijkt dat 'die mysterieuze kringloop van het goddelijke leven niet slechts vrij vloeit in ons maar zich incarneert in de concreetheid van ons leven. Zo kan genade door haar verschijning ook weer in ons neerdalen en ons leven en sterven heilzaam doordringen'(o.c.,408)

Wat voor ziekenzalving geldt, geldt voor alle sacramenten. Via de sacramenten vloeit de genade, die in de dood en in de verrijzenis van Jezus voor altijd over het onheil heeft gezegevierd, zeer concreet in de meest diverse omstandigheden van ons leven binnen en zij heelt ze. Zo wordt de vergoddelijking die met de menswording van God in Jezus Christus is begonnen steeds opnieuw geactualiseerd - zodat steeds meer mensen daardoor worden aangegrepen en ze daardoor in hun belangrijkste levenstaken doordrongen worden en getekend. (p.79)

Mooie aanvulling, dank je wel.

Onder het nieuwe verbond zie je ook geen raakvlak meer met de dood van de Heere Jezus.

Zeker weer behorend tot een andere bedeling, net als het OnzeVader volgens jullie. Alles wat des Christus is behoort tot een andere bedeling. Je zit zogezegd helemaal in de verkeerde bedeling als je die dingen doet en leeft. En dat heet dan christendom, volgens de Vlichthuskerk.

Wat verwacht je van de Bijbel tags dan? Ik gebruik zelf soms schuingedrukte tekst, oftewel italics d.m.v. [ i ]

Zie pb (want off-topic, bedankt MN, voor het meedenken).

Nou, de joden hadden gewild dat Jezus een "staatsgreep" zou plegen in Israël. Zij hadden verwacht dat Hij in aardse zin koning zou worden. Maar Hij was dat niet van plan. Maar kennelijk wel in Engeland?

Wordt stilaan een heel complot, is er nog iemand die het wel weet?

Dus wat de joden van Hem wilden, dat deed Hij wel degelijk, maar dan in Engeland?

Hoe bedoel je dit juist?

Nou, de joden hadden gewild dat Jezus een "staatsgreep" zou plegen in Israël. Zij hadden verwacht dat Hij in aardse zin koning zou worden. Maar Hij was dat niet van plan. Maar kennelijk wel in Engeland?

Zucht... ik heb toch een reisverslag geschreven? Ben je dit ook kwijt?

Je hoeft niet te zuchten Kwispel, meermaals hebben we je gevraagd naar wat Jezus in Engeland ging doen en onder welke hoedanigheid. Stel je je nooit de vraag waarom dit eenvoudig geschiedkundig gegeven niet gewoon in de Bijbel staat? Hij was volgens dat reisverslag dus in Engeland om een soort van staatsgreep te plegen, gesteund door de Britten. Ik denk dat z'n 'landeigenaarschap' voor velen als nieuw zal zijn, over welke landen gaat het dan?

Dus wat de joden van Hem wilden, dat deed Hij wel degelijk, maar dan in Engeland?

CIP presenteert ook een artikel over Maarten Luther met de opschrift of hij een anti-semiet was of niet.

De man is dood. Mag je dat dan niet als nieuwswaarde zien op een subforum wat heet: "Media, nieuws en maatschappij?"

De man kan zich niet verdedigen.

http://www.cip.nl/god/juni-2016/57204-m ... antisemiet

En nog stééds heb je niet door wat ik je nu precies voor hield...

In het gunstigste geval (van alle ongustige gevallen) niet nee. Persoonlijk geloof ik niet meer in dat gunstigste geval, maar ik houd het mezelf maar wel voor.

Degenen die mij vaker (en wel begrijpend) lezen, zullen kunnen beamen, dat er bij geen enkele gevoelens van "zuurheid" aanwezig zijn.

En ook dat ik niet werk met "ongenuanceerde" ondertonen.

Maar ik had het dan ook niet tegen jou, maar tegen de persoon die onterecht naar jou doorverwees toen ik haar aansprak op een bepaalde draai die ze gaf aan je uitspraak...

Haha, ik moet er langzamerhand echt om lachen Hendrik. Hoe oud ben je?

Je bent constant bezig je eigen straatje schoon te vegen. Ben je zo bang voor straf ofzo?

Nee hoor, Kwispel, ook Hendrik-NG heeft Godzijgedankt door hoe je te werk gaat. Hij blijft geduldig antwoorden.

Nooit gehoord van een misverstandje?

Heb ik nu al tig keer gezegd dat het mijn fout was. Klaar toch?

Jaja..... Inzicht zonder handeling, brengt geen verandering. Zolang er van berouw geen sprake is, behalve van berouw dat het ontdekt werd, vraag ik me af of er sprake is van inzicht.

Jezus was een landeigenaar en dat heb ik gezegd? En nadien is hij profeet geworden? Een wereld van verschil inderdaad, maar niet de mijne.

Ja, dat viel me onmiddellijk op in het betoog hier, interessant om weten. Misschien was het iemand anders aangezien je die mening blijkbaar niet deelt, in welke hoedanigheid is hij dan wel fysiek in Engeland geweest? Ik gebruik 'nadien' om aan te geven dat 'voordien' hij niet als profeet erkend werd, iets dat hij zelf misschien nog niet wist tot God hem rechtstreeks beroerde.

Zéér intelligent opgemerkt....!! Buitengewoon scherpzinnig. . (Vetgedrukte door mij vetgedrukt)

Waow, ik vind dat echt super interessant! Bedankt voor de informatie weer

Graag gedaan, 'nul' is iets bijzonders, net zoals 'niets'. Het heeft iets 'mysterieus' aangezien je met 'niets' veel problemen kan oplossen, een fijne bedeling voor wie het begrijpt en/of aandacht voor heeft.

Zo is dat .

Het is dan ook geen Joodse leer. Het is jammer dat het woord Kabbala voor verschillende zaken wordt aangewend en er vaak een negatieve betekenis aan wordt gegeven. Het woord Kabbala betekent gewoon "overlevering". De Kabbala wordt oorspronkelijk gebruikt voor een verzameling boeken die echt niet occult of demonisch zijn maar zeer veel diepgaande, leerzame informatie bevatten. De naam heeft pas voor het eerst een negatieve betekenis gekregen toen sommige christenen er in de middeleeuwen mee gingen stoeien, zonder het werkelijk te begrijpen. Die beschouwden het blijkbaar als een soort toverboeken waarmee je jezelf op allerlei manieren kon bevoordelen, zelfs eventueel ten koste van anderen. Voor de Joden betrof het echter informatie om je te helpen God en Zijn schepping beter te begrijpen. De moderne beweging die zich noemt met de naam Kabbala heeft helaas weinig tot niets met de oorspronkelijke Kabbala van doen. De Kabbala heeft evenmin iets te doen met gegoochel met getallen maar legt wel de betekenis van getallen uit. Op het eerste gezicht misschien onzin maar bij diepgaandere bestudering klopt het op een zeer verbazende manier toch wel. Het is dus gewoon overgeleverde kennis en wijsheid, maar beslist geen gemakkelijke leesstof.

Inderdaad. Kabbala is joodse gnostiek en joodse mystiek. Als zodanig des Christus. Overigens is er ook met de moderne wetenschap van kabbala niets mis. Er zijn altijd wel ergens lieden te vinden die er een eigen draai aan geven. En zoals er binnen de christelijke mystiek en gnostiek mensen zijn die de boel scheeftrokken, zo waren en zijn die er ook binnen de joodse gnostiek.

Op youtube kun je van Rav Laitman wel wat stukjes lezing vinden over kabbala. En de groep van Bnei Baruch heeft ook ieen Nederlandse afdeling en website: http://www.kabbalah.info/nl/

En natuurlijk Michael Portnaar: http://www.kabbalah-arizal.nl/ned.html.

Het boek van Laitman is een aanrader voor wie geinteresseerd is in de spirituele leerweg van kabbala: https://www.bol.com/nl/p/kabbala/1001004002077585/. Het is tegenwoordig helaas alleen nog tweedehands en vaak dan tegen astronomische prijzen te vinden.

Ook een aardig werk (maar naar mijn mening lang niet zo goed als dat van Laitman) is van Portnaar: https://www.bol.com/nl/p/kabbala/1001004005074929/

En nee, het is niet exact hetzelfde als christendom. Men gelooft, net als in het Christendom, in de Messias als verlossende kracht van God, die van buitenaf komt maar ook van binnenuit wordt opgewekt (bekering ligt daarin dus ingesloten) , maar men gelooft niet in de fysieke wederkomst van Jezus, althans.....dit maakt geen onderdeel uit van de leer van kabbala. Er zijn studenten (men spreekt niet van volgelingen) van Kabbala die beseffen en erkennen dat Jezus de Messias is, maar er zijn er ook die dat niet doen, of die dat in het midden laten. In de spirituele leerweg van kabbala gaat het in wezen om het doen van Torah, maar dit door goddelijke leiding en vervulling, door een waar bewustzijn van Torah cq goddelijke inspiratie en inzicht. Levensheiliging en reiniging nemen een belangrijke plaats in, en het zoeken van het ware goede voor alle mensen.

Een mooi artikel over Israël en IS: http://laitman.nl/2016/01/09/isis-allee ... or-israel/

Mooie pagina, TTC, bedankt voor het delen. Ik haal er nog een stukje uit aan:

Zo zegt de HERE: De hemel is mijn troon en de aarde is de voetbank mijner voe­­ten» Jes.66:1. Zo wordt het in de Kolossenzenbrief ook gezegd van de Messias. «Alle dingen hebben hun bestaan in Hem» Kol.1:17. Dus de jod is de kern van alle letters, die jod is ook de kern van de Naam van God. Daar begint het mee en die kern is onaantastbaar, want die hoort bij Hem, die past bij Hem. Die kern is onverwoestbaar, daar kan niemand aan­komen. Je zou ook kunnen zeggen: ‘dat is Christus in u’. «Christus in u, de hoop der heerlijkheid» Kol.1:27. Dat is dat geheimenis diep in je hart. Hij woont in jou. Christus in u, de Messias, die in u is. En als Hij in je woont, dan is daar diep in je hart die kern waar geen vijand bij kan komen.

Mooi stuk Anja, dank. Laatst had ik nog een gesprek over getallen, het getal 'nul' zou pas in de 16de eeuw in gebruik genomen zijn. M'n verbazing en ongeloof werd natuurlijk gewekt, hoe kan dat? Toch eens opgezocht, een wereld zonder oneindigheid:

Het gebruik van een soort nul in deze positie werd al toegepast door de Babyloniërs rond 450 v.Chr. Zij duidden een lege plaats in een rij met cijfers aan met twee wiggen. Zij kenden het getal nul echter niet. De oudst bekende tekst die een decimaal positiestelsel gebruikte, inclusief de nul, is een Jaïn tekst uit India genaamd Lokavibhaaga, uit 458 n.Chr. Deze tekst gebruikt Sanskriet numerieke woorden als cijfers, met het Sanskriet woord voor leegte voor nul. Het eerst bekende gebruik van een speciale glief (teken) voor decimale cijfers die een onbetwijfelbare voor het symbool van het cijfer nul, een kleine cirkel, is, is te vinden op een stenen inscriptie gevonden bij de Chaturbhuja Temple in Gwalior in India, daterend uit het jaar 876.

https://nl.wikipedia.org/wiki/0_(cijfer)

Waow, ik vind dat echt super interessant! Bedankt voor de informatie weer

En de volgende Brexit voorman gooit het bijltje erbij neer nu er leiderschap gevraagd wordt; http://frontpage.fok.nl/nieuws/740872/1 ... -neer.html

Alhoewel ik me voor kan stellen dat men het na twintig jaar politiek een keer welletjes vindt, vind ik dit wel een beetje raar, ben ik met je eens. Maar Farage blijft nog wel twee jaar in het Europees Parlement. http://www.metronieuws.nl/nieuws/binnen ... xit-leidde ; http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 ... _doei.html

Een artikel in het Financieel Dagblad stelt dat hij in 2020 eventueel weer zou meedingen naar "een zetel in het parlement" http://fd.nl/economie-politiek/1158734/ ... r-van-ukip\

Het is grappig dat juist jij de tekst aanhaalt van Jesaja... De wegen van G'd zijn hoger dan die van ons, en per definitie blijkt daaruit dat wij niet kunnen bevatten of begrijpen hoe hij werkt en of alles zoals wij het begrijpen of zien dus wel de waarheid is, en op welke manier. En vervolgens 'ga je los' de op de "bedelingenleer"

De kritiek op de "bedelingenleer" is zowel uit theologisch gezichtspunt als uit het gezichtspunt van het christen zijn in de dagelijkse praktijk, volkomen terecht. Dat er mensen zijn die daar niet mee om kunnen gaan, is bekend. Gelooft.com haalt niet voor niets Marcus 9 aan, dit is door verschillende mensen al vaker op diverse fora ter sprake gekomen in dezelfde soort context, waar mensen met bijzondere ervaringen met God, met name door aanhangers van de bedelingenleer werden gedemoniseerd.

Marcus 9 zegt daarvan:

Waar anderen de moed en de energie om nog met deze mensen op bepaalde punten in gesprek te gaan, inclusief de broodnodige confrontatie, allang hebben opgegeven, heeft Gelooft.com dat nog niet gedaan. Hulde voor hem wat dit aangaat. Hij neemt die moeite nog om desnoods op een spiegelende manier te proberen iets duidelijk te maken. De meeste mensen nemen die moeite niet meer.

Alles wat des Christus is wordt door de aanhangers van de "bedelingenleer" gedemoniseerd. Het OnzeVader mag niet gebeden worden want dat hoort bij een andere "bedeling", en dat is zacht uitgedrukt, want in feite wordt er op neergekeken, bijzondere ervaringen en tekenen en genezingen zijn van de duivel.

Hier laat ik het bij, want ik ben een van die mensen die die moeite zo min mogelijk nemen. Gelukkig zijn er nog mensen als Gelooft.com , en nog een aantal anderen, die het nog kunnen opbrengen.

P.S. De bijbeltags werken niet. Wat ik ook probeer. Maar ik laat het maar staan zo, want een quotehok mag niet bij bijbelteksten. Het werkt niet met aanhalingstekens, en het werkt niet zonder aanhalingstekens, het werkt niet zonder hoofdstuk erbij te zetten maar ook niet met, het werkt niet door het bijbelboek af te korten, maar ook niet door het voluit te schrijven. Dus wie het weet mag het zeggen (de beschrijving die ik per pb ontving blijkt niet te werken.)

Overigens is de Bijbel een tweesnijdend zwaard en brengt dit zwaard verdeeldheid.

Tussen vlees en geest, wel te verstaan. In onszelf dus. En dat veroorzaakt geen verdeeldheid maar juist het tegenovergestelde. Zodra we in onszelf geest en vlees weten te onderscheiden kunnen we weer heel worden. En in onze omgeving aan heelheid werken, want daarvoor zijn we hier op aarde en dat is God's doel met Zijn schepping. Althans, zo begrijp ik het.

Zo is dat! Maar dat is spiritueel en vergt zelfreflectie, twee vieze woorden voor sommigen en totaal aan hun vorm van christendom vreemd. Dus over tot de orde van de dag maar weer.